Gate of God - ตอนที่ 572 ความเกลียดชัง

ตอนที่ 572 ความเกลียดชัง
ความเกลียดชังภายในใจของหลิน เทียนหลง
ในฐานะองค์รัชทายาทไม่เพียงแค่ห้องหนังสือของตัวเองถูกเผา เขายังถูกตามฆ่าภายในบ้านของตัวเองอีก มันเป็นความอัปยศอย่างที่สุด
ในอนาคต…
เขาจะยืนหยัดในอาณาจักรอย่างภาคภูมิได้อย่างไร?
เหล่าเจ้าหน้าที่ที่มาถึงต่างพูดไม่ออก
มีเรื่องเกิดขึ้นจริงๆหรือ?
เกิดอะไรขึ้นที่วังขององค์รัชทายาท?
พวกเขาจ้องไปที่หลิน เทียนหลง พวกเขาต่างต้องการที่เอ่ยปากถาม แต่พวกเขาไม่สสามารถถามได้ เพราะมีเรื่องที่สำคัญกว่า
”ระวังนักฆ่า!”
”จับกุมเขาเร็วเข้า!”
”ปกป้ององค์รัชทายาท!”
เสียงที่อยู่ด้านหลังองค์จักรพรรดิดังขึ้นโดยพลันพร้อมกับการตั้งท่าเพื่อรับมือการโจมตี
หลังจากนั้นแม่ทัพสองสามคนก็เดินถืออาวุธของพวกเขาออกมา
”ฝ่าบาทพวกเราจะปกป้ององค์รัชทายาทเอง!”
”อืม”จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม เขาตกใจเล็กน้อยที่เห็นห้องหนังสือขององค์รัชทายาทถูกเผาจนมอดไหม้
เหล่าแม่ทัพเข้าใจองค์จักรพรรดิในทันทีและพุ่งเข้าไปอย่างไม่ลังเล ร่างของพวกเขากลายเป็นลำแสง
พวกเขามาถึงด้านหน้าหลิน เทียนหลง ภายในพริบตา
”ฝ่าบาทปลอดภัยดีใช่หรือไม่?”แม่ทัพเอ่ยถาม
”ข้าไม่เป็นไรเจ้านั่นอยู่ด้านหลัง ระวังตัวด้วย!”หลิน เทียนหลง ตอบรับ
”เอาล่ะจับตัวเขา!”แม่ทัพหลี่ตะโกนขึ้น
แม่ทัพคนอื่นพยักหน้ารับ
พวกเขาเดินตามหลังแม่ทัพหลี่ไปอย่างรวดเร็วพวกเขาเดินล้อม หลิน เทียนหลง เอาไว้เพื่อระวังความปลอดภัย
แต่…
ไม่นานนักพวกเขาก็หยุดเดิน
เพราะพวกเขาเห็นเพียงร่างของแขกทั้งสามคนที่อยู่บนพื้น
แต่ไม่มีใครอยู่ด้านหน้าไม่แม้แต่คนเดียว
”ฝ่าบาทเจ้านักฆ่านั่นอยู่ที่ไหน?”แม่ทัพหลี่ถามองค์รัชทายาท
”เขาไม่ได้อยู่ตรงนั้นเหรอ?”หลินเทียนหลง เริ่มสงสัย เขาหยุดวิ่งและหันมองไปด้านหลัง
เขาเห็นเพียงแขกทั้งสามที่กำลังสับสนเท่านั้น
แล้วชายสวมผ้าคลุมหน้าล่ะ?
เขาหายไปแล้ว
มันทำให้หลิน เทียนหลง ตกใจ
เกิดอะไรขึ้น?ชายสวมผ้าคลุมหน้าอยู่ที่ไหน? เขาหายไปไหน?
ในฐานะองค์รัชทายาทเขาเสียหน้าเป็นอย่างมากตั้งแต่เกิดเพลิงไหม้จนถึงตอนนี้
สุดท้ายแล้ว…
คนร้ายกลับหนีไปได้!
”เขาอยู่ที่ไหน?!เขาอยู่ที่ไหน?”ในขณะที่ หลิน เทียนหลง ก้าวถอยหลังออกมา เขาไม่ได้สังเกตุการเคลื่อนไหวของชายคนนั้น และในตอนนี้เขาก็หายตัวไปแล้ว จะไม่กังวลได้อย่างไร?
”เรื่องนี้…”
ในที่สุดแขกทั้งสามก็ตะโกนขึ้นหลังจากที่ตกอยู่ในความสับสนพวกเขาต่างมองหน้ากันด้วยแววตาที่หวาดกลัว
”ข้าถามพวกเจ้าอยู่มันหายไปไหนแล้ว?”หลิน เทียนหลง ถามอีกครั้ง
”พวกเราสมควรตาย!”แขกทั้งสามทรุดตัวลงทันทีพวกเขาต่างสั่นเทาไปด้วยความหวาดกลัวและพูดขึ้นว่า “พวกเราเห็นเขากระโดดเข้าไปในห้องหนังสือ จากนั้น พวกเรา…”
”ห้องหนังสือ?!”หลินเทียนหลง มองเข้าไปในห้องหนังสือ ภายในนั้นมันถูกเผาจนมอดไหม้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะกระโดดเข้าไป
ฆ่าตัวตาย?
เป็นไปไม่ได้!…….Aileen-novel
ด้วยความสามารถของเขาเขาคงไม่ถูกไฟเผาตายแน่นอน
เมื่อเหล่าแม่ทัพได้ยินเช่นนี้ต่างก็เริ่มกังวลกระโดดเข้าไปในทะเลเพลิง…
ถ้าเขาควบคุมไฟได้ก็ไม่น่าจะถูกไฟเผา แต่ที่สำคัญคือ…
ทำไมไม่มีใครไล่ตามเขาไป?
ทหารยามที่อยู่รอบๆต่างมองหน้ากันด้วยความงุนงงพวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายสวมผ้าคลุมหน้ากระโดดเข้าไปในทะเลเพลิงตั้งแต่เมื่อไหร่
”เขา… หายไปเหรอ?”ทหารยามประหลาดใจ
นี่หมายความว่าชายที่สวมผ้าคลุมหน้าเข้ามาวางเพลิงในวังตะวันออกจากนั้นก็หนีออกไปทั้งๆที่ถูกปิดล้อมด้วยคนจำนวนมาก
ตลกสิ้นดี
”ถอยไป!”หลินเทียนหลง มองทหารยามด้วยความโมโหและตะโกนลั่น จากนั้นเขาก็ผลักทหารยามที่ล้อมตัวเขาออกไป
นี่มันเป็นการดูถูก!
บุกเข้ามาในวังตะวันออกวางเพลิงที่ศาลาและห้องหนังสือ จากนั้นก็สังหารแขกทั้งสี่คนด้วยการโจมตีของพวกเขาเอง และแม้แต่ หลิน เทียนหลง ก็ยังหวาดกลัว
และในที่สุด…
เขาก็หนีไปอย่างปลอดภัย?
เขาหนีไปแล้ว!
หลินเทียนหลง ไม่สามารถทนการดูถูกแบบนี้ได้ มั่นยิ่งกว่าฆ่าเขาทั้งเป็นเสียอีก ด้วยความโกรธเขาคว้ามีดของทหารยามมา
ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องลงมากระทบคมมีด
เขาต้องการระบายความเกลียดชังที่มี
”ฝ่าบาทอย่า…!”
”ฝ่าบาทโปรดสงบใจลงก่อน!”
”ฝ่าบาทโปรดสงบใจลงก่อน!”
เจ้าหน้าที่สองสามคนตกตะลึงเมื่อเห็นสิ่งนี้จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา
ถ้าจักรพรรดิหลิน มู่ไป่ เห็น หลิน เทียนหลง ฆ่าผู้คนอย่างไม่มีเหตุผลล่ะก็ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
หลินเทียนหลง หยุด
เพราะว่าเขาได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่และเห็นว่าราชาต้วนก็จ้องมองอยู่เช่นกันเขาโกรธมาก แต่เขาก็ไม่สามารถให้ราชาต้วนเข้ามายุ่งได้
”เจ้าโง่วางมีดลงซะ!”ในที่สุดเสียงของจักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ก็ดังขึ้นเขาขมวดคิ้วในขณะที่จ้องมองด้วยแววตาที่เหี้ยมโหด
ในฐานะองค์จักรพรรดิ…
ปกติแล้วเขาไม่ค่อยตะโกนใส่ใครต่อหน้าเจ้าหน้าที่
ยิ่งคนๆนั้นคือองค์รัชทายาทด้วยแล้ว..
แต่เมื่อเขาก้าวเข้ามาในบ้านขององค์รัชทายาทเขาก็ได้กลิ่นคาวของเลือด ความผิดที่ไม่เห็นค่าของชีวิตคนอื่นนั้นเป็นเรื่องใหญ่
แม้ว่าคนพวกนั้นจะเป็นเพียงทหารยามและคนรับใช้ขององค์รัชทายาทก็ตามแต่ชีวิตก็คือชีวิต
”แกร้ง!”
หลินเทียนหลงค่อยๆปล่อมมือออกจากมีดจนมันหล่นลงพื้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความทุกข์และความโกรธ
เป็นเพราะว่าชายที่สวมผ้าคลุมหน้าหนีออกไปได้มันเกิดจากความประมาทของตัวเอง
ความสำนึกผิดนั้น…
แน่นอนว่าเขาไม่มีเลย
สำหรับเขาแล้วชีวิตของเหล่าทหารไม่ได้มีค่าอะไร
”เจ้าจะไม่คุกเข่าลงรึ”จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ พูดอย่างอดสู่ หลังจากที่ทิ้งมีดเขาก็ยังคงยืนนิ่ง
”ท่านพ่อข้าเพียงแค่… ข้าเอาชนะความโกรธไม่ได้… ”
”คุกเข่า!”
”ท่านพ่อนักฆ่าหนีไปแล้ว …ข้า… ”
”คุกเข่า!”
”รับทราบ…”หลินเทียนหลง มองไปที่องค์จักพรรดิ เขาคุกเข่าลงพร้อมกัดฟันแน่น เขาไม่เต็มใจอย่ามาก
”ในฐานะองค์รัชทายาทนี่คือสิ่งที่เจ้าควรทำงั้นรึ?”หลิน มู่ไป่ รู้สึกผิดหวัง
”ท่านพ่อห้องหนังสือของข้าไหม้หมดแล้ว แต่เจ้าพวกนี้มันไร้ประโยชน์ ไม่สามารถทำอะไรได้และยังปล่อยให้มันหนีไปอีก… ”
”หุบปาก!”หลินมู่ไป่ พูดแทรก หลิน เทียนหลง แล้วมองไปในห้องหนังสือ “ในเวลาสั้นๆแบบนี้ถึงแม้เขาจะหนีไปได้แต่ก็ไม่สามารถออกจากวังของเจ้าได้”ข้าขอสั่ง ทหารองครักษ์และทหารของวังตะวันออกทุกคนปิดทางเข้าออกทั้งหมด และห้ามใครเข้าออกเด็ดขาด!”
”รับทราบ!”
”รับทราบ!”
เหล่าทหารต่างน้อมรับคำสั่ง
”บอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้น?”หลินมู่ไป่ หันมาถาม
ในเมืองหลวงในวังขององค์รัชทยาท
สำหรับการลอบวางเพลิงที่เกิดขึ้นเขาเองก็ตกใจเช่นกัน
”ท่านพ่อข้ากำลังอ่านหนังสือยามดึก จู่ๆไฟก็ไหม้ที่ศาลา และ…”หลิน เทียนหลง รีบพูดทุกอย่างออกไป
หลังจากที่เขาเล่าเหตุการณ์เจ้าหน้าที่ต่างก็มองหน้ากันและกัน
”เขากล้าทำเช่นนี้ได้อย่างไร?”
”เขาวางเพลิงในวังถึงสองแห่งแต่กลับไม่หนี?”
”เขาเป็นใครกัน?ในเมืองเหยียน มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเอาชนะคนที่อยู่ในระดับจุติทั้งสามคนได้!”
พวกเขากำลังครุ่นคิดทุกคนต่างก็มีแต่ข้อสงสัยชื่อของผู้คนปรากฎขึ้นในหัวของพวกเขา
องค์จักรพรรดิราชาหลี่ฉิน ซิง หยวนกัว? ฉือ เฮา… หรือ ฮั่ว เฟย?
ใครทำเรื่องแบบนี้ได้บ้าง?คงไม่ใช่นายน้อยเหยียนจากเหลียงตะวันตกใช่ไหม?
จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ เองก็สงสัยเช่นกัน
ในเมืองเหยียนมีไม่กี่คนเท่านั้น
”เจ้าบอกว่าคนๆนี้อายุยังน้อยงั้นหรือ?”จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ ถามอีกครั้ง
”ใช่แล้วอายุของเขาไม่น่าเกิน …สามสิบห้า!”หลิน เทียนหลง ตอบอย่างมั่นใจ
”พี่สามท่านแน่ใจได้ยังไง? ท่านต้องล้อเล่นแน่ๆ? ในเมืองเหยียน ผู้ที่ทรงพลังและอายุไม่ถึงสามสิบห้านั่นมีเพียงแค่มเหสี ฮั่ว เฟยท่านกำลังจะบอกว่านางเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดนี้งั้นหรือ?”
เสียงของราชาต้วนดังขึ้นพร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยการเยาะเย้ยแต่คำพูดของเขาก็ดูจริงจังมาก
”ข้าไม่ได้พูดเช่นนั้นทำไมเจ้า ถึงต้องมาสร้างความขัดแย้งด้วย?”หลิน เทียนหลง ที่มีความโกรธอยู่เต็มอกนั้น ได้ทวีความโกรธมากขึ้นหลังจากคำพูดของราชาต้วน
”ฮ่าฮ่าท่านเป็นคนพูดเอง ข้าไม่ได้พูดเช่นนั้นเสียหน่อย เอาล่ะ ในเมืองเหยียนที่นายน้อยคนไหนที่อายุไม่ถึงสามสิบห้าไหม?”
แน่นอนว่าเขาเห็นความโกรธของหลิน เทียนหลง แต่เขาก็ไม่ใส่ใจถ้าตัวเองจะเป็นชนวนระเบิดความโกรธนั้นออกมา
”พูดได้ดีน้องหก! ข้าก็แค่พูดความจริง แม้ว่ามันจะไม่ใช่ที่ที่สว่างนัก แต่ข้าก็มองเห็นได้ว่าที่ใบหน้าของเขาไม่มีรอยเหี่ยวย่นอยู่เลยทำไมข้าจะไม่กล้ามั่นใจว่าเขาอายุไม่ถึงสามสิบห้า?”หกลิน เทียนหลง กำมือแน่น ขณะที่พยายามควบคุมอารมณ์
”แล้วถ้าเป็นการปลอมตัวล่ะ?”ราชาต้วนยิ้มอีกครั้ง
”ปลอมตัว?”หลินเทียนหลง ตกตะลึง ท่าทีของเขาเปลี่ยนไป และจำได้ว่าน้ำเสียงของชายสวมผ้าคลุมหน้าอยู่ในโทนต่ำ
เมื่อเหล่าเจ้าหน้าที่ได้ยินคำว่า’ปลอมตัว’ พวกเขาต่างก็มองหน้าหากัน คนที่อายุน้อยกว่าสามสิบห้าและสามารถเอาชนะแขกที่อยู่ในระดับจุติทั้งสามคนได้อาจจะเป็น ฮั่ว เฟย จริงๆ
ถ้าถ้าหากมองในมุมอื่น…
ชายสวมผ้าคลุมหน้าอาจจะจงใจทำให้เข้าใจผิดเขาอาจจะทำให้ทุกคนเข้าใจว่าเขามีอายุน้อยกว่าสามสิบห้า
มีความเป็นไปได้!
เขาต้องวางแผนไว้ก่อนแล้วอย่างแน่นอนเพื่อให้อาชญากรรมครั้งนี้สำเร็จได้ เขาต้องเสี่ยงมากขนาดไหนกัน?
เจ้าหน้าที่มองหน้ากันและพยักหน้าด้วยความมั่นใจ
ส่วน…
เรื่องที่ปิง หยาง เมาแล้วมาจุดไฟเผาวังตะวันออกนั้น …
ไม่มีใครสามารถเดาได้
ทุกคนรู้ถึงความสามารถของปิง หยาง
ไม่ต้องถึงคนสามคนที่อยู่ในระดับจุติแค่คนเดียวนางก็คงแพ้แล้ว
”องค์หญิงปิง หยาง มาถึงแล้ว!”เสียงตะโกนจากระยะไกลดังขึ้น จากนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาใกล้
ผู้ที่อยู่ตรงกลางสวมชุดกระโปรงยาวสีแดงแววตาของนางเปล่งประกาย ริมฝีปากสีชมพูอ่อน
ปิงหยาง!
และทางด้านขวาของนางก็คือเหยียน ซิว ที่มีสีหน้าเย็นชา สวมชุดลายเมฆสีแดงที่ดูหรูหรา