Gate of God - ตอนที่ 589 ฑูตมังกร

แรงกดดันภายในห้องบัลลังก์รุนแรงมากจนน่ากลัว
เสียงกรีดร้องด้วยความสิ้นหวังดังขึ้นเรื่อยๆ
ขุนนางเว่ยจ้องไปที่สัตว์ร้ายทั้งห้าด้วยควาไม่เชื่อ
”ฝ่าบาท… ”
”มันไม่สำคัญ!”หลินมู่ไป่ โบกมือให้ขุนนางเว่ยก่อนจะเดินเข้าไปหาสัตว์ร้าย
ทันใดนั้น
โฮกก!
สัตว์ร้ายทั้งห้าจ้องไปที่หลิน มุ่ไป่ และส่งเสียงคำรามดังก้อง
เวลาต่อมาพวกมันก็เริ่มเคลื่อนไหว
พวกมันพุ่งเข้าหาหลิน มู่ไป่ จากทั้งพื้นดินและบนอากาศ
”หึเจ้าพวกสัตว์ชั่ว!”หลิน มู่ไป่ ตะโกนลั่น ในตอนนั้นเองแสงสีทองก็เปล่งออกมาจากร่างกายเขา
หลินมู่ไป่ ไม่คิดจะถอยเขาพุ่งเข้าไปหาพวกมันทันที
ในเวลาเดียวกันมังกรทองก็ลอยอยู่เหนือเขา
มันก็ฟาดกรงเล็บไปยังสัตว์ร้ายทั้งห้ามันใช้หางขนาดยักษ์ฟาดลงบนหัวของซวนหนี่
ในตอนที่ซวนหนี่เห็นหลิน มู่ไป่ มันก็คำรามในทันที
อย่างไรก็ตามเมื่อมันหยุดคำราม
หลินมู่ไป่ ก็หายไปจากด้านหน้าแล้ว
จากนั้นมังกรทองก็เข้าถึงตัวซวนหนี่และโจมตีมันด้วยความเร็วที่ยากจะหยั่งถึง
”ตูม!”
ซวนหนี่ก้มหัวต่ำลงและขาหน้าทั้งสองข้างก็ทรุดลงกับพื้นในตอนนั้นเอง จักรพรรดิ หลิน มู่ไป่ ก็ปรากฎตัวขึ้นที่ด้านบน
ร่างของเขายังคงเปล่งแสงประกายสีทอง
ในมือถือดาบ
”ตาย!”
จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ มีแววตาที่เย็นเยือกดุจน้ำแข็งเขาแทงดาบลงไปกลางหัวของซวนหนี่อย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย ในตอนนั้นเองบางสิ่งบางอย่างก็เกิดขึ้น!
ดาบเปลี่ยนรูปเป็นดาบยักษ์ราว600 ฟุต พร้อมไอหมอกที่ปกคลุมรอบตัวดาบ
”ตูม!”
ดาบยักษ์แทงทะลุหัวของมันขณะเดียวกันที่มันส่งเสียงร้องดังก้องไปทั่วห้อง จนในที่สุดซวนหนี่ก็ล้มลงไปนอนกับพื้น
เลือดของมันสาดกระเซ็นไปทั่ว
มันเกิดขึ้นเร็วมากภายในพริบตา หลิน มู่ไป่ ก็ล้มซวนหนี่ลงได้
มันเป็นสิ่งที่น่าตกใจอย่างมาก
หลินเทียนหลง จ้องไปที่ดาบยักษ์ในมือจักรพรรดิ และหยดเลือดของซวนหนี่ที่อยู่ปลายดาบ
เขาจำไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่หลิน มู่ไป่ ต่อสู้นั้นคือเมื่อไหร่
อย่างไรก็ตามการต่อสู้ครั้งนี้ก้พิสูจน์ได้เลยว่า หลิน มู่ไป่ เป็นคนที่มีพลังน่ากลัว สมกับที่ผู้คนต่างยกย่องให้เป็นจักรพรรดิ
เฉียนวู่ เองก็ผงะเช่นกัน เขาจ้องไปที่ซวนหนี่ที่นอนอยู่กับพื้นด้วยแววตาที่เย็นชา
”สมแล้ว!”เฉียนวู่ พูดขึ้น เขาไม่เคยคิดว่า หลิน มู่ไป่ จะอ่อนแอ อย่างไรก็ตามเขาไม่คิดว่าจะทรงพลังขนาดนี้
ในการโจมตีเดียว?
เฉียนวู่ กำมือแน่นโดยไม่รู้ตัว เขาไม่ได้พุ่งเข้าไปโจมตีในทันที
นั่นเพราะหลิน มู่ไป่ จัดการซวนหนี่ได้ในการโจมตีเดียว
แควก!
เสียงร้องดังก้องไปทั่วห้องบัลลังก์
หงส์ไฟบินโฉบเข้าไปหาหลิน มู่ไป่ มันใช้กรงเล็บเล็งไปที่หัวของเขา ถ้าเขารับการโจมตีนั้นเข้าไปต้องบาดเจ็บแน่
โฮกก!
หลังจากได้ยินเสียงร้องของหงส์ไฟมังกรเองก็คำรามขึ้นเช่นกันในตอนนั้นเองที่มันกลับไปที่ หลิน มู่ไป่ เพื่อป้องกันการโจมตี
แคร้ง!
กรงเล็บปะทะเข้ากับร่างของมังกรทำให้เกล็ดสีทองร่วงหล่นออกมา
โฮกก!
มังกรร้องคำรามพร้อมฟาดกรงเล็บสวนกลับไปด้วยความดุร้าย
”ตูม!”
เสียงจากการปะทะกันทำให้โถงบัลลังก์สั่นไหวสัตว์ร้ายทั้งสองกระเด็นออกจากกันเพราะแรงปะทะ
อย่างไรก็ตามมันยังไมจบแค่นั้นที่ด้านหลังของหงส์ไฟยังมีสัตว์ร้ายตัวอื่นอีกสามตัว
”ก็แค่สัตว์!”หลินมู่ไป่ พึมพำเบาๆ ในขณะเดียวกันเขาก็เตะสัตว์ร้ายอย่างรุนแรง
ส่วนอีกสองตัวอ้าปากพร้อมที่จะกัดกินหลิน มู่ไป่.Aileen-novel
”จงเปิดออก!”หลินมู่ไป่ ตะโกนลั่นอีกครั้ง ขณะเดียวกันแสงสีทองก็ส่องสว่าง มันกลายเป็นรูปร่างของหอก หอกสองเล่มพุ่งเข้าไปในปากของพวกมัน
อ้าก!
เสียงร้องที่น่าสมเพชของความทุกข์ทรมานดังขึ้นพร้อมกัน
ขณะเดียวกันพวกมันก็ก้าวถอยกลับไปเลือดไหลออกมาจากแผลในปากของพวกมัน เลือดกระเซ็นไปทั่ว ในขณะที่มันทรุดลงกับพื้น
ต่อสู้กับสัตว์ร้ายทั้งห้าด้วยตัวคนเดียว
นี่คือพลังของจักรพรรดิหลิน มู่ไป่
หลินมู่ไป่ จ้องมองไปที่ หลิน เทียนหลง ที่ยืนอยู่มุมห้อง
”เจ้าโง่ถ้าเจ้า … ”
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป
เพราะว่าเขาได้ยินเสียงกรีดร้องที่เสียดหูดังมาจากใต้ฝ่าเท้ามันคือหางขนาดยักษ์ที่มีเกล็ดสีเขียว
”ตูม!”
จักรพรรดิหลิน มู่ไป่ กระเด็นออกไปราวกับดาวหาง ใบหน้าของเขาซีดขาว
เขาไม่คิดเลยว่าซวนหนี่จะยังมีชีวิตอยู่
มันเป็นพลังของสัตว์ร้ายงั้นหรือ?
”ฝ่าบาทฝ่าบาท … ” ขุนนางเว่ย มองที่ หลิน มู่ไป่ ที่กำลังบาดเจ็บและพยายามเดินเข้าไปหา
”ฝ่าบาทท่านเป็นอะไรหรือไม่?”ขุนนางเว่ย ถามด้วยสีหน้ากังวล
หลินมู่ไป่ กระอักเลือดออกมาคำใหญ่ ในเวลาเดียวกันแสงสีทองจากร่างของเขาดูเหมือนจะจางลง
”ปกป้อง…”
”เดี๋ยวก่อน!”หลินมู่ไป่ พูดแทรกขุนนางเว่ยทันที เขาไออย่างรุนแรงก่อนที่จะพยายามลุกขึ้นมา
”ฝ่าบาททำไมท่านถึง…”ขุนนางเว่ยจ้องมองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า เขาทนไม่ได้ที่เห็นจักรพรรดิเจ็บปวดเช่นนี้
”มันไม่สำคัญ”หลิน มุ่ไป่ พูดขณะโบกมือ
”ยอดเยี่ยมจักรพรรดิของอาราจักรเซี่ย ท่านไม่ทำให้ข้าผิดหวัง การต่อสู้ครั้งนี้ช่างคุ้มค่ากับที่การที่ข้าเดินทางมาที่นี่ ข้าเองก็ทำเพื่อดินแดนของข้า ดังนั้นข้าจะไม่ปราณี ยกโทษให้ข้าด้วย!”เฉียน วู่ มองที่ หลิน มุ่ไป่ และพูดด้วยความเคารพ
”แน่นอน”หลินมู่ไป่ พยักหน้าตอบแต่เขายังคงจ้องมอง หลิน เทียนหลง ไม่ห่าง
ขุนนางเว่ยพูดไม่ออก
หลังจากนั้นไม่นานขุนนางเว่ยก็เดินไปด้านหน้าเอาตัวบังหลิน มู่ไป่ เอาไว้
”องค์รัชทายาทแม้จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อของท่าน แต่ท่านยังคงเลือกที่จะต่อต้านงั้นรึ? ท่านอยากเห็นพ่อตายลงต่อหน้าเพราะคนของดินแดนอื่นอย่างนั้นรึ?”ขุนนางเว่ย พูดกับ หลิน เทียนหลง
หลินเทียนหลง ตกใจกับเหตุการณ์นี้
เขาจ้องไปที่จักรพรรดิที่กำลังบาดเจ็บในขณะที่กำมือแน่นและคลายมืออออกนับครั้งไม่ถ้วนเขามองด้วยความลังเล
เฉียนวู่ หันกลับมามอง หลิน เทียนหลง
”ท่านคิดว่ายังไง?ท่านจะปล่อยให้พ่อตายหรือไม่? ข้าคิดว่าตำแหน่งองค์รัชทายาทของท่านนั้นจบลงแล้ว อย่างไรก็ตาม พ่อของท่านยังคงให้ตำแหน่งที่คล้ายๆของราชาต้วนได้ ท่านยังสามารถใช้ชีวิตที่เหลือต่อไปได้อย่างสงบสุข!”เฉียน วู่ กล่าวขึ้น
”อย่ามาไร้สาระ!ข้าคือองค์รัชทายาท บุตรแห่งสวรรค์ จักรพรรดิคนต่อไปของอาราจักรเซี่ย ถ้าพ่อของข้าตาย ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นของข้าฆ่าเขาซะ! “หลิน เทียนหลง พูดในขณะที่กัดฟันแน่น ท่าทีของเขาเหมือนคนเสียสติ
”ฮ่าฮ่าเยี่ยมมาก ข้าจะตอบสนองความต้องการของเจ้าเอง!”เฉียน วู่ พอใจกับคำตอบของ หลิน เทียนหลง
ในตอนนั้นเองเขาก็ขยับมือเล็กน้อย
ดูเหมือนสัตว์ร้ายทั้งสี่กำลังถูกฟื้นฟูด้วยพลังลึกลับบางอย่าง
”ฝ่าบาทองค์รัชทายาทตัดสินใจแล้ว เราปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้อีกแล้ว!”ขุนนางเว่ยจ้องมองไปที่ หลิน มู่ไป่
”ราชินีเหยียนที่รักข้าขอโทษเจ้าด้วย เทียนหลงตามืดบอดลุ่มหลงในอำนาจและบัลลังก์ ข้าไม่สามารถทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าได้ ข้าต้องทำเพื่ออาณาจักรเซี่ย!”หลิน มุ่ไป่ ร้องไห้ออกมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
”หน่วยเกราะมังกรลงมือได้!”ขุนนางเว่ยตะโกนขึ้นมาในขณที่ได้ยินคำสั่งของ หลิน มู่ไป่
”รับทราบ!”เสียงตอบรับดังขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง
หลังจากนั้นทหารผู้สวมชุดเกราะอันส่องประกายจำนวนนับไม่ถ้วนก็เดินเข้ามาจากด้านหลัง
พวกเขาคือหน่วยเกราะมังกร!
หน่วยรบที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักร
พวกเขารับคำสั่งจากจักรพรรดิเท่านั้น
พวกเขาต่างยืนแถวเรียงรายด้วยความมั่นใจธงสีแดงพริ้วไหวตามสายลม
”ทูตมังกรคนแรก!หยานฉิง!”ชายวัยกลางคนเดินออกมาและคุกเข่าลงตรงหน้า หลิน มู่ไป่
”หน่วยเกราะมังกร?หยานฉิง ทำไม…ทำไมพวกเจ้าถึงมาอยู่ที่นี่?” หลิน เทียนหลง ตกใจเป็นอย่างมาก
”องค์รัชทายาทโปรดอย่าถลำลึกไปมากกว่านี้โปรดหยุดในตอนที่ท่านยังหยุดได้ องค์จักรพรรดิรู้เรื่องแผนของท่านมานานแล้ว ท่านคิดว่าเขาไม่รู้อะไรเลยงั้นหรือ?” หยานชิง ลุกขึ้นและมองไปที่ หลิน เทียนหลง
ใช่ท่านพ่อได้จดหมายมาจาก ฟาง เจิ้งจือ เขารู้ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้น! หลิน เทียนหลง กำหมัดแน่น
เขาจำทุกอย่างได้มันเป็นเพราะ ฟาง เจิ้งจือ อีกแล้ว!
ฟางเจิ้งจือ ส่งจดหมายการสนทนาระหว่างเขาและ เฉียน วู่ ไปให้องค์จักรพรรดิ
เขาเกลียดฟาง เจิ้งจือ มาก เพราะมันขัดแผนการของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาเสียใจที่ไม่ฆ่าฟาง เจิ้งจือ ตั้งแต่ตอนที่อยู่ในแดนใต้ เขาเสียใจที่ดันไปเลือกฆ่า ฉาน หลิง ก่อน แต่เขาก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้อีกแล้ว
เขาจะยอมแพ้ได้ยังไงในเมื่อบัลลังก์อยู่แค่เอื้อมมือเขาแล้ว
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยคาวมเยือกเย็นก่อนจะมองไปยังร่างสีดำยี่สิบร่างที่กำลังยืนอยู่เฉยๆ
”พวกเจ้ารออะไรกันอยู่?ฆ่าพวกมัน! ใครที่เป็นศตรูกับข้าอย่าให้เหลือรอดแม้แต่คนเดียว” หลิน เทียนหลง ตะโกนขึ้นมาด้วยความดุร้าย
”รับทราบ!”ร่างสีดำตอบรับพร้อมกัน พวกเขาพุ่งไปด้านหน้าของสัตว์ทั้งสี่ตัวทันที
จากความคิดของพวกเขาแล้วนั้นตราบใดที่ไม่ต้องเผชิญหน้ากับดวงตามังกรมรกตของ หลิน มู่ไป่ พวกเขาก็ไม่กลัว เพราะพวกเขาทุกคนนั้นอยู่ในระดับจุติ
พวกเขามีพลังพอที่จะทำลายหน่วยเกราะมังกรที่อยู่ตรงหน้าได้
”หน่วยเกราะมังกรฮ่าฮ่า…ท่านพ่อ แค่นี้คิดว่าจะหยุดข้าได้ง่ายๆงั้นหรือ” หลิน เทียนหลง พูดขึ้นมาด้วยความมั่นใจ
เขารู็ดีถึงความแข็งแกร่งของหน่วยเกราะมังกร
ฑูตมังกรคนแรกหยานชิง อยู่ในระดับจุติ คนอื่นๆในหน่วยก็พอจะมีที่อยูในระดับจุติบ้าง
แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะป้องกันหลิน มู่ไป่ จากร่างสีดำทั้งยี่สิบคนได้
ยิ่งไปกว่านั้น
ฝั่งของเขา
ยังมีสัตว์ร้ายทั้งสี่ตัวอยู่ด้วย
ที่สำคัญเฉียนวู่ ก็อยู่กับเขา เขาจะกลัวไปทำไม?
ทันใดนั้นเองแสงาว่างมากมายก็พุ่งเข้ามาในโถงบัลลังก์มันพุ่งผ่านหัวของ หลิน เทียนหลง ไปราวกับดาวตก
มันพุ่งไปที่หงส์ไฟ
หงส์ไฟถึงกับผงะไป
จากนั้นมันก็เห็นกำปั้น
อยู่ตรงหน้าดวงตาของมัน
”ตูม!”
ร่างของมันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนที่ร่างกายของมันจะกระแทกลงกับพื้นจากนั้นก็เกิดการระเบิดอันรุนแรงขึ้น