Gate of God - ตอนที่ 646 ศิลาเซียนทั้งสิบสามก้อน

”แน่นอนนางเป็นสะใภ้ของเรา เจ้าคิดว่าถ้านางไม่อยากมาเป็นสะใภ้ จะมาสร้างบ้านอยู่หน้าบ้านเรางั้นหรือ?”ฉิน ซูเหลียน ถาม
”นั่นก็จริง!”ฟาง เฮ่าเตอ เข้าใจที่ ฉิน ซูเหลียน พูด
”จวี้เอ๋อออกไปแล้วเจ้ายังจะอยู่ที่นี่งั้นหรือ? ไม่ไปหาราชาเซี่ยนรึ?”
”จริงด้วย!”ฟางเฮ่าเตอ ชะงักและคว้ามือ ฉิน ซูเหลียน ออกไปในทันที
ฉินซูเหลียน มองไปยังทิศทางที่ วู่ จวี้เอ๋อ หายไปพร้อมกับน้ำตาที่หลั่งไหล “เจิ้งจือ ขอให้เจ้าปลอดภัย!”
…
ฟางเจิ้งจือ รู้ดีว่าต้องสงบสติอารมณ์ในสถานการณ์เช่นนี้
หยุนชิงวู ปรากฎตัวที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือพร้อมกับแผนการที่นางเตรียมไว้ ต่างจากเขาที่ไม่ได้เตรียมรับมือแม้แต่น้อย
วันทดสอบของศาลาเต๋าสวรรค์เหลือเพียงเดือนครึ่ง
นอกจากนี้ระยะทางจากหมู่บ้านไปถึงศาลาเต๋าสวรรค์ใช้เวลาเดินทางร่วมเดือนนั่นหมายความว่าเขาเหลือเวลาเพียงครึ่งเดือนเท่านั้น
ครึ่งเดือน…
เห็นได้ว่ามันไม่พอ
ฟางเจิ้งจือ ไม่ต้องการมาเสียเวลากับการทำลายกับดักอันนี้
เขาจะทำลายมันได้ยังไง?
เขาต้องสงบใจลงก่อน
ยังมีเวลาอีกครึ่งเดือน
ฟางเจิ้งจือ คอยเป็นห่วงอยู่ในใจว่า พ่อและแม่จะกังวลแค่ไหนกับการหายตัวไปของเขา
เดี๋ยวก่อน!
ถ้าเขาไม่สามารถทำลายมันได้จากภายใน
งั้นจากข้างนอกล่ะ?
ก่อนหน้านี้ที่เขาเดินผ่านต้นไม้ต้นหนึ่งเข้ามานั่นคงจะเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งของกับดัก จะเป็นไปได้ไหมถ้าเริ่มจากการทำลายต้นไม้?
ดวงตาของฟาง เจิ้งจือ เบิกกว้างในทันที
เพราะสุดท้ายแล้วจะต้องมีคนออกตามหาเขา
ในตอนนั้นเองร่างสีดำก็ปรากฎตัวขึ้นจากระยะไกล
ดวงตาที่งดงามเปล่งประกาย
”วู่จวี้เอ๋อ?!”ฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอ วู่ จวี้เอ๋อ แต่นางมาได้จังหวะเหมาะจริงๆ
เขาตะโกนทันทีโดยไม่ลังเล
เขาโบกมือแรงโดยไม่สนใจหยุน ชิงวู แม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตาม…
ดูเหมือนว่านางจะไม่ได้ยินอะไรเลย
นางพุ่งไปรอบๆราวกับกำลังวิ่งวนรอบตัว ฟาง เจิ้งจือ
”นางตาบอดหรือไง?”ฟางเจิ้งจือ พูดอะไรไม่ออก เพราะเขาส่งเสียงร้องดังมากแล้วแท้ๆ แต่นางกลับไม่ตอบกลับแม้แต่คำเดียว “วู่ จวี้เอ๋อ ข้าอยู่ตรงนี้ …”
ฟางเจิ้งจือ ยังงพูดต่อ
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่านางจะไม่ได้ยินอะไรแม้แต่น้อย
เป็นไปได้ยังไง?
นางไม่ได้ยินเลยงั้นหรือ?
เป็นไปไม่ได้!
เป็นไปไม่ได้กับดักลวงตาปิดกั้นเสียงด้วยงั้นหรือ?
ฟางเจิ้งจือ และ หยุน ชิงวู ต่างมองหน้ากัน ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกได้ถึงความสุขในแววตาของนาง
”มันปิดกั้นเสียงได้จริงๆ!”ฟางเจิ้งจือ เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
ในตอนแรก…
ฟางเจิ้งจือ คิดว่ากับดักของ หยุน ชิงวู สามารถปิดกั้นเสียงและสิ่งที่เกิดขึ้นได้ และไม่มีทางออก
จนกระทั่งเขาเห็นวู่ จวี้เอ๋อ ผ่านเข้ามาอย่างโจ่งแจ้ง และวนไปมารอบๆ
เขาเข้าใจสถานการณ์ในทันที
”กับดัก”นี้แตกต่างจากที่เขาเคยเจอ!
วู่จี้เอ๋อ หายจากไปในที่สุด
”นี่คือโลกคู่ขนาน”ฟาง เจิ้งจือ ค่อยๆหันมอง หยุน ชิงวู
”โลกคู่ขนาน?”หยุนชิงวู ตอบกลับด้วยความสงสัย
”เจ้าสร้างโลกอื่นขึ้นมาในโลกนี้ใช่ไหม?โลกคู่ขนานที่ถูกสร้างขึ้นสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่บนโลกเดิมได้?”ฟาง เจิงจือ พยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงที่น่าเชื่อถือ
”ไม่ใช่”หยุน ชิงวู ส่ายหัว
”เจ้าเข้าใจที่ข้าพูดงั้นหรือ?”ฟางเจิ้งจือ ไม่แน่ใจว่านางเชื่อคำพูดเขาหรือไม่
”อืมข้ารู้ว่าโลกคู่ขนานคืออะไร มันคล้ายกับการสร้างพื้นที่ใหม่ที่ไม่เกี่ยวข้องกับพื้นที่เก่าขึ้นมา” หยุน ชิงวู พยักหน้าอย่างสงบ
ปิศาจ!
ฟางเจิ้งจือ จ้องไปที่นาง และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาคิดจริงจังเกี่ยวกับขีดความสามารถของอัจฉริยะ แม้ว่าจะอยู่ต่อหน้า ฉือ กูเหยียน เขาไม่ยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้
ฉือกูเหยียน เป็นคนฉลาด
แต่นอกจากความฉลาดแล้วนางยังมีพลังที่น่าสะพรึงกลัว
หยุนชิงวู นั้นแตกต่าง
นางแค่ฉลาด
นายน้อยของเหล่าปีศาจ
เขาต้องยอมรับว่านางเป็นปีศาจ ระดับสูงจริงๆ
ปัญญาของผู้หญิงคนนี้
มีแค่ไหนกัน?
หรือว่า…
”ถ้าไม่ใช่โลกคู่ขนานแล้วมันคืออะไร?”นี่เป็นครั้งแรกที่ ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่ายิ่งคิดเท่าไรก็ยิ่งเจอแต่ความว่างเปล่า
”เจ้าลองเดาสิ”หยุน ชิงวู ท้าทายเขา
”นี่มันไม่ยุติธรรม!”เห็นได้ชัดเลยว่าฟาง เจิ้งจือ เข้าใจถึงความหมายที่นางพูด แต่เขาต้องควบคุมอารมณ์เพื่อไม่ให้นางจัดการเขาในตอนนี้ เขาต้องพยายามหลอกถามไปเรื่อยๆเพื่อหาทางออกไปจากที่นี่
”ไม่ยุติธรรมยังไง?”หยุนชิงวู ถามขึ้น
”เจ้าพยายามอย่างหนักในการวางกับดักลวงตาแต่ข้าไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น การที่ข้าติดกับดักของเจ้า ไม่ได้หมายความว่าเจ้าชนะการต่อสู้แล้วเสียหน่อย?”
”ข้าไม่สนใจเรื่องแพ้ชนะเป้าหมายของข้าเพียงกักขังเจ้าเอาไว้ที่นี่ และรอจนกว่าเจ้าจะตายลงเท่านั้น!” หยุน ชิงวู อธิบาย
”แล้วมันจะมีความหมายอะไรกัน?เจ้าต้องการศิลาเซียน ข้าสามารถให้เจ้าได้ ทำไมต้องขังข้าไว้ที่นี่ด้วย?”ฟาง เจิ้งจือ ยังคงพยายามเค้นความตั้งใจของ หยุน ชิงวู
”ศิลาเซียนเป็นของข้ามาตลอดอยู่แล้ว”หยุน ชิงวู พูดต่อ
”…”ฟาง เจิ้งจือ พูดไม่ออก ราวกับว่าการสนทนาวนกลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง”งั้นเจ้าเข้ามาที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือเพื่ออะไรกัน?”
”เพื่อฆ่าเจ้า”หยุน ชิงวู ตอบกลับ
”นอกจากนั้นล่ะ?”
”ไม่มี”
”ข้าต่อรองอะไรได้บ้างไหม?หรือต้องการให้ข้าทำทุกอย่างเพื่อเจ้า…งั้นหรือ?”
”ไม่”
”…..” ฟาง เจิ้งจือ เงียบไปอีกครั้ง
นางเดินทางจากเมืองเงาเลือดมาที่หมู่บ้านภูเขาทางเหนือเพื่อฆ่าเขาแต่ตอนนี้นางกลับรอเวลา
นางไม่ฆ่าเขา
เปลี่ยนจากฆ่าเป็นกักขังเขาแทน? กักขังจนกว่าจะตาย!
นั่นฟังดูไร้สาระ!
ฟางเจิ้งจือ ไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
นางวางแผนจะใช้เวลาหกเดือนกับเขาที่นี่จริงๆงั้นหรือ?มันไม่น่าเชื่อแม้แต่น้อย
แต่นางก็ยังทำ
ทำไมกัน?.ไอรีนโนเวล.
ฟางเจิ้งจือ รู้สึกสับสน
”เจ้าอยากฟังเพลงอะไรอีกไหม?”หยุนชิงวู เห็นว่า ฟาง เจิ้งจือ หยุดพูด นางนั่งลงและวางเครื่องดนตรีลงบนตัก
”เจ้าเล่นเพลงมีดบินได้หรือไม่”ฟาง เจิ้งจือ ตอบกลับอย่างไม่ตั้งใจ
”แน่นอน”หยุน ชิงวู พยักหน้าขณะที่นางยิ้มยิ้มเล็กน้อย
เสียงเพลงเริ่มบรรเลงขึ้น
มันรื่นหูเป็นอย่างมาก
ฟางเจิ้งจือ ฟังเสียงบรรเลงอย่างเพลิดเพลิน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะกังวลถึงสถานการณ์ของเขา
อะไรกัน?
มันไม่ใช่มิติพิเศษนางพูดว่าไม่มีอะไรสามารถทำลายกับดักลวงตาได้
ทำไมนายน้อยของเหล่าปีศาจถึงเลือกที่จะขังเขาเอาไว้?
เดี๋ยวก่อน!
นอกจากการวางกับดักดูเหมือนว่า หยุน ชิงวู จะต้องการศิลาเซียน
ศิลาเซียนศิลาเซียน …
ฟางเจิ้งจือ เริ่มมองไปรอบๆภูเขาคังหลิง ตั้งแต่พื้นหญ้าไปจนถึงแม่น้ำ
ของจริงจริงทั้งหมดนี้ดูสมจริงเกินไป
สมบูรณ์แบบ!
สมบูรณ์แบบเกินไป!
ภาพหลอน!
ไม่มีทาง
ถ้าเป็นภาพหลอนเขาคงไม่โดนอยู่คนเดียว
หยุนชิงวู ต้องการที่จะขังเขาไว้ในสถานที่นี้
เป็นเวลาหกเดือนนอกหมู่บ้านภูเขาทางเหนือ
แม้จะเป็นนายน้อยของเหล่าป๊สาจที่สูงส่งแต่นางย่อมมีเหตุที่ต้องทำเช่นนี้
นึกออกแล้ว!
ฟางเจิ้งจือ เปิดตาออก ดูเหมือนเขาจะเข้าใจแล้ว
”มันคือศิลาเซียนเจ้าใช้มันสร่างคาถาลวงตา!”ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมาในที่สุด
เสียงบรรเลงหยุดชะงักลง
หยุนชิงวู สั่นเล็กน้อยนางจ้องไปที่ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความแปลกใจ แต่ใบหน้าที่แปลกใจก็หายไปอย่างรวดเร็ว
”ข้ารู้ดีว่าเจ้าต้องรู้แต่ไม่คิดเลยว่าจะเร็วเช่นนี้ ข้าคิดว่าจะให้เวลาเจ้าสักสามวัน”ในที่สุด หยุน ชิงวู ก็พูดออกมา
”หยุนชิงวู ใช้ศิลาเซียนเพื่อขังข้าไว้จริงๆรึ? เรื่องใหญ่เลยนะ ข้าถามได้ไหมว่าเจ้าใช้ศิลากี่ก้อนเพื่อวางกับดักลวงตา?”ฟาง เจิ้งจือ ถามขึ้นมา
”สิบสามชิ้น!”
”สิบสามชิ้น?”
”ใช่ข้าเอาศิลาเซียนมาจากบ้านพักของราชาหลี่ฉิน!”
”เข้าใจแล้ว!”ในที่สุด ฟาง เจิ้งจือ ก็เข้าใจ
เขารู้ว่าหยุน ชิงวู อยู่ที่เมืองหลวงเพื่อทำในสิ่งที่ต้องการ
แต่เขาไม่คิดเลยว่ามันคือศิลาเซียน
ความจริงแล้ว…
เมื่อเขาฆ่าราชาอสูรและตามล่าซู ฉิง ไปจนถึงแดนเหนือ เขาไม่ได้ข่าวของศิลาเซียนทั้งสิบสามก้อนนี้เลย
แม้หลิน มู่ไป่ จะรู้เรื่องนี้ แต่เขาไม่มีทางปล่อยให้ข่าวเรื่องนี้รั่วไหลออกมาแน่นอน
ศิลาเซียนทั้งสิบสามชิ้น!
นางจะใช้เวลาทั้งหกเดือนเพื่อฝึกฝนและเข้าถึงความลับของศิลาเซียนทั้งสิบสาม
ฟางเจิ้งจือ ตระหนักถึงทุกสิ่ง
แต่เมื่อเขาสามารถเข้าใจสถานการณ์แล้วก็รู้สึกท้อในใจ เพราะมันคือศิลาเซียนสิบสามชิ้น
เขาจะทำลายมันได้อย่างไร?
”กับดักที่ข้าวางไว้ไม่ได้ซับซ้อนนักมันถูกเรียกว่า ค่ายกลสิบสามดารา ถูกสร้างขึ้นด้วยกระดานแปดทิศกับเจ็ดดารา รวมไปถึงศิลาทั้งสิบสามชิ้น” หยุน ชิงวู อธิบายเพิ่ม
จากนั้นนางก็ค่อยๆยืนขึ้นและเดินเข้าไปหา ฟาง เจิ้งจือ
”ก็เป็นอย่างที่เจ้าคิด เจ้าต้องทำลายสิ่งที่ขับเคลื่อนด้วยพลังของศิลาเซียนทั้งสิบสามก้อน ถึงจะสามารถออกไปจากที่นี่ได้!”