Gate of God - ตอนที่ 794 4 ต่อ 1

　　 เจ้าโง่เจ้าทำบ้าอะไร?! เซียนสวรรค์พักพิงแสดงความไม่พอใจออกมา และเขารู้สึกว่าอารมณ์ของ ฟาง เจิ้งจือ เปลี่ยนไป

　　 ตาเฒ่าข้าไม่ควรมาที่ศาลาหยินหยาง ข้าผิดเอง ข้าลากพวกท่านมาสู่ความวุ่นวาย รวมไปถึง เหยียน ซิว ด้วยมันเป็นความผิดของข้า  ฟาง เจิ้งจือ ดูหดหู่อย่างมาก

　　 พูดเรื่องอะไรกัน?เจ้าเด็กโง่ ไม่ว่าเจ้าจะสู้หรือหนี ไม่มีใครว่าอะไรเจ้าแม้แต่น้อย ! เซียนสวรรค์พักพิงพูดด้วยความโกรธ

　　 ไม่ว่าจะสู้หรือหนี! ฟางเจิ้งจือ มองไปที่เหล่าศิษย์ของนิกายเงา ที่ค่อยๆล้มลงทีละคน ใจของเขาปวดร้าว

　　เขาจะสู้ต่อในสถานการณ์แบบนี้ได้ยังไง?

　　ผู้อาวุโสสูงสุดโม่ยู่แข็งแกร่งกว่าเขา กว่าเซียนสวรรค์พักพิงและ เหยียน เฉียนหลี่ เกินไป นอกจากนี้ ศาลาหยินหยางมีเซียนหลายสิบคน

　　นี่คือการฆ่าล้างฝ่ายเดียวชัดๆ!

　　 เจ้าโง่บอกข้ามาว่าเจ้าอยากช่วย เหยียน ซิว เซียนสวรค์พักพิงถาม ฟาง เจิ้งจือ อีกครั้ง หลังจากเงียบไปชั่วขณะ

　　 ใช่ข้าอยากช่วยเขา!  ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้า

　　 งั้นเจ้าควรสู้ไม่มีถูกไม่มีผิดทั้งนั้น มีแค่ชนะหรือแพ้เท่านั้น เจ้าจะเป็นหินแข็งทื่ออยู่แบบนั้น หรือจะก้าวข้ามศพของพวกเขาแล้วกลายเป็นผู้ควบคุมทุกอย่าง! จู่ๆเซียนสวรรค์พักพิงก็พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง แม้ว่าเขาจะยืนแทบไม่ไหวก็ตาม

　　 ผู้ควบคุมทุกอย่าง! ฟางเจิ้งจือ ตกตะลึง นั่นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเรื่องแบบนี้จากเซียนสวรรค์พักพิง นอกจากนี้ มันยังเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นสีหน้าที่จริงจัง

　　 ฟางเจิ้งจือ ตั้งแต่พวกเรามาที่นี่ พวกเราไม่คิดจะหนี นอกจากนี้การที่พวกเรามาที่นี่ มันหมายความว่าพวกเรายอมรับในสิ่งที่เจ้าทำ แม้เจ้าไม่มา พวกเราก็จะมาด้วยตัวเองอย่างแน่นอน! เหยียน เฉียนหลี่ พูดเพิ่ม

　　 แม้ข้าไม่มาพวกท่านก็จะมา? 

　　 ใช่แล้ว! 

　　 เจ้าจะเป็นหินแข็งทื่ออยู่แบบนั้นหรือจะก้าวข้ามศพของพวกเขาแล้วกลายเป็นผู้ควบคุมทุกอย่าง! ฟาง เจิ้งจือ พึมพำสิ่งที่เซียนสวรรค์พักพิงพูดเมื่อครู่ด้วยน้ำเสียงเบา แสงสว่างปรากฎขึ้นในดวงตาของเขา และมันสว่างขึ้นเรื่อยๆ

　　 ข้าผิดเอง! 

　　 ใช่แล้วข้าเป็นคนผิดจริงๆ! 

　　 อย่างไรก็ตามข้ามาไกลขนาดนี้แล้ว ข้าจะหันหลังกลับได้ยังไง ไม่มีทางย้อนกลับได้แล้ว 

　　 ศิษย์ทั้งสามพันคนของนิกายเงาฝากชีวิตไว้กับข้าแม้แต่เซียนสวรรค์พักพิงและ เหยียน เฉียนหลี่ ก็ฝากชีวิตบนเส้นทางของข้า 

　　 แล้วแบบนี้ข้าจะหนีไปได้ยังไง? 

　　 ข้าจะหนีไปทั้งๆแบบนี้ได้ยังไง? 

　　 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้าต้องพยายาม แม้ว่าผู้อาวุโสสูงสุดของศาลาหยินหยาง โม่ยู่จะยืนอยู่ต่อหน้าข้าก็ตาม ข้าต้องพยายาม แม้มันจะเป็นการฆ่าล้างฝ่ายเดียว 

　　 อ้าาาาก! ฟางเจิ้งจือ ร้องคำรามออกมา จิตสังหารพวยพุ่งออกจากร่างของเขา

　　ในเวลาเดียวกันเกราะสีดำก็เริ่มเปลี่ยนไป หนามแหลมที่ดูเหมือนเขี้ยวเริ่มปรากฎขึ้นบนชุดเกราะ พวกมันมีสีแดงเลือดและส่องประกายอย่างเยือกเย็น เปลวเพลิงสีดำลุกโชนขึ้นไปในอากาศ

　　พื้นดินรอบๆฟาง เจิ้งจือ ยุบลงประมาณหนึ่งนิ้ว ภาพขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นบนท้องฟ้า ลูกบอลเพลิงทั้งแปดลูกลอยอยู่เหนือหัว

　　 อะไรกัน?! ศิษย์ของศาลาหยินหยางตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น　　 เขามีพลังขนาดนี้ได้ยังไง?! 

　　 เป็นไปไม่ได้! 

　　 เขาเป็นปีศาจจริงๆหรือ? 

　　พวกเขาไม่เชื่อสิ่งที่เห็นเพราะพวกเขาคิดว่า ฟาง เจิ้งจือ ไม่น่าจะมีพลังเหลืออยู่แล้ว และเขาไม่ควรจะต่อสู้ได้อีกแล้ว

　　อย่างไรก็ตามฟาง เจิ้งจือ ยืนขึ้นอีกครั้ง ออร่าของเขาแข็งแกร่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ จิตสังหารที่หนักหน่วงรอบร่างกาย ทำให้ทะเลโดยระเหยเป็นไอ

　　 เจ้าโง่เจ้าจะทำอะไร? เซียนสวรรค์พักพิงตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็น ฟาง เจิ้งจือ เปลี่ยนไป

　　 ข้าจะชดใช้ความผิดที่ข้าทำ! ฟางเจิ้งจือ ตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา

　　 เจ้าจะทำอะไร? 

　　 ข้าจะสู้จนวินาทีสุดท้าย! 

　　 ยอดเยี่ยมเจ้าเด็กเหลือขอ ชายเฒ่าคนนี้จะร่วมสู้กับเจ้าในวันนี้! เสียงของเซียนสวรรค์พักพิงเต็มไปด้วยความฮึกเหิม

　　 ตาเฒ่าในที่สุดเจ้าก็ยืนขึ้นได้สักที! เหยียน เฉียนหลี่ จ้องไปที่เซียนสวรรค์พักพิงและ ฟาง เจิ้งจือ จิตใจที่มุ่งต่อสู้ของเขาเดือดพล่าน

　　 พวกเจ้าสามารถร่วมมือกันเพื่อต่อสู้กับข้าได้! โม่ยู่พูดขึ้นมา  ฟาง เจิ้งจือ ในเมื่อเจ้าบอกว่าพวกเราไปรุมเจ้า ตอนนี้ข้าจะให้โอกาสเจ้า! 

　　 1ต่อ 4! 

　　 1ต่อ 4! 

　　เหล่าศิษย์เริ่มตะโกนออกมาหลังจากได้ยินเสียงของผู้อาวุโสสูงสุดเขาเป็นพลังที่แท้จริงของศาลาหยินหยาง

　　 1ต่อ 4? พวกเราจะพลาดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?!  ทันใดนั้นเสียงได้ดังขึ้นมาจากท้องฟ้า

　　ก่อนจะมีร่างหนึ่งปรากฎขึ้นอย่างรวดเร็ว

　　เขาว่องไว้กว่าเซียนสวรรค์พักพิง　　เขาเป็นชายอายุประมาณ40-50ปีสวมชุดคลุมสีเทายาวพร้อมกับผมสีเทายาวประบ่า

　　 ตาเฒ่าหยางคุน! เซียนสวรรค์พักพิงแปลกใจกับการปรากฎตัวขึ้นของเขา

　　อีก2 คนตามลงมาจากท้องฟ้าเช่นกัน

　　หนึ่งในนั้นเป็นหญิงสาวที่สวมชุดสีเขียวอ่อนนางดูเหมือนอายุประมาณสามสิบปีแต่แทบไม่มีผมสีขาวเลยแม้แต่น้อย

　　อีกคนเหมือนนักปราชญ์เขาสวมเสื้อคลุมสีทอง ร่างของเขาผอมแห้ง คิ้วหนาคม บนหลังของเขาสะพายดาบสีทองไว้อยู่

　　 เซียนวารีกับตาเฒ่าไป่หยามาที่นี่เช่นกัน?! เซียนสวรรค์พักพิงกำลังดีใจเป็นอย่างมาก

　　 ตาเฒ่าสวรรค์พักพิงท่านยังคงน่ารำคาญเหมือนเคย!  หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเซียนวารีกล่าวขึ้น

　　ส่วนชายในชุดสีทองอีกคนเขาดูเหมือนจะคุ้นเชยกับคำพูดอันหยาบคายของเซียนสวรรค์พักพิงดี เขาดึงดาบออกมาราวกับพรอมจะต่อสู้เต็มที่

　　 โย่นั่น ฟาง เจิ้งจือ ใช่ไหม? ข้าได้ยินเรื่องเกี่ยวกับเขามามาก จิตสังหารของเขารุนแรงจริงๆ!  ตาเฒ่าหยางคุนมองไปที่ ฟาง เจิ้งจือ

　　 ตาเฒ่าหยางคุนเจ้าต้องการเข้าร่วมในการต่อสู้แบบสี่ต่อหนึ่งด้วยงั้นรึ?  เหยียน เฉียนหลี่ ถาม

　　 ข้า?ฮ่าฮ่า ข้าทำแบบนั้นไม่ได้  หยางคุนส่ายหัว ก่อนจะชี้บนท้องฟ้า พร้อมกับรอยยิ้มที่ประดับใบหน้า

　　เหยียนเฉียนหลี่ มองตามขึ้นไปและพอเข้าใจได้ในทันที

　　ด้านฟาง เจิ้งจือ เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่น้อย

　　เขาสามารถเดาตัวตนของคนทั้งสามที่ปรากฎตัวได้อย่างคร่าวอาณาจักรเซี่ยมีเซียนเพียงสี่คน　　พวกเขาคือเซียนหยางคุนเซียนไป่หยา และเซียนวารีซึ่งเป็นอาจารย์ของวู่เฟิง

　　แต่ที่ฟาง เจิ้งจือ ยังคงเงียบไม่ใช่เพราะพวกเขา แต่มันเป็นเพราะสองคนที่กำลังลงมาจากท้องฟ้าต่างหาก

　　เป็นหยาน ฉิง

　　และฉือ กูเหยียน

　　นางสวมชุดสีชมพูเช่นเคยผมสีดำของนางพัดไปตามสายลม ดวงตาเปล่งประกายราวกับดวงดาว

　　นางยังคงงดงามและสมบูรณ์แบบเช่นเคย

　　 นั่นมันฉือกูเหยียน! 

　　 ผู้ถูกเลือกงั้นรึ?! 

　　 ทำไมนางถึงมาอยู่ที่นี่?คนของศาลาเต๋าสวรรค์ก็มาที่นี่ด้วยงั้นหรือ?! 

　　เหล่าศิษญ์ศาลาหยินหยางต่างถูกฉือ กูเหยียน ดึงดูดความสนใจ การปรากฎตัวของเซียนทั้งสามคนดูเหมือนจะไม่มีผลกระทบต่อพวกเขาแม้แต่น้อย

　　การมาถึงของฉือกูเหยียน ไม่ได้หมายถึงตัวแทนของศาลาเต๋าสวรรค์เท่านั้น มันยังเป็นตัวแทนของทุกคนในแดนศักดิ์สิทธิ์

　　เพราะนางเป็นผู้ที่ถูกเลือก!

　　ฉือกูเหยียน กระโดดลงมาจากหลังสัตว์ขี่ นางไม่ได้ลงมาเร็วมากนัก แต่ในมือของนางถือดาบอยู่

　　ปลายดาบชี้ไปที่โม่ยู่

　　 ไม่จำเป็นต้องสี่คนแค่สองก็เพียงพอ!  ฉือ กูเหยียน ไม่คิดจะพูดอะไรมากมาย นางแสดงความตั้งใจของนางผ่านปลายดาบ

　　ท่าทีของโม่ยู่เปลี่ยนไปในที่สุดร่างของเขาอดสั่นไม่ได้เมื่อเห็น ฉือ กูเหยียน จับดาบพุ่งเข้ามาหาเขา

　　เขาต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่กลับไม่สามารถพูดออกมาได้

　　ทันใดนั้นดาบแสงจำนวนมากปรากฎขึ้นบนฟากฟ้า　　ราวกับมีดาบนับแสนเล่มมันเป็นวิชาล้านคมดาบ ดาบจำนวนมากทำให้เกิดเงาดำขนาดใหญ่บนพื้น

　　มีเงาของหญิงสาวอยู่ด้านหลังฉือ กูเหยียน ผมของนางเป็นสีดำเช่นกัน แต่นางมีหางเป็นงู ที่ถูกปกคลุมด้วยเกล็ดห้าสี

　　ในที่สุดโม่ยู่ก็เคลื่อนไหว

　　เขาเอื้อมมือไปที่คลื่นทะเลและดึงหอกสีน้ำเงินเข้มที่สร้างมาจากน้ำทะเลขึ้นมามันเป็นหอกยาก ปลายหอกทำขึ้นมาจากอัญมณี

　　 ความโกรธเกรี้ยวของมหาสมุทร! เขาเหวี่ยงหอกไปด้านหน้า น้ำทะเลกลายเป็นงูตัวใหญ่และพุ่งไปที่คอของ ฉือ กูเหยียน

　　 ครืน! 

　　ดาบเหล่านั้นกระทบเข้ากับร่างงูยักษ์ทำให้เกิดคลื่นกระแทกขนาดใหญ่

　　ดูเหมือนงูยักษ์จะถูกหยุดเพราดาบเหล่านั้นมันพยายามบิดตัวไปรอบๆเพื่อหลบดาบแสงที่ตกลงมา　　มันเป็นฉากที่น่าทึ่ง

　　ศิษย์ของศาลาหยินหยางต่างพูดไม่ออกแม้ว่าฉือ กูเหยียน จะเป็นผู้ถูกเลือก แต่พวกเขาไม่คิดว่านางจะกล้าโจมตีผู้อาวุโสสูงสุดก่อน

　　 สลายไปซะ! ฉือ กูเหยียน ตะโกนเบาๆ ทันใดนั้นเงาขนาดใหญ่ได้ปรากฎขึ้นที่หลังของโม่ยู่ มันเป็นก้อนหินขนาดใหญ่ที่โผล่มาจากที่ไหนไม่รู้ และกำลังร่วงหล่นลงมาอย่างรวดเร็ว

　　ทันใดนั้นหอกของโม่ยู่กลายเป็นหอกนับไม่ถ้วนและโจมตีเข้าใส่หินก้อนนั้น

　　 ตูม! หินพังทลายทันที น้ำทะลสาดกระเซ็นขึ้นไปบนอากาศเสริมความแข็งแกร่งให้งูยักษ์

　　มันเกิดขึ้นเร็วมาก

　　ทุกอย่างผ่านไปเพียงพริบตาเท่านั้น

　　 นางแข็งแกร่งมาก! 

　　 นั่นคือพลังของผู้ที่ถูกเลือกงั้นหรือ?  　　แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่ใกล้กับวิชาทะเลไร้สิ้นสุดของโม่ยูแต่พวกเขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงความรุนแรงของการต่อสู้ครั้งนี้

　　ตอนนั้นเองที่มีคนพุ่งออกมาจากลุ่มคนที่ยืนดูอยู่เขาเร็วเกินกว่าที่จะมองเห็นได้ชัดเจน

　　อย่างไรก็ตามมีเสียงคำรามของมังกรดังขึ้นมาทันที

　　 ฟางเจิ้งจือ! 

　　 ตูม! 

　　ด้วยแสงสีแดงม่วงงูยักษ์หยุดเคลื่อนไหวทันที

　　จากนั้นหัวของมันก็ร่วงหล่นลงไปในทะเล

　　……………………………………..