Gate of God - ตอนที่ 805 ร่างกายที่พัฒนา
นั่นเสียงอะไร?!
ใครพูด?!
ทำไมถึงมีเสียงออกมาจากหม้อ?!
อะไรคือการที่มีเสียงออกมาจากหม้อทั้งๆที่่ผ่านไป49วันแล้ว?
นั่นใคร?! ผู้อาวุโสหกเปิดปากทันที ในฐานะผู้ทำการหลอมยาเขาไม่เชื่อว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ที่สำคัญทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเขาเขาเพียงแค่ต้องกลับไปที่ศาลาหยินหยาง จากนั้นความขัดแย้งในเก้าขุนเขาจะปะทุกขึ้น สุดท้ายทุกอย่างก็จะตกอยู่ในมือของศาลาหยินหยาง
แต่กลับเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
ไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
อย่างไรก็ตามลำแสงสีทองพุ่งขึ้นไปจนถึงท้องฟ้า เส้นขอบฟ้าที่งดงามถูกย้อมไปด้วยสีทองท้องฟ้าราวกับกำลังลุกไหม้
บรรยากาศอันแข็งแกร่งค่อยๆแผ่ออกมาจากหม้อหลอม
เกิดอะไรขึ้น? ผู้อาวุโสหกตกตะลึง
ทุกคนต่างรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศด้วยเช่นกัน ไม่ดีแล้ว รีบปิดผนึกหม้อ! หยิงยู่ ได้สติทันที เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็รีบตัดสินใจอย่างรวดเร็ว
น่าเสียดาย…
มันสายเกินไป!
ทันใดนั้นหม้อหลอมสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
นานแค่ไหนแล้วนะ! เสียงดังก้องอยู่ในอากาศ
หม้อลอมสายธารที่ตั้งอยู่ตรงกลางลานทรุดตัวลงอย่างกระทันหันก่อนที่จะมีลำแสงพุ่งออกมาจากหม้ออีกครั้ง
ลำแสงที่ห้อหุ้มไปด้วยไฟสีเงินและม่วง มันเร็วมาก!
ในพริบตามันก็หยุดอยู่กลางอากาศ
สีหน้าของผู้อาวุโสหกและหยิงยู่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงพวกเขารู้ว่านั่นเป็นเพลิงของพวกเขาที่ใช้ในการหลอมยา
ในที่สุดข้าก็ออกมาได้… ทันใดนั้นเปลวไฟทั้งสองก็หายไป ร่างที่เกือบจะเปลือยเปล่าได้ปรากฎขึ้นกลางอากาศ เสื้อของด้านบนของเขาถูกทำลายจนหมด เผยให้เห็นร่างกายอันผมเพรียว
สัญลักษณ์สีทองเล็กๆจำนวนนับไม่ถ้วนไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเขา ดวงตาของเขาก็เป็นสีทองเช่นกัน
อย่างไรก็ตามร่างกายของเขายังถูกมัดไว้ด้วยโซ่เหล็ก
ยังไม่ตายงั้นรึ?!
เขายังไม่ตายจริงๆ!
เป็นไปได้ยังไง?เขาจะไม่ตายได้ยังไง?! ทุกคนต่างตกอยู่ในความสับสน
พวกเขาไม่สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองออกมาได้พวกเขารู้สึกเหมือนตัวเองได้เห็นผีในตอนกลางวัน
ทันใดนั้นเองบนท้องฟ้าได้เกิดรูขึ้น
แสงอันสดใสนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาจากท้องฟ้า
แดงน้ำเงิน ทอง เงิน เขียว…
พวกมันผสานเข้ากับเสาสีทองที่ทอดยาวไปถึงท้องฟ้า
เกิดอะไรขึ้น?
เป็นเพราะเพลิงพันปีถูกหลอมแล้วงั้นหรือ?!
ยาไม่มีทางเสร็จสมบูรณ์ไม่อย่างงั้น ฟาง เจิ้งจือ จะรอดชีวิตได้ยังไง?!
ดวงตาของศิษย์เบิกกว้างพวกเขาถูกกดดันอย่างสมบูรณ์
แม้แต่หยิงยู่ก็มีท่าทีเช่นเดียวกันเขาไม่เคยเห็นเรื่องแบบนี้มาก่อนในชีวิต
ลำแสงนับพันนั่นเขา… หยิงยู่ พึมพำ
เขายังมีชีวิตอยู่ทั้งๆที่ผ่านไปถึง49วันแล้วเป็นไปได้ยังไงกัน?! ดวงตาของผู้อาวุโสหกเบิกกว้าง ใบหน้าของเขาซีดขาว
แม้ฟาง เจิ้งจือ จะถูกโซ่รัดอยู่ แต่มันกลับดูไร้ร่องรอยการบาดเจ็บแม้แต่น้อย
ยิ่งไปกว่าลำแสงสีทองดูเหมือนจะค่อยถูกร่างของฟาง เจิ้งจือ ดูดซับเข้าไป
อ้าก!! ฟาง เจิ้งจือ ส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แสงหลากหลายสีไหลเวียนในดวงตาของเขา
ยิ่งไปกว่านั้นสัญลักษณ์สีทองรอบๆร่างกายของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นดาวนับไม่ถ้วนรวมตัวเข้าหาหน้าอกของเขา
ท้องฟ้าราวกับเกิดดวงอาทิตย์ขึ้นอีกดวง
ดวงอาทิตย์ที่หน้าอกของฟาง เจิ้งจือ!
เร็วเข้ารีบฆ่าเขา!ร่างกายของเขากำลังพัฒนา! ผู้อาวุโสหกพูดออกมาด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา
หรือว่าฟาง เจิ้งจือ กำลังจะกลายเป็น…
ไม่เป็นแบบนี้ได้ยังไง?ไม่มีทาง ไม่มีทาง…
ทุกคนต่างพูดออกมาด้วยความสับสน
ตาย! หยิงยู่มองแสงบนหน้าอกของ ฟาง เจิ้งจือ ด้วยความตึงเครียด ก่อนที่เขาจะตัดสินใจพุ่งออกไปทันที
เพราะเขารู้ว่าถ้าไม่ฆ่าฟาง เจิ้งจือ ตอนนี้ เขาคงไม่มีโอกาสที่สองแล้ว
หอกเงินยาวปรากฎขึ้นในมือของเขาเปลวไฟสีเงินลุกท่วมหอก
ตูม!
หอกเงินยาวถูกเขวี้ยงออกจากมือของหยิงยู่ไปที่หน้าอกของ ฟาง เจิ้งจือ
เขายังถูกโซ่ตรึงไว้อยู่รีบฆ่าเขาเร็วเข้า! ผู้อาวุโสคนอื่นๆเข้าใจความต้องการของหยิงยู่ ได้ในทันที พวกเขาเคลื่อนไหวเช่นกัน
ตอนนี้หอกเงินใกล้ถึงหน้าอกของฟาง เจิ้งจือ แล้ว
อย่างไรก็ตามสิ่งที่แปลกก็คือ…
มัดกลับหยุดลงอย่างกระทันหัน
ราวกับเวลาได้หยุดลง
จากนั้นมือของฟาง เจิ้งจือ ก็เคลื่อนไหวช้าๆ
แกรก มีเสียงเบาๆ
รอยแตกปรากฎขึ้นบนโซ่สีดำมือของ ฟาง เจิ้งจือ ค่อยๆเอื้อมไปจับหอกสีเงิน
ทุกอย่างเกิดขึ้นช้าๆ
สายตาของทุกคนมองฉากตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว
ทันใดนั้นปากของฟาง เจิ้งจือ ก็ค่อยๆยิ้มออก โซ่แตกสลายไปหมดแล้ว
ในที่สุด!
ในที่สุด! …
เศษโซ่ตกลงมาบนพื้น
ทุกคนต่างตกอยู่ในความเงียบพวกเขาเดินถอยออกไปโดยไม่รู้ตัว
เขา…..เขาเป็นิสระจากโซ่นั่นได้ยังไง?
เขาใช้เพียงมือเดียวคว้าหอกของผู้อาวุโสสูงสุดเอาไว้…
เขา…เขาเป็นเซียนแล้วจริงๆ!
ไม่ว่าจะเป็นศิษย์หรือผู้อาวุโสทุกคนต่างยืนนิ่ง
เพราะโซ่สีดำที่พันธนาการร่างของฟาง เจิ้งจือ แม้แต่เซียนทั่วไปยังไม่สามารถทำลายมันได้ นอกจากนี้เขายังสามารถหยุดหอกของหยิงยู่ได้ด้วยมือเดียว ฉากนี้จะติดอยู่ในความรงจำของพวกเขาตลอดไป
วันนี้อากาศไม่เลวนักดวงอาทิตย์ก็สดใส นกก็บินเล่นอย่างสนุกสนาน พวกท่านคิดว่ายังไงบ้าง?’ ฟาง เจิ้งจือ มองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า ในมือของเขาควงหอกสีเงินยาวอยู่ ฟางเจิ้งจือ อย่าอวดดี แม้เจ้าจะยังมีชีวิตอยู่ แต่อย่างหวังว่าจะรอดไปได้ เป็นแค่ครึ่งเซียนเจ้ากล้าท้าทายเก้าขุนเขางั้นรึ? เจ้าประเมิณห้าสำนักแห่งนิกายศักดิ์สิทธิ์ต่ำไปแล้ว! เสียงของผู้อาวุโสหกดังขึ้น
ข้าประเมิณความแข็งแกร่งของห้าสำนักต่ำไป?ไม่ไม่ ท่านเข้าใจผิดแล้ว เพราะข้าไม่เคยเห็นทั้งห้าสำนักอยู่ในสายตาเลยต่างหาก! ฟาง เจิ้งจือ ส่ายหน้าด้วยใบหน้าอันใสซื่อ
เจ้า… เจ้ารนหาที่ตาย! ผู้อาวุโสหกผงะไปเล็กน้อย ใบหน้าของเขาแดงก่ำ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้โจมตี แต่หันไปหาหยิงยู่แทน ท่านผู้นำหยิง พวกเราจะปล่อยให้เขารอดไปไม่ได้…
ผู้อาวุโสหกไม่ต้องกังวลทุกคนเตรียมพร้อม! หยิงยู่ไม่รอให้ผู้อาวุโสหกพูดจบ เขาเองก็ไม่มีทางปล่อย ฟาง เจิ้งจือ ไปอยู่แล้ว
ความเกลียดชังที่เก้าขุนเขามีต่อฟางเจิ้งจือ ไม่มีอะไรที่สามารถลบล้างมันไปได้ รับทราบ! เหล่าศิษย์ต่างตอบรับอย่างพร้อมเพรียง
ผู้อาวุโสหกร่วมมือกับผู้อาวุโสสี่คนและศิษย์ที่อยู่ในระดับเซียน
มันคงเป็นเรื่องตลกถ้าพวกเขาไม่สามารถเอาชนะฟาง เจิ้งจือ ที่ยังไม่ได้เข้าสู่ระดับเซียนโดยสมบูรณ์ไม่ได้
ดูเหมือนว่า…ข้าต้องฆ่าอีกแล้วสินะ! ฟาง เจิ้งจือ กล่าวพร้อมกับเงยหน้ามองท้องฟ้า จากนั้นเขาก็เริ่มเคลื่อนไหว
ในที่สุด!!! ฟาง เจิ้งจือ ระเบิดเสียงออกมาอีกครั้ง
ฟางเจิ้งจือ พุ่งมายืนบนพื้นห่างออกไปจากผู้อาวุโสหกและหยิงยู่ รอยแตกปรากฎขึ้นบนพื้นทันที
อะไรกัน?!
เร็วมาก?!
พื้นที่เขายืนเป็นหินลาวาที่ถูกหลอมมาเป็นพันๆปีมันแข็งแกร่งมาก มันจะเป็นไปได้ยังไง…รอยแตกนั่น
สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เหล่าศิษย์หวาดกลัวอีกครั้ง
แม้แต่หยิงยู่และผู้อาวุโสหกก็อยู่ในความกังวลเช่นกัน
……………………………………..