Gate of God - ตอนที่ 847 ผานกู่

　　 ศิษย์พี่ตอนนี้อยู่ในช่วงเวลาไหนของปีแล้ว?  หนานกงเฮาถามขึ้นมา

　　 อะไรนะ…! ศิษย์ทั้งสองคนตกใจ พวกเขามองหน้ากันด้วยความสับสน

　　หนานกงเฮาไม่ได้แปลกใจอะไรนักเขาพยักหน้าและพูดต่อ  ค่อนข้างร้อนแบบนี้ น่าจะเป็นฤดูร้อนแล้วใช่ไหม? 

　　 ช…ใช่แล้ว! ศิษย์คนหนึ่งตอบโดยไม่ต้องคิด

　　 งั้นหรือ… หนานกงเฮาตอบรับก่อนจะแสดงความเคารพศิษย์ทั้งสอง จากนั้นเขาก็หันกลับไปและวางมือลงบนประตูสวรรค์

　　แอ้ดด!

　　ประตูสั่นสะเทือนอีกครั้งก่อนจะปิดลง

　　 มัน…มันปิดแล้ว! 

　　 เกิดอะไรขึ้น? 　　พวกเขาตกใจมากเพราะครั้งสุดท้าย มู่ฉิงเฟิง ฟางเจิ้งจือ และฉือกูเหยียน ต้องร่วมมือกันถึงปิดประตูลงได้

　　แต่…หนานกงเฮากลับปิดมันได้อย่างง่ายดายด้วยการแตะเบาๆ

　　ความทรงจำถึงสิ่งที่หนานกงเฮาทำทั้งพิธีสังเวยเลือด โจมตีเทียนซิง ปรากฎขึ้นมาในใจของพวกเขาอีกครั้ง

　　ไม่มีใครรู้ว่าหนานกงเฮาทำแบบนั้นทำไม

　　แต่พวกเขามั่นใจว่ามันไม่ใช่คำสั่งของศาลาเต๋าสวรรค์แน่นอน

　　ครืน!!!

　　ขณะที่พวกเขากำลังยืนนิ่งพื้นดินเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่ประตูสวรรรค์จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย

　　 หายไปแล้ว? 

　　 หนานกงเฮา…ควบคุมประตูสวรรค์? 

　　เหล่าศิษย์ใช้เวลาไม่นานก็เข้าใจพวกเขาดูหวาดกลัวเมื่อได้เห็นหนานกงเฮาอีกครั้ง　　หนานกงเฮาหันมองและเดินเข้ามาหาพวกเขา

　　หนึ่งก้าวสองก้าว…

　　หนานกงเฮาไม่ได้เดินเร็วมากแต่ก็ไม่ได้ช้านัก

　　ไม่ช้าเขาก็เดินมาถึงศิษย์ทั้งสองก่อนที่จะเดินผ่านพวกเขาไป เขาเดินตรงไปที่หน้าผา

　　ตอนนี้เหงื่อไหล่วมร่างของเหล่าศิษย์

　　พวกเขาตัวแข็งทื่อด้วยความกลัว

　　 หนานกงเฮาเจ้าออกไปไม่ได้!  เมื่อหนานกงเฮาอยู่ห่างพวกเขาไปห้าก้าว ศิษย์คนหนึ่งก็พูดขึ้น

　　ไม่ใช่ว่าเขาเอาชนะความกลัวได้แต่ด้วยหน้าที่ มันเตือนเขาว่าหนานกงเฮาไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้

　　เจตนาที่หนานกงเฮาโจมตีเทียนซิงยังคงเป็นปริศนา

　　ที่สำคัญหนานกงเฮาถือครองประตูสวรรค์อยู่ เนื่องจากพวกเขาได้รับหน้าที่ปกป้องประตูสวรรค์ พวกเขาจะปล่อยให้หนานกงเฮาเอาประตูสวรรค์ไปได้ยังไง

　　 ศิษย์น้องหนานกงผู้อาวุโสหกจะมาถึงในไม่ช้า เจ้าควรอธิบายให้เขาฟัง อย่างน้อยก็เล่าให้เราฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าในประตูสวรรค์? ศิษย์อีกคนกัดฟันพูดขึ้น

　　เขาดึงดาบออกมาชี้ไปที่ลำคอของหนานกงเฮา

　　 ใช่แล้วน้องหนานกง พวกเราต่างเป็นศิษย์ร่วมสำนัก เจ้าบอกได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้น …อาจารย์และผู้อาวุโสหกไม่เอาเรื่องเจ้าอย่างแน่นอน! ศิษย์อีกคนพูดเพิ่ม

　　หนานกงเฮาหยุดเดินเขาค่อยๆหันกลับมองศิษย์ทั้งสอง เขาแค่มองดูอย่างเงียบๆและไม่ได้เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย

　　อย่างไรก็ตามในแววตาของศิษย์ หนานกงเฮากลายเป็นคนแปลกหน้าไปแล้ว

　　เขาทั้งเย็นชาและชวนขนลุก　　แสงของเลือดยังคงส่องสว่างในดวงตาของเขาพวกเขากระจายตัวปิดล้อมหนานกงเฮา

　　จากนั้น…แสงสีแดงก็ส่องสว่าง

　　มันเร็วมากดูเหมือนว่าเขาจะหายไปต่อหน้าพวกเขา พวกเขาเห็นแค่ดาบที่โปร่งใส่ราวกับหิมะขาวท่ามกลางแสงสีแดง

　　มันใสราวกับหินหยก

　　ดาบนั้นเคลื่อนไหว!

　　อย่างไรก็ตามทุกอย่างยังเงียบสงบ!

　　สิ่งเดียวที่มองเห็นได้มีเพียงแสงสีม่วงของสายฟ้าที่ส่องสะท้อนลงมาเท่านั้นมันรวดเร็วราวกับพวกเขากำลังมองดูภาพลวงตาอยู่

　　จากนั้นพวกเขาค่อยๆกลับมามองเห็นอีกครั้ง โลกใบนี้เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โลกทั้งใบตกอยู่ในความมืด

　　หนานกงเฮาปรากฎขึ้นด้านหลังศิษย์ทั้งสองคนพวกเขาไม่ได้ทันขยับตัวแม้แต่น้อย　　เพียงชั่วพริบตามีหัวคนสองหัวหล่นอยู่บนพื้น

　　 หนานกงเฮา?! 

　　 อะไรกัน?!ประตูสวรรค์หายไปไหน…ทำไมหนานกงเฮาถึงมาอยู่ที่นี่? 

　　 บนพื้น…เกิดอะไรขึ้นที่นี่?! 

　　เสียงหวาดวิตกดังขึ้นพร้อมกับคนจำนวนมากที่กำลังวิ่งเข้ามา

　　อย่างไรก็ตามบริเวณแท่นบูชาที่ตั้งประตูสวรรค์ไว้ถูกย้อมไปด้วยเลือด

　　แม้แตอากาศก็มีกลื่นเลือดลอยคลุ้ง

　　ในบรรดาผู้ที่วิ่งเข้ามาหนึ่งในนั้นเป็นผู้อาวุโสหก คิ้วของเขาขมวดแน่นมองสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

　　เขาได้รับหมอบหมายให้รับผิดชอบดูแลทุกอย่างขณะที่ทุกคนเดินทางไปยังภูเขาสวรรค์

　　 ผู้อาวุโสหก…ข้าเห็นเพียงประตูสวรรค์เปิดออก…ข้าไม่รู้ว่าหนานกงเฮา…จะออกมา… ศิษย์ที่วิ่งหนีออกมาทันได้รายงานให้ผู้อาวุโสหกทราบทันที

　　 ข้าเข้าใจแล้ว! ผู้อาวุโสหกพยักหน้า

　　เขาไม่ได้พูดอะไรอีกแม้แต่ตำหนิหนานกงเฮาก็ตาม เขาเพียงแค่มองสภาพรอบๆ ก่อนจะมองไปที่หนานกงเฮาอีกครั้ง

　　หนานกงเฮาเองก็ยืนเงียบเขายืนนิ่งราวกับไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย

　　ศิษย์คนอื่นๆไม่อยากเชื่อในสิ่งที่หนานกงเฮาทำอย่างไรก็ตามรอยเลือดที่ปลายดาบของหนานกงเฮา ทำให้พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธความจริงข้อนี้

　　 หนานกงเฮามีเหตุผลที่เจ้าทำเช่นนี้ไหม? ในที่สุดผู้อาวุโสหกก็ก้าวไปข้างหน้า น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก

　　 โลกคงจะเปลี่ยนไปแล้วใช่ไหม? หนานกงเฮาไม่ต้อบคำถามของผู้อาวุโสหก เขาเงยหน้าขึ้นราวกับกำลังบ่นกับตัวเอง　　 โลก?เปลี่ยนไป?  ผู้อาวุโสหกตื่นตระหนก เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็รู้เรื่องที่มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นทั่วโลก

　　แต่หนานกงเฮาไม่ควรจะรู้เรื่องนี้

　　ดังนั้นหนานกงเฮาหมายความว่าอะไร?

　　เป็นไปได้ไหม…เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น?!

　　ผู้อาวุโสหกตัวสั่นเพราะถ้ามันเป็นเรื่องจริง มันหมายความว่าความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมนุษย์

　　เป็นฝีมือของมนุษย์!

　　ถ้านั้นเป็นเรื่องจริงทุกสิ่ง

　　 ใช่แล้วมันผ่านมาหลายปี บางอย่างควรจะเปลี่ยนไป  หนานกงเฮาละสายตาจากท้องฟ้าและปักดาบลงบนพื้น

　　 เปลี่ยน?เจ้าต้องการเปลี่ยนอะไร? ผู้อาวุโสหกหยุดเหล่าศิษย์ไม่ให้พูด ท่าทีของเขาตึงเครียดอย่างไม่น่าเชื่อ

　　นั่นเพราะเขารู้ว่าถ้าการที่โลกเปลี่ยนไปนั้นเกี่ยวข้องกับหนานกงเฮามันจะซับซ้อนอย่างน่าเหลือเชื่อ

　　หนานกงเฮาตระกูลหนานกง …

　　พวกเขาเป็นตระกูลเก่าแก่แม้แต่ศาลาเต๋าสวรรค์ก็ไม่รู้เรื่องมากนัก

　　รู้สึกว่าตระกูลหนานกงจะมีมาตั้งแต่เริ่มแรกของโลกพวกเขามีชีวิตรอดมาจนถึงปัจจุบัน

　　ผู้อาวุโสหกไม่รู้เกี่ยวกับตระกูลหนานกงนักแต่เขารู้ว่าหนานกงเฮาเป็นกุญแจสำคัญที่จะไขกระจ่างเรื่องทั้งหมด

　　 ทุกสรรพสิ่งล้วนวุ่นวายตั้งแต่กำเนิดสวรรค์และโลกผานกู่(สิ่งมีชีวิตแรกของโลกที่กำเนิดขึ้นจากความวุ่นวายตามตำนานจีน) เกิดขึ้นจากความสับสนวุ่นวาย แบ่งแยกสวรรค์และโลกออกจากกันตลอดไป นั่นเป็นความจริงแท้ของโลก  หนานกงเฮาพูดอย่างสงบ

　　 แบ่งแยกสวรรค์และโลกออกจากกันตลอดไป?หมายความว่ายังไง? ผู้อาวุโสหกขมวดคิ้วอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขารู้ถึงความหมายของสิ่งที่หนานกงเฮาพูด มันเป็นคำพรรณาในคัมภีร์โบราณ

　　อย่างไรก็ตามเขาไม่เข้าใจว่า ทำไมจู่ๆหนานกงเฮาถึงพูดข้อความนั้นขึ้นมา

　　 ถ้าคนเกิดขึ้นบนสวรรค์แล้วเขาจะลงมาอยู่บนโลกได้ยังไง?  หนานกงเฮายังคงอธิบายต่อไป

　　 สวรรค์…โลก? หนานกงเฮา …เจ้ากำลังพูดเรื่องอะไร? ผู้อาวุโสหกไม่เข้าใจ แต่รู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้น

　　……………………………………..