Gate of God - ตอนที่ 932 ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการฆ่า!

　　 จริงใจ?จักรพรรดิฮวง?  เทพปีศาจมองเข้าไปในดวงตาของฟางเจิ้งจือ เขาไม่รู้ว่าฟางเจิ้งจือนั้นไร้เดียงสาเกินไปหรือโง่เกินไป

　　เขาจะเชื่อได้ยังไง?แม้แต่เด็กห้าขวบยังไม่มีทางเชื่อฟางเจิ้งจือ ต่อให้เขาเชื่อแล้วมีอะไรต่างจากไปเดิม?

　　ต่อให้ฟางเจิ้งจือคือจักรพรรดิฮวงกลับมาเกิดใหม่จริงๆเขาต้องแสดงความเมตตาต่อฟางเจิ้งจืออย่างงั้นหรือ? ทำไมเขาต้องปล่อยให้ตัวปัญหามีชีวิตอยู่ต่อด้วย?

　　เทพปีศาจต้องการหัวเราะออกมา

　　เขาไม่อยากจะเสียเวลากับฟางเจิ้งจืออีกต่อไป

　　แต่ความดื้อดึงของฟางเจิ้งจือนั้นเหนือกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้นักหลังจากความพยายามในการเข้าไปโจมตีฟางเจิ้งจือด้วยตัวเองสองถึงสามครั้ง เขาค่อนข้างกลัวที่จะเข้าไปใกล้ฟางเจิ้งจืออีก เพราะเขารู้ว่าเมื่ออยู่ใกล้ๆฟางเจิ้งจือเขาไม่ได้มีความได้เปรียบเรื่องความเร็วมากนัก

　　นอกจากนี้พลังโจมตีของฟางเจิ้งจือภายใต้การสนับสนุนของเต๋าอาชูร่าและดาบไร้ร่องรอยมันกลับรุนแรงอย่างไม่น่าเชื่อแม้จะไม่สามารถเทียบกับตัวเขาได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่สามารถใช้ร่างกายรับการโจมตีของฟางเจิ้งจือตรงๆได้

　　อีกเรื่องคือการตัดสินใจของฟางเจิ้งจือ

　　หรือเขาควรเรียกว่าการจินตนาการดี?ฟางเจิ้งจือมักทำอะไรที่เขาคาดไม่ถึงเสมอและมักจะทำให้เขาเสียเปรียบ

　　อย่างไรก็ตามความกังวลอีกเรื่องคือฟางเจิ้งจือมีฉือกูเหยียนอยู่ด้วยนางเป็นคนที่ใจเย็น เด็ดขาดและฉลาดมาก

　　หากการโจมตีของฟางเจิ้งจือนั้นเต็มไปด้วยช่องโหว่การโจมตีของฉือกูเหยียนก็นับได้ว่าเป็นการปกปิดช่องโหว่เหล่านั้นโดยสมบูรณ์　　เทพปีศาจกำลังรู้สึกว่าแผนการทั้งหมดของเขาถูกมองออกโดยฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียน

　　มันทำให้เขาทนไม่ได้

　　 ข้าแค่ต้องทำให้พวกมันอ่อนแรงไปเอง! เทพปีศาจกัดฟัน ทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุดคือรักษาระยะห่างจากทั้งคู่เพื่อที่จะใช้ความได้เปรียบในเรื่องระดับพลังและความเร็ว เช่นนั้นปัญหาก็จะเหลือเพียงเรื่องเวลา

　　พูดถึงเวลา…

　　เขาไม่ได้กังวลมากนัก

　　 ดูเหมือนเทพปีศาจจะต้องการให้พวกเราอ่อนแรงไปเอง เสียงของฉือกูเหยียนดังขึ้นในใจของฟางเจิ้งจือ

　　มันไม่ใช่พลังจิตแต่เพราะฟางเจิ้งจือและนางกำลังโคจรพลังหยินและหยางร่วมกันอยู่

　　 อืมข้ารู้แล้ว  ฟางเจิ้งจือเองก็รู้ถึงความสามารถนี้เช่นกัน อย่างไรก็ตามเรื่องที่น่าตกตลึงที่สุดคือเขาพบความลับของฉือกูเหยียน! 　　ขีดจำกัดสายเลือดของฉือกูเหยียนทำให้นางได้รับพลังที่ยากจะต่อกรพลังที่สามารถค้นหาและตรวจจับอุณหภูมิได้อย่างแม่นยำ

　　ฟางเจิ้งจือเป็นคนที่มีความรู้ค่อนข้างมาก

　　เขาเข้าใจความสามารถแบบนี้ดีมันเป็นความสามารถพิเศษของสัตว์บางชนิดเช่นงู

　　ถ้าเป็นโลกเก่าของเขามันอาจจะถูกเรียกว่า’อินฟาเรด!’

　　มีการพิสูจน์แล้วว่าแก้มของงูบางเผ่าพันธุ์นั้นมีความสามารถในการตรวจจับอินฟาเรดแม้แต่ในตอนกลางคืนก็สามารถตรวจสอบสัตว์เลือดอุ่นที่อยู่รอบๆได้

　　ดังนั้น…เจ้าแม่หนี่วาเป็นงูหรือเปล่า?

　　ฟางเจิ้งจือคิดว่าสมมติฐานนี้ถูกต้อง

　　ยิ่งไปกว่านั้นพลังของฉือกูเหยียนยังสามารถใช้ป้องกันการลอบโจมตีได้ก่อนที่การลอบโจมตีจะถึงเป้าหมาย ฉือกูเหยียนสามารถรับรู้ถึงตำแหน่งของมันได้อย่างแม่นยำ　　 … ฟางเจิ้งจือรู้สึกกลัวความสามารถของฉือกูเหยียนเล็กน้อยในอดีตถ้าฉือกูเหยียนมีความสามารถนี้ตั้งแต่เกิด และบังเอิญเขาไปเตะนางตกแม่น้ำเขาคงไม่มีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้

　　 พลังในการส่งผ่านอาวุธผ่านพื่นที่ว่างของเทพปีศาจนั้นเร็วเกินไปต่อให้ข้าจะรู้ตำแหน่งที่ถูกต้อง แต่ข้าก็ไม่สามารถป้องกันการโจมตีของเขาได้อย่างสมบูรณ์  ฟางเจิ้งจือได้ยินเสียงของฉือกูเหยียน

　　 ใช่แต่เจ้าไม่จำเป็นต้องป้องกันการโจมตีทั้งหมดของเขา ถ้าเจ้าทำแบบนั้นเทพปีศาจจะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ พวกเราควรใช้โอกาสในตอนที่เขายังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น!  ฟางเจิ้งจือส่ายหัว

　　นับตั้งแต่ที่เขารู้ถึงความสามารถของนางเขารอโอกาสที่ฆ่าเทพปีศาจ เขาไม่ต้องการให้เทพปีศาจรับรู้ถึงพลังนี้เขาจึงเลือกที่จะป้องกันการโจมตีให้ฉือกูเหยียนแทน

　　มันจะทำให้เทพปีศาจคิดว่าฟางเจิ้งจือมีพลังพิเศษแทน

　　ฟางเจิ้งจือไม่รู้ว่าเทพปีศาจจะหลงกลหรือเปล่า

　　ยิ่งไปกว่านั้นเทพปีศาจผู้ทรงพลังกลับยอมละทิ้งความภูมิใจและเริ่มใช้กลยุทธ์’ถ่วงเวลา’กับมนุษย์ผู้อ่อนแอนี่เป็นสิ่งที่ฟางเจิ้งจือคาดไม่ถึง

　　แต่เขาก็ต้องตั้งรับต่อไป!

　　จนกว่าเขาจะเห็นโอกาส

　　ตอนนี้เทพปีศาจทิ้งระยะจากพวกเขาทั้งสองคนฟางเจิ้งจือไม่มีทางเลือกนอกจากอดทน

　　ตูม!

　　ตูม!ตูม!

　　เสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องการต่อสู้ระหว่างเทพปีศาจและฟางเจิ้งจือยังคงดำเนินต่อไป

　　สิ่งนี้ทำให้ราชาอสูรประหลาดใจ　　หากฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียนรับมือเทพปีศาจได้เพียงช่วงเวลาสั้นๆพวกเขายังสามารถพูดได้ว่าเทพปีศาจบังเอิญลืมเรื่องที่พนันไว้กับหยุนชิงวู

　　อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาต่อสู้กันมานานมากกว่าหนึ่งชั่วโมงมันแสดงให้เห็นว่าฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียนไม่ใช่ผู้ที่จะถูกจัดการได้ง่ายๆ

　　ทำไมเรื่องแบบนี้จึงเกิดขึ้น

　　ราชาอสูรไม่เข้าใจพวกเขาอยากจะช่วยเหลือ แต่พวกเขาไม่ได้รับคำสั่งจากไป่ฉือ

　　มันไม่ได้น่าแปลกใจ

　　ต่อให้ปีศาจและอสูรเป็นพันธมิตรกันแต่เทพปีศาจก็ยังคงเป็นปีศาจนอกจากนี้ความคิดของเขาก็ไม่ชัดเจนไม่มีใครรู้ว่าเขาจะทำอะไรหลังจากฆ่าฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียนเสร็จ

　　ไม่มีใครรู้คำตอบดังนั้นกลยุทธ์ที่ดีที่สุดคือการรอและระวังการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น　　 ดูเหมือนว่าเขาต้องการฆ่าฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียนเพื่อป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ไป่ฉือเข้าใจเรื่องนี้ดี

　　ถ้าเป็นตัวนางเองก็ไม่คิดจะปล่อยทั้งคู่รอดไปไม่อย่างนั้นปัญหามากมายในอนาคตจะตามมา

　　 ท่านแม่วางแผนจะโจมตีงั้นหรือ? หลังจากได้ยินที่ไป่ฉือพูดหยุนชิงวูพยักหน้ารับเบาๆ

　　 มีอะไรผิดปกติงั้นรึ? ไป่ฉือถามออกมา

　　 ถ้าท่านเข้าไปโจมตีแต่แรกเทพปีศาจอาจจะคิดว่ามันไม่จำเป็น อย่างไรก็ตามหากท่านเขาไปตอนนี้เขาน่าจะไม่ว่าอะไร  หยุนชิงวูอธิบาย

　　 เจ้าหมายว่าตอนนี้คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ข้าควรจะเข้าไปโจมตีใช่ไหม? ไป่ฉือถามอีกครั้ง

　　 ใช่แต่ว่า… หยุนชิงวูลังเล

　　 ในเมื่อมันเป็นเวลาที่ดีที่สุดมันไม่น่ามีปัญหาอะไร ถ้าฟางเจิ้งจือหรือฉือกูเหยียนไม่ตายไปสักคน ข้าคงนอนไม่หลับแน่!  ไป่ฉือไม่รีรออีกต่อไป

　　นางตัดสินใจแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่างน้อยนางต้องฆ่าพวกเขาทิ้งสักคนหนึ่ง

　　นางไม่ลังเลอีกต่อไป

　　 ปกป้องจักรพรรดินีน้อย! ไป่ฉือออกคำสั่ง ก่อนที่นางจะหายตัวไปและปรากฎตัวห่างออกไปจากฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียนสิบก้าว

　　 รับทราบ ราชาอสูรรับคำสั่งและพุ่งไปหาหยุนชิงวูอย่างไม่ลังเล

　　นอกจากนั้นยังมีเหล่าปีศาจอาวุโสปกป้องหยุนชิงวูด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

　　พวกเขาไม่กังวลถ้าไป่ฉืออยู่กับหยุนชิงวูอย่างไรก็ตามเรื่องไม่แน่นอนสามารถเกิดขึ้นได้เสมอ

　　 ท่านหยุนชิงวูพวกเราไปหาที่หลบ… 

　　 ไม่เป็นไร หยุนชิงวูส่ายหน้า จากนั้นนางก็หันไปหาเหล่าปีศาจอาวุโสและราชาอสูรทั้งหมด  ใช้ค่ายกลเจ็ดร่าง! 

　　 รับทราบ! ปีศาจอาวุโสทั้งหมดรับคำก่อนที่พวกเขาจะยืนเป็นวงกลมล้อมรอบหยุนชิงวูเอาไว้พร้อมปล่อยพลังเพื่อสร้างค่ายกลขึ้นมาทันที

　　ค่ายกลรวมกับการป้องกันของเหล่าราชาอสูรฟางเจิ้งจือไม่สามารถเข้าใกล้หยุนชิงวูได้ง่ายๆแน่นอน

　　 ท่านแม่เลือกตำแหน่งได้ดีแต่…ช่างมันเถอะ หวังว่าสิ่งที่ข้าคิดจะไม่เกิดขึ้น  หลังจากมองตำแหน่งที่ไป่ฉือปรากฎตัว หยุนชิงวูขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่นางไม่ได้พูดอะไรออกมา

　　อย่างที่นางพูดตอนนี้คือเวลาที่ดีที่สุดที่ไป่ฉือจะเข้าไปโจมตีเทพปีศาจอยู่ด้านหน้าและไป่ฉือด้านหลัง พวกเขาสามารถร่วมมือกันโจมตีได้ ยิ่งไปกว่านั้นไป่ฉือยังทิ้งระยะห่างเพื่อเป็นการขออนุญาติจากเทพปีศาจก่อน

　　 ยายแก่ทำไมท่านถึงหนังหนาจัง?  ฟางเจิ้งจือตกใจเมื่อเห็นไป่ฉือปรากฎตัวขึ้น สีหน้าของฉือกูเหยียนเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน นางพยายามที่จะรักษาความสงบเอาไว้

　　 ฮ่าฮ่าคำพูดของเจ้ายังคงทิ่มแทงเช่นเคย อย่างไรก็ตามเจ้าพลาดแล้วฟางเจิ้งจือ ท่านเห็นด้วยกับข้าไหมท่านเทพปีศาจ?  ไป่ฉือยิ้มบางๆ แม้นางจะพูดกับฟางเจิ้งจือแต่สายตาของนางยังคงจับจ้องอยูที่เทพปีศาจ

　　 หึ เทพปีศาจไม่พูดอะไรออกมา เขาไม่ได้ตำหนิสิ่งที่ไป่ฉือทำ

　　เมื่อเห็นแบบนี้ไป่ฉือยิ่งยิ้มอย่างสดใสมากยิ่งขึ้นนางรู้ว่าเทพปีศาจยอมรับความร่วมมือจากนางแล้ว

　　อย่างไรก็ตามความคิดของเขายังทำให้นางกังวลเพราะมันหมายความว่าเทพปีศาจไม่สามารถจัดการฉือกูเหยียนและฟางเจิ้งจือได้ด้วยตัวคนเดียว

　　 พวกมันแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยงั้นหรือ? ไป่ฉือมองดูฉือกูเหยียนและฟางเจิ้งจือ ขนสีขาวค่อยๆปกคลุมร่างกายของนาง

　　แม้นางจะยังอยู่ในร่างมนุษย์แต่ลักษณะของนางก็เหมือนจิ้งจอกเก้าหาง

　　นางไม่เชื่อ!

　　อย่างไรก็ตามนางระมัดระวังตัวมาก

　　แม้ว่าฟางเจิ้งจือกำลังหายใจหอบถี่และมีเหงื่อมากมายบนใบหน้าร่างของเขาปกคลุมไปด้วยเลือดราวกับใกล้ตาย แต่มันทำให้ไป่ฉือยิ่งระวังตัวมากยิ่งขึ้น

　　 เจ้าเด็กเหลือขอข้าอยู่มาก่อนที่ปู่ของเจ้าจะเกิดเสียอีก เจ้าคิดว่าการกระทำของเจ้าจะหลอกข้าได้ง่ายๆงั้นหรือ? ไร้เดียงสามาก!  ท่าทีของไป่ฉืออยู่ในความสงบมาก นางกำลังรอช่วงเวลาดีที่สุดในการฆ่าฟางเจิ้งจือและฉือกูเหยียนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

　　……………………………………..