Gate of God - ตอนที่ 997 อสูรชั้นต่ำ

ตอนที่ 997 อสูรชั้นต่ำ

　　…

　　ฟางเจิ้งจือไม่มั่นใจว่าหลับไปนานแค่ไหนบางทีอาจจะเป็นหนึ่งวันหรือสองวัน หรือบางทีอาจจะเป็นเพียงแค่ชั่วลมหายใจเดียว

　　อย่างไรก็ตามเมื่อเขาลืมตาตื่น เขายังคงอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยสีแดงจากลาวา

　　แต่ร่างของเขาไม่ได้ถูกเผาไหม่อีกต่อไป

　　ราวกับเขาแช่อยู่ในน้ำอุ่นๆ

　　ร่างกายของเขาผสานกลายเป็นหนึ่งเดียวกับลาวารอบๆ

　　หรือก็คือเขาควบคุมมัน!

　　เขาควบคุมลาวาที่อยู่รอบๆ!

　　 รู้สึกสบายเหลือเกิน! ฟางเจิ้งจือบิดตัวด้วยความขี้เกียจและกระโดดออกจากลาวาพร้อมกับเสียงระเบิดดังลั่น

　　 เจ้าสามารถควบคุมมันได้ทั้งหมดหลังจากทำเพียงครั้งเดียว! หญิงสาวในชุดขาวลืมตาขึ้น

　　แม้แต่คนที่นิ่งสงบเช่นนางยังต้องตกใจ

　　นางมองฟางเจิ้งจือหัวจรดเท้า

　　มีแสงสีทองไหลผ่านสัญลักษณ์อันซับซ้อนบนร่างฟางเจิ้งจือแต่เทียบกับก่อนหน้านี้สัญลักษณ์ที่ปรากฎในครั้งนี้หลอมรวมเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์ราวกับสายน้ำสีทอง

　　ครืน!เสียงดังขึ้นพร้อมกับกงล้อแห่งการจุติที่เหนือหัวของฟางเจิ้งจือ

　　แสงสีทองไหลผ่านกงล้อแห่งการจุติ

　　แดงฟ้า ดำ เงิน เขียว สีสันอันสดใสทั้งห้าหมุนวนอยู่ในกงล้อแห่งการจุติ ราวกับดาวเคราะห์ที่หมุนวนรอบจุดศูนย์กลาง

　　เต๋าสวรรค์เต๋าอาชูร่า เต๋านรก เต๋าชีวิตและเต๋าวิญญาน!

　　ฟางเจิ้งจือเงยหน้าขึ้นมองพวกมันและยิ้มออกมาเขาสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของเขา　　มหาสมุทรในมิติพิเศษของเขากว้างใหญ่จนไม่สามารถมองเห็นจุดสิ้นสุดได้อีกต่อไป

　　อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เรื่องสำคัญ

　　เรื่องสำคัญคือไม่มีดอกไม้อัศจรรย์ห้าสีลอยอยู่เหนือมหาสมุทรที่เหลืออยู่คือผลไม้สีทอง

　　ผลจากต้นไม้เทพเจ้า!

　　ฟางเจิ้งจือไม่รู้ว่ามันคือผลของอะไรกันแน่แต่นอกจากมัน ดอกไม้อัศจรรย์ห้าสีได้หลอมรวมกับมหาสมุทรและกงล้อแห่งการจุติบนหัวของเขา

　　การหลอมรวมและการควบคุมของเขาเกือบจะเข้าขั้นสมบูรณ์

　　 โอ้! ฟางเจิ้งจืออุทานด้วยความตื่นเต้น ปีกสีดำคู่หนึ่งกางออก

　　แสงสีทองจำนวนมากพวยพุ่งออกมาจากมันขณะเดียวกันกล้ามเนื้อบนแขนขยายใหญ่ขึ้น เส้นเลือดทุกเส้นกลายเป็นสีทอง

　　มันสมบูรณ์แบบมากจนฟางเจิ้งจือแทบจะทนไม่ไหว

　　อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่ามีดวงตาคู่หนึ่งจ้องมองเขาอยู่

　　 เอ่อ.. ฟางเจิ้งจือกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาสัมผัสได้ว่าดวงตาคู่นั้นมองมาที่เขาแปลกๆ จากนั้นเขาก็ก้มหน้าลง

　　และพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ

　　เสื้อผ้าเสื้อผ้าของเขาหายไป!

　　บัดซบ!

　　 ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะทำสำเร็จได้ในครั้งเดียว หญิงสาวในชุดขาวเลิกมองฟางเจิ้งจือ

　　 เสื้อผ้าของข้าอยู่ที่ไหน? 

　　 เจ้าใช้ใบไม้หรือมือปิดก็ได้ 

　　 … 

　　 ที่นี่ไม่มีเรื่องอื่นที่ข้าสามารถช่วยเจ้าได้เมื่อเราเจอกันครั้งหน้าอย่าลืมสวมใส่เสื้อผ้าด้วย  หลังจากพูดหญิงสาวในชุดขาวหันหลังและเดินกลับไปในที่ที่นางจากมา　　 ท่านหมายความว่ายังไง?…ตอนข้ามาข้าก็สวมเสื้อผ้าปกติ! ฟางเจิ้งจือต้องการจะสบถออกไป เสื้อผ้าของเขาถูกลาวาหลอมละลาย มันไม่ยุติธรรมที่นางจะกล่าวหาเขาเช่นนี้

　　 เดี๋ยวก่อน!ยังมีผลจากต้นไม้เทพเจ้าอยู่ในมิติพิเศษของข้า!  ฟางเจิ้งจือถามขึ้นมาก่อนที่ร่างของหญิงสาวในชุดขาวจะหายไป

　　 ข้ารู้ หญิงสาวในชุดเขาไม่หยุดและหายตัวไปทันที

　　 รู้?แล้ว…ยังไงต่อ?  ฟางเจิ้งจืออ้าปากค้าง เขารู้สึกพูดไม่ออกขณะมองไปยังพื้นที่ที่เต็มไปด้วยลาวารอบๆ

　　รู้แต่ไม่คิดจะอธิบายอะไรให้เขาฟังหน่อยหรือ?

　　มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

　　…

　　ปิงหยางยังคงเงยหน้าและไม่มีท่าทีจะต่อต้าน

　　อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรที่สามารถอธิบายความรู้สึกของฉินเซียนในตอนนี้ได้

　　นั่นเพราะหลังจากเขายกหน้ากากผ้าสีดำขึ้นเขาพบเรื่องที่น่าหวาดหวั่นเพราะมีหน้ากากอีกอันซ้อนอยู่ด้านล่าง

　　หน้ากากที่เขียนคำว่า’เทพเจ้า’

　　เรื่องบัดซบอะไรกัน?!

　　นางบ้าหรือเปล่าที่ใส่หน้ากากซ้อนทับกันสองชั้น?

　　สีหน้าของฉินเซียนกลายเป็นอัปลักษณ์ทันทีแต่เขายังคงใช้มือยกหน้ากากชั้นที่สองออก

　　จากนั้น…

　　ชั้นที่สาม!

　　 เจ้า… ฉินเซียนอยากจะสบถออกมา แต่มือของเขายังคงยกหน้ากากชั้นที่สาม

　　มันเป็นการเคลื่อนไหวตามสัญชาตญาน

　　เหมือนกับการถอดเสื้อผ้าของผู้หญิงถ้าผู้หญิงไม่ต่อต้านผู้ชายย่อมถอดต่อไปเรื่อยๆ　　เขาคิดอย่างเดียวคือต้องเห็นใบหน้าของปิงหยางให้ได้

　　อย่างไรก็ตามเมื่อฉินเซียนเอื้อมมือออกไปปิงหยางก็ลดใบหน้าลงอย่างกระทันหัน

　　 หืม?! ฉินเซียนสัมผัสได้ถึงความผิดปกติบางอย่างทันที

　　อย่างไรก็ตามเขาไม่ถอยเพราะปิงหยางนั้นอ่อนแอเกินไปด้วยพลังและสิ่งที่นางทำก่อนหน้านี้ ฉินเซียนรู้สึกว่าปิงหยางก็เป็นแค่มนุษย์ไร้ประโยชน์

　　ทำไมเขาต้องถอยด้วย?

　　เขาเลือกที่จะโจมตีโดยการเอื้อมแขนทั้งสองข้างไปที่ปิงหยาง

　　 ล้มไปซะ! ฉินเซียนเตรียมจะใช้มือทั้งสองข้างตบปิงหยาง

　　เขามั่นใจว่าอีกฝั่งไม่มีทางต่อต้านได้

　　อย่างไรก็ตามแทนที่ปิงหยางจะล้มลงพลังอันรุนแรงกลับบังคับให้เขาต้องถอยออกมาแทน　　เกิดอะไรขึ้น?

　　ขณะฉินเซียนกำลังตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเขารู้สึกราวกับถูกสายฟ้าผ่าเข้ากลางหลัง

　　เขาจำสิ่งที่ปิงหยางกล่าวได้ดี

　　มือหนึ่งของนางอุ้มร่างของเทพสงครามเมิ่งเทียนเอาไว้อีกข้างก็ถือเมล็ดพันธุ์

　　นางมีมือที่สามอีกหรือไง?

　　งั้นมือที่โจมตีใส่เขามาจากไหน?

　　ใบหน้าของฉินเซียนซีดขาวรอยยิ้มของเขาหายไป

　　นั่นเป็นเพราะมีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเขาไม่กระพริบจากนั้นมันก็ขยิบตาให้เขา

　　ราวกับจะทักทาย…

　　 ว่าไง! 

　　หลังจากนั้นเขาก็ยินคำทักทายนั้นจริงๆมันมาพร้อมกับคำพูดอื่นที่ค่อนข้างหยาบคาย

　　 ว่าไงเจ้าอสูรชั้นต่ำ! 

　　… 　　ฟางเจิ้งจือรู้สึกดีเล็กน้อยหลังจากที่ได้หลอมรวมดอกไม้อัศจรรย์ห้าสีเข้าสู่ร่างกาย

　　แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับคำตอบเกี่ยวกับผลจากต้นไม้เทพเจ้าจากหญิงสาวในชุดสีขาวแต่เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากเพราะพลังที่เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด

　　อย่างไรก็ตามแม้เขาจะตื่นเต้นแต่เมื่อเขาลืมตาขึ้นและเห็น’อสูรชั้นต่ำ’ มันทำให้เขารู้สึกซับซ้อนเล็กน้อยโดยเฉพาะเมื่ออสูรตรงหน้ากำลังจะเอามือมาตบหน้าเขา

　　ฟางเจิ้งจือเลยเอามือของเขาปะทะกับมือของอสูรส่งผลให้ร่างของมันกระเด็นออกไป

　　อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขาแปลกใจคือในเวลาเดียวกันร่างกายของเขากลับถูกปิงหยางโยนออกไปใส่อสูรตรงหน้า

　　จากนั้นเมื่อเขาก็เห็นผงปูนขาวในมือของปิงหยาง

　　 …?! ในที่สุดฉินเซียนก็ได้สติ เขาเห็นผงสีขาวลอยมาตรงหน้าเขาแต่มันสายเกินไปที่จะถอย

　　ปัง!ผงสีขาวเลอะเต็มหน้าและดวงตาของเขาในทันที

　　ผลลัพธ์ที่ได้ทำให้ปิงหยางมีความสุขมาก

　　อย่างไรก็ตามนางไม่เข้าใจว่าทำไมฝ่ามือของฉินเซียนถึงไม่โดนร่างของนาง?

　　มันแปลกมาก

　　ตอนนั้นนางตัดสินใจโยนฟางเจิ้งจือลงพื้นเพื่อไม่ให้เขาบาดเจ็บ

　　นางต้องการจะรับการโจมตีนั้นด้วยตัวเอง

　　ปิงหยางค่อยๆหันไปมองที่พื้นและเห็นดวงตาคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองพร้อมกับเสียงที่คุ้นเคย

　　 ว่าไงเจ้าอสูรชั้นต่ำ! 

　　 … 

　　ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเกินกว่าที่จะอธิบายทุกอย่างได้ละเอียด

　　ปิงหยางใช้แผนเพื่อล่อให้ฉินเซียนอยากรู้อยากเห็นจากนั้นเมื่อสบโอกาสนางก็จะทำให้เขาตาบอดด้วยผงปูนขาว

　　อย่างไรก็ตามนางไม่คิดว่าฟางเจิ้งจือจะตื่นขึ้นมาในตอนนี้

　　แต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็ออกมาดี…เอ่อ…อาจจะยกเว้นสำหรับคนบางคน

　　 เจ้าสนุกกับการโยนข้าทิ้งหรือเปล่า? ฟางเจิ้งจือตีก้นของปิงหยางพร้อมกับถลึงตามองนาง

　　ด้านของปิงหยางนางไม่อยากจะเชื่อเรื่องตรงหน้า

　　ไม่ใช่ว่าเขาใกล้ตาย?

　　ไม่ใช่ว่าเขาพึ่งถูกพิษงั้นหรือ?

　　หรือเขาแค่เล่นละครหลอกนางมาตลอด?

　　ปิงหยางอาจจะไม่คิดแบบนั้นถ้าเป็นคนอื่นแต่นี่เป็นฟางเจิ้งจือผู้แสนไร้ยางอาย! 　　อย่างไรก็ตามเรื่องเหล่านั้นไม่สำคัญอีกต่อไป

　　เพราะฉินเซียนดูเหมือนกำลังจะเป็นบ้า

　　เขากำลังเป็นบ้าจริงๆ

　　 อ้าก!!พวกมนุษย์ชั้นต่ำ ข้าจะเปลี่ยนพวกแกเป็นปุ๋ย!  ฉินเสียนคำรามพร้อมกับพลังที่หลั่งไหลออกมาปกคลุมตัวเองรวมถึงฝ่ายมนุษย์ แม้แต่หยุนชิงวูและตัวตนเทพเจ้าอื่นๆก็ไม่เว้น

　　ครืน!พื้นดินสั่นสะเทือน

　　ทันใดนั้นหญ้าและดอกไม้ที่เหี่ยวแห้งเติบโตขึ้นอย่างฉับพลันราวกับได้รับชีวิตใหม่

　　ฟางเจิ้งจือตกใจกับสิ่งที่เห็นก่อนจะหันไปถามปิงหยาง  เจ้าอสูรชั้นต่ำนี่คือใคร? 

　　……………………………………..