Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 2181 การต่อสู้นองเลือดบนยอดเขาฝูเหยา (5)

　　ทุกนาทีทุกวินาทีที่ผ่านไป ความเงียบและบรรยากาศที่กดดันในจัตุรัส ทำให้รู้สึกเหมือนหายใจได้ลำบากขึ้น
ดวงอาทิตย์ลอยสูงอยู่บนท้องฟ้า แสงอาทิตย์ที่อ่อนโยนในยามเช้าเปลี่ยนเป็นแสงแดดที่ร้อนแรงในยามเที่ยง น้ำมันที่ราดไว้ทั่วตัวซูหย่าก็เริ่มร้อนขึ้นจากแสงอาทิตย์ที่แผดเผา ปาเฮ่อสั่งให้คนป้อนยาให้ซูหย่าหลายครั้ง จากจำนวนครั้งที่ป้อนยา จะเห็นได้ว่าซูหย่าในตอนนี้เป็นเหมือนลูกศรที่หมดกำลังแล้ว และต้องพึ่งยาเพื่อรักษาลมหายใจสุดท้ายของนางเอาไว้
ปาเฮ่อทำอย่างที่เขาพูดเอาไว้ หากชายชราตัวเล็กยังไม่ปรากฏตัว เขาจะไม่ปล่อยให้ซูหย่าตายก่อนตะวันตกดิน
อาการของซูหย่าเลวร้ายลงทุกขณะ นางไม่สามารถยั่วยุให้ปาเฮ่อโกรธจนฆ่านางได้ ภายใต้แสงแดดที่แผดเผา ทั่วร่างของนางร้อนระอุจนยากจะทน เดิมทีร่างนี้ก็สิ้นกำลังแล้ว หากไม่ได้กินยาเกรงว่าคงไม่อาจประคองชีวิตไว้ได้ แต่ถึงแม้จะกินยาไปมากมาย นางก็เข้าใกล้ความตายเต็มทีแล้ว เรี่ยวแรงส่วนสุดท้ายกำลังหายไปจากร่างของนางอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้น ดวงตาของซูหย่าก็ฉายแววมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว นางอ้าปากและกำลังจะกัดลงไปที่ลิ้นของตนอย่างแรง!
เงาสีดำแวบผ่าน ก่อนที่ซูหย่าจะกัดลงไป ปาเฮ่อก็พุ่งขึ้นไปบนยกพื้น มือใหญ่คว้าจับเข้าที่คางของนางแน่นจนซูหย่าไม่สามารถขยับได้
“ยังไม่หมดเวลาเลย อยากตายหรือ? ไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก” ดวงตาของปาเฮ่อส่องประกายชั่วร้าย ไอลีนโนเวล
ซูหย่าถลึงตาจ้องปาเฮ่อ แววตาบ่งบอกว่าอยากจะถลกหนังเขากินทั้งเป็นจนทนไม่ไหวแล้ว
เกิดเสียงแครกดังขึ้น!
ปาเฮ่อบีบขากรรไกรของซูหย่าให้เคลื่อนหลุด ขากรรไกรที่เคลื่อนหลุดนั้นทำให้ความหวังสุดท้ายของซูหย่าจบสิ้นลง สายตาที่ลุกโชนด้วยไฟโทสะของนางราวกับอยากจะเผาปาเฮ่อให้กลายเป็นเถ้าถ่าน
“เกลียดข้าหรือ? น่าเสียดายนะ เจ้าอ่อนแอเกินไป เจ้าถูกกำหนดให้เป็นผู้แพ้ เป็นเบี้ย เป็นเหยื่อล่อ บางทีหลังจากที่อาจารย์เจ้าปรากฏตัว ข้าน่าจะให้เขาดูเจ้าถูกทรมานทีละนิดจนตาย หรือไม่ก็ให้เจ้าได้เห็นเขาตายอย่างน่าเวทนาก็เป็นทางเลือกไม่เลวเหมือนกัน” ดวงตาของปาเฮ่อส่องประกายชั่วร้าย เขาทำเหมือนการทรมานซูหย่าคืองานอดิเรกฆ่าเวลา
ซูหย่าพูดไม่ได้ ทำได้แค่ถลึงตาจ้องปาเฮ่อ ชายผู้ชั่วร้ายที่สุด
ทันใดนั้น สายลมแรงก็พัดกระหน่ำเข้าไปในจัตุรัส ก่อให้เกิดเมฆฝุ่นปลิวว่อน!
แววตาของปาเฮ่อแสดงออกถึงชัยชนะ ขณะที่แววตาของซูหย่าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
“ทำกับศิษย์ข้าเช่นนี้ ไม่กลัวตายเลยสินะ?” เสียงทุ้มต่ำที่ผ่านโลกมามากดังก้องไปทั่วจัตุรัสทันใดนั้น คนผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นจากภายในลมพายุท่ามกลางสายตาของทุกคน!
ชายชราตัวเล็กยืนอยู่ตรงหน้าทุกคน มือทั้งสองไพล่หลัง ใบหน้าแสดงออกถึงความโกรธอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน!
ลมกระโชกแรงที่พัดรอบตัวเขาค่อยๆหายไปพร้อมกับการปรากฏตัวของเขา ทิ้งฝุ่นเอาไว้เป็นวงกลมรอบตัวเขา
ศิษย์เก้าอารามทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นชายชราตัวเล็กปรากฏตัวขึ้น หลายคนเคยเป็นศิษย์ของสำนักธาราเมฆ พวกเขาจึงจำชายชราที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาได้!
ที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาคืออาจารย์ใหญ่ของสำนักธาราเมฆไม่ใช่หรือ?
อาจารย์ใหญ่ของสำนักธาราเมฆไม่ค่อยปรากฏตัวต่อหน้าผู้คน แต่ตอนที่พวกเขาจบการฝึกจากสำนัก เขาจะติดตราประจำสำนักธาราเมฆให้ด้วยตัวเอง และตรานั่นคือความภูมิใจของพวกเขา