Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 2210 ไม่ลืมบุณคุณอาจารย์ (2)

“เด็กดี ซูหย่าคิดไม่ผิดจริงๆที่รับเจ้าเป็นศิษย์ เจ้าบาดเจ็บหนักมาก ทำไมยังยืนบื้ออยู่ได้? รีบไปรักษาแผลเร็วเข้า” แม้ว่าคำพูดของเขาจะรุนแรง แต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความห่วงใย
จวินอู๋เสียหยิบขวดยาจากกระเป๋ามิติของนางออกมาส่งให้ชายชราตัวเล็ก
“ศิษย์กินยาไปแล้ว” นี่หมายความว่านางต้องการให้ชายชราตัวเล็กรักษาบาดแผลของเขา
เขารับยามาโดยไม่พูดอะไรอีก
วิกฤตได้จบลงแล้ว ทุกคนเริ่มยุ่งกับการดูแลผู้บาดเจ็บ ศิษย์เก้าอารามต่างยุ่งกับการช่วยเหลือคนอื่นๆหลังจากที่ได้รับการยินยอมอย่างเงียบๆจากผู้อาวุโส จนกระทั่งได้รับการดูแลเกือบทุกคนแล้ว ซูจิ่งเหยียนก็เดินเข้ามากล่าวลาจวินอู๋เสีย เก้าอารามตัดสินใจที่จะปล่อยผ่านไป แต่เรื่องนี้ก็มีความเสี่ยงสูง พวกเขาจึงไม่สะดวกที่จะอยู่นานเกินไป หลังจากพูดกับจวินอู๋เสียสักสองสามคำ เขาก็จากไปพร้อมผู้อาวุโสคนอื่นๆและศิษย์ของเก้าอาราม
จวินอู๋เสียมองดูพวกเขาจากไปโดยไม่พูดอะไร นางถอดหน้ากากภูติไม้และเริ่มรักษาบาดแผลของตัวเอง
นี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะอยู่ได้นานๆ หลังจากดูแลผู้บาดเจ็บทั้งหมดแล้ว ประมุขวิหารหยกวิญญาณก็เริ่มเตรียมตัวเดินทาง พวกจวินอู๋เสียเองก็กำลังจะไปเช่นเดียวกัน เหล่าครูและศิษย์ที่มาช่วยชายชราตัวเล็กกับซูหย่าโดยเฉพาะก็มากล่าวลา พวกเขามารวมตัวกันเพื่อช่วยคน แม้ว่าจะทำใจไม่ได้ แต่พวกเขาก็จำต้องลา หลังจากการต่อสู้ในวันนี้ แม้ว่าพวกเขาจะได้ชัยชนะ แต่เป็นชัยชนะที่มีผู้เสียสละมากมาย แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าคู่ต่อสู้เป็นใครกันแน่ แต่พวกเขารู้ว่าคนพวกนั้นแข็งแกร่งอย่างที่สุด และไม่สามารถไปมีเรื่องด้วยได้ หลังจากคุยกับชายชราตัวเล็กสองสามคำ พวกเขาก็จำใจจากไปพร้อมน้ำตา
หลังจากคนเหล่านั้นจากไป ร่างหนึ่งก็ออกมาจากความมืดอย่างเงียบๆ
ก่อนที่จวินอู๋เสียจะทันได้ตอบสนอง นางก็ตกอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นแล้ว
“ท่านเกือบคุมตัวเองไม่ได้แล้วใช่ไหม?” จวินอู๋เสียซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขาแต่โดยดี เพื่อจัดการกับพวกของปาเฮ่อ นางตึงเครียดไปหมดทั้งร่าง เหนื่อยทั้งกายทั้งใจ ตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว นางจึงผ่อนคลายลงได้ซะที
“อืม” จวินอู๋เหยากอดนางเอาไว้แน่น เขาเข้าใจนาง สิ่งที่นางทำวันนี้คือความดื้อรั้นของนาง นางอยากช่วยซูหย่าและอยากปกป้องเขาไม่ให้ต้องเปิดเผยตัวตน แม้ว่าคนของอาณาจักรบนจะตายกันหมด แต่การปกปิดทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้คงเป็นเรื่องยาก ถึงเก้าอารามสัญญาไว้แล้วว่าจะไม่เปิดเผยอะไรทั้งนั้น แต่ถ้าอาณาจักรบนสงสัยขึ้นมา ทุกอย่างที่มีส่วนเกี่ยวข้องในวันนี้จะถูกตรวจสอบอย่างเข้มงวด เขารู้วิธีการอันอำมหิตของอาณาจักรบนดี คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในวันนี้จะถูกทรมานอย่างโหดร้าย ใครจะแน่ใจได้ว่าจะปิดปากได้สนิท จวินอู๋เสียปกป้องจวินอู๋เหยาจากผลที่จะตามมา นางจึงไม่ให้เขาแสดงตัวออกมาตั้งแต่ต้นจนจบ ไอลีนโนเวล
“ข้าเกือบลงมือแล้ว” จวินอู๋เหยากล่าวโดยไม่ปิดบัง สถานการณ์ตรงหน้าทำให้เขาสูญเสียเหตุผลทั้งหมด ถ้าไม่ใช่เพราะความดื้อรั้นของเย่เม่ยและใช้คำสั่งของจวินอู๋เสียมาอ้างเพื่อทำให้เขาสงบลง เขาก็คงลงมือโจมตีไปแล้วตั้งแต่ที่นางเริ่มต่อสู้
“ครั้งนี้ท่านลงมือไม่ได้ ท่านต้องเชื่อในตัวข้า” จวินอู๋เสียมองเขาตาปรือ นางเหนื่อยมาก และไม่สนแล้วว่าร่างกายเปื้อนเลือดไปทั้งตัว นางขยับหาตำแหน่งที่สบายในอ้อมแขนของเขาแล้วพักอยู่ครู่หนึ่ง
ถ้าจวินอู๋เหยาปรากฏตัว สถานการณ์จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง นางไม่อยากให้เขาพัวพันกับเรื่องนี้เพราะนาง และไม่อยากพึ่งพาเขาในทุกเรื่อง นี่จะเป็นสิ่งที่ตอกย้ำความไร้ความสามารถและความอ่อนแอของนาง สิ่งที่นางอยากปกป้อง นางต้องปกป้องด้วยมือตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นซูหย่าหรือจวินอู๋เหยา
“ข้าเชื่อในตัวเจ้า ข้าจะไม่เชื่อได้อย่างไร? วันนี้เจ้าทำได้ดีมาก” จวินอู๋เหยายิ้มอย่างรักใคร่เอาใจ
“ข้าเดินไม่ไหวแล้ว แต่เราไม่ควรอยู่ที่นี่นาน พาข้าออกไปที” จวินอู๋เสียพูดพร้อมหลับตาลง