Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1530
ตอนที่ 1530 ไม่ง่ายอย่างนั้น (3)
“เผ่าจ้าววิญญาณ?”ชายคนนั้นถามต่อ
จวินอู๋เสียพยักหน้าให้เขา
ใบหน้าเข้มงวดของชายคนนั้นแสดงความงงงวยให้เห็นอย่างที่หาได้ยาก
“เจ้าเป็นคนแรกจากเผ่าจ้าววิญญาณที่สำนักธาราเมฆรับเข้ามาเราไม่มีการประเมินที่เหมาะกับเจ้า” ชายคนนั้นกล่าวพลางมองจวินอู๋เสีย
การประเมิน?
จวินอู๋เสียคิดย้อนกลับไปถึงพวกผู้เยาว์ที่แบ่งกลุ่มกันตามเผ่าและถ้ำมืดที่พวกเขาต้องเข้าไปสถานที่พวกนั้นคือบททดสอบที่ใช้ประเมินพวกเขางั้นหรือ?
สิ่งที่เกิดขึ้นในสำนักธาราเมฆเป็นความลับสำหรับผู้คนข้างนอกและแม้แต่คนที่มาจากสำนักธาราเมฆ พวกเขาไม่เคยพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นภายในกำแพงของสำนักธาราเมฆ จวินอู๋เสียเคยอยู่ที่สำนักหงส์เพลิงและสำนักวายุประจิมมาก่อน แต่เห็นได้ชัดว่าสำนักธาราเมฆไม่เหมือนกับสำนักทั้งสองแห่งนี้
อย่างน้อยในสำนักทั้งสองแห่งนั้นจวินอู๋เสียก็ไม่เคยได้ยินว่าคนที่เพิ่งเข้าสำนักจะต้องถูกทดสอบเพื่อประเมินทั้งๆที่ทุกคนยังคงงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่
“แต่ข้าได้ยินว่าวิชาเสริมวิญญาณของเจ้าต้องใช้พลังจากวิญญาณของเจ้าใช่ไหม?”ชายคนนั้นถามพลางมองจวินอู๋เสีย
“ใช่”จวินอู๋เสียตอบ
“งั้นเราก็มีสถานที่ที่น่าจะเหมาะกับเจ้า”ชายคนนั้นพูดแล้วหันหลังเดินไปอีกทางทันที ส่วนจวินอู๋เสียก็เดินตามหลังเขาไป
ชายคนนั้นไม่ได้ยัดจวินอู๋เสียเข้าไปในถ้ำเก่าๆที่ไหนแต่กลับพานางไปที่หน้าประตูใหญ่แห่งหนึ่ง ประตูใหญ่นั้นดูค่อนข้างเก่าและทรุดโทรมเหมือนไม่ได้เปิดมานาน ทั้งสองด้านของประตูนั้นมีชายสองคนจากสำนักธาราเมฆยืนอยู่ เมื่อพวกเขาเห็นชายคนนั้นเดินมาหาพวกเขา พวกเขาก็พยักหน้าให้กันและชายคนนั้นก็หันไปเปิดประตูที่ดูทรุดโทรมนั่น
หลังประตูคือความมืดมิดและมองไม่เห็นอะไรกลิ่นเหม็นอับที่ถูกปิดผนึกไว้นานเกินไปลอยออกมาจากช่องที่เปิดจากภายใน
“จริงๆแล้วสถานที่นี้ถูกเตรียมไว้สำหรับร่างวิญญาณหลังจากเข้าไป เจ้าแค่ต้องทำงานหนึ่งอย่างให้เสร็จ จึงจะถือว่าผ่าน” ชายคนนั้นพูดอย่างจริงจังขณะมองไปที่จวินอู๋เสีย “มีของมากมายกระจัดกระจายอยู่บนพื้นข้างใน สิ่งที่เจ้าต้องทำคือนำพวกมันกลับไปวางที่ชั้น แค่นั้นแหละ เสร็จแล้วก็เคาะประตู แล้วสองคนนี้จะตรวจสอบว่าเจ้าทำงานเสร็จเรียบร้อยรึเปล่า ถ้าไม่สามารถทำงานให้เสร็จได้ เจ้าจะต้องอยู่ข้างใน หลังจากทำเสร็จแล้วเท่านั้น เจ้าถึงจะมีห้องพักที่เป็นของเจ้าในสำนักธาราเมฆ”
เก็บของหรือ?ภารกิจนี้ฟังดูเรียบง่ายมาก แต่จวินอู๋เสียก็ไม่ได้มองข้ามรายละเอียดปลีกย่อยในคำพูดของชายคนนั้น
เตรียมไว้สำหรับร่างวิญญาณเป็นสถานที่แบบไหนกันนะ?
ท่าทางจะไม่ได้ง่ายอย่างที่พูดแน่นอน
จวินอู๋เสียไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่ชำเลืองมองชายคนนั้นก่อนจะเดินตรงไปที่ประตูใหญ่และเดินเข้าไปข้างใน ชายสองคนปิดประตูตามหลังนางทันที
“ครูเทียนเจ๋อหรือว่าเด็กคนนี้ก็คือ……จวินอู๋?” หลังจากปิดประตู ชายสองคนที่ยืนเฝ้าอยู่นอกประตูอดมองไปที่ชายที่พาจวินอู๋เสียมาที่นี่ไม่ได้ เทียนเจ๋อ
เทียนเจ๋อพยักหน้าเล็กน้อย
ชายคนหนึ่งพูดด้วยท่าทางงุนงง“เห็นว่ามาจากเผ่าจ้าววิญญาณใช่ไหม? พามาที่นี่จะไม่เป็นไรจริงๆหรือ? ที่นี่คือ……”
เทียนเจ๋อส่ายหัวและพูดว่า“เป็นความคิดของนายท่าน”
เมื่อได้ยินคำว่า“นายท่าน” สีหน้าของชายสองคนก็แสดงให้เห็นถึงความสับสน แต่พวกเขาก็ไม่กล้าถามอะไรอีก ได้แต่ชำเลืองมองกันไปมา
“เจ้าสองคนยืนเฝ้าอยู่ที่นี่ถ้ามีปัญหาอะไรก็มาหาข้า ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ปล่อยเขาไว้นั่นแหละ” เทียนเจ๋อบอกผู้คุมทั้งสอง
“ได้!”
เทียนเจ๋อพยักหน้าอย่างพอใจและเดินจากไปด้วยใบหน้าเคร่งขรึม แต่ทว่า……
หลังจากหันหลังไปใบหน้าของเทียนเจ๋อก็ดูไม่ค่อยมั่นใจนัก
[มันจะไม่เป็นไรจริงๆใช่ไหม?]