Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1789 -1790
ตอนที่ 1789 คิดฆ่า (3)
เยว่อี้ยังได้รับความสำคัญจากวิหารเงาจันทราแล้ว “ฉางฮวน” ที่มีระดับพลังสูงกว่าเยว่อี้จะไม่ได้ได้ยังไง?
เป็นไปไม่ได้ที่ประมุขวิหารเงาจันทราจะฆ่าศิษย์ที่มีศักยภาพสูงพอที่จะสู้กับวิหารอื่นได้เว้นแต่ว่าเขาจะอยากให้วิหารเงาจันทราตกต่ำต่อไป
“เหมียว!”
[ท่านจะบอกว่าเจ้าพวกนั้นพูดโกหกงั้นหรือ?พวกมันมาที่นี่แค่จะหาเรื่องท่านหรือ?]
จวินอู๋เสียพยักหน้า
“พวกเขาต้องมาที่นี่ตามคำสั่งแน่ถ้าวิหารเงาจันทราอยากลงโทษข้าจริงๆ พวกเขาจะให้ศิษย์ที่เฝ้าคุกใต้ดินทำ ไม่ใช่ส่งพวกผู้เยาว์มา นั่นมันขัดต่อกฎ” จวินอู๋เสียรู้สึกว่ามันน่าขำ อีกฝ่ายมองข้ามสติปัญญาของนางไปมากแค่ไหนกัน?
ทุกวิหารล้วนมีศิษย์ที่ทำหน้าที่ลงโทษอยู่หากมีคนทำผิด ศิษย์พวกนั้นจะเป็นคนลงโทษ ไม่ใช่เอาใครก็ได้มาทำ
“นอกจากนั้นเด็กพวกนั้นก็ดูเหมือนจะมีพิรุธอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าคำพูดที่ออกมาจากปากพวกเขาจะยโสโอหัง แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเปิดประตูห้องขัง แสดงให้เห็นว่าพวกเขากลัวว่าข้าจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติหลังจากออกไปและทำร้ายพวกเขา” จวินอู๋เสียพูดพร้อมกับลูบขนนุ่มลื่นของเจ้าแมวดำ
เมื่อได้ฟังเจ้าแมวดำก็เข้าใจขึ้นมาทันที
“เหมียว?”
[ใครอยากฆ่าท่านหรือ?]
“นอกจากเขา……จะมีใครอีกล่ะ?”จวินอู๋เสียพูดอย่างเฉยเมย
พวกเด็กหนุ่มวิ่งออกจากคุกใต้ดินราวกับกำลังหนีเอาชีวิตรอดหลังออกจากคุกใต้ดิน ร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขา
เมื่อพวกเด็กหนุ่มเห็นร่างนั้นพวกเขาก็ยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่กล้าขยับเขยื้อน “ผู้อาวุโสเยว่”
ผู้อาวุโสเยว่ขมวดคิ้วมองพวกเด็กหนุ่มที่หน้าซีด“เรียบร้อยแล้วรึยัง?”
พวกเด็กหนุ่มหันมองหน้ากันใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวอย่างเสียใจ แต่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากส่ายหัวอย่างเงียบๆ
“ไอ้พวกไร้ประโยชน์!ตอนนี้มันถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน พวกเจ้าก็ยังไม่สามารถสั่งสอนมันได้งั้นเรอะ? พวกเจ้ายังจะมีประโยชน์อะไรอีก?” ผู้อาวุโสเยว่ด่า ดวงตาจ้องมองพวกเด็กหนุ่มด้วยความโกรธ
“ผู้อาวุโสเยว่……ไม่ใช่……ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ฟังคำสั่งท่านแต่……แต่เจ้าฉางฮวนนั่นเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย นอกจากจะกล้ามากขึ้นแล้ว การลงมือของเขาก็ดุร้ายมากขึ้นด้วย พวกเราทำตามที่ท่านสั่งให้เราทำ บอกเขาว่าเขาถูกไล่ออกจากวิหารเงาจันทราแล้ว แต่เขาไม่แสดงปฏิกิริยาอะไรเลยสักนิด พอเราบอกให้เขาออกมา เขาก็นั่งเฉยๆ ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ไม่สนใจพวกเราเลย สุดท้ายพวกเราไม่กล้าปล่อยเขาออกมา ก็เลยหาวิธีจุดไฟเผาห้องขัง แต่……” เด็กหนุ่มคนหนึ่งเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคุกใต้ดินให้ผู้อาวุโสเยว่ฟัง
ผู้อาวุโสเยว่ยิ่งฟังก็ยิ่งมีสีหน้ามืดมนลงทุกที
สามารถใช้พลังวิญญาณดับไฟที่โหมกระหน่ำได้แสดงให้เห็นว่าจวินอู๋เสียสามารถควบคุมพลังวิญญาณของนางได้อย่างสมบูรณ์แบบแค่ไหน การควบคุมและปรับใช้พลังวิญญาณที่แม่นยำเช่นนี้ไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ในชั่วข้ามคืน
ตอนแรกผู้อาวุโสเยว่รู้สึกสงสัยอย่างมากว่า“ฉางฮวน” เก่งขึ้นกะทันหันขนาดนี้ได้ยังไง และคิดว่าผู้อาวุโสอิ่งต้องใช้วิธีการลับบางอย่างของตระกูลมาช่วย “ฉางฮวน” ให้ได้รับพลังนั้น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า “ฉางฮวน” จะมีพลังเช่นนั้นมานานแล้ว
“ไม่คิดเลยจริงๆว่าเด็กนั่นจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้”ผู้อาวุโสเยว่ขบกรามแน่น เมื่อนึกย้อนไปถึงตอนอยู่ในห้องโถงวิหารที่ผู้อาวุโสอิ่งเปลี่ยนความประทับใจของประมุขที่มีต่อ “ฉางฮวน” ด้วยคำพูดที่น่าฟังเพียงไม่กี่คำ ผู้อาวุโสก็เริ่มวิตกกังวลมากขึ้น
เยว่อี้เป็นเบี้ยพนันที่เขาถืออยู่ในมือซึ่งทำให้เขาได้รับประโยชน์ไม่น้อยแต่ตอนนี้ผู้อาวุโสอิ่งมีจวินอู๋เสียแล้ว สถานการณ์ในวิหารเงาจันทราจะเปลี่ยนไปอีกครั้ง
ตอนที่ 1790 คิดฆ่า (4)
“ใช่ขอรับ……ใครจะคิดว่าเจ้าฉางฮวนนั่นจะซ่อนความสามารถเช่นนั้นเอาไว้หมอนั่นหลอกพวกเราทุกคน” เด็กหนุ่มคนหนึ่งพยักหน้ารัวๆ
“นั่นซิเมื่อก่อนเขาเอาชนะข้าไม่ได้ด้วยซ้ำ ไม่ว่าเราจะด่าว่าหรือทุบตีเขาแค่ไหนก็ไม่ตอบโต้เลย เอาแต่ปั้นหน้ายิ้มต่อหน้าพวกเรา แต่ตอนนี้เขาทำตัวแปลกไปมาก และหยิ่งยโสอย่างไม่น่าเชื่อ…..”
เมื่อก่อนกล่าวได้ว่าฉางฮวนถูกรังแกได้ง่ายมากในวิหารเงาจันทราปากนั่นคอยประจบประแจงเลียแข้งเลียขาอยู่ตลอดเวลา จนสามารถเกาะขาผู้อาวุโสอิ่งได้ ทำให้ศิษย์จำนวนมากดูถูกเหยียดหยามเขา แต่ใครจะคิดว่าฉางฮวนผู้อ่อนแอและเสแสร้งนั่นจะแอบซ่อนไพ่เด็ดเอาไว้แบบนี้
“เอาล่ะพวกเจ้าทุกคนไปได้แล้ว เหตุการณ์วันนี้ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ถ้าข้าได้ยินข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์วันนี้ พวกเจ้าทุกคนลืมไปได้เลยว่าจะได้อยู่ในวิหารเงาจันทราต่อ” ผู้อาวุโสเยว่กล่าวอย่างน่ากลัว
พวกเด็กหนุ่มรีบรับคำจากนั้นก็ก้มหน้าวิ่งหนีไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
อารมณ์ของผู้อาวุโสเยว่ดิ่งลงก้นเหวตอนนี้จวินอู๋เสียยังถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน มันอาจจะยังไม่ชัดเจนัก แต่เมื่อไรที่จวินอู๋เสียรอดออกมาจากคุกใต้ดินได้ อำนาจของผู้อาวุโสอิ่งก็จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
นั่นเป็นจุดที่ผู้อาวุโสเยว่อดกังวลไม่ได้
ด้วยพลังที่จวินอู๋เสียมีแม้ว่าจะให้เยว่อี้ลงมือ ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดจวินอู๋เสีย และผู้อาวุโสเยว่ก็ไม่อยากลงมือด้วยตัวเอง หากเขาทำ ประมุขก็จะจับได้ทันทีว่ามีบางอย่างแปลกๆ และเขาก็ไม่สามารถหาข้อแก้ตัวให้พ้นไปได้ทั้งหมด
แต่ยังไงผู้อาวุโสเยว่ก็ไม่ยอมให้จวินอู๋เสียเดินออกจากคุกใต้ดินแบบมีชีวิตแน่นอน
เมื่อถึงเวลาอาหารผู้คุมก็ส่งอาหารให้กับนักโทษทุกคนในห้องขัง หมั่นโถวสองสามลูกถูกวางลงตรงหน้าจวินอู๋เสีย ผู้คุมที่นำอาหารเข้ามาจากไปทันทีหลังจากวางอาหารลงแล้ว ราวกับไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่าห้องขังของจวินอู๋เสียเต็มไปด้วยรอยไหม้เกรียมที่หลงเหลือจากไฟไหม้ครั้งใหญ่
จวินอู๋เสียหยิบหมั่นโถวมาดมแล้วดวงตาของนางก็ทอประกายเยียบเย็น หลังจากนั้นนางก็กินมันเข้าไปทีละคำๆอย่างสงบ
ผู้คุมที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเฝ้าดูจวินอู๋เสียกินหมั่นโถวจากนั้นก็วิ่งออกไปทันที เขาตรงไปยังเรือนของผู้อาวุโสเยว่
ในขณะนั้นผู้อาวุโสเยว่กำลังนั่งคุยกับเยว่อี้อยู่ในห้องหนังสือเมื่อเขาเห็นผู้คุมวิ่งเข้ามา เขาก็หยุดการสนทนากับเยว่อี้ และเยว่อี้ก็ถอยไปด้านหนึ่งอย่างเงียบๆ
“รายงานผู้อาวุโสเยว่ฉางฮวนกินแล้วขอรับ”
ผู้อาวุโสเยว่เลิกคิ้วและยิ้มออกมา
“เจ้าเห็นเขากินกับตาตัวเองรึเปล่า?”
ผู้คุมตอบว่า“ข้าเห็นกินไปครึ่งอันกับตาตัวเองเลย หลังจากกินไปแล้ว เขาก็ไม่ได้พบว่ามีอะไรผิดปกติ”
ผู้อาวุโสเยว่พยักหน้าอย่างพอใจจากนั้นก็โบกมือไล่ผู้คุมออกไป
รอจนกระทั่งผู้คุมออกไปแล้วผู้อาวุโสเยว่ก็เอนหลังพิงพนักเก้าอี้และยกมือขึ้นกอดอก ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
แต่อารมณ์ของเยว่อี้ซับซ้อนอย่างมากเขารับใช้ผู้อาวุโสเยว่มานาน จึงรู้วิธีการของผู้อาวุโสเยว่ดีกว่าใคร คำพูดของผู้คุมเมื่อครู่ทำให้เขาตกใจมาก
“ผู้อาวุโสเยว่”เยว่อี้อดพูดขึ้นมาไม่ได้
“หืม?”ผู้อาวุโสเยว่ดูอารมณ์ดี
“ท่านอยากกำจัด‘ฉางฮวน’ หรือ?” เยว่อี้ข่มความร้อนใจลง ดูเหมือนว่าเขาแค่ถามไปอย่างงั้น
ผู้อาวุโสเยว่พูดแบบยิ้มเยาะ“ถ้าไม่กำจัดเขาตอนนี้ จะรอจนเขาออกมาจากคุกใต้ดินแล้วทำให้ผู้อาวุโสอิ่งมีอำนาจเพิ่มขึ้นหรือไง?”
เยว่อี้ใจหายวาบ
ผู้อาวุโสเยว่พูดว่า“พลังของเจ้าเด็กนั่นเหนือกว่าที่ข้าคาดไว้ ข้าส่งคนไปจะทำให้เขาเจ็บตัวสักหน่อย แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะความรู้สึกไวขนาดนี้ ไม่ตกหลุมพรางข้า”