Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 2321 ล้างเก้าอารามด้วยเลือด (8)
เสียงของจวินอู๋เสียเย็นเหมือนน้ำแข็ง ราวกับเสียงระฆังมรณะ
ต้าฮั่นที่นั่งอยู่บนพื้นเหงื่อออกชุ่ม เขาไม่สามารถลุกขึ้นได้ ได้แต่จ้องมองจวินอู๋เสียอย่างเกลียดชังด้วยดวงตาแดงก่ำ
“นังสารเลว! คิดว่าตัวเองเป็นใคร! บังอาจพูดกับท่านหนานกงเล่ยเช่นนี้! คิดว่าลำพังเจ้าคนเดียวจะพลิกฟ้าได้งั้นเรอะ? จะบอกให้นะ อีชั่ว เจ้าจะต้องตายอย่างน่าสมเพช ตาย……อ๊ากกกกกกกก!” ต้าฮั่นยังด่าไม่จบ ร่างของจวินอู๋เสียก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขาราวกับผี ดาบแสงในมือนางแทงลงบนมือซ้ายของเขา
เสียงกรีดร้องอย่างน่าสังเวชดังขึ้น กลบคำด่าก่อนหน้านี้ทั้งหมด
จวินอู๋เสียมองต้าฮั่นที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างเย็นชา คนของอาณาจักรบนหลายคนเห็นว่านางโจมตีเพื่อนของตนก็ตั้งท่าจะวิ่งเข้ามาช่วยเพื่อน แต่พอพวกเขาก้าวออกมา จวินอู๋เสียก็เงยหน้าขึ้นและกวาดตามองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา ทันใดนั้น เท้าของคนพวกนั้นก็แข็งค้างราวกับถูกแช่แข็งในหิมะ ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้แม้แต่ครึ่งก้าว
พลังกดดันที่มองไม่เห็นแผ่ซ่านจากจวินอู๋เสียครอบคลุมทั่วทั้งห้องโถง แรงกดดันนั้นรุนแรงมากจนทำให้ผู้คนในห้องโถงรู้สึกเจ็บปวดทรมานเหมือนมีคนกำลังบีบคอพวกเขา
แม้แต่หนานกงเล่ยก็ยังหลั่งเหงื่อเย็นเยียบภายใต้แรงกดดันที่รุนแรงนี้ เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่จวินอู๋เสีย เขาคิดไม่ถึงว่านางจะแข็งแกร่งขนาดนี้ สิ่งที่นางทำก็แค่ปล่อยพลังกดดันออกมาเท่านั้น และแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังได้รับผลกระทบ
หนานกงเล่ยที่สิ้นหวังจำต้องปล่อยแหวนวิญญาณของตนออกมา แหวนวิญญาณสีแดงปรากฏขึ้นบนมือเขา เมื่อแหวนวิญญาณออกมา มันได้ลดแรงกดดันในห้องโถงลงทันที ทุกคนที่กำลังทรมานก็ได้มีโอกาสหายใจหายคอกันตอนนั้นเอง
จวินอู๋เสียเหลือบสายตาขึ้นมองไปที่หนานกงเล่ยที่ถือแหวนวิญญาณอยู่ นางสะบัดดาบในมือ เลือดกระเซ็นลงบนกระโปรงของนางเป็นฝอยๆเล็กๆราวกับดอกไม้สีเลือดกำลังเบ่งบาน
“นังตัวแสบ เตรียมตัวตายเถอะ!” เมื่อเห็นหนานกงเล่ยปล่อยแหวนวิญญาณออกมา ต้าฮั่นที่กำลังเจ็บปวดอย่างสาหัสก็มีความสุขขึ้นมาทันที
น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถมีความสุขอยู่ได้นาน ดาบแสงในมือของจวินอู๋เสียแทงเข้าที่มือของเขา
เสียงร้องดังก้องห้องโถงอีกครั้ง ทุกคนที่ได้ยินต่างขนพองสยองเกล้า คนของอาณาจักรบนแอบถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นหนานกงเล่ยปล่อยแหวนวิญญาณออกมา แม้ว่าพวกเขาจะมีนิสัยยโสโอหัง แต่พวกเขาก็สังเกตเห็นความต่างชั้นระหว่างตัวเองกับจวินอู๋เสียแล้ว เมื่อเห็นหนานกงเล่ยเริ่มลงมือ พวกเขาก็เห็นแสงแห่งความหวังขึ้นมา
ถึงยังไง หนานกงเล่ยก็เป็นหนึ่งในสิบยอดฝีมือของอาณาจักรบน ก่อนที่เขาจะปล่อยแหวนวิญญาณ พวกเขาก็ถูกข่มไปบ้าง แต่ตอนนี้แหวนวิญญาณปรากฏออกมาแล้ว ความต่างชั้นระหว่างศัตรูกับพวกเขาก็น่าจะถูกถอนออกไป!
แต่หนานกงเล่ยไม่ได้รู้สึกยินดีเลยสักนิด เขาไม่กล้าผ่อนคลายเลยแม้แต่นิดเดียว ตรงกันข้าม หัวใจกลับหนักอึ้งยิ่งกว่าเดิม บางสิ่งที่ทุกคนมองข้ามไปกำลังวนเวียนอยู่ในใจเขา
จากที่ซูจิ่งเหยียนกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ จวินอู๋เสียก็ควบแน่นแหวนวิญญาณได้เช่นกัน!
ในตอนที่ทั้งคู่ไม่ได้ใช้แหวนวิญญาณ หนานกงเล่ยก็พ่ายแพ้แก่จวินอู๋เสียแล้ว และตอนนี้เขาใช้แหวนวิญญาณเพื่อต่อต้านนาง แต่ต้องรู้ด้วยว่า……จวินอู๋เสียยังไม่ได้แสดงแหวนวิญญาณของนางออกมาเลย!!!
��
ต้าฮั่นที่นั่งอยู่บนพื้นเหงื่อออกชุ่ม เขาไม่สามารถลุกขึ้นได้ ได้แต่จ้องมองจวินอู๋เสียอย่างเกลียดชังด้วยดวงตาแดงก่ำ
“นังสารเลว! คิดว่าตัวเองเป็นใคร! บังอาจพูดกับท่านหนานกงเล่ยเช่นนี้! คิดว่าลำพังเจ้าคนเดียวจะพลิกฟ้าได้งั้นเรอะ? จะบอกให้นะ อีชั่ว เจ้าจะต้องตายอย่างน่าสมเพช ตาย……อ๊ากกกกกกกก!” ต้าฮั่นยังด่าไม่จบ ร่างของจวินอู๋เสียก็ปรากฏตัวตรงหน้าเขาราวกับผี ดาบแสงในมือนางแทงลงบนมือซ้ายของเขา
เสียงกรีดร้องอย่างน่าสังเวชดังขึ้น กลบคำด่าก่อนหน้านี้ทั้งหมด
จวินอู๋เสียมองต้าฮั่นที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดอย่างเย็นชา คนของอาณาจักรบนหลายคนเห็นว่านางโจมตีเพื่อนของตนก็ตั้งท่าจะวิ่งเข้ามาช่วยเพื่อน แต่พอพวกเขาก้าวออกมา จวินอู๋เสียก็เงยหน้าขึ้นและกวาดตามองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชา ทันใดนั้น เท้าของคนพวกนั้นก็แข็งค้างราวกับถูกแช่แข็งในหิมะ ไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้แม้แต่ครึ่งก้าว
พลังกดดันที่มองไม่เห็นแผ่ซ่านจากจวินอู๋เสียครอบคลุมทั่วทั้งห้องโถง แรงกดดันนั้นรุนแรงมากจนทำให้ผู้คนในห้องโถงรู้สึกเจ็บปวดทรมานเหมือนมีคนกำลังบีบคอพวกเขา
แม้แต่หนานกงเล่ยก็ยังหลั่งเหงื่อเย็นเยียบภายใต้แรงกดดันที่รุนแรงนี้ เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่จวินอู๋เสีย เขาคิดไม่ถึงว่านางจะแข็งแกร่งขนาดนี้ สิ่งที่นางทำก็แค่ปล่อยพลังกดดันออกมาเท่านั้น และแม้แต่ตัวเขาเองก็ยังได้รับผลกระทบ
หนานกงเล่ยที่สิ้นหวังจำต้องปล่อยแหวนวิญญาณของตนออกมา แหวนวิญญาณสีแดงปรากฏขึ้นบนมือเขา เมื่อแหวนวิญญาณออกมา มันได้ลดแรงกดดันในห้องโถงลงทันที ทุกคนที่กำลังทรมานก็ได้มีโอกาสหายใจหายคอกันตอนนั้นเอง
จวินอู๋เสียเหลือบสายตาขึ้นมองไปที่หนานกงเล่ยที่ถือแหวนวิญญาณอยู่ นางสะบัดดาบในมือ เลือดกระเซ็นลงบนกระโปรงของนางเป็นฝอยๆเล็กๆราวกับดอกไม้สีเลือดกำลังเบ่งบาน
“นังตัวแสบ เตรียมตัวตายเถอะ!” เมื่อเห็นหนานกงเล่ยปล่อยแหวนวิญญาณออกมา ต้าฮั่นที่กำลังเจ็บปวดอย่างสาหัสก็มีความสุขขึ้นมาทันที
น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถมีความสุขอยู่ได้นาน ดาบแสงในมือของจวินอู๋เสียแทงเข้าที่มือของเขา
เสียงร้องดังก้องห้องโถงอีกครั้ง ทุกคนที่ได้ยินต่างขนพองสยองเกล้า คนของอาณาจักรบนแอบถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นหนานกงเล่ยปล่อยแหวนวิญญาณออกมา แม้ว่าพวกเขาจะมีนิสัยยโสโอหัง แต่พวกเขาก็สังเกตเห็นความต่างชั้นระหว่างตัวเองกับจวินอู๋เสียแล้ว เมื่อเห็นหนานกงเล่ยเริ่มลงมือ พวกเขาก็เห็นแสงแห่งความหวังขึ้นมา
ถึงยังไง หนานกงเล่ยก็เป็นหนึ่งในสิบยอดฝีมือของอาณาจักรบน ก่อนที่เขาจะปล่อยแหวนวิญญาณ พวกเขาก็ถูกข่มไปบ้าง แต่ตอนนี้แหวนวิญญาณปรากฏออกมาแล้ว ความต่างชั้นระหว่างศัตรูกับพวกเขาก็น่าจะถูกถอนออกไป!
แต่หนานกงเล่ยไม่ได้รู้สึกยินดีเลยสักนิด เขาไม่กล้าผ่อนคลายเลยแม้แต่นิดเดียว ตรงกันข้าม หัวใจกลับหนักอึ้งยิ่งกว่าเดิม บางสิ่งที่ทุกคนมองข้ามไปกำลังวนเวียนอยู่ในใจเขา
จากที่ซูจิ่งเหยียนกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ จวินอู๋เสียก็ควบแน่นแหวนวิญญาณได้เช่นกัน!
ในตอนที่ทั้งคู่ไม่ได้ใช้แหวนวิญญาณ หนานกงเล่ยก็พ่ายแพ้แก่จวินอู๋เสียแล้ว และตอนนี้เขาใช้แหวนวิญญาณเพื่อต่อต้านนาง แต่ต้องรู้ด้วยว่า……จวินอู๋เสียยังไม่ได้แสดงแหวนวิญญาณของนางออกมาเลย!!!
��