Girl, I’ll Teach You Cultivation – ฉันจะสอนเธอบ่มเพาะเอง - ตอนที่ 276
บทที่ 276
การฆ่า?
จอมดาบรุ่นเยาว์กลายเป็นมืดมน เขาฝั่งความเคารพผู้คนโดยการใช้ชื่อของวังดาบและความพยายามทุกครั้งก็มักจะสำเร็จตลอดจนมาถึงปัจจุบัน ได้ทุกอย่างมาอยู่ในกำมือ เขามาที่หัวเป่ยในครั้งนี้ได้ก็ด้วยการสนับสนุนของผู้อาวุโสในตระกูล พวกเขาวางแผนที่จะรวมเข้ากับสี่ตระกูล หากพวกเขาเต็มใจที่จะเชื่อฟังพวกเขา เขาจะไม่อนุญาตให้ใครบางคนสร้างปัญหาในตอนนี้ได้ ก็ในเมื่อทุกอย่างมันเกือบเข้าที่เข้าทางแล้ว
คนที่มารายงานเองก็ส่ายหัว “ความแข็งแกร่งของบุคคลนั้นไม่ได้อ่อนด้อย เขาเรียกตัวเองว่าเป็นแขกจากเมืองหลวง!”
“ฮึ่ม!”
ผู้อาวุโสได้บอกเขาว่าโลกกำลังประสบกับการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลานี้ ดังนั้นพวกเขาจึงสั่งให้เขาผูกมัดเชือกอำนาจใต้ดินของหัวเป่ยเอาไว้ เพื่อที่พวกเขาจะได้สามารถใช้อำนาจนี้ได้ในภายหลัง
แต่คำกล่าวเหล่านั้นทำให้มู่เจี๋ยนปิงกลายเป็นสั่นสะท้าน ใบหน้าของเขาถูกย้อมไปด้วยความตกใจ “เขาบอกว่าเขามาจากเมืองหลวง?” เขาถามอย่างเป็นกังวล
เมื่อมองไปที่ใบหน้าของเขา จอมดาบรุ่นเยาว์ขมวดคิ้ว “ใคร?”
มู่เจี๋ยนปิงกล่าว “มันอาจจะเป็นคนที่มาจากตระกูลหวัง” หวังซินตงสัญญากับเขาว่าเธอจะจัดการเรื่องนี้ให้ เขาไม่สามารถรอได้อีกต่อไปแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังเลยว่าตระกูลหวังจะส่งคนมาในขณะนี้
“นี่…”
ตระกูลหวังในเจียงหนานอยู่ภายใต้อำนาจของเจียงโหลวเซี่ย และพวกนั้นก็เป็นตัวแทนของเขา ถ้ามันเป็นเมื่อก่อนหน้านี้ไม่นาน พวกเขาทั้งสี่ตระกูลคงจะมีความสุขมาก แต่ตอนนี้พวกเขากลับรู้สึกกระอักกระอวน
“ตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี?”
การรุกรานตระกูลหวังก็เท่ากับเป็นการรุกรานเจียงโหลวเซี่ย
“ไป! พาคนนั้นมาหาฉัน!”
จอมดาบรุ่นเยาว์สั่งเขา
ตอนนี้ทุกคนรู้สึกผ่อนคลายขึ้น บุคคลตรงหน้าพวกเขาคือจอมดาบรุ่นเยาว์ของวังดาบ เป็นกิเลนของตระกูลสี เช่นเดียวกับเป็นเซียน และทิ้งท้ายด้วยการเป็นทายาทของสีหวูเซี่ย ครั้งหนึ่งสีหวูเซี่ยเคยเป็นตัวแทนของประเทศจีนมาก่อน แต่ขณะนี้เจียงโหลวเซี่ยกำลังดำรงตำแหน่งนี้อยู่ มันยากที่จะบอกว่าใครอยู่เหนือกว่าใคร และตระกูลหวังก็เป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาของเจียงโหลวเซี่ย ตัวตนของพวกนั้นจะดูเบาบางลง เมื่อเปรียบเทียบกับจอมดาบรุ่นเยาว์ของวังดาบ ในโลกใต้ดินของจีน มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถเผชิญหน้ากับตระกูลหวังได้ ก็ในเมื่อพวกเขาเองก็มีตำแหน่งที่สูงส่งไม่แพ้กัน
“ฉันจะไป!”
เยาวชนคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลังจอมดาบรุ่นเยาว์
“เต๋า!”
จอมดาบรุ่นเยาว์ตกใจเล็กน้อย ยิ่งไปกว่านั้น วิธีที่เขาปฏิบัติต่อบุคคลนี้แตกต่างจากที่เขาปฏิบัติกับผู้อื่นเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้เขายังเรียกชื่อของเขา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้างใกล้ชิดกัน
“ตั้งแต่ฉันมากับนายที่หัวเป่ย ก็คงนั่งอยู่เฉยๆ และรอสนุกอย่างเดียวไม่ได้ ใช่ไหมหล่ะ?”
“อืมม ตามนั้น นายสามารถไปจัดการได้!”
หลังจากชายคนนั้นจากไป มู่เจี๋ยนปิงอดไม่ได้ที่จะกล่าวถาม “ฉันขอถามได้ไหมว่าคนนั้นเป็นใคร?”
จอมดาบรุ่นเยาว์ตอบกลับ “จากเขตเสฉวนตะวันตก จูเก่อเต๋า!”
โวว!
ผู้นำตระกูลต่างก็ตกตะลึง พวกเขามองหน้ากันและกัน นี่เป็นอะไรบางอย่างจริงๆ ชายผู้ยืนเงียบๆ นิ่งๆ จนถึงขณะนี้จริงๆ แล้วกลับเป็นนายน้อยจากเขตนั้น
เจียงซิ่วและหลินมี่เข้ามาพร้อมกับศิษย์ของตระกูลมู่ มู่เหวินเฟิง ซึ่งกำลังรวบรวมอาหารเพื่อกินระหว่างทาง เสียงดังมาจากข้างนอกในขณะนี้เอง “บุคคลนั้นอยู่ข้างใน”
ชายหนุ่มที่ถูกล้อมรอบโดยกลุ่มคน เดินเข้าไปข้างในและปิดกั้นทางออก
“นายเป็นคนที่ทำร้ายเพื่อนของฉันรึเปล่า?”
คนที่กล่าวสิ่งนี้คือ จูเก่อเต๋า เขาไม่ได้สูงและสวมแว่นตา เขากล่าวออกมาด้วยความที่ไม่ช้าและไม่เร็ว และคำกล่าวของเขาก็ดูเหมือนจะไร้อารมณ์ แต่ตัวเขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยออร่าที่ทำให้เขาดูแตกต่างจากคนอื่น มันเป็นไปในรูปแบบที่ผู้เชี่ยวชาญควรมี
เจียยงซิ่วเหลือบมองกลับไปดูพวกเขา เขาไม่ต้องการสร้างปัญหาที่นี่ เนื่องจากเขาสิ่งสำคัญสูงสุดก็คือการที่เขาต้องไปถึงตระกูลจีให้เร็วที่สุด แต่เขาก็ไม่คาดหวังว่าจะได้พบเขา
“ผู้น้อยคนนี้คือคนจากเสฉวนตะวันตก จูเก่อเต๋า…”
เขาไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของเจียงซิ่ว เขาจึงคาดเดาได้ ว่าเขาอาจจะไม่รู้จักว่าเขา จูเก่อเต๋า ในความเป็นจริง เขาก่อปัญหาไว้มากมายที่เสฉวนตะวันตก แต่สำหรับด้านนอก ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับเขา เจ้าหน้าที่เองก็ไม่ได้สนใจเขามากนัก และผู้ที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงเดียวกันก็จะไม่มีทางที่จะมาสนใจเขา ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนเองก็เห็นเขาเป็นเพียงแค่นายน้อย
ดังนั้นแล้ว เขาจึงมีความสัมพันธ์อันดีกับจอมดาบรุ่นเยาว์และได้รับฉายาดาบกักขังวิญญาณมา
“วังดาบของฉันไม่เคยกล่าวโทษใครอย่างอยุติธรรม ตั้งแต่ที่คุณเป็นคนทำร้ายคนของเรา คุณจึงต้องอธิบายให้เราฟัง และยื่นกล่าวคำขอโทษออกมา นี่เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำ”
หลินมี่ไม่สามารถทำอย่างไรได้ ได้แต่ส่ายหัว เธอรู้ว่านิสัยของเจียงซิ่วไม่ได้ดีนัก เขาหยาบช้าเกินไป และมักทำให้ผู้คนบาดเจ็บอยู่บ่อยครั้งก็ในเมื่อเขารู้จักทักษะต่อสู้บางอย่างมา นายทำให้น้องชายของฉันบาดเจ็บ แต่เราก็ไม่ได้เอสเรื่องเนื่องจากความสัมพันธ์ในตระกูลของเรากับนาย แต่นายคิดว่าคนอื่นจะปล่อยมันไปเหมือนๆ กัน? ดูนี่ซะ ปัญหาได้มาเคาะถึงประตูแล้ว มาดูกันสิว่าตอนนี้นายจะทำอะไร
เจียงซิ่วมองไปที่เขา “นายต้องการให้ฉันทำอะไร?”
“มากับฉัน จอมดาบต้องการเห็นน้อย เขาจะเป็นคนบอกเองว่าเขาจะจัดการกับนายยังไง”
เจียงซิ่วกล่าว “และถ้าฉันไม่ไปกับนายหล่ะ?”
จูเก่อเต๋ากล่าว “อย่าได้โทษฉันหากฉันทำตัวไม่สุภาพ”
“นายกำลังติดพันกับความตาย!”
เจียงซิ่ววางแผนที่จะปล่อยพวกเขาไป แต่พวกเขาก็บังคับให้เขาต้องทำ เขาโบกมือไปทางนั้น ด้วยดาบพลังงานไร้ตัวตนพุ่งออกไป มันพุ่งไปข้างหน้า ทั่วทั้งห้องส่องสว่าง และสุดท้ายก็ตามมาด้วยเลือดที่ฉีดพ่นไปทั่ว หลังจากนั้นไม่นานศีรษะของจูเก่อเต๋าก็ตกลงไปที่พื้น
ปิสส!
เลือดพุ่งออกจากคอของเขา ผู้คนที่เห็นภาพนี้ร่วงลงไปที่พื้นด้วยความตกใจ ร่างกายสั่นสะเทิ้ม พวกเขากลายเป็นโง่งมสุดขีด ก็ในเมื่อพวกเขาไม่เคยเจอสิ่งที่น่าหวาดกลัวเช่นนี้มาก่อน
ตาของหลินมี่เกือบจะโผลออกมา หัวของเธอกำลังส่งเสียงหึ่งๆ เธอจึงภาพประทับใจของเจียงซิ่วเข้าไปไว้ในใจของเธอ เขาคล้ายกับดาวแห่งการทำลายล้าง
“อ๊ากกกกกก!”
อีกคนกรีดร้องเพื่อเตือนคนอื่น ไม่นานหลังจากนั้นเสียงกรีดร้องก็ดังระงมไปทั่ว
“นะ นายน้อยเต๋า… ถูกฆ่า”
พวกเขาไม่สามารถทำความเข้าใจได้ “กะ แก… แกก่อภัยพิบัติให้กับตัวเองแล้ว แกรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาเป็นลูกชายของผู้ว่าราชการเสฉวนตะวันตกของเรา กะ แก… จบสิ้นแล้ว”
เจียงซิ่วไม่สนใจพวกเขาและหันไปหามู่เหวินเฟิง “ทุกอย่างพร้อมแล้วรึยัง?”
มู่เหวินเฟิงหวาดกลัวสุดขีด การกระทำของเจียงซิ่วเย่อหยิ่งและจองหองเกินไป เขาแม้แต่กระทั่งกล้าฆ่าลูกชายของผู้ว่าราชการ และระหว่างที่เขาทำก็ไม่แม้แต่จะกระพริบตา เขาพยักหน้าราวกับเครื่องจักร
“เอาหล่ะ ออกเดินทางได้!”
กล่าวได้ดังนั้น เขาก็เดินไปข้างหน้า ไม่มีใครกล้าปิดกั้นเส้นทางของเจียงซิ่ว เนื่องจากพวกเขาไม่ต้องการที่จะตาย เพียงแค่คลื่นจากมือของเขาก็ฆ่านายน้อยเต๋าได้แล้ว มันต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แสวงหาเต๋าแห่งความศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่จะทำแบบนี้ได้ ผู้ที่มองเข้าไปในอาณาจักรแห่งความลับ ผู้คนประเภทนี้ที่สามารถฆ่าคนได้ด้วยคลื่นที่ปล่อยออกมาจากมือ
เจียงซิ่วเดินผ่านฝูงชนด้วยฝีเท้าที่ไม่ช้าและเร็ว ในขณะนั้นเองหลินมี่ก็ลังเลที่จะติดตามเขาต่อไป เขาผู้นำความหายนะเข้ามาสู่ตัวเองโดยการที่ฆ่าลูกชายของผู้ว่าราชการมณฑลเสฉวนตะวันตกไป และถ้าเธอไปกับเขา ก็ไม่ต่างอะไรกับการที่เธอนำปัญหาไปสู่ตระกูลหลิน แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ตัดสินใจที่จะตามเขาไป เมื่อเรื่องจบลงปัญหาก็จะต้องได้รับการแก้ไข มันมีความเสี่ยงอยู่หากเธอรั่งอยู่ด้านหลัง มู่เหวินเฟิงยิ่งรู้สึกมากไปกว่านั้น เขาไม่กล้าดูแคลนเจียงซิ่วแม้แต่นิดเดียว
ทั้งสามคนมาถึงสถานที่ที่เจียงซิ่วจอดรถแล้วก็ขึ้นไปบนรถ มาเซราตีกลับรถและวิ่งไปตามทางที่มู่เหวินเฟิงชี้
ออกไปเดินการทิ้งให้หมู่บ้านตระกูลมู่กลายเป็นยุ่งเหยิง
“ระ เร็ว รีบไปรายงานจอมดาบรุ่นเยาว์เร็ว!”
ปัจจุบันจอมดาบรุ่นเยาว์ยังคงอยู่กับผู้นำตระกูลทั้งสี่ เพื่อดูทิวทัศน์อันงดงามของหมู่บ้านตระกูลมู่ ตอนนี้พวกเขากำลังเดินผ่านป่าไผ่ที่ค่อนข้างเงียบสงบและได้ยินเสียงจิ้งหรีดร้องส่งเสียงดัง
“ฆาตกรรม! ฆาตกรรม!”
การแผกเสียงที่อาจทำให้หัวใจบิดเบี้ยวได้เริ่มดังขึ้น ผู้ชายกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้ามาพร้อมกับใบหน้าที่ขาวซีด เข้ามาคุกเข่าลงกับพื้นขณะที่น้ำตาไหลพราก
“เกิดอะไรขึ้น?”
จอมดารุ่นเยาว์ยังคงเก็บอารมณ์และรักษาสีหน้าบนใบหน้าเอาไว้ ทำราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ยังคงเยือกเย็นแม้แต่กระทั่งอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้
“นะ นายน้อยเต๋าถูกฆ่า!”
“อะไรนะ?”
จอทดาบรุ่นเยาว์ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป ดวงตาของเขาเกือบจะโผล่ออกมา ในขณะที่ผู้นำตระกูลทั้งสี่ที่มาพร้อมกับเขากลายเป็นตกใจสุดขีด!
มันเป็นลูกชายของผู้ว่าราชการเสฉวนตะวันตก!
เวรแล้ว!
คนจากตระกูลหวังคนนั้นคงควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ในเมื่อเขามีเจียงโหลวเซี่ยหนุนหลังอยู่
“ตะ เต๋าถูกฆ่า?”
จอมดาบรุ่นเยาว์ไม่สามารถเชื่อได้ มันเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการ จูเก่าเต๋าเป็นน้องชายที่เขาสนิทที่สุด คนที่เขาใส่ใจมากที่สุด เขามาที่หัวเป่ยนี่และยังถูกสังหารอย่างไร้เหตุผล
“ไอ้ลูกสำสอนนั้น!”
เขาคำรามออกมาอย่างน่ากลัว แม้แต่กระทั่งต้นไผ่เองก็สั่นสะเทือนเพราะเสียงของเขา และใบไม้แห้งที่พื้นก็ปลิวไป สถานที่ทั้งหมดถูกปกคลุมไปเจตนาฆ่า!
“มันอยู่ที่ไหน?!”
ดวงตาของจอมดาบรุ่นเยาว์กลายเป็นสีแดงเข้ม ในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นไหวไปทั่วทั้งตัว
“ชะ ชายคนนั้นหลบหนีไปพร้อมกับสมาชิกตระกูลมู่ จากคำพูดของพวกเขา ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังมุ่งหน้าไปที่ตระกูลจี”
ชายผู้มารายงานกล่าว “ท่านจอมดาบ อีกฝ่ายเป็นผู้เชี่ยวชาญ ผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง เขาตัดศีรษะของนายน้อยเต๋าที่อยู่ออกห่างไป 5-6 เมตรด้วยมือของเขา มันอาจเป็นไปได้ที่เขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญขึ้นลึกลับ หรือแม้แต่กระทั่งเซียน”
“ฉันไม่สนใจว่ามันเป็นใครหรือแข็งแกร่งแค่ไหน ฉันจะฆ่ามันเพื่อเต๋า!”
ความโกรธของจอมดาบรุ่นเยาว์พุ่งทะยานไปสู่สวรรค์ ขณะที่เขาวิ่งออกไปข้างนอก สหายของเขาก็ตามเขาไปเช่นกัน และผู้นำตระกูลทั้งสี่ตระกูลก็มองหน้ากันก่อนที่จะทำแบบเดียวกัน
“เรื่องนี้ค่อนข้างจริงจัง แม้ว่าตระกูลหวังจะได้รับความคุ้มครองจากเจียงโหลวเซี่ย ฉันกลัวว่าแม้แต่เป็นแบบนั้นแล้วพวกเขาก็ไม่อาจหลบหนีพ้นเรื่องนี้…”