Girl, I’ll Teach You Cultivation – ฉันจะสอนเธอบ่มเพาะเอง - ตอนที่ 335
บทที่ 335 ลงมือ
อานุภาพของอาวุธนิวเคลียร์คืออะไร เป็นอุปกรณ์รุ่นเก่า เป็นของเก่าเมื่อสมัยเจ็ดสิบปีก่อน อย่าลืมว่าอาวุธนิวเคลียร์ของกองทัพสหรัฐอเมริกาเปิดตัวครั้งแรกเร็วกว่านี้ อานุภาพของมันนั้น ว่ากันว่าเป็นเมฆรูปเห็ดสูงหนึ่งหมื่นแปดพันเมตร สูงกว่ายอดภูเขาที่สูงที่สุดในโลก อากาศไม่สามารถใช้หายใจได้ อุณหภูมิสูงขึ้นสามพันองศาเซลเซียส ตอนนี้อาวุธนิวเคลียร์บนเครื่องบินจะแข็งแกร่งหรือไม่
ยามที่อาวุธนิวเคลียร์นี้ตกลงมา คลื่นแสงที่รุนแรงสามารถทำให้คนตาบอดได้ อุณหภูมิที่สูงขึ้นอย่างฉับพลันสามารถเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างให้กลายเป็นเถ้าถ่านได้ ระเบิดคลื่นส่งผลกระทบเป็นวงกว้าง สามารถทำลายสิ่งก่อสร้างได้ทุกหลัง มนุษย์ยังจะมีชีวิตได้อยู่หรือ？ในเวลานั้นไม่ใช่แค่มนุษย์ เมืองฮาร์บินทั้งหมดจะถูกทำลายโดยสมบูรณ์เช่นกัน
สายตามองเห็นความพ่ายแพ้ของเซียวหยวน สัตว์อสูรจะต้องตอบโต้ รัฐบาลทหารมีแนวโน้มที่จะใช้อาวุธนิวเคลียร์ ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่อาจเกิดขึ้นจริง
บนหน้าผากสวยได้รูปของหนานกงโค่วเอ๋อร์ เหงื่อเย็นจัดร่วงลงมา มือเท้าล้วนแข็งชา สายตาตกลงบนใบหน้าของเจียงซิ่ว กลับพบใบหน้าเปื้อนยิ้ม “นายยิ้มอะไร？”
เจียงซิ่วพูดอย่างเหม่อลอย “ฉันว่าเธอดีกับฉันมาก”
หนานกงโค่วเอ๋อร์ถอนหายใจแล้วพูด “นายหน้าหนากว่ากำแพงเมืองเสียอีก ฉันสงสารนายรู้ไหม？”
เจียงซิ่วพูด “ชมฉันหรือไร？หน้าฉันหนากว่ากำแพงเมือง ก็เพื่อปกป้องเธอนะ รออาวุธนิวเคลียร์หล่นลงมาเมื่อไหร่ ฉันยินดีจะใช้เลือดเนื้อและร่างกายบังให้เธอเอง”
“พอเลย พอเลย จะอ้วก” หนานกงโค่วเอ๋อร์ทนไม่ได้กับความหน้าไม่อายของเขา ระเบิดนิวเคลียร์หล่นลงมาจริงๆ ใช้ร่างเล็กๆของเขา จะบังได้แม้แต่เส้นขนหรือ
เจียงซิ่วกระซิบข้างหูเธอเบาๆ สองสามประโยค
หนานกงโค่วเอ๋อร์เดิมทีอยากรู้ว่าเขาจะพูดอะไร อย่างเช่นคำสั่งเสียก่อนตายจากก้นบึ้งของหัวใจ แต่พอได้ยินดังนั้นกลับหายใจไม่ออก กระแอมไอหลายครั้งติดต่อกัน ยิ่งทำท่ามีพิรุธยิ่งอย่างมีสเน่ห์ สิ่งนี้มันไม่ใช่สิ่งที่จะใช้ร่วมกันจริงๆ มันมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ยังคิดถึงแต่เรื่องน่าอาย “ไอ้บ้า！”
เจียงซิ่วพูด “ฉันพูดว่าคุณหนูโค่วเอ๋อร์ คุณเป็นคุณหนูที่ร่ำรวย ใส่ใจในคำพูดของตัวเองสักหน่อยจะได้ไหม”
คิ้วของหนานกงโค่วเอ๋อร์เป็นเส้นตรง จ้องมองถมึงทึง “นายยังกล้าว่าฉัน นายมันไอ้บ้าสารเลวเต็มร้อย！”
เจียงซิ่วส่ายหน้าระอาใจ “แต่ก่อนคนเฒ่าคนแก่มักจะพูดประโยคหนึ่ง ฉันแต่ก่อนเดิมทีไม่เชื่อสักเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เชื่อแล้ว”
“คำพูดอะไร？”
เจียงซิ่วพูด “*การตีสนิทชิดเชื้อคือความรัก” *การตีสนิทชิดเชื้อ อีกนัยหนึ่งคือการร่วมรัก(sex)
สิ่งนี้ควรพอได้แล้ว！
เจียงซิ่วยังขยิบตาให้เธอ เมื่อมองไปตามสายตาของเขา นั่นเป็นฟิล์มม้วนหนึ่ง ในนั้นแสงสว่างเข้าไปไม่ถึง เป็นสีดำมืด บอกใบ้อดีตของหนานกงโค่วเอ๋อร์
บ้าจริง ยังไม่คำนึงถึงความรู้สึกของหนานกงโค่วเอ๋อร์ของพวกเรา
“ทำอะไร？”
สวรรค์รู้ว่าจะติดตามอดีตของคุณหนูโค่วอ๋อร์ได้อย่างไร ยังถามคำถามมากมาย สิ่งที่เราต้องการจะปกปิด ถูกเขาลากออกมาในสถานที่ที่คนอื่นมองไม่เห็น ยังไม่รู้ว่าเขาเตือนอะไรอีกหรอ？
คุณหนูหนานกงถูกดันติดผนัง เขาใช้แขนกักตัวไว้ ถูกแซวจนใบหน้าเห่อร้อน สั่นไปทั้งตัว เมื่อเธอต้องเผชิญกับการหยอกล้อของเจียงซิ่ว เหมือนเขาเรียกร้องบางอย่างที่มากเกินไป นับวันยิ่งไร้แรงต่อต้าน
“ก็แค่กอดเอง”
“ฉันยังไม่อยากตายแบบอนาถ”
อาวุธนิวเคลียร์กำลังจะตก ชีวิตก็จะจบลง คุณหนูโค่วเอ๋อร์ก็ปล่อยวางสิ่งที่ค้างคา แต่เธอไม่อยากตายแบบอนาถเช่นนี้ แม้ว่าในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต เธอก็อยากมีเจียงซิ่วอยู่เคียงข้าง
แต่เธอเต็มใจตายอย่างมีความสุขสวยงาม
แต่ว่า ความรักของเด็กสาวเจ้าวัวโง่นั่นไหนเลยจะเข้าใจ บนกายเธอมือไม้เก้งก้าง ลมหายใจของสาวน้อยหอบถี่เล็กน้อยตอนที่พูด “ชีวิตอันแสนสั้นนี้ ฉันต้องไม่รู้จักนายแน่นอน”
เจียงซิ่วไม่เข้าใจ “ทำไมล่ะ？”
สาวน้อยพูด “ชีวิตนี้ถูกนายครอบครองทั้งหมดก็จริง แต่ก็ยังไม่พอ ฉันยังอยากมีชีวิตต่อไป พอใจกับนาย…เอ่อ, เอ่อ…ยังมี อย่าคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ยังไงก็ได้ นั่นเป็นเพราะวันนั้นเป็นอุบัติเหตุทำให้เกิดอารมณ์ ทั้งยังไม่ใช่เสียตัวให้นายโดยบังเอิญ ไม่อย่างนั้นก็ลองดู จะตามฉันได้ตลอดชีวิตหรือเปล่า”
เจียงซิ่วพูด “นั่นมันแน่นอนว่าตามไม่ได้”
“ถือว่านายยังมีความรู้ผิดชอบชั่วดีอยู่”
ทันใดนั้นด้านนอกมีคนเรียกขึ้นมา “แย่แล้ว นั่นเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดที่เต็มไปด้วยอาวุธนิวเคลียร์！”
เครื่องบินทิ้งระเบิดเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกราชาสัตว์อสูรโจมตีกลางอากาศ จึงบินในระดับสูง ห่างจากพื้นดินสามพันสี่ร้อยเมตร แต่ในนั้นเป็นทหารรับจ้างจำนวนไม่น้อย แม้แต่กลุ่มกองกำลังของรัฐบาล พวกเขารู้ถึงโอกาสในการต่อสู้
“เป็นเครื่องบินทิ้งอาวุธนิวเคลียร์จริงๆ！”
เวลานี้กระตุ้นคลื่นพันชั้นขึ้นมา คนที่อยู่ใกล้ภูเขาแดนสวรรค์ฝูงชนระเบิดแตกฮือ อาวุธนิวเคลียร์ตกลงมา แน่นอนว่าสัตว์อสูรจะต้องถูกสังหารจนหมด แต่พวกเขาทั้งหมดก็ต้องถูกฝังเช่นเดียวกัน
“ไม่ได้, ทำแบบนั้นไม่ได้！”
เครื่องบินทิ้งระเบิดอยู่บนท้องฟ้าสูงมาก แต่เสียงคำรามกึกก้องนั้น ทำให้ทุกคนรู้สึกสิ้นหวัง บางคนโกรธและตะโกนเสียงดัง บางคนทรุดตัวคุกเข่าลงบนพื้น
“ไม่….”
เซียวหยวนจ้านที่ต่อสู้กับราชาสัตว์อสูร กำลังอันเข้มแข็งเริ่มถดถอยแล้ว เขาในตอนนี้มีแต่ส่วนที่พ่ายแพ้เท่านั้น ไม่มีกำลังมากพอที่จะตอบโต้แม้แต่น้อย ปึง ร่างของเขาถูกราชาสัตว์ป่าทุบอย่างรุนแรงร่วงลงมาจากฟ้า แรงกระแทกที่รุนแรง ทำให้ตัวเซียวหยวนจ้านโค้งงอตกลงไปในบ่อโคลน
เขาไร้เรี่ยวแรงที่จะปีนขึ้นมา เลือดกบปากไหลไม่หยุด ใบหน้าหมองคล้ำเล็กน้อย สายตามองไปในสงครามอย่างยากลำบาก กระดูกและอวัยวะภายในถูกทำลายเสียหายทั้งหมด เขาไม่มีแรงต่อสู้อีกแล้ว
“เซียวหยวนจ้านพ่ายแพ้แล้ว”
หัวหน้าสำนักงานบัญชาการใหญ่เห็นเหตุการณ์นี้ ดวงตาทั้งคู่พลันแดงก่ำขึ้นมา แต่เขาเปิดปากช้าเกินไป อย่างน้อยจำนวนคนในตอนนี้มีนับหมื่นคน ที่ต้องถูกฝังไปด้วยกัน เขาไม่มีความกล้าพอที่จะออกคำสั่งเช่นนั้น ปากสั่นไม่หยุดแต่พูดอะไรไม่ออกสักคำ
“สั่งการลงไป”
“สั่งการลงไปรึหัวหน้า！” เจ้าหน้าที่ด้านข้างเห็นหัวหน้าลังเลไม่แน่ใจกับคำสั่งที่เร่งรีบ
หัวหน้ากัดฟันแน่น ใช้พลังทั้งหมดคำราม
“เปิดไฟ！”
เสียงตะโกนของเขาดังก้องศูนย์บัญชาการ ช่วงเวลานี้ หัวใจของทุกคนสั่นคลอน เสียงที่ผ่านไปถูกส่งไปยังแผงควบคุมด้วยเสียงของนักบินอย่างชัดเจน
“ศูนย์ศูนย์หนึ่ง รับทราบ！”
นี่คือนักบินวัยกลางคนท่านหนึ่ง ลมหายใจของเขาหอบถี่ เขารู้ว่าปุ่มสีแดงใต้แขนเขาหมายความว่าอะไร แต่เขาจำเป็นต้องทำตามคำสั่ง มีแค่ต้องเชื่อฟังคำสั่งเท่านั้นจึงจะสามารถสังหารราชาสัตว์อสูรได้ เขาก้มหน้ามองลงไปยังภูเขาใหญ่ ทำการกำหนดเป้าหมาย
“เจียงซิ่ว พวกเราจะตายแล้ว”
มือทั้งคู่ของหนานกงโค่วเอ๋อร์กอดเอวเจียงซิ่วไว้แน่น เงยหน้ามองเขา
“ชีวิตหน้าฉันตามนายไม่ได้แล้ว ดังนั้น ฉันจะตายได้ยังไง？”
“รอฉันด้วย！”
เจียงซิ่วผลักเธอออกเบาๆ ทันใดนั้น เขาก้าวเดินไปอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกัน ความมืดมิดของดวงตาเทพได้เปิดออกปรากฏความลึกลับอันเงียบสงบ เส้นผมสะบัดขึ้นสูง
ตู้ม！
ทันทีที่เสียงระเบิดดังขึ้น เขาดึงความว่างเปล่าขึ้นมาทันที คาดไม่ถึงว่าพละกำลังของคนชั่วขณะหนึ่งจะทำลายกำแพงเสียงได้
ซูม！
ทุกคนวิ่งออกจากซากปรักหักพังบนฟ้า เปลี่ยนเป็นรังสีสดใสสว่างจ้า พุ่งไปยังราชาอสูร
“เจียง…..”
หนานกงโค่วเอ๋อร์ปิดหน้าปิดปากทันที เธอตกตะลึง เธอไม่อยากจะเชื่อ เจียงซิ่วมีพละกำลังแข็งแกร่งได้อย่างไร ขณะนี้นาฬิกาข้อมือบนมือเธอระเบิดประกายแสงไม่หยุด เธอยกมือขึ้นมอง พลังการต่อสู้นั้น จากหนึ่งร้อยทะยานขึ้นสู่หนึ่งพัน หนึ่งพันถึงหนึ่งหมื่น หนึ่งหมื่นถึงหนึ่งแสน หนึ่งแสน…..ปัง นาฬิกาข้อมือระเบิดแล้ว
“อะไรกัน？เขา….”
ในใจของเธอว่างเปล่า แต่เจียงซิ่วแข็งแกร่งมาก ทำให้เธอขนลุกตั้งชันทั่วร่าง ลำคอแห้งผาก ดวงตาเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา
“ไม่สมเหตุสมผลเลย ผมของเขาไม่มียีนของเทพ”
คนอื่นๆนอกจากเขาก็สังเกตเห็นแล้ว แสงสีขาวแสงหนึ่งพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
“คุณพระช่วย ฉันเห็นอะไรกัน นั่นเหมือน…มีดเล่มหนึ่ง！
“มันพุ่งออกมาจากซากปรักหักพัง”
บางคนตกตะลึง บางคนตื่นเต้น ตกใจจนอธิบายไม่ได้
ดินแดนกว้างใหญ่ของประเทศนี้ มีคนนับไม่ถ้วน กำเนิดผู้แข็งแกร่ง ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงยังไม่พบ ตอนนี้ เขามาแล้ว มาแล้ว！
“หวือ！”
แสงของมีดนั้นค่อนข้างรวดเร็วและรุนแรง ระดับความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ พุ่งตรงไปยังราชาสัตว์อสูร
มีเพียงแสงสีขาวเท่านั้นที่สามารถมองเห็นได้บนหน้าจอในห้องควบคุม ที่จริงแล้วเร็วมาก
ราชาสัตว์อสูรหวาดกลัว บินถอยกลับทันที
“เป็นมีด เป็นมีดบิน！”
แต่ทุกคนที่ได้เห็นฉากนี้ล้วนตื่นเต้นอย่างมาก แสงสีขาวสดใสของมีดบิน ราชาสัตว์อสูรถอยอย่างรวดเร็ว มีดบินก็ยิ่งเร็ว ตามติดไม่ห่างอย่างต่อเนื่อง ราชาสัตว์อสูรหมดทางหนี
ฟู่！
ครั้งนี้ มีประสิทธิภาพมาก ราชาสัตว์อสูรตกตะลึงจนหลีกหนีไม่ได้ มันสะท้านฟ้าสะเทือนดิน มีดบินราวกับกระสุนบุกเข้าใกล้ร่างนั้น ถูกแทงทะลุ เลือดพุ่งไหลทะลัก
“คุณพระช่วย ราชาสัตว์อสูรถูกแทงทะลุแล้ว มันบาดเจ็บแล้ว” คนในห้องบัญชาการตื่นเต้นโห่ร้องขึ้นมา ตื่นเต้นดีใจหาที่เปรียบไม่ได้
“ชนะแล้ว เห็นแล้วหรือยัง ประเทศนี้ไม่ใช่ดีแต่ขู่”
ผู้คนที่อยู่บนพื้นดินเห็นฉากนี้แล้วยิ่งตื่นเต้น โห่ร้องตะโกนกึกก้อง