Girl, I’ll Teach You Cultivation – ฉันจะสอนเธอบ่มเพาะเอง - ตอนที่ 371
ตอนที่ 371 หนีก็หนีไม่ได้
“อะไรนะ จูเก๋อสือหนีไปแล้ว” เจียงซิวปปิดนัยยน์ตาแห่งความเศร้า “เขาหนีไปที่ไหน”
หวังซินตงพูด “ตามเส้นทางการบิน น่าจะบินจากเชินไห่ไปที่เมืองหลวง”
“เตรียมเครื่องบินให้ฉัน!”
หวังซินตงพูด “นายจะไปฆ่าเขา?”
เจียงซิวสีหน้าไม่แสดงอารมณ์ “เธอคิดว่าคำพูดของฉันเจียงลั่วเซี่ยเป็นคำล้อเล่น? ฉันเคยพูด ฉันจะทำให้ตระกูลจูเก๋อตายอย่างไม่มีที่ฝังศพ”
“แต่……”
หวังซินตงรู้สึกถึงความเศร้าในใจของเจียงซิว มันมีความเจ็บใจ “ฉันรู้ว่าในใจของนายรู้สึกไม่ดี แต่นายอย่าใจร้อน จูเก่อสือต้องไปที่ไต๋ยัวไท๋แน่ๆ นั่นไม่ใช่ที่ที่ล้อเล่นแน่นอน”
เจียงซิวพูด “หวังซินตง เธอพูดไร้สาระมากขึ้นนะ ไม่อยากทำก็ออกไป มีคนอยากทำหน้าที่นี้แทนเธอ”
“นายนี่ทำไมเป็นแบบนี้ตลอด….”
บางทีเอก็หวังให้เจียงซิวเป็นแค่คุณชายดอกไม้ หรือเป็นคนมีอำนาจที่มีจิตใจดี แบบนี้ บางทีอาจมีวันที่เธอจะมีความสำคัญมีโอกาสได้อยู่ข้างเขา แต่ว่า ลักษณะภายนอกที่เย็นชาและเย่อหยิ่งทำให้หวาดระแวง บนโลกนี้บางทีสิ่งที่น่าสงสารและไร้ประโยชน์ที่สุดอาจจะเป็นการรักคนที่ไม่ควรรัก
“ลืมเธอซะ เธอคอยแต่จะนำความทุกข์มาให้ นายก็คอยแต่จะนำความทุกข์ขมขื่นมาให้เธอ ทั้งสองคนล้วนเป็นทุกข์ แล้วจะอยู่ด้วยกันทำไม แยกกันไปดีกว่าไหม?”
“งั้นเหรอ?”
ใบหน้าที่สวยงามของหวังซินตงบิดเบี้ยวอย่างทุกข์ทม ลำคอของเธอถึงปีศาจเจียงซิวบีบอีกครั้ง หายใจไม่ออก เกือบหมดลมหายใจแล้ว ความหมายของเธอตอนนี้คือตนเองทำผิดร้ายแรงมากๆ ไม่ควรเสียดสีเจียงซิวในเวลานี้ เขาสูญเสียความคิดไปแล้ว อาจจะฆ่าตนเองจริงๆ แต่เธอกลับไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด แม้แต่กระทั้งมีความต้องการที่จะถุกเจียงซิวฆ่าตาย
“หุบปาก คิดว่าฉันใช้เธอแล้วจะไม่กล้าฆ่าเธอ?”
เงาแห่งความตายล้อมรอบหวังซินตง ช่วงเวลาใกล้ตาย เธอต่อสู้ดินรมเต็มที่ เจียงซิวถึงคลายมือ หวังซินตงทรุดลงไปบนพื้น กอบโกยเอาอากาศเข้าไป
“จองตั๋วเครื่องบินให้ฉัน…”
เมืองหลวงไต๋ยัวไท๋ เจ้าหน้าที่เอกสารวัยกลางคนๆหนึ่งเดินเข้าไปในห้องประชุมที่ยิ่งใหญ่ กระซิบกับพิธีการการประชุม พิธีกรงานประชุมพูด “จูเก๋อสือมาแล้ว”
บนที่นั่งหันหน้าเข้าหากัน “ให้เขาเข้ามา”
จูเก๋อสือเหยียบลงที่นี่ หัวใจที่เป็นกังวลก็ผ่อนคลายลง ชีวิตน้อยๆถือว่ารักษาไว้ได้ เจียงลั่วเซี่ยที่นับว่ามีอำนาจก็ไม่สามารถตามมาฆ่าได้ถึงไต๋ยัวไท๋
“จูเก๋อเฉิ่งชู สรุปสถานการณ์เจียงหนานเป็นยังไง รีบพูดกับทุกคนเร็วๆ”
จุเก๋อสือหลับตาลงอย่างยากลำบาก ดวงตามีน้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมา กล้ามเนื้อบนใบหน้ากระตุก “ตายหมดแล้ว ตายกันหมดแล้ว ปิดเจียงหนาน ให้ลูกหลานผู้บริสุทธิ์ของตระกูลจูเก๋อเป็นเหมือนมังกรที่อยู่ในกรง ให้ตามไล่ฆ่า ผู้นำทุกคน ต้องการให้ฉันเป็นผู้นำ เพื่อตระกูลจูเก๋อของฉัน เพื่ออำนาจในเจียงหนานของฉัน”
เรื่องราวพวกเขาเข้ใจดีอยู่แล้ว คำพูดของจูเก๋อสือสอดคล้องกับข่าว
“เจียงลั่วเซี่ยเป็นปีศาจ!”
นึกถึงคนนับร้อยที่ถูกฆ่า การแสดงออกของทุกคนที่อยู่ที่นั้นล้วนจริงจัง จูเก๋อสือเกลียดจนขบเคี่ยวเคี้ยวฟัน “เจียงลั่วเซี่ยต้องถูกลงโทษตามกฎหมาย คนๆ นี้ไม่ง่ายที่จะจัดการ เป็นการยากที่จะเข้าใจ”
คนกลางแซ่เย่พูด “จูเก๋อเฉิ่งชู คุณวางใจเถอะ พวกเราจะจัดการอย่างเข้มงวดแน่นอน สำหรับคนที่ละเมิดกฎหมาย จะไม่ยอมทนแน่นอน”
“ขอบคุณหัวหน้า ตระกูลจูเก๋อของฉัน จบสิ้นแล้ว…”
เมื่อเขาพูดประโยคนี้ ผู้นำที่อยู่ที่นั่นต่างเห็นใจและมองไปที่เขา แต่ในใจกลับขนลุก เจียงลั่วเซี่ยโหดเหี้ยมกับศัตรูมาก ฆ่าตายคนเดียวก็ไม่เหลือ ไม่เพียงแค่ตระกูลจูเก๋อ แม้แต่คนใกล้ชิดกับตระกูลจูเก๋อก็ถูกฆ่า มันเป็นทรราช ไม่สิ โหดร้ายกว่าทรราชเสียอีก
“คนๆนี้ ปล่อยไว้ไม่ได้ ต้องถูกลงโทษสถานหนัก”
ในเวลานี้ ข้างนอกมีเสียงดังขึ้น วุ่นวายมาก ผู้นำทุกคนขมวดคิ้วไม่หยุด ไต๋ยัวไท๋เป็นสถานที่ที่เข้มงวดมาก ใครก็ไม่สามารถมาทำเสียงดังที่นี่ได้ ใครเข้ามาที่นี่ เสียงที่พูดเบาลงกว่าตอนแรกเยอะมาก ไม่เคยมีใครมาก่อความวุ่นวายที่นี่
“คุณผู้ชาย คุณเข้าไม่ได้!”
“อย่าทำให้ฉันลำบาก!”
“ถ้าเข้ามาฉันจะยิงแล้วนะ?”
นายใหญ่พูด “เกิดอะไรขึ้น ออกไปดู”
เสียงดังปังมองเห็นคนที่สูงถึงเก้าเมตรเปิดประตูมา กลายเป็นบิดขึ้นมา เสียงปังระเบิดขึ้น จากนั้นก็มีบอดี้การ์ดบินเข้ามา และล้มลงไปบนพื้น
ตัวละครที่เหมือนกับปีศาจปรากฏขึ้นที่หน้าประตู ผมยาวปลิงไสว แววตามีประกายสายฟ้า แต่ใบหน้ากับสวยงาม ท่าทางนิ่งๆ ดวงตาเย็นชา แววตาราบเรียบมองไปที่จูเก๋อสือ “ฉันเคยพูดแล้ว ฉันจะทำให้ตระกูลจูเก๋อตายแบบไม่มีที่ฝังศพ จูเก๋อสือ แม้ว่าแกจะขึ้นสวรรค์ ฉันก็จะให้ตายโดยไม่มีที่กลบฝัง”
“เจียง เจียง เจียงลั่วเซี่ย…”
จูเก๋อสือตกใจชี้ไปที่เจียงลั่วเซี่ย ทั้งร่างสั่นเทา
“แก แกอย่าเข้ามา แกรู้ไหมที่นี่ที่ไหน?”
เจียงลั่วเซี่ยพูด “ที่นี่มีอะไรแตกต่างจากที่อื่น?”
คนที่อยู่ในเหตุการณ์สีหน้าโกรธจัด ยังไม่เคยมาใครกล้ากำเริบเสิบสานที่นี่ ใบหน้าของนายใหญ่เย็นชา “คุณเจียง คุณปะทะเข้ามาแบบนี้ แล้วยังพูดว่าจะฆ่าปิดเจียงหนาน ไม่คิดว่าไม่เหมาะเหรอ”
เจียงซิวพูด “แน่นอนว่าไม่เหมาะ ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น แต่ไม่เหมาะสมก็ไม่เห็นเป็นไร ฉันยังจำได้ว่ามีคนรับปากจะไม่ให้ตระกูลกู่ออกไปจากเจียงหนานแต่ก็กลืนคำพูด แบบนี้ไม่ใช่ไม่เหมาะ? เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น บอกว่าจะให้กู่เต่อชีเลื่อนขั้นก็กลืนคำพูด แบบนี้ไม่ใช่ไม่เหมาะเหมือนกัน? เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น”
ใบหน้าของนายใหญ่ดูอึดอัด
เจียงซิวค่อยๆเดินเข้าไปตรงหน้าจูเก๋อสือ ยื่นมือออกไปบีบคอจูเก๋อสือด้วยมือเดียว ลำคอที่ถึกบีบทำให้มีเสียงแตกออกมา มือนั้นเพิ่มแรงขึ้นทันที หัวทั้งหัวจึงหลุดออกมา
ฟุบ!
คนที่มีพลังร้ายแรงในสนามรู้สึกว่าใจหนาวสั่นตลอด หน้าผากของคนแซ่เย่มีเหงื่อเย็นไหลออกมา มือและเท้าสั่นเล็กน้อย
โหดร้าย โหดเหี้ยมเกินไป
“เอาจูเก๋อสือไปฝังกับหมา ใครกล้าเป็นศัตรูกับเจียงลั่วเซี่ย ฉันจะทำให้เขาตายอย่างไม่มีที่ฝังศพให้ได้”
วิธีการแบบนี้ ใครจะอยากเป็นคู่แข่งกับเขา พยายามวัดน้ำหนักของตนเอง ใช่ไม่ใช่สามารถรับผลที่จะตามมาแบบนี้ได้ ในเวลาเดียวกันในใจแปลกๆ ทำไมหินประจำเมืองถึงได้ให้เจียงลั่วเซี่ยเข้าไปในไต๋ยัวไท๋ คิดว่าเขาจะไม่ถูกคุกคามเหรอ
แต่เจียงลั่วเซี่ยเข้ามาที่ไต๋ยัวไท๋แล้วยังฆ่าคนมากมาย ป่าเถื่อนมาก นี่คือข้อเท็จจริงที่เถียงไม่ได้
“คุณเจียง ในตอนแรกทุกคนคิดว่าคุณสละชีพเพื่อชาติแล้ว พวกเราก็คาดไม่ถึงว่าตระกูลจูเก๋อจะใช้ทรัพย์สินของคุณในทางผิดกฎหมาย” ศูนย์กลางผู้บังคับบัญชาคนหนึ่งพูด
“แล้วตอนนี้ล่ะ?”
“ตอนนี้ พวกเราจะจัดการกับตระกูลจูเก๋ออย่างเข้มงวด ถึงตระกูลจูเก๋อจะถูกำลายหมดสิ้น แต่การกระทำที่ผิดกฎหมายของพวกเขาจะต้องถูกเปิดเผยสู่สาธารณชน”
“คุณมีปัญหาอะไรไหม?”
ศูนย์กลางที่อยู่ที่นั่นล้วนผงกหัว
ฆ่าทวยเทพ ใครกล้าพูดคำนี้ ไม่กลัวเขาขยี้คอเอารึไง และคนใกล้ชิดนายใหญ่เปิดปาก ก็คือความหมายของนายใหญ่แน่นอน เหมือนตอนนั้นไม่มีใครสนับสนุนเจียงซิวคนที่ตายแล้ว ตอนนี้พวกเขาก็ไม่กล้าสนับสนุนซืออู๋เสียที่ตายแล้ว ถึงแม้ว่าเจียงลั่วเซี่ยจะกำเริบเสิบสานฆ่าคนที่ไต๋ยัวไท๋ ตินนี้เขาเรืองอำนาจ ทำได้แค่ประนีประนอม ตอนนี้หันหน้าไปคนละทางกับเจียงซิวและสถานการณ์ไม่ค่อยจะดี
เจียงซิวพูด “คำสัญญาของตระกูลกู่ล่ะ”
“แน่นอนนับว่าเป็นเกียรติ”
เรื่องนี้ควรขัดขวางอย่างมาก แต่คนที่พูดยังอยู่หมด แน่นอนว่าไม่มีปัญหาเรื่องการขัดขวาง “รีบไปบอกกู่เต๋อเซี้ยวให้ไปที่เจียงหนาน นาทีเดียวก็ช้าไม่ได้ เจียงหนานมีตำแหน่งว่าง ให้ตระกูลกู้ไปที่นั่นแล้วจัดการให้เรียบร้อย”
ถึงแม้ว่าตระกูลจูเก๋อจะเข้าไปที่เจียงหนานแล้วแย่งสมบัติของหวังซินตงไปแบ่งสรรให้หมด แต่ตระกุลจูเก๋อไม่ใช่ปีศาจอย่างเจียงซิวที่ฆ่าทุกคนตายหมด และเลิกจ้าง เริ่มรวบรวมคนใหม่ เดินในทางที่ถูกต้องควรจะเร็ว แต่ตำแหน่งในรัฐบาลเดิมทีเป็นของตระกูลกู้ ทุกอย่างกลับมาสู่ที่ถูกที่ควร
ในโลกนี้มีน้อยแล้วใครที่สามารถกลับใจได้
เจียงซิวหมุนตัวจะเดินออกไป นายใหญ่พูด “คุณเจียงช้าก่อน เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“พวกเราเปลี่ยนที่เถอะ”
ตรงนี้กลิ่นคาวเลือดแรงมาก
“ไม่มีความพยายาม” เจียงซิวไปอย่างสง่าผ่าเผย ความรู้สึกของนายใหญ่ผะอืดผะอม เขาพูด “ดุแล้วคุณเจียงโกรธมากเลยนะ เรื่องนี้ พวกเราจัดการในตอนแรกไม่ดี ก็ไม่ควรให้ศัตรูของคุณเจียงเข้าร่วมกับตระกูลจูเก๋อ คุณเจียงจะโกรธก็ไม่แปลก”
ภายนอกข่าวแพร่สะพัดเร็วมาก วังดาบซีฉู่ออกจากจังหวัดหัวตงแล้ว ขอป๋ายจวงคุ้มครอง