GODFATHER OF CHAMPIONS - ตอนที่ 121
บทที่ 121 ทุกคนเกลียดคอลลีมอร์
จอห์นเริ่มพูดจาหยาบคายขึ้นเรื่อยๆจากการกระตุ้นของแอลกอฮอล์ถังเอินไม่สนใจที่จะพูดถึงการมาของคอลลีมอร์เขาหันไปขอบคุณบรอสแนนถ้าเขาไม่ปรากฏตัวในตอนบ่าย เขาก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
แม้ว่าเขาจะไม่กลัวที่จะต่อสู้กับคอลลีมอร์แต่เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เวลาที่ดีที่จะใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา
“ผมคิดว่าเขาจะรู้สึกผิดที่เห็นว่าสื่อได้เอาความก้าวร้าวของเขาไปเขียนลงในหนังสือพิมพ์”
บรอสแนนยักไหล่ “เช่นกัน เราพบข้ออ้างที่สมบูรณ์แบบที่จะวิพากษ์วิจารณ์เขาโดยไม่ยับยั้งชั่งใจ เป็นโอกาสที่ดีที่จะพูดแต่เรื่องแย่ๆเกี่ยวกับเขา
ถังเอินหัวเราะออกมา “ถึงผมจะไม่ค่อยชอบสื่อเท่าไหร่ แต่ก็ต้องยอมรับว่าบางครั้งพวกคุณก็น่าขบขันมาก!”
บรอสแนน พยายามหาเหตุผลเล็กน้อย “เอ่อ บางครั้งเราประจบประแจงทีมและพูดในสิ่งที่ขัดกับความเชื่อของเรา เราไม่มีทางเลือก เราไม่สามารถหาที่นั่งสำหรับสื่อมวลชนได้ดีขึ้นถ้าเราไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับสโมสร”
ถังเอินหรี่ตาลงที่เขา “หมายความว่าคำชมทั้งหมดที่ผมได้รับจากคุณเมื่อต้นปีนี้เป็นเพียงคำเยินยอหรือ?”
“อ๊ะ! ไม่ ไม่!”บรอสแนนรีบโบกมือของเขา “นั่นเป็นคำพูดที่แท้จริงของเรา คุณทเวนคุณทำได้ดีมากสำหรับทีมชุดใหญ่ของฟอเรสต์ในช่วงครึ่งฤดูกาลนั้น! มันไม่ได้เกินเลยจริงๆ!”
ถังเอินยกแก้วขึ้นชนกับบรอสแนนและพึมพำ “ยังไงก็ตาม ปากก็ยังมีสองหน้า ไม่ว่าจะดีหรือร้าย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณพูดและเขียน…”
ในเวลานี้วอล์คเกอร์ได้ปรากฏตัวขึ้นเขาเพิ่งรู้สึกหดหู่ใจกับผลงานที่ย่ำแย่ของทีมเขาไม่ค่อยมาที่นี่เพื่อดื่มและพูดคุย
ดังนั้นถังเอินดีใจมากที่ได้เห็นเขาปรากฏตัวอีกครั้ง เขายกแก้วขึ้นแล้วตะโกนว่า “เฮ้! เดส! ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ! เป็นยังไงบ้างช่วงนี้?”
วอล์คเกอร์ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว “ทีมอยู่ในอันดับที่ 6 ผมอยู่ในที่นั่งอันร้อนแรงทุกนัดที่มีการแข่งขัน มันเหมือนกับว่าผมเป็นไข่ในกระทะ คุณคิดว่าผมเป็นอย่างไร”
ถังเอินหัวเราะ “ตอนนี้คุณคงคิดถึงผมแล้วใช่ไหม”
“ใช่ ผมคิดถึงคุณ ก็เลยมาหาคุณ” วอล์คเกอร์หยิบเบียร์จากมือของเบิร์นส์แล้วนั่งลง “โทนี่ ผมได้ยินมาว่ามีการปะทะกันในการแข่งขันของทีมเยาวชนเมื่อบ่ายนี้?”
เบิร์นยิ้ม. “เดส คุณได้ยินถูกแล้ว”
ถังเอินพยักหน้า “เรื่องเล็กน้อย คอลลีมอร์มาที่สนามและประพฤติตัวไม่เหมาะสมเขาพยายามลวนลามแม่ของวู้ด”
“โอ้ ผมได้ยินมาว่าคอลลีมอร์ถูกชกที่ใบหน้า เป็นคุณหรือเปล่า?”
“ไม่”ถังเอินส่ายหัว “วู้ดเป็นคนทำ ผมหยุดเขาไม่ทัน ผมแค่เข้าไปห้ามคอลลีมอร์เมื่อเขาพยายามจะตอบโต้
“เกิดอะไรขึ้น?” ถังเอินเห็นจากการแสดงออกของวอล์คเกอร์ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
“ก็ผมได้ยินมาว่าเขาไปหาท่านประธาน”
เมื่อเขาได้ยินวอล์คเกอร์พูดแบบนี้ถังเอินก็ยิ้มแทน “เขายังเด็กที่ยังไม่รู้จักโต เมื่อเขาถูกรังแกเขารู้แค่ว่าต้องร้องไห้และกลับบ้านไปหาแม่ เพื่อความสบายใจไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกเดส”
“สำหรับคุณผมไม่ค่อยห่วงแต่ผมเป็นห่วงวู้ดมากกว่า เขาเป็นคนที่ชกคอลลีมอร์” วอล์คเกอร์กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว
อีกสามคนนั่งอยู่รอบโต๊ะเงียบ วู้ดเพิ่งแสดงให้เห็นว่าเขาเหมาะกับฟุตบอลอาชีพ เขาจะถูกบังคับให้ยุติอาชีพของเขาเพราะเขาชกใครบางคนหรือไม่?
ถังเอินดื่มอึกใหญ่แล้วพูดว่า “ไม่ต้องกลัวผมจะช่วยเขาแบกรับความผิดนี้เอง ถ้าเอ็ดเวิร์ดต้องการกำจัดวู้ดผมจะเป็นคนที่จะไปจากที่นี่เอง”
เบิร์นส์กดแขนของเขาแล้วส่ายหัว “อย่าพูดแบบนี้ ตอนนี้บางทีสิ่งต่างๆอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่คุณคิด”
วอล์คเกอร์พยักหน้า “ผมแค่มาเตือนคุณโดยหวังว่าคุณจะมีจิตใจพร้อมรับมือกับเรื่องนี้ และทุกคนก็รู้ว่าคอลลีมอร์เป็นคนแบบไหน คุณแค่บอกความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น และมันควรจะโอเค
ผมไม่คิดว่าจะมีคนในสโมสรมากกว่า 5 คนที่ชอบไอ้เลวคนนั้น เมื่อคอลลีมอร์ย้ายมาจากเซาธ์เอนด์ ยูไนเต็ดมาที่ทีม Forest ความสัมพันธ์ของเขากับเพื่อนร่วมทีมก็ตึงเครียด
ทุกครั้งที่ผมพูดคุยกับเพื่อนร่วมทีมของผมพวกเขาเกือบทั้งหมดพูดถึงคอลลีมอร์ในการร้องเรียนของพวกเขา”
วอล์คเกอร์มองดูนาฬิกาแล้วลุกขึ้นผมต้องขอตัวกลับก่อน อีกอย่างโทนี่ ถ้าคุณเห็นวู้ดฝากขอบคุณเขาแทนผมด้วย”
“ฮะ?”ถังเอินไม่ตอบสนองสักครู่
“เขาทำได้อย่างสวยงาม! บอกตามตรงผมอยากชกไอ้เลวนั่นมานานแล้ว” วอล์คเกอร์เหวี่ยงหมัดแล้วหันหลังเดินออกจากบาร์
“อย่าแปลกใจกับคำพูดของวอล์คเกอร์” เบิร์นส์มองไปที่ บรอสแนนด้วยรอยยิ้มและพูดต่อ วอล์คเกอร์เคยออกจาก Forest มาก่อน
แต่เบิร์นส์อาศัยอยู่ในนอตติงแฮมมาโดยตลอด เขารู้และเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับทีมฟอเรสต์ “เดสพูดถูกเมื่อเขาพูดว่าไม่มีใครในทีม Forest ทั้งหมดชอบเขา จนถึงขนาดที่ไม่มีใครขึ้นไปฉลองกับเขาหลังจากที่เขาชนะการแข่งขัน”
ถังเอินพูดขึ้นว่า เป็นเรื่องยากที่ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เล่นกับผู้คนจะถูกทำลายลงได้มากขนาดนั้น
“เพื่อที่จะหนีการฝึกคอลลีมอร์โกหกเรื่องครอบครัวของเขา โดยอ้างว่ายายที่น่าสงสารของเขาป่วยหนัก”
เบิร์นส์กล่าวต่อว่า “ในตอนนั้น รอย อีแวนส์ ผู้จัดการทีมลิเวอร์พูลชอบเขามากจนพาเขามาที่แอนฟิลด์ด้วยค่าตัวทำลายสถิติ 8,500,000 ปอนด์
เมื่อใดก็ตามที่คอลลีมอร์มีปัญหา เขาจะช่วยแบกรับมันทุกเมื่อ คอลลีมอร์ทำอะไรผิดพลาด ชายชราจะขอโทษแฟนๆและสื่อแม้ว่าความผิดพลาดเกือบทั้งหมดจะไม่เกี่ยวข้องกับเขาก็ตาม”
ถังเอินมองขึ้นไปบนเพดานและพยายามนึกภาพชายชราผมหงอกยืนอยู่ต่อหน้าแฟนๆ ที่โกรธแค้นพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปลอบโยนพวกเขาและระงับความโกรธของพวกเขา
ถังเอินส่ายหัว ผู้จัดการคนนี้มีงานหนักที่ต้องทำ ซึ่งจะทำให้เขาถึงหลุมศพก่อนใคร!
“อีแวนส์ชอบที่จะรับผิดแทนคอลลีมอร์แต่เขาได้อะไรตอบแทน?คอลลีมอร์นอนกับลูกสาวของเขา”
บรอสแนนกล่าวว่า “พูดอีกอย่างก็คือ ดูเหมือนว่าวู้ดจะชกเขาเบาไปหน่อย เมื่อผมเห็นคอลลีมอร์เขาก็เป็นเหมือนแมลงวันที่บินไปมารอบๆเค้กครีมมะพร้าว
ไม่ใช่เรื่องดีที่จะเป่าเขาแรงๆ แล้วให้เขามีสติกลับคืนมา ไม่ต้องกังวลคุณทเวน ถ้าคอลลีมอร์จะต่อต้านคุณสื่อหนังสือพิมพ์จะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ”
หลังจากฟังความคิดเห็นของทุกคนเกี่ยวกับคอลลีมอร์แล้ว ถังเอินก็ตัดสินใจได้ในหัวใจของเขา “ผมรู้ว่าต้องทำอะไรในวันจันทร์” เขายกเบียร์ในอึกเดียว
สแตน คอลลีมอร์คุณเป็นอัจฉริยะในสนามแต่คุณมันมันงี่เง่าเกินไป!