Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 427
EP 427
By loop
“ ยังงั้นขอตรวจกันก่อนดีกว่า” หมอโจวทำการตรวจร่างกายอย่างง่าย ๆ โดยการคลำไปบนตัวผู้ป่วยก่อนกรอกแบบฟอร์มขออนุมัติเอกซเรย์ จากนั้นเขาก็ถามว่า“ เธอไม่ได้ท้องใช่ไหม”
“ เอิ่ม…คงไม่ใช่เหรอ” สามีของผู้ป่วยเองก็ไม่รู้เหมินกัน
ภรรยาของเขาจ้องมองเขาอย่างโกรธ ๆ และพูดว่า“ ตอนนี้คุณควรจะกังวลกับฉันนะถ้าฉันท้อง”
“ ฉัน…แน่นอน…” ก่อนที่สามีของเธอจะพูดจบประโยคจู่ๆเขาก็จำได้ว่าเขาไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กับภรรยาเลยนับตั้งแต่ช่วงที่เธอมีประจำเดือนครั้งสุดท้าย
ผู้ป่วยยิ้มอย่างลึกลับขณะที่เธอจ้องมองไปที่สามีของเธอ เธอตั้งใจรอนานกว่าสิบวินาทีก่อนที่เธอจะพูดว่า“ ไปจ่ายเงิน”
“ใช่แน่นอน.” สามีของเธอกระโดดขึ้นด้วยความดีใจ ดูเหมือนเขาจะอยู่เหนือกว่าสิ่งที่คาดคิดไว้
หมอโจวยืดตัวพร้อมกับหาวและถามหลิงหรันว่า“ นายควรขอให้โจวซูเหยียนจากกลุ่มของนายมาเรียนรู้บางอย่างหลังจากที่เขาทำงานเสร็จแล้ว การต่อกระดูกโดยวิธีการเข้าเฝือกเป็นทักษะพื้นฐาน”
“ ผมเองก็ไม่เคยทำเหมือนกัน ทำไมคุณไม่สอนผมล่ะ ” หลิงรันกล่าวอย่างหนักแน่น เขาไม่กลัวที่จะบอกให้หมอโจวรู้ว่าเขาไม่รู้วิธีการเข้าเฝือกให้ผู้ป่วยกระดูกหักเลย
เป็นเรื่องปกติมากที่หมอหนุ่มไม่รู้ว่าเขาจะพูดอะไร อย่างไรก็ตามแพทย์ผู้เยาว์มักไม่ค่อยขอให้แพทย์อาวุโสสอนอะไรในลักษณะตรงๆเช่นนี้
จากมุมมองของหลิงรัน เขาไม่รู้สึกว่าเขาจำเป็นต้องสุภาพเกินไปกับหมอโจว
ในขณะเดียวกันหมอโจวถึงกับผงะ เขาดูเหมื่นจะรู้สึกค่อนข้างเสียใจกับสิ่งที่เขาพูดออกไป
“ ฉันวางแผนที่จะทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของนายนะเนี่ย” หมอโจวถอนหายใจออกมา เขารู้สึกถึงความเหนื่อยล้ามากในทันที
หลิงรันคิดสักครู่แล้วส่ายหัวอย่างแน่วแน่ “ ไม่คุณบอกว่าเราสองคนจะจัดตั้งทีมกัน”
“ สิ่งที่ฉันหมายถึงก็คือ…นายจะเป็นหัวหน้าทีมและได้การตัดสินใจทั้งหมดในการดำเนินการผ่าตัด…เฮ้อลืมไปเถอะ ฉันจะทำมันเอง.” หมอโจวยืดหลังของเขาให้ตรงและยอมแพ้ในการโต้ตอบกับ หลิงหรันไม่รู้วิธีรักษาต่อกระดูกที่หักและไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้เพื่อเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้ เขาทำได้เพียงโทษตัวเองและรีบหาข้อสรุป
หมอโจวหันไปเหลือบมองหลิงรัน “ นายสามารถผ่าตัดตับได้ แต่ไม่เคยทำการเข้าเฝือกที่กระดูกหักเลยเหรอ? นายจัดการเพื่อรับทักษะทั้งหมดของนายได้อย่างไร”
หลิงรันเพียงแค่ยักไหล่ สำหรับเขาคำถามนี้เทียบเท่ากับคนที่ถามว่าทำไมเขาถึงหล่อขนาดนี้ มันเป็นเรื่องโชคดีและไม่ใช่สิ่งที่เขาจะอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้
หลังจากพวกเขาเขียนใบสั่งยาสำหรับผู้ป่วยฉุกเฉินอีกสองสามรายและส่งไปตรวจร่างกายผู้ป่วยที่มือร้าวและสามีของเธอกลับมาพร้อมกับผลการสแกนเอ็กซ์เรย์
ผู้ป่วยยังคงนั่งอยู่บนรถเข็นและมีกำไลทองคำที่ข้อมือของเธอที่ไม่ได้รับความเสียหายก็ส่องแสงเป็นประกาย
ขณะที่หมอโจวเอาภาพสแกนจากเธอเขาก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบไปเห็นสร้อยข้อมือ กำไลทองคำดูใหม่เอี่ยมเนื่องจากไม่ได้หลุดออกไปเลยซึ่งแตกต่างจากที่จะเกิดขึ้นกับกำไลทองคำบริสุทธิ์เนื่องจากทองคำบริสุทธิ์นั้นมีความอ่อนตัวมากกว่า
“ เราซื้อมันมาจากร้านเครื่องประดับโชว์ไท เพื่อดูขณะที่เรารอการสแกนเอ็กซ์เรย์” เมื่อผู้ป่วยสังเกตเห็นว่าหมอโจวกำลังมองไปที่กำไลของเธอเธอก็ยื่นมือที่ดีของเธอทันทีเพื่อให้หมอโจวและหมอหลิงดู จากนั้นเธอก็โพสท่าที่ควรจะทำให้เธอดูน่ารักและถามว่า“ มันดูไม่สวยเหรอ?”
“ มันค่อนข้างดี” หมอโจวเงยหน้าขึ้นมองสามีของผู้ป่วยซึ่งยืนอยู่หลังรถเข็นและทำสีหน้าเข้ม จากนั้นเขาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า“ ฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมเครื่องประดับโชว์ไทจึงมาเปิดข้างโรงพยาบาล ในที่สุดฉันก็รู้ว่าเหตุผลของมันในตอนนี้”
ผู้ป่วยฮัมเพลงเป็นเชิงรับรู้ขณะที่เธอพยักหน้าว่า“ สะดวกมากที่มีร้านขายเครื่องประดับใกล้โรงพยาบาล เพียงแค่มองไปที่สิ่งที่เป็นประกายเหล่านั้นความเจ็บปวดในมือของฉันก็ลดลง”
สามีของเธอถอนหายใจดัง ๆ “ ฉันรู้สึกเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน”
“ คุณต้องตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจหรือไม่” แม้ว่าผู้หญิงบนรถเข็นจะพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่สายตาของเธอก็คมชัดมาก
สามีของเธอส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ ทันทีเพื่อให้บรรยากาศน่ากลัวน้อยลง
“ จากการสแกนเอ็กซ์เรย์ ไม่น่าจะมีปัญหาร้ายแรงใด ๆ เราแค่ต้องเข้าเฝือกรอยร้าวเท่านั้น” ในขณะที่เขาอยู่ที่นั่นหมอโจวชี้ไปที่เครื่องสแกนซึ่งวางอยู่หน้ากล่องไฟและอธิบายบางสิ่งให้กับหลิงหรันด้วยน้ำเสียงที่เงียบสงบ
หลังจากพยาบาลส่งพลาสเตอร์ให้หมอโจวก็เริ่มเข้าเฝือกที่มือที่ร้าว
ตามที่คาดไว้ผู้หญิงบนรถเข็นเริ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
สามีของเธอดูราวกับว่าเขารู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน เขาปลอบใจภรรยาว่า“ ไม่เจ็บไม่เจ็บ…”
“ ฉันต้องการแหวนวงนั้นในตอนนี้” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่ออดอ้อน
“ แหวนอะไร” สามีของเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ สิ่งที่ฉันเห็นเมื่อกี้ แหวนที่มี … เพชร … ”
“ เราจะไปดูอีกครั้งในภายหลัง”
“ ไม่ฉันต้องการตอนนี้”
“ ตอนนี้?”
ผู้ป่วยขมวดคิ้วและพูดกับหมอโจวว่า“ หมอขอเวลาหน่อยได้ไหม”
หมอโจวหยุดการเข้าเฝือกทันที
หญิงสาวค่อยๆยื่นมือที่ร้าวไปหาสามี “ มือฉันร้าว!”
สามีเงียบไปสองสามวินาทีและถามอย่างหดหู่ว่า“ งั้นฉันควรไปซื้อแหวนเดี๋ยวนี้เลยไหม”
“ใช่. เร็วเข้าได้ไหม” น้ำเสียงของผู้หญิงเริ่มมีความสุข เธอจ้องตามสามีของเธอในขณะที่เขาเดินจากไปและเปล่งเสียงของเธอขณะที่เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด“ อุ๊ย! อุ๊ย! อุ๊ย!”
ในท้ายที่สุดหญิงสาวที่มือร้าวก็ออกจากแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลหยุนหัว พร้อมแหวนมากมายบนนิ้วและกำไลสองอัน
แพทย์บิกตากว้างด้วยความตกใจในขณะที่พยาบาลสาวสวยดูอิจฉาเธอคนนั้นมากๆ
หลิงรันก็ประหลาดใจมากเช่นกัน เมื่อเขาหันไปและกำลังจะคุยกับหมอโจวเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาเห็นว่าคนหลังพิงกำแพงและหลับไป
ห้องฉุกเฉินค่อนข้างเย็นและหมอโจวก็นอนขดตัวอยู่ในท่าทารกในครรภ์ เขาถึงกับดิ้นไปมาในขณะที่เขานอนหลับและพยาบาลสาวที่อยู่ด้วยก็ปิดปากและหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นเช่นนั้น
“ วิธีการนอนของหมอโจวนั้นน่าสนใจทีเดียว”
“ กำแพงของจุดที่เขาเลือกอยู่เยื้องไปเล็กน้อย ฉันคิดว่าเขาดูนอนสบายเกินไป”
“ พวกคุณรู้ไหมว่าไม่กี่ปีหลังหมอโจวมักจะซ่อนตัวอยู่ในห้องรักษาและนอนหลับ? เขาเปลี่ยนจุดอื่นหลังจากถูกจับได้สองสามครั้งเท่านั้น”
พยาบาลสาวพากันซุบซิบด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย หนึ่งในนั้นหันไปทางหลิงรันอย่างกล้าหาญและถามว่า“ หมอหลิงคุณต้องการพักผ่อนสักพักไหม? ตอนนี้มีแพทย์จำนวนมากที่ปฏิบัติหน้าที่”
หลิงรันครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง แม้ว่าเขาจะไม่เหนื่อยมากนัก แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องตื่นต่อไปอีกสักสองสามชั่วโมงเพียงเพื่อการทำเฝือกเล็กๆน้อย เขากล่าวว่า“ ผมจะไปที่ห้องรอแล้ว โทรหาผมถ้าพวกคุณต้องการผม”
“ ไม่ต้องกังวลหมอหลิง”
“ รอสักครู่หมอหลิง ฉันจะเอาผ้าปูที่นอนและผ้านวมผืนใหม่ให้คุณ แม่บ้านเพิ่งซักมันเสร็จ”
พยาบาลสาวสองสามคนรีบเดินตามหลิงรัน สิ่งนี้แจ้งเตือนพยาบาลสาวมากขึ้นและทุกคนใช้เวลาเพียงไม่นานในการทำความสะอาดห้องรับสายสำหรับแพทย์สายสามเพื่อให้ดูเรียบร้อยและอบอุ่น
หมอโจวยังคงนอนขดตัวอยู่กับรอยเยื้องในกำแพงและเขาก็ดิ้นขณะหลับ
โรงพยาบาลจังหวัดหยุนหัว
ด้านบนของเตียงหมอร่างบางทำ CPR ด้วยความเร็วแสงขณะที่เขาบ่นพึมพำ
ฉีเจิ้นไห่หัวหน้าแพทย์แผนกฉุกเฉินของแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลประจำจังหวัดหยุนหัว ได้จัดหาเครื่องช่วยหายใจเทียมสำหรับผู้ป่วยโดยใช้หน้ากากวาล์วครอบเขาไว้
หลังจากการกดหน้าอกอีกชุดหนึ่งฉีเจิ้นไห่พยายามให้คำแนะนำแก่แพทย์ “ หมอเว่ยนีก็สามสิบห้านาทีแล้ว”
“ ขอต่อไปอีกหน่อย เชื่อฉันฉันได้ทำ CPR เป็นเวลาห้าสิบนาทีก่อนตอนที่ฉันอยู่ในสหรัฐอเมริกา เราจะสามารถดำเนินการต่อได้อย่างน้อยห้าสิบนาที” หมอที่หอบขณะทำ CPR มีชื่อว่าเว่ยเจียงยง และเขาเป็นนักศึกษาดาวเด่นจากจอร์สฮอกกิ๊น เขาค่อนข้างมีชื่อเสียงในด้านการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดและยังมีความเชี่ยวชาญในการผ่าตัดส่องกล้องหลายรูปแบบ
เขาเป็นหมอหนุ่มที่มีชื่อเสียงที่สุดในเซี่ยงไฮ้ในปีนี้และการมาเยือนหยุนหัวครั้งนี้เหมือนเป็นการแสดงพลัง
ตี๋เหมาไคร เป็ยครูของเว่ยเจียงยง ยืนอยู่ข้างๆพวกเขาพร้อมกับกอดอก เขาเฝ้าดูขณะที่เว่ยเจียง ทำ CPR โดยไม่มีเจตนาที่จะหยุดเขา
ตี่เหมาไคร เป็นหนึ่งในศัลยแพทย์หัวใจและหลอดเลือดอันดับต้น ๆ ของจีนและยังเป็นผู้จัดงานผู้ริเริ่มและผู้พิทักษ์การแสดงพลังของเว่ยเจียงยง ทั่วทั้งประเทศในครั้งนี้
พวกเขามาถึงเมืองหยุนฮัวเมื่อวานนี้เท่านั้นและก่อนที่พวกเขาจะทำกิจกรรมใด ๆ อุบัติเหตุจากการก่อสร้างในลักเซียก็เกิดขึ้น ตี๋เหมาไคร และ เว่ยเจียงยง ไปประจำการที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดหยุนหัว พร้อมกับกลุ่มของพวกเขาในนามของการให้ความช่วยเหลือ
ไม่น่าแปลกใจที่เว่ยเจียงเหมาสามารถสร้างความประหลาดใจให้กับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ที่นั่นด้วยการผ่าตัดสองครั้งที่เขาทำ
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นเมื่อพวกเขารับผู้ป่วยรายที่สาม
ผู้ป่วยได้รับความทุกข์ทรมานจากกล้ามเนื้อหัวใจตายซึ่งร้ายแรงมากจนถึงจุดที่เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ของโรงพยาบาลจังหวัดหยุนหัวต้องการที่จะยอมแพ้
อย่างไรก็ตามเว่ยเจียงยงไม่ใช่คนที่ยอมแพ้ง่ายๆ
“ เตรียมเปิดทางเดินหายใจ”เว่ยเจียงยง สั่งขณะที่เขากดหน้าอก
ฉีเจิ้นไห่เข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึงอะไรและถามว่า“ เราใช้เครื่องช่วยหายใจหรือเปล่า”
เว่ยเจียงยง พยักหน้า
“ฉันพร้อมแล้ว.” ฉีเจิ้นไห่สวมถุงมือคู่ใหม่ขณะที่เขาหยิบมีดผ่าตัด
เว่ยเจียงยง ถอยห่างจากผู้ป่วยและยืดหลังของเขาให้ตรงขณะที่เขาดู ฉีเจิ้นไห่ ทำการการเจาะหลอดลมผู้ป่วย
“ ให้ฉันรับช่วงต่อ” แพทย์หนุ่มคนหนึ่งในกลุ่มของเขาอาสาที่จะรับงานต่อจาก เว่ยเจียงยง ซึ่งเหนื่อยมากแล้ว
อีกคนรับช่วงต่อหลังจากหมอนี้เหนื่อย แล้วอีกอย่าง …
ในที่สุด…พวกเขาก็ไม่สามารถทำปาฏิหาริย์ได้
“ เวลาแห่งความตาย 19:22” เว่ยเจียโหย่วกล่าวขณะจ้องมองนาฬิกาเรือนใหญ่บนผนัง เขารู้สึกท้อใจเล็กน้อย
“ อย่ากังวลกับมัน อัตราความสำเร็จของการทำ CPR ที่ยืดเยื้อไม่เคยสูงขนาดนี้มาก่อน” ตี๋เหมาใครตบไหล่นักเรียนของเขาและพูดว่า“ พักผ่อนเถอะ คุณสามารถลองอีกครั้งในครั้งต่อไป ประเทศของเราเพิ่งเริ่มให้ความสนใจกับการทำ CPR เรายังมีเวลาอีกมากที่จะลองอีกครั้ง”
“ ได้เลย” เว่ยเจียงยงพลิกผมยาวของเขาที่มีลักษณะคล้ายกับของศิลปินและเขาก็ปล่อยออร่าที่มืดมนซึ่งคล้ายกับการเป็นศิลปินออกมา