Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 566

EP 566

By loop

“คุณหมอหลิงเรากำลังจะจัดงาน การประชุมทางการแพทย์ในการศึกษาการผ่าตัดตับของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและอยากทราบว่าคุณจะให้เกียรติพวกเราร่วมแสดงและสาธิตการผ่าตัดให้เราได้หรือไหม” เกาเหมิงถือโอกาสช่วงบ่ายใกล้ชิดกับหลิงหรันและเชิญหลิงด้วยน้ำเสียงที่ดูน่าเคารพ

เมื่อคน ๆ หนึ่งทำอะไรบางอย่างเขาออกมาด้วยความจริงใจ 90% เพราะเห็นแก่งานและอีก 10% เป็นเพียงการแสดง

เกาเหมิงเองเข้าใจพฤติกรรมเหล่านี้ดี ดังนั้นแม้ว่าต่อจะให้เป็นสถาณการณ์ที่ต้องไปดื่มเพื่อสังสรรคกัน แต่เขาก็ต้องเคารพปัญญาชนเหล่านั้นด้วย เขากลัวว่าผู้คนจะไม่พอใจและไวน์ดีๆสองลังที่เขานำมาจะสูญเปล่า

เขาจึงต้องมีท่าทีที่สุภาพมากสำหรับวันนี้

การจัดงานการประชุมเพื่อศึกษาการผ่าตัดตับ ของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกไม่เพียง แต่จะเต็มไปด้วยความวุ่วาย แต่มันยังต้องใช้งบประมาณมหาศาล ถ้าไม่ใช่เพราะผู้อำนวยการโรงพยาบาลโจวยินดีที่จะสนับสนุนที่จะไม่ซื้อยาที่เกี่ยวกับการผ่าตัดเหล่านี้จากพวกเข เกาเหมิงและ บริษัท ของเขายินดีที่จะเลื่อนการประชุมนี้ออกไปอีกสักสองสามเดือน

ท้ายที่สุดบางทีอาจถูกยกเลิกไปหากเกิดความล่าช้าของการจัดงานซ้ำ ๆ แม้ว่าจะไม่ถูกยกเลิก แต่ทางโรงพยาบาลมีเวลา 2-3 เดือนในการหาคู่ค้าใหม่และทางโรงพยาบาลอาจเปลี่ยนสถานที่ที่เหมาะสมกว่าจาก บริษัท หรือองค์กรอิสระอื่น ๆ ในการประชุมในครั้งนี้แทน

น่าเสียดายที่ไม่มี บริษัท ทางการแพทย์ที่สามารถทนรับการสูญเสียจากการที่โรงพยาบาลไม่ซื้อยาจากพวกเขาเป็นเวลาสองสามเดือน แม้ว่าโรงพยาบาลแห่งนั้นจะหยุดซื้อยาบางประเภท แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้พวกเขาสูญเสียครั้งใหญ่

เนื่องจากสิ่งต่าง ๆ ไม่สามารถล่าช้าได้อีกต่อไปจึงต้องรีบดำเนินการและจะต้องทำให้เสร็จสมบูรณ์

การ์ดเชิญที่เกาเหมิงมอบให้นั้นสวยงามมาก มาพร้อมกับพื้นหลังสีแดงและตัวอักษรพิมพ์สีทอง ข้อความข้างในเขียนด้วยอักษรประดิษฐ์ชี่กง

เมื่อหลิงหรันเปิดการ์ดเชิญและอ่านอย่างจริงจังหนึ่งครั้งเขาก็ถามว่า “ทำไมคุณถึงต้องการให้ฉันไปทำการสาธิตการผ่าตัดล่ะ?”

“ นั่นเป็นเพราะว่า…ความสำเร็จของคุณในการผ่าตัดตับได้รับความสนใจจากบรรดาเหล่าแพทย์ๆชั้นนำเป็นอย่างมาก…” เกาเหมิงตกตะลึงกับคำถามเขาจึงทำได้เพียงแค่หลีกเลี่ยงรายละเอียดและให้คำตอบทั่วไป

หลิงรันตอบเพียงสั้น ๆ ว่า ‘ตกลง‘ และถามว่า “นี่เป็นการศึกษาโรคตับในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกข้อกำหนดและข้อบังคับจะสูงมากและพวกเขาคิดว่าฉันมีคุณสมบัติพอที่จะทำการสาธิตการผ่าตัดใช้ไหม ใครเป็นคนแนะนำ เรื่องนี้กัน?”

หลิงรันไม่ใช่หมอฝึกหัดอีกที่เพิ่งเข้ามาทำงานโรงพยาบาลเหมือนในอดีต ความเชี่ยวชาญในทักษะของเขายังทำให้เขาเข้าใจระดับทักษะของศัลยแพทย์ที่เป็นศูนย์กลางความสนใจในโลกแห่งการแพทย์อยู่มาก

การผ่าตัดตับระดับปรมาจารย์ของเขาอาจแข็งแกร่งมากในโรงพยาบาลหยุนหัวจนเป็นเรื่องต้องห้าม แต่ในแง่ของระดับโลกคนที่ใช้ทักษะการผ่าตัดตับของเขาอยู่ในเลขสองหลัก

เมื่อเขาคิดว่าคนเหล่านี้ไม่มีระบบที่จะช่วยเหลือพวกเขาได้อย่างไรเขารู้ว่าพวกเขาน่ากลัวมากในแง่ของประสบการณ์ภูมิปัญญาและแง่มุมอื่น ๆ เมื่อพูดถึงการผ่าตัดตับ

การประชุมจะครอบคลุมภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก คนที่มีความสามารถซึ่งทักษะการผ่าตัดตับจะไปถึงหรือแม้แต่ระดับที่อยู่สูงกว่าปรมจารย์ก็ไม่สามารถพบเห็นหรือเจอตัวได้ง่ายๆ และแน่น่อนการที่มีพวกเขาเข้าร่วมประชุมยิ่งจะทำให้การประชุมในครั้งนี้ดูน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น

แม้ว่าหลิงรันไม่รู้ว่าจะมีคนเข้าร่วมการประชุมกี่คน แต่เมื่อพูดถึงการประชุมที่เกี่ยวข้องกับด้านการแพทย์คุณลักษณะต่างๆเช่นชื่อเสียงควรบดบังทักษะของศัลยแพทย์เล็กน้อย แพทย์ในโรงละครจะต้องแข่งขันกันอย่างไม่ต้องสงสัย โดยไม่คำนึงถึงอัตลักษณ์ตำแหน่งและความมั่งคั่งผู้ป่วยเองก็มักจะต้องการให้แพทย์ที่ดีที่สุดมาดูแลพวกเขา แต่ในการประชุมทุกคนจะไม่ยืนยันในเรื่องนี้

หลิงรันรู้จักทักษะของเขาดีเพียงใด แต่โลกภายนอกอาจยังไม่ล่วงรู้ถึงเรื่องนี้ก็เป็นได้

ตัวของหลิงรันเองก็ไม่อยากจะตอบรับคำเชิญของเกาเหมิงแบบสุ่มสี่สุ่มห้า

แต่ถึงอย่างงั้นในครั้งนี้หลิงรันก็เลือกที่จะไม่ปฏิเสธคำเชิญในครั้งนี้และจะถามถึงรายละเอียดทั้งหมดของการประชุม

เกาเหมิงมองไปที่หลิงรันอย่างช่วยไม่ได้และเขาถูกบังคับให้อธิบายสิ่งต่างๆให้ชัดเจนขึ้น “ ข้อกำหนดในการสาธิตการผ่าตัดนั้นสูงมาก แต่ บริษัท ของเราเป็นผู้ตัดสินใจว่าใครจะได้รับการผ่าตัดและเราคิดว่าการส่งมอบให้คุณเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด…ผู้อำนวยการแผนกฮวง ก็คิดเช่นเดียวกัน “

“จัดโดยผู้อำนวยการแผนกฮวงอย่างงั้นหรอ” หลิงรันเองก็ไม่อยากพูดจาอ้อมค้อม

เกาเหมิงหัวเราะเบา ๆ

เดิมทีเขาเองคิดไว้อยู่แล้วว่าจะหาวิธีที่แบบยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว: เพื่อทำตามคำขอของผู้อำนวยการฮวงเพื่อเอาใจเขา และทำคะแนนความเชื่อใจกับหลิงรันด้วย …

ตอนนี้สมองของเกาเหมิงเริ่มมีอาการมึนๆด้วยฤทธิ์ของไวน์ที่เขาพึงดื่มเข้าไปและกล่าวว่า “ผู้อำนวยการแผนกฮวงแนะนำเพื่อนร่วมงานของ บริษัท ของเราก็คิดว่าคุณหมอหลิงเป็นผู้สมัครที่เหมาะสม”

ขณะที่เกาเหมิงพูดเขายกมือขึ้นหัวเราะและพูดว่า “ผมเป็นกลุ่มแฟนคลับของหลิงรันใน บริษัท มาตลอด”

ตอนนั้นหลิงรันพยักหน้าและพูดว่า “ขอบคุณมาก”

“ คุณไม่ต้องขอบคุณฉัน” เกาเหมิงหัวเราะออกมาดัง ๆ

“ถ้ามีกลุ่มแฟนของหลิงรั แล้วมันก็ควรจะมีกลุ่มต่อต้านหลิงรัน ด้วยใช่ไหมล่ะ?” จู่ๆหลิงรันก็ถามขึ้น

เกาเหมิงรู้สึกงุนงงทันที ‘การกระทำของหลิงหรันนั้นคาดเดาได้ยากกว่าไวน์ปลอมเสียอีก … ถ้าฉันไม่สามารถจับไวน์ปลอมได้ฉันอาจแกล้งทำเป็นว่าฉันกำลังเมาแทนได้ไหม’ …

“หมอหลิงคนไข้ที่บอกว่าเป็นโรคตับเมื่อเช้ามาแล้ว” หมอลู่เคาะประตูเบา ๆ และเปิดประตูออกมา

เกาเหมิงลุกขึ้นยืนตรงทันทีและกล่าวว่า “หมอหลิงผมจะไม่รบกวนคุณแล้ว … :”

การสาธิตการผ่าตัดไม่ใช่เรื่องเล็ก แม้ว่าเขาจะยังมีงานที่ต้องทำอีกมาก แต่ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องพบหลิงรันเพื่อพูดคุยกันอีกครั้ง

หลิงรันพยักหน้าและถามหมอลู่ “ผู้ป่วยเป็นคนที่แนะนำโดยผู้อำนวยการแผนกกั๋วใช่ไหม?“

“ใช่เขาเป็นนายทหารของเมืองอายุสี่สิบเจ็ดป่วยเป็นโรคตับแข็ง … ” ด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาหมอลู่อธิบายประวัติการรักษาของผู้ป่วยซึ่งเขาเพิ่งได้รับมา นี่เป็นงานพื้นฐานที่สุดของแพทย์ประจำบ้าน ผู้อำนวยการแผนกศัลยกรรมหรือหัวหน้าทีมรักษาจะไม่อ่านเวชระเบียนทีละบรรทัด

“มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เกินไปถ้าคนไข้เต็มใจเราก็สามารถสแกน MRI ได้เมื่อฉันกลับมาเราสามารถทำ บี-สแกน และให้การรักษาป้องกันตับได้ … ” หลิงรันแค่จัดการตรวจ แต่ไม่ได้ให้ ใบสั่งยาสำหรับป้องกันตับ เช่นเดียวกับศัลยแพทย์ส่วนใหญ่ชิ้นส่วนเหล่านี้จะถูกส่งมอบให้กับแพทย์ประจำถิ่นและส่วนหลังมักจะทำตามแนวทางในการทำงานของพวกเขา

หากไม่รู้วิธีก็จะอ้างถึงหนังสือและนี่คือชีวิตประจำวันของหมอประจำ คุณภาพของการวิจัยของพวกเขายังสูงกว่าการค้นหา ข้อมูในไป๋ตู้เล็กน้อย

ตอนแรกเกาเหมิงต้องการที่จะออกไปทันที แต่เมื่อเขาได้ยินว่าหลิงหรันกำลังจะดำเนินการกับนายทหารของรัฐบาลเมืองเขาก็อดไม่ได้ที่จะหยุด เขายังไม่กล้าอยู่นาน หลังจากที่เขาฟังเนื้อหาเล็กน้อยแล้วเขาก็ค่อยๆห่างออกไป

หลังจากก้าวออกจากประตูเกาเหมิงได้โทรศัพท์กลับไปที่ บริษัท ก่อน เขาพยายามคิดคำโกหกสองสามเรื่องออกมาทันทีและไปที่หอผู้ป่วยในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน

ผู้ป่วยที่มีสถานะมีสิทธิมากกว่าในการตัดสินใจเมื่อเทียบกับผู้ป่วยทั่วไปและทางเลือกของพวกเขามีคุณค่าที่เป็นตัวแทนมากกว่า

แม้ว่า เกาเหมิง จะรีบทำตามคำขอของผู้อำนวยการฮวง แต่เขาก็ไม่เข้าใจความสามารถของหลิงรันเขารู้แค่ว่ามีคนมากมายที่ยกย่องเขา เกาเหมิงต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อดู

เมื่อเขามาถึงวอร์ดของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินเกาเหมิงทักทายชายและหญิงทุกคนที่สวมเสื้อคลุมสีขาวราวกับว่าเขาคุ้นเคยกับพวกเขา จากนั้นเขาก็ถามเกี่ยวกับห้องและรีบเดินไปที่ห้องนั้น

ด้วยจำนวนเคสการผ่าตัดตับของหลิงรันที่เพิ่มขึ้นศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินได้จัดทำหอผู้ป่วยวิกฤตหลายแห่งเพื่อรองรับผู้ป่วยก่อนและหลังการผ่าตัดตับ เมื่อการผ่าตัดเสร็จสิ้นผู้ป่วยยังคงต้องเข้ารับการรักษาในห้องไอซียู อย่างไรก็ตามเมื่อผู้ป่วยออกมาจากห้องไอซียูและเข้าไปในหอผู้ป่วยทั่วไปพวกเขายังคงต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ

นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในโปรแกรมเพื่อลดความไม่พอใจจากแผนกการผ่าตัดตับและตับอ่อน แน่นอนว่าจากนั้นศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินจะมีภาระงานเพิ่มขึ้น สำหรับว่าแผนกตับและตับอ่อนจะลดภาระงานของพวกเขาหรือไม่ในแง่หนึ่ง ผู้อำนวยการฮวงก็ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องเหล่านี้มากมายนัก ในทางกลับกันหลิงรันได้ทำการตรวจตับทั้งกลางวันและกลางคืนและมันก็ใช้เวลานานนับตั้งแต่มีความสามารถในการทำงานของสิ่งที่แผนกการผ่าตัดตับและตับอ่อนสามารถจัดการได้

ฮันซู่ ซึ่งเป็นผู้ป่วยที่หมอลู่กล่าวถึงเป็นพิเศษเป็นผู้ป่วยที่รู้จักกับหลิงรันผ่านคำแนะนำของคนรู้จักของเขา

เดิมทีเขาต้องการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลประจำจังหวัดและคิดจะไปผ่าตัดที่ปักกิ่งหรือเซี่ยงไฮ้ แต่หลังจากโทรไปไม่กี่ครั้งเขาก็ตัดสินใจไปหาหลิงรัน

จริงแล้วเขารู้ดีว่าการรักษาในโรงพยาบาลใกล้บ้านนั้นไม่ได้ช่วยให้อาการของดีขึ้น อีกทั้งเขาเองก็เป็นข้าราชการและเขามีสิทธิในการเข้ารับการผ่าตัดในโรงพยาบาลระดับเดียวกันกับโรงพยาบาลหยุนหัวได้ อีกทั้งเขาไม่ต้องการไปปักกิ่งและเซี่ยงไฮ้เพื่อเป็นคนไข้ธรรมดา

เมื่อเขาพิจารณาความจริงที่ว่าผู้อาวุโสเหม่ยได้เคยเข้ารับการรักษากับหลิงรัน เพื่อทำการผ่าตัดแล้วฮันซู่จึงเชื่อว่าหลิงรันจะสามารถช่วยเขาไว้ได้อย่างแน่นอน

แม้ว่าเขาจะยังเด็กและดูหล่อมากก็ตาม…

ฮันซู่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลและมีเพื่อนร่วมงานเก่าลูกน้องเก่าและคนรู้จักที่มาเยี่ยมเขาเสมอ ถ้าไม่ใช่เพราะคลื่นความรู้สึกไม่สบายในร่างกายของเขาเขารู้สึกว่าชีวิตในโรงพยาบาลค่อนข้างดีจริงๆ

เกาเหมิงเฝ้าดูฝูงชนที่หลั่งไหลเข้ามาราวกับสายน้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุดและจิตใจของเขาก็สงบ

เขาไม่เข้าใจเรื่องยาการผ่าตัดน้อยกว่ามาก อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขากลัวที่สุดคือการสาธิตการผ่าตัดของหลิงรันจะผิดพลาด ตอนนี้เมื่อเขาเห็นว่าผู้บริหารคนเก่า ฮันซู่ดูเหมือนจะสบายใจเขาก็อดไม่ได้ที่จะผ่อนคลายเช่นกัน

ในเวลานี้ชายคนหนึ่งที่ดูเหมือนผู้บริหารเดินเข้ามาในห้องและจับมือกับฮันซู่ก่อนที่เขาจะพูดว่า “พี่ฮัน, ทำไมคุณไม่ขอให้ผู้เชี่ยวชาญจากปักกิ่งมาทำการผ่าตัด? รักษาให้คุณล่ะ “

“ พี่ต้องการขอศัลยแพทย์อิสระจากปักกิ่งไหม” ฮันซู่ ได้ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้มารอบครอบแล้ว เขาหันหน้าไปรอบ ๆ และพูดด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก “ก่อนหน้านี้มีหลายคนที่พยายามโทรมาแนะนำฉันให้ไปโรงพยาบาลหลายแห่งแต่เมื่อฉันบอกว่าฉันจะมารักษาที่หยุนหัวทุกคนก็เงียบไปและไม่ได้แนะนำอะไรต่อ”

“ พวกเขามีปัญหากับเมืองหยุนหัวอย่างงั้นหรือ?”

“ถึงฉันจะถามฉันก็ไม่ได้คำตอบที่ชัดเจนใครจะไปรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”ฮันซู่ ส่ายหัว

ทั้งสองคนที่คุยกันเป็นเพียงการคุยกันอย่างไม่เป็นทางการ อย่างไรก็ตามเกาเหมิงเองก็สนใจบทสนทนานั้นเช่นกัน เขาอดไม่ได้ที่จะดึงโทรศัพท์ออกและส่งข้อความไปอย่างเงียบ ๆ