Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 12
“อื้อ อ่า”
“…ฮ่า”
รอยยิ้มและเสียงอุทานเล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากของมูคยอม แม้แต่ยอดอกก็รู้สึกได้ ทันใดนั้นมือของมูคยอมก็เลิกเสื้อยืดของฮาจุนขึ้นเหนืออก ก่อนเคลื่อนใบหน้าที่ฝังอยู่กับซอกคอ ลงไปครอบครองยอดอกที่ตนเองเคยใช้นิ้วมือบดขยี้ด้วยริมฝีปาก
ทันทีที่ดูดดุนจนเกิดเสียง ร่างกายที่ตื่นตระหนกก็พลันสะดุ้ง สนุกจัง มูคยอมดูดอมมันราวกับว่ามันคือถั่วเมล็ดจิ๋ว โลมเลียราวกับจะบดขยี้มันด้วยลิ้น พลางใช้ปลายลิ้นแตะราวกับจะสะกิด และลากคลึงไปทั่วราวกับเล่นของเล่น ร่างกายของฮาจุนกระตุกเบาๆ ทุกครั้งที่ถูกสัมผัส
“ฮ่ะ ฮ่า อ๊า อืม อื้อ!”
บางครั้งฮาจุนที่ครางเสียงดังก็เม้มปากปิดสนิทราวกับตกใจกับเสียงของตนเอง ก่อนจะครวญครางออกมา มูคยอมขมวดคิ้วนิ่วหน้า เขาชอบพวกที่มีรีแอคชั่นยิ่งใหญ่ เขาถูกใจเพราะปกติอีกฝ่ายชอบทำตัวเรียบร้อย ไม่ว่านั่นจะเป็นการแสดงหรือนิสัยหรืออะไรก็ตาม เขาจึงคิดว่าอีกฝ่ายก็คงไม่ใช่ประเภทที่ชอบเปล่งเสียงออกมา แต่ถ้าเป็นแบบนี้ก็ลำบากแล้ว
“อย่ากลั้นเสียงสิ”
“อือ หะ”
“เสียงน่ะ อย่ากลั้น”
มูคยอมว่าอย่างนั้น พลางสอดมือเข้าไปในกางเกงในทันที ที่ผ่านมาเขาไม่เคยสัมผัสผู้ชายด้วยกันเลยสักครั้ง อาจเพราะนี่คือการกระทำที่เกิดขึ้นด้วยความไม่พอใจ เขาจึงทำได้อย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่รู้สึกฝืนใจ
การแต่งกายไปทำงานที่สนามซ้อมทีมฟุตบอลของฮาจุนนั้นเรียบง่าย มือของมูคยอมจึงสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในที่ซ้อนอยู่ใต้กางเกงวอร์มได้อย่างง่ายดาย นิ้วมือลูบไล้ไปบนผิวนุ่ม ก่อนจะจับแก่นกายที่ตื่นตัวอย่างชัดเจนไว้ในมือ
เรื่องอื่นมูคยอมอาจจะไม่รู้ แต่เรื่องนี้เขาที่เป็นผู้ชายเหมือนกันย่อมรู้ดีว่าต้องสัมผัสอีกฝ่ายอย่างไร ระหว่างนั้นมูคยอมก็กอบกุมมันด้วยมือเดียว พลางใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือขยี้ส่วนปลายที่มีน้ำหล่อลื่นไหลซึมออกมาน้อยๆ ทันทีที่เขาสัมผัสแล้วทำท่าเหมือนจะชักขึ้น ร่างกายของฮาจุนก็สั่นสะท้านขึ้นอีกครั้ง
“อื้อ ฮ่ะ ฮื่อ”
น่าเหลือเชื่อที่เขาได้จูบกับผู้ชายคนเดิมและดูดดุนยอดอกจนตั้งชันถึงเพียงนี้ จู่ๆ ความรู้สึกเสียวซ่านก็พลุ่งพล่านขึ้นมา จนเขาเดินหน้าต่อไม่ไหวเพราะมึนงง ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง มูคยอมจึงยื่นใบหน้าเข้าไปแนบใบหู ก่อนสอดปลายลิ้นแทรกเข้าไปในหูของฮาจุน
แต่แล้วฮาจุนก็หันหน้าหนีราวกับจะหลบเลี่ยง มูคยอมจึงจับแก้มและรั้งใบหน้าของอีกคนให้หันกลับมามองตนเอง ฮาจุนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งโดยที่ศีรษะของตัวเองก็ถูกจับเอาไว้อย่างหมดหนทาง
“อื้อ อึก อ๊ะ อ๊า!”
เขารู้สึกอ่อนไหวแบบนี้ทุกครั้งที่มันสอดเข้าไป
หลังจากชอนไชแทรกเข้าไปในรูหู พอเห็นอีกฝ่ายตื่นตระหนกแบบนั้นแล้วจะไม่เริ่มเกมของจริงได้ยังไง มูคยอมคิดอย่างนั้นพลางแตะลิ้นลงบนใบหู และเอ่ยกระซิบ
“ฉันต้องทำยังไงดีล่ะ”
“ฮื่อ อะ อื้อ…”
“อีฮาจุน ฉันถามว่าต้องทำยังไง”
“ฮ่ะ อือ อะไร อะไรเล่า”
มูคยอมขบลงที่ใบหู ในขณะที่ฮาจุนก็หดไหล่ และย่นคอหนีไปพร้อมๆ กัน
“ฉันถามว่าต้องทำยังไง ถึงจะเข้าไปในตัวนายได้ บอกแล้วไงว่าครั้งแรก”
“อึก ก็ ก็แค่ ใส่เข้ามาเถอะน่า”
ก็แค่ใส่เข้าไปงั้นเหรอ
ทำอย่างนั้นได้ใช่ไหม ไม่ว่าตัวเขาจะไร้ประสบการณ์กับผู้ชายขนาดไหน แต่มูคยอมก็รู้ว่าเขาไม่ควรใส่เข้าไปเฉยๆ มัวแต่ลิ้มรสความรู้สึกจนเพี้ยนไปแล้วหรือไง หรือว่าเขาทำมากเกินไป มากจนสามารถแทรกกายเข้าไปได้เลยงั้นเหรอ มูคยอมย่นคิ้วและยกฝ่ามือขึ้นตบเบาๆ ที่ข้างแก้มของอีกคนที่กำลังสั่นสะท้านอย่างเหม่อลอย
“ทำได้จริงๆ ใช่ไหม”
“อือ อื้ม”
“…เยี่ยมไปเลย โค้ชอี แต่เรื่องบนเตียงของนายมันไม่รุนแรงไปหน่อยเหรอ”
เขาก็แค่พูดลองเชิง แต่อีกฝ่ายกลับอนุญาตขึ้นมาจริงๆ เสียได้ สุดท้ายแล้วมูคยอมจึงได้จัดการเตรียมพร้อมด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตาม การสอดใส่ทางด้านหลังก็จำเป็นต้องใช้เจลหล่อลื่น มูคยอมอึ้งจนพูดไม่ออก แต่สุดท้ายแล้วเขาก็หยิบเจลที่ใส่ไว้ในกระเป๋าบอสตันที่ใช้ไปทำงานออกมา ด้วยความที่เป็นนักกีฬา มูคยอมจึงพกเจลเตรียมพร้อมไว้เสมอ คนอื่นจะเป็นยังไงเขาไม่รู้ แต่ถุงยาง แน่นอนว่าเขาพกไว้อยู่แล้ว
เมื่อคิดว่าจะสอดใส่เข้าไป ร่างกายเขาก็พลันร้อนผ่าว มูคยอมที่ร่างกายร้อนวูบวาบจึงถอดเสื้อเชิ้ตออกก่อนแล้วโยนทิ้งไป จากนั้นก็ดึงกางเกงและชั้นในลง ทันใดนั้นแก่นกายที่ขยายตัวก็ตั้งผงาดชี้โด่ไปที่หน้าท้อง มูคยอมเองก็ยังแปลกใจว่าระหว่างที่เล้าโลมฮาจุน ของของเขาก็ตั้งชันได้โดยไม่มีปัญหา มูคยอมกระตุกยิ้มเมื่อเห็นดวงตาที่กำลังมองมาที่ตนเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย
“ทำไม”
“หือ”
“ไม่ชอบเหรอ”
“ปะ เปล่า”
ฮาจุนส่ายหัว ก่อนจะเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นราวกับว่าตกตะลึง
“มันใหญ่เกินไป…”
“ของนายก็ไม่ได้เล็กนะ”
มูคยอมบีบเจลลงบนมือ ก่อนจะกอบกุมแก่นกายของตัวเอง เขายิ้มพลางชโลมเจลจนชุ่ม
“ตอนนี้มันตั้งโด่ได้ก็เพราะนาย”
ประโยคนั้นทำให้ฮาจุนเผยอปากออกเล็กน้อย เขามองไปที่มูคยอม และหลบตาราวกับเขินอายก่อนจะพยักหน้า อีกฝ่ายทำตัวแก่แดด แล้วก็ทำเหมือนเขินอาย เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่เสมอต้นเสมอปลายจนน่าขำ มูคยอมที่ยืนอยู่จึงโน้มตัวลง
“ถอดเสื้อผ้าออกสิ”
ฮาจุนพยักหน้าเหมือนกับตุ๊กตาที่เคลื่อนไหวได้อย่างเหม่อลอยราวกับถูกสะกดจิต ก่อนจะใช้มือดึงเอวกางเกงที่ยังค้างเติ่งอยู่ที่ต้นขาลง ใต้ร่างของมูคยอมที่กำลังโน้มกายลง ท่อนขาขาวคู่นั้นขยับได้เชื่องช้าเพราะมัวปลดกางเกงออกให้พ้นทาง
สายตาที่ทอดมองอีกฝ่ายที่กำลังลนลานถอดเสื้อยืดออกอย่างเงียบเชียบพลันหยุดลงที่กระดูกเชิงกรานด้านขวาของฮาจุน
“เกิดอะไรขึ้นกับตรงนี้เหรอ”
มูคยอมยื่นมือออกไปลูบไล้ลงบนส่วนนั้น ตัวของฮาจุนแข็งเกร็ง ดวงตาเบิกโตราวกับเพิ่งนึกอะไรบางอย่างออก แล้วรีบดึงเสื้อยืดลงมาปิดบัง
แต่รอยสีแดงเข้มตั้งแต่เอว ขอบกระดูกเชิงกราน ลงไปจนถึงต้นขาด้านบนนั้น แม้แต่เสื้อยืดตัวยาวก็ปิดไม่มิด มันคือสิ่งที่มูคยอมไม่ทันได้เห็นในห้องอาบน้ำ
“บาดเจ็บเหรอ”
“หลายปีแล้วละ ผ่านมาพักใหญ่แล้ว ก็แค่รอยแผลเป็น”
มูคยอมแย่งชายเสื้อยืดไปจากมือฮาจุนและเปิดผิวเปลือยเปล่าอีกครั้ง เพราะผิวที่สวยและขาวเนียน ทำให้แผลเป็นนั้นยิ่งสะดุดตาเป็นพิเศษ รอยแดงที่ไม่เรียบเนียนและมีรูปร่างไม่แน่นอนบนผิวหนัง ถัดจากนั้นก็มีรอยเย็บทอดยาวลงมาจนเกือบจะกลายเป็นแผลเป็นเดียวกัน มูคยอมเดาได้โดยไม่ต้องถามเลยว่าทำไมอีกฝ่ายถึงลาออกก่อนกำหนด
หว่างคิ้วของมูคยอมที่ก้มมองบริเวณรอยแผลเป็นไม่คลายออกจากกันเลยแม้แต่นิดเดียว สีหน้าของฮาจุนพลันเคร่งเครียด ก่อนแย่งชายเสื้อคืนมาจากมือของมูคยอมและดึงลงก่อนจะเอ่ยขึ้น
“ไม่อยากเห็นใช่ไหม ขอโทษนะ ถ้าไม่ถอดออกหมดนายก็คงไม่เห็น”
ในตอนนั้นเองมูคยอมถึงได้คลายคิ้วที่ขมวดติดกันอยู่ออก แล้วเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ฉันไม่สน แล้วมันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับสิ่งที่จะทำด้วย”
แค่แผลเป็นรอยสองรอย สำหรับผู้ชายแล้วมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะไม่เต็มใจ มูคยอมจึงไม่ดื้อดึงถอดเสื้อยืดของอีกฝ่ายออก เขาดึงชั้นในที่ปิดบังส่วนกลางกายลง เผยให้เห็นผิวเปลือยและแก่นกายที่ซ่อนอยู่ภายใต้กางเกงชั้นใน เชื่อมต่อกับรอยแผลเป็นที่ถูกบดบังอยู่ใต้ร่มผ้าอย่างสมบูรณ์
มูคยอมจับหัวเข่าทั้งสองข้างและแยกเรียวขาของอีกฝ่ายออกกว้าง จากนั้นก็เลื่อนมือลงและจับบั้นท้ายกลมทั้งสองแยกออกจากกันอย่างช้าๆ ช่องทางที่ไม่เคยมีใครได้รุกล้ำอยู่ตรงนั้นเอง
เพราะช่องทางนั้นอยู่ด้านหลัง มันคงสอดใส่ได้ยากหากอยู่ในท่านอนเฉยๆ มูคยอมจึงใช้มือดันท่อนขาไปด้านหลังและพาดเรียวขาของอีกฝ่ายไว้บนไหล่ของตัวเอง เมื่อสะโพกลอยขึ้น ช่องทางนั้นก็ยกสูงขึ้นเช่นกัน
ความต้องการที่มากขึ้นกว่าเดิมทำให้มูคยอมจับแท่งร้อนที่ถูกชโลมด้วยเจล และลองจ่อส่วนปลายเข้าไป ช่องทางด้านหลังนั้นปิดสนิท ไม่ชื้นแฉะและไม่ยอมเปิดออก มูคยอมพลันรู้สึกมึนงงเล็กน้อย เขาจะแทรกกายเข้าไปในที่แคบๆ แบบนี้ได้จริงเหรอ แต่มันก็คงเป็นไปได้ เพราะคนอื่นเขาก็ยังทำกันได้…
ถึงแม้ว่ามูคยอมจะชอบเซ็กซ์ แต่มันก็เป็นเพียงวิธีผ่อนคลายความเครียดและความสนใจเพียงชั่วคราวเท่านั้น เขาไม่ใช่พวกที่หมกมุ่นอยู่กับเซ็กซ์และแสวงหาวิธีการใหม่ๆ เพื่อความสุขที่เพิ่มขึ้น ถึงไม่ได้มีอะไรกับผู้ชาย เขาก็ลองมีเซ็กซ์ทางช่องทางด้านหลังได้ แต่เขาก็ไม่เคยลองมีเพศสัมพันธ์ทางประตูหลังมาก่อนเพราะนิสัยส่วนตัวของเขาเอง “จะใส่เข้าไปแล้วนะ”
“อือ อื้ม”
มูคยอมใช้มือข้างหนึ่งจับบั้นท้ายของอีกคนแหวกออก ขณะที่มืออีกข้างก็จับแก่นกายของตัวเองเอาไว้ พลางขยับเอวอย่างช้าๆ มูคยอมคิดว่าตัวตนของเขาคงไม่มีทางเข้าไปได้ แต่เจลหล่อลื่นที่ชโลมลงไปไม่น้อยก็ทำให้แก่นกายแทรกเข้าไปในช่องทางที่ปิดสนิทจนแทบจะดูเหมือนจุดจุดหนึ่งได้อย่างช้าๆ ส่วนปลายรู้สึกได้ถึงความอุ่นร้อนและลื่นไหลของเยื่อบุเมือก
‘แปลกๆ แฮะ‘
ก่อนที่จะบอกว่ารู้สึกดีหรือแย่อย่างไร มูคยอมก็แค่รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อ มูคยอมทอดสายตาลงจ้องมองแก่นกายของเขาที่ถูกสะโพกสวยของฮาจุนกลืนกินเข้าไปทีละน้อย
มูคยอมรู้สึกเหมือนเขากำลังดูวิดีโอที่ถ่ายฉากร่วมเพศของคนอื่น ไม่ใช่เซ็กซ์ของตัวเขาเอง แต่สำหรับฮาจุนที่รองรับแก่นกายอยู่นั้น แม้ว่ามูคยอมจะเพิ่งเริ่มสอดกายเข้าไป เขาก็ครางออกมาพร้อมกับสะโพกและเอวที่สะดุ้งเป็นระยะเหมือนเป็นเรื่องราวของตัวเอง
“อา อ่า….”
มูคยอมรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องราวของคนอื่นเพียงชั่วครู่เท่านั้น ผลุบ เมื่อส่วนปลายเข้าได้ไปทั้งหมดด้วยความรู้สึกเหมือนถูกกลืนกิน ชั่วพริบตาเขาก็รู้สึกได้อย่างรวดเร็ว
ไม่ใช่แค่ช่องทางรักเท่านั้นที่คับแคบ แต่ภายในก็คับแน่นไม่ต่างกัน ทันทีที่แทรกกายเข้าไป อีกฝ่ายก็รัดแน่นจนมูคยอมนึกสงสัยว่าจะแทรกกายเข้าไปต่อได้หรือเปล่า มันคับแน่นจนเขาคิดว่าโล่งอกไปทีที่สวมถุงยาง ขืนทำเฉยๆ ผิวหนังจะไม่ถลอกเลยเหรอ
ความสุขสมนั้นแสนวิเศษ เมื่อทอดสายตามองร่างกายของฮาจุน มูคยอมที่เคยสับสนก็พลันมีความสุขกับเซ็กซ์ในครั้งนี้ เขาดันสะโพกไปข้างหน้าอย่างช้าๆ
“ในตัวนายแคบจัง”
“อึก อือ อ๊ะ อื้อ”
“ไม่เลวแฮะ”
“อื้อ ฮ่ะ”
มูคยอมรู้สึกใจร้อน อยากขยับกายให้เร็วขึ้น แต่ข้างในนั้นคับแคบเกินไป เขาคงต้องใช้เวลาสักพักจึงจะเข้าไปได้ทั้งหมด ถึงแม้ว่าส่วนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดอย่างส่วนปลายแก่นกายจะแทรกเข้าไปได้แล้ว แต่ร่างกายของฮาจุนก็ไม่ได้เปิดรับอย่างราบรื่นอย่างที่คิดและขมิบตอดอยู่เรื่อยๆ ราวกับจะผลักไสมูคยอมกลับไป
ตอนแรกเขาขยับเอวอย่างช้าๆ แต่ตอนนี้ความอดทนของมูคยอมหมดลงแล้ว ชวนให้มามีความสุขกันทั้งสองฝ่าย แต่จะหยุดนิ่งไม่ทำต่อไปจนถึงเมื่อไหร่กัน
มูคยอมกัดริมฝีปากเบาๆ ก่อนจะกระแทกกายใส่สะโพก และสอดใส่อย่างหนักหน่วง เขาฝืนเปิดทางและดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางที่คับแคบไร้ช่องว่างจนคล้ายกับจะฉีกออก ฮาจุนพิงศีรษะไปด้านหลังพลางครางเสียงสูงราวกับตระหนกตกใจ
“อ๊ะ อึก ฮื่อ อ๊า!”
เมื่อร่างของอีกคนเด้งขึ้น มูคยอมก็จับเอวของฮาจุนที่ถูกกระแทกขึ้นเอาไว้และดึงเข้าหาตน มือของฮาจุนคว้าข้อมือของมูคยอมไว้
มือของฮาจุนแข็งแรงไม่น้อย ร่างที่นอนอยู่บนโซฟานั้นสั่นระริก ดวงตาแดงช้ำน้อยๆ ราวกับมีน้ำตาคลอหน่วง ริมฝีปากเผยอออกครึ่งหนึ่ง และปล่อยลมหายใจหอบออกมา แม้ฮาจุนจะพยายามออกแรงรวบเข่าเข้าหากัน แต่มันก็ไม่เป็นผล เมื่อมีใบหน้าและลำคอของมูคยอมขวางอยู่
ภายในมีแต่จะยิ่งรัดแน่นขึ้น มูคยอมที่อยู่ระหว่างสอดใส่เองก็ยังรู้สึกทรมาน แฮ่ก ฮึก ฮาจุนส่งเสียงหายใจหอบฮักราวกับจะหมดลมหายใจ มูคยอมมองเห็นได้ชัดเจนว่าหน้าอกของฮาจุนที่กำลังหอบหายใจนั้นกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรวดเร็ว แม้จะแทรกกายเข้าไปขนาดนั้น แต่ก็ยังเข้าไปได้ไม่หมด มูคยอมดันแท่งร้อนที่เหลือเข้าไปจนสุดก่อนจะถามขึ้น
“เจ็บเหรอ”
เขารีบกระแทกเข้าไปเกินไปงั้นเหรอ เขาก็สอดใส่เข้าไปแล้ว แต่ถ้าอีกฝ่ายมีความสุขกับเพศสัมพันธ์ที่ดุดันจนถึงขั้นบอกให้เขาใส่เข้ามาแล้วล่ะก็ คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง ฮาจุนส่ายศีรษะ
“อ๊ะ อ่า เปล่า เปล่า…”
“ถ้าไม่เป็นไร ฉันจะขยับแล้วนะ”
ฮาจุนที่ยังคงหอบหายใจพยักหน้า มูคยอมแย้มยิ้มและยกมือขึ้นแตะแก้มของฮาจุนครั้งหนึ่ง ราวกับจะบอกให้เขาพยายามอีกหน่อย จากนั้นก็ถอนเอวที่เพิ่งเข้าถึงแค่ส่วนที่สามารถเข้าไปได้แล้วค่อยๆ ขยับออกมาเล็กน้อย
“อื้อ อือ อ่าอึก”
“ฮ่า”
ผนังด้านในที่เคยบีบรัดแก่นกายแน่นจนไร้ช่องว่าง ตอนนี้เหนอะหนะและตอดแท่งร้อนเอาไว้ ตอนที่เขาแทรกกายเข้ามา มันคับแคบจนยากจะสอดใส่ แต่เมื่อพยายามจะถอนกายออกไป เขาก็ต้องดึงออกมาเต็มแรง สุดท้ายแล้วมูคยอมก็ถอนกายออกมาได้ครึ่งหนึ่ง ก่อนจะดันกลับเข้าไปใหม่ราวกับจะคลายความอึดอัด ทันใดนั้นร่างกายของฮาจุนก็สะดุ้งขึ้นอีกครั้ง
“อ้าก!”
“อีฮาจุน นายควรจะผ่อนแรงไม่ใช่เหรอ ฉันจะขาดแล้วนะ”
“ฮ๊า ฮ่ะ ฉัน ฮึก ไม่ได้ทำอะไรเลยนะ”
“ตัวดูดก็ไม่ใช่ อย่าเกร็งสิ”
มูคยอมปล่อยเสียงครางออกมาจากลำคอและถอนกายออก ถึงแม้ว่าภายในของฮาจุนจะโอบรัดแก่นกายเขาอย่างเหนียวแน่นไม่เปลี่ยนแปลง แต่ครั้งนี้มูคยอมไม่สนใจ เขาถอนกายออกมาหมด
ขณะที่แท่งร้อนที่ทั้งยาวและอวบถอนออกมาจากผนังด้านใน ถึงแม้ว่าร่างกายของฮาจุนจะกระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เขาก็ไม่อาจเฝ้ามองแต่ปฏิกิริยาของอีกฝ่ายต่อไปได้ หลังจากที่มูคยอมถอนกายออกมาจนเหลือเพียงปลายองคชาติเฉียดผ่านปากทางเข้าแล้ว มูคยอมก็ถอนหายใจออกมาสั้นๆ ก่อนจะเสือกไสเข้าไปในคราวเดียว “ฮ่ะ อ๊าาา!”
เมื่อมูคยอมเสือกไสเอวเข้ามาอย่างใจร้อน ฮาจุนก็กรีดร้องพลางส่ายศีรษะไปมาราวกับจะร่ำไห้ มูคยอมคิดถึงที่อีกฝ่ายรัดแน่น เขากัดฟันพลางขยับเอว ถอนกายเข้าออกอย่างรุนแรง ระหว่างนั้นทั่วทั้งห้องนั่งเล่นก็เต็มไปด้วยเสียงครางเคล้าเสียงกรีดร้องของฮาจุน หลังจากสอดใส่เข้าไปในช่องทางไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เสียงสัมผัสที่เฉอะแฉะก็เริ่มดังขึ้นเช่นกัน
แม้ช่องทางจะไม่ได้ชื้นแฉะตามธรรมชาติ แต่หลังจากเสือกไสเข้าไปหลายครั้งเข้า เขาก็รู้สึกได้ว่ามันหลวมขึ้นไม่น้อย กลับกลายเป็นว่าหลังจากนั้นการขยับก็ทำได้ง่ายขึ้นและรู้สึกดีขึ้นด้วย มูคยอมยิ้มอย่างพอใจพลางโน้มกายลง
“ตอนนี้คงพอขยับได้แล้ว โอเคไหม”
หน้าผากขาวของฮาจุนชื้นเหงื่อ เขาหายใจหอบ ไม่แม้แต่จะตอบคำถามของมูคยอม มูคยอมก็ไม่ดื้อดึงขอคำตอบจากอีกฝ่าย เขาขยับเอวและเพลิดเพลินกับการสัมผัสผนังด้านในอย่างผ่อนคลาย เมื่อแทรกกายเข้าไป เขาก็รู้สึกดีราวกับกำลังเสียบเข้าไปในผลไม้ที่สุกงอม และความรู้สึกตอดรัดที่ได้จังหวะเมื่อเขาถอนกายออกมานั้นก็ดีเกินคาด ไม่แย่จริงๆ ด้วย
“อีฮาจุน นายก็รู้สึกใช่ไหมว่าข้างในตัวนายกำลังรัดฉัน ฉันว่าด้านหลังนายดูดเก่งกว่าปากอีกนะ”
“อะอื้อ อึก ฮึก…”
“แต่ดูเหมือนว่านายจะไม่ได้รู้สึกดีเลยนะ”
“มะ ไม่ใช่นะ รู้สึกดี ฉันก็ รู้สึกดีเหมือนกัน”
เพราะเอาแต่ส่งเสียงกรีดร้อง น้ำเสียงของฮาจุนจึงแหบพร่ากว่าปกติ แต่ในความเป็นจริงของของฮาจุนนั้นกำลังทำสิ่งที่ต่างจากปากว่าลิบลับ มูคยอมส่งเสียงฮึมฮัมอย่างกำกวม จับแกนกายของฮาจุนที่โค้งตัวลงต่างกับตอนที่เล้าโลมส่ายไปซ้ายทีขวาที
“นี่มันเหมือนตายไปแล้วชัดๆ”
“อ่า อือ”
“ฉันไม่มีรสนิยมชอบสนุกอยู่คนเดียวหรอกนะ…”
อย่างไรเสียอีกฝ่ายก็เป็นผู้ชาย จะให้สอดใส่แต่ทางด้านหลังอย่างเดียวจนจบก็คงจะไม่ได้ นี่เป็นการร่วมรักกับคนเพศเดียวกันที่ปกติเขาไม่เคยสนใจ พอมันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขาก็ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร มูคยอมบีบเจลที่เขาโยนทิ้งไว้ข้างๆ แล้วบีบมันใส่มือ ก่อนจะคว้าแก่นกายของฮาจุน
……………………………………….