Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 122
“หืม? โค้ชอีอายเพราะมันแปลกตางั้นเหรอ”
“จะไม่ให้อายได้ยังไง ก็ของที่เคยมีอยู่ มันไม่อยู่แล้วนี่”
มูคยอมที่เดิมตามหลังมา นั่งลงบนขอบอ่างอาบน้ำ ก่อนจะหัวเราะออกมาราวกับไม่เชื่อหู
“อีฮาจุน นายก็ทำบ้างสิ”
“…อะไร”
“ก็แว็กซ์ขนในที่ลับของนายไง”
ทันใดนั้น ใบหน้าที่มีเลือดฝาดของฮาจุนก็ขึ้นสีแดงเรื่อในชั่วพริบตา
“เหอะ…! ไม่ ฉันไม่ทำ! จะทำไปเพื่อ?”
“ตรงนี้ใครๆ เขาก็ทำกันทั้งนั้นละน่า ถึงนายจะไม่ได้แก้ผ้าที่สนามซ้อมบ่อยๆ แต่พอทำงานที่สนามฟุตบอล คงได้อาบน้ำด้วยกันบ่อยๆ แน่ นายอยากให้คนอื่นเอาแต่จ้องของสงวนของนายเหรอ เขาไม่ได้มองเพราะน่ารักหรอกนะครับ เขามองด้วยสายตาแบบว่า ทำไมหมอนั่นถึงไม่ดูแลขนเลยล่ะต่างหาก แต่นายคงไม่สนงั้นสิ? ฉันน่ะไม่อยากเห็นอะไรแบบนั้นหรอกนะ”
“อย่ามาโกหก ขนตรงนี้บ้าบออะไร… ฉันไม่แว๊กซ์ ปล่อยคนอื่นมองไปเถอะ”
“เอาจริงสินะ แล้วนายจะเสียใจที่ไม่ยอมฟังฉัน หรือนายจะร้องไห้ขี้มูกโป่ง มาขอร้องฉันทีหลังว่า มูคยอมอา ช่วยโกนขนฉันให้เกลี้ยงที ก็ได้นะ”
ไม่มีทาง ไร้สาระ
ฮาจุนรู้ว่าตอนนี้ที่เกาหลีเองก็มีคนที่แว็กซ์ขนในที่ลับกันอยู่ไม่น้อย แต่เขาก็ได้ยินมาเหมือนกัน ว่ามันคือการแว็กซ์ที่เป็นที่นิยมสำหรับผู้หญิงที่อยากสวมชุดว่ายน้ำในช่วงฤดูร้อนและในวันหยุด อย่างน้อยในบรรดาผู้ชายใกล้ตัว ฮาจุนก็ไม่เคยเห็นใครตั้งใจโกนขนตรงนั้นมาก่อน
ที่นี่ก็เป็นสถานที่ที่มีคนอาศัยอยู่เหมือนกัน แล้วทำไมคนอังกฤษถึงต้องกำจัดขนตรงส่วนที่มองไม่เห็นกันด้วยนะ มูคยอมต้องแกล้งเขาอีกแล้วแน่ๆ ที่อีกฝ่ายทำแบบนั้นเพราะตั้งใจจะแกล้งเขาคนนี้แน่ๆ
ความรู้สึกนั้นเรียกว่า ‘Guilty Pleasure ’ ใช่ไหมนะ ฮาจุนไม่อยากมอง แต่เขาก็ห้ามสายตาตัวเองไม่ได้ ฮาจุนเหลือบมองหว่างขาที่เกลี้ยงเกลาของมูคยอมอีกครั้ง ก่อนจะหลับตาปี๋ พร้อมกับแผดเสียง
“อ๊า ตาฉัน!”
“อย่าทำแบบนั้นสิ ฉันเจ็บนะ!”
“…อย่าเข้าใจผิดนะ ฉันอายต่างหากล่ะ ไม่ใช่ว่าไม่อยากมอง”
“ถ้าอยากมอง งั้นก็มานี่”
ฮาจุนลังเล ก่อนจะหันไปด้านข้างและขยับเข้าไปใกล้มูคยอม แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าว จู่ๆ อีกฝ่ายก็คว้าแขนฮาจุนเอาไว้ แล้วกระชากเข้ามาหาตน ฮาจุนกลัวว่าร่างที่ถลาของตัวเองจะล้มลงไป เขาจึงรีบทาบมือลงบนหน้าอกของมูคยอม และทรุดนั่งลงในน้ำ
เมื่อฮาจุนนั่งลงตรงหน้ามูคยอมที่นั่งอยู่บนขอบอ่างอาบน้ำ หว่างขาของอีกฝ่ายก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขาอย่างพอดิบพอดี ฮาจุนหน้าแดงทันที
“อะไรกัน ไม่นึกเลยว่ามันจะทำให้นายอายได้ขนาดนี้”
รอยยิ้มไม่ได้เลือนหายไปจากใบหน้าของมูคยอม อีกฝ่ายดึงมือของฮาจุนเข้ามา สัมผัสส่วนกลางกายของตน ทันทีที่สัมผัส ฮาจุนก็พลันสะดุ้งโหยงราวกับคนที่ถูกไฟดูด
“นายเคยอม เคยเลีย เคยกลืนกินมันด้วยช่องทางด้านหลังอยู่ทุกวัน ฉันก็แค่แว๊กซ์ขนนิดหน่อยเอง จะอายอะไรขนาดนั้น”
“…มันไม่ปกติ… มันแปลก…”
“พอฮาจุนบอกว่าไม่ปกติ เจ้ามูคยอมน้อยก็เสียใจเลย”
มูคยอมพูดเหมือนตอนที่เขาเสแสร้ง
นอกจากจะไม่คุ้นเคยกับขนที่หายไปแล้ว พอได้เห็นส่วนที่เคยบวมเป่งราวกับโมโหอยู่ตลอดเวลา ฮาจุนก็รู้สึกไม่คุ้นเคยกับแก่นกายที่แข็งตัวไม่เต็มที่ และงองุ้มลงน้อยๆ ด้วยเหมือนกัน เมื่อกี้มันยังตั้งชันเหมือนอย่างที่เคยเป็นอยู่เลย แต่ระหว่างที่พวกเขามัวแต่เถียงกันเรื่องขนในที่ลับ มันก็ค่อยๆ โน้มเอียงลง
อย่างไรก็ตามเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นหลายครั้ง ตอนที่ทั้งคู่เปลือยกายก่อนเริ่มมีเซ็กซ์กัน และมูคยอมก็กระตุ้นอารมณ์ขึ้นมาได้ไม่ยาก หากมีฮาจุนอยู่ตรงหน้าตน แต่เมื่อไม่ได้ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น ก็ไม่บ่อยนักที่ฮาจุนจะจ้องมองส่วนนั้นขนาดนี้…
“ดูสิ มันเสียใจจนหมดแรงแล้ว”
“อย่าทำให้ขำสิ เล่นตุ๊กตาอยู่หรือไง”
ถึงแม้ฮาจุนจะย้อนตอบไปแบบนั้น แต่พอได้ฟังน้ำเสียงและมองหน้าของอีกฝ่าย เขาก็รู้สึกว่ามูคยอมกำลังเสียใจและหมดเรี่ยวแรงอย่างที่ปากว่าจริงๆ ฮาจุนรู้ว่ามันเป็นเรื่องน่าขันที่เขาก็เป็นเหมือนกัน แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้
ฮาจุนจ้องมองส่วนนั้นเขม็ง และออกแรงเคล้นคลึงมันด้วยกำมือ เหมือนกับตอนที่เขากอบกุมแก่นกายของมูคยอมไว้ในมือเป็นครั้งแรก เขาใช้มือที่เปียกโชกกุมมันไว้ แล้วลูบคลำอยู่หลายครั้ง ทันใดนั้นสิ่งที่เคยหดตัวลงก็กลับมาชูชันอีกครั้งในฝ่ามือของฮาจุน ราวกับปลาที่กำลังขยับ ใบหน้าที่บูดบึ้งในตอนแรกหายไปในทันที ท่อนเนื้อขยายตัวบวมเป่ง ยาวใหญ่จนฮาจุนกุมไม่มิด
“อ่า…”
เมื่อได้ยินเสียงครางต่ำๆ ดังขึ้นเหนือศีรษะตน ฮาจุนก็เงยหน้าขึ้นสบตากับอีกฝ่าย ก่อนที่มือของมูคยอมจะกอบกุมมือที่จับแก่นกายของตัวเองเอาไว้ แล้วค่อยๆ ขยับขึ้นลงเบาๆ
ส่วนที่ตั้งชันและแข็งปั๋งเหมือนท่อนไม้เคลื่อนขึ้นไปบนใบหน้าขาวผ่องที่ชื้นน้ำ เสียดสีกับพวงแก้ม ปลายคาง และใบหูอย่างเชื่องช้า จนกระทั่งส่วนปลายแตะลงบนริมฝีปาก น้ำเสียงที่เคยประชดประชันก็เปลี่ยนไปเป็นน้ำเสียงเบาๆ ที่น่าเอ็นดูแทน
“โค้ช จุ๊บหน่อยสิครับ”
“ฮื่อ…”
ฮาจุนค่อยๆ ปรือตา เมื่อสัมผัสที่ร้อนระอุและใหญ่โตถูไถไปกับริมฝีปากของเขาอย่างช้าๆ พร้อมกับจุดโฟกัสที่เลือนรางลง มูคยอมขยับเอวเล็กน้อย แทรกส่วนปลายอวบเข้าไปในริมฝีปากที่เผยอออกโดยอัตโนมัติ
ฮาจุนจ้องมองผิวหนังเรียบเนียนไร้ขนที่เขายังไม่ชินตา พลางดูดเลียรอบส่วนหัวจนเกิดเสียงจ๊วบๆ ใบหน้าของเขาค่อยๆ ขึ้นสีแดงเรื่อ ไม่ใช่เพราะไอน้ำร้อนเพียงอย่างเดียว ถึงแม้เขาจะเขินอยู่บ้าง แต่พอไม่มีขนแล้ว ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันยิ่งลามกกว่าเดิมก็ไม่รู้
“อา วันนี้กะว่าจะอดทนใช้มือแท้ๆ… สุดท้ายก็ลงเอยแบบนี้อีกแล้ว”
“ฮือ อื้อ อึก”
มูคยอมพึมพำเหมือนลำบากใจ พลางวางมือลงบนท้ายทอยของฮาจุน แล้วค่อยๆ ดันศีรษะของอีกคนเข้าหาตน ฮาจุนอ้าปากกว้าง อมแท่งร้อนเข้าไปจนลึก
สมองเขาว่างเปล่าไปหมด เพราะความร้อนของน้ำที่เขาแช่ตัวอยู่ และความระอุของตัวตนของมูคยอมที่อัดแน่นอยู่ในปาก ฮาจุนโยกศีรษะไปมาอยู่สองสามที พลางใช้ลิ้นโลมเลียส่วนนั้นของมูคยอมหลายต่อหลายครั้ง จู่ๆ เขาก็รู้สึกล้าขึ้นมา ฮาจุนกำลังคิดจะพักในขณะที่เขากำลังอมแท่งร้อนไว้ในปาก ก่อนจะมีมือใหญ่ลูบเข้าที่แก้มและถามเขา
“เหนื่อยเหรอ”
ฮาจุนส่ายหัวเบาๆ จริงอยู่ที่เขาเพลีย แต่เขาก็ไม่อยากพยักหน้า
“แลบลิ้นสิ”
มูคยอมรั้งปลายคางของอีกคนพลางพูดขึ้น แก่นกายที่แทรกเข้าไปในปากของเขาได้ครึ่งท่อนถูกถอนออกมา ก่อนที่ฮาจุนจะแลบลิ้นยาวๆ ตามคำสั่งของอีกฝ่าย
เสียงน้ำดังขึ้นเบาๆ เมื่อมูคยอมลุกขึ้นจากขอบอ่างอาบน้ำ อีกฝ่ายคว้าแท่งร้อนของตัวเอง แนบส่วนปลายที่บวมเป่งลงบนลิ้นแดงที่แลบออกมา แล้วถูไถลงบนนั้นอย่างช้าๆ
“อือ อืมม”
ตอนแรกมูคยอมบดขยี้เพียงปลายลิ้นเท่านั้น ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มรัศมี กวาดเข้าไปจนถึงโคนลิ้น
แทนที่จะรู้สึกว่ากำลังทำออรัลเซ็กซ์ให้มูคยอม ฮาจุนกลับรู้สึกแปลกๆ ราวกับอีกฝ่ายกำลังใช้แก่นกายลูบไล้ลิ้นเขาอย่างรักใคร่ และมันทำให้เขาจั๊กจี้ไปถึงกระดูกก้นกบ ขณะที่ลิ้นที่แลบออกมาจนพังผืดใต้ลิ้นตึงนั้นก็สั่นเทาไปหมด
แก่นกายของอีกฝ่ายค่อยๆ ขยับอย่างทิ้งช่วง จากนั้นก็แทรกสอดเข้ามาจนลึกเข้ามาในปากโดยที่เขาไม่รู้ตัว ก่อนจะถอนกายออกไป ขณะที่ฮาจุนก็เผลอขยับศีรษะของตัวเอง เพื่อครอบครองเสาเอกต้นอวบของอีกฝ่ายได้อย่างถนัดถนี่
มูคยอมแตะที่บริเวณขมับทั้งสองข้าง เขารู้ว่าสัญญาณมือนั้นหมายถึงอะไร เมื่อฮาจุนสูดลมหายใจเข้า แก่นกายก็สอดเข้ามาลึกถึงลิ้นไก่ในทันที ความใหญ่โตของแท่งร้อนที่เข้ามาเติมเต็มจนเหมือนจะอุดปากเขา กับสัมผัสยามที่นิ้วมือแทรกเข้ามาในกลุ่มผมที่เปียกโชก ทำให้ฮาจุนกะพริบตาช้าๆ เพื่อปรับสายตาที่พร่ามัวให้ชัดเจนขึ้น
สิ่งที่ใหญ่โตและปูดโปนครูดผ่านเพดานปาก เยื่อบุและลิ้นที่ไวต่อความรู้สึก ทำให้เขารู้สึกจั๊กจี้ในปาก น้ำลายยังคงไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ฮาจุนครอบครองสิ่งนั้นไว้ในปาก ทำให้ช่องคอของเขาเหลือพื้นที่น้อยลง หลังจากนั้น ส่วนปลายยอดที่เคยดุนดันเข้ามาถึงบริเวณนั้น ราวกับถูกกระตุ้นจากการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย ก็ถูกดันเข้ามาอย่างช้าๆ จนเลยจุดนั้นไปในที่สุด
“ฮะ… ฮือ! ฮืออ อึ๊ก!”
ฮาจุนเผลอเด้งกายขึ้นโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับเสียงน้ำกระเซ็นที่ดังขึ้น ท่อนเนื้ออันเขื่องสอดเข้ามา ดุนดันเยื่อบุที่อยู่ลึกลงไปในลำคอ ฮาจุนหายใจไม่ออก ทุกครั้งที่มันแทรกเข้ามาอุดช่องคอที่คับแคบดั่งจุกไม้ที่ปิดขวด
แต่ในขณะเดียวกันนั้น อารมณ์ทางเพศที่ชัดเจนและเหนียวแน่นก็ก่อตัวเอ่อล้นเต็มพื้นที่ มันแตกต่างจากความสุขสมที่รุนแรงและหนักหน่วงจนน่ากลัว ตอนที่อีกฝ่ายกระหน่ำตัวตนใส่เขาอย่างบ้าคลั่ง มันคงเหมือนกับความหอมหวานที่ซ่อนอยู่ หากไม่จดจ่อ ก็คงไม่รู้สึกถึงมัน และคงจะพลาดมันไป แต่หากไขว่คว้ามันมาได้ครั้งหนึ่งแล้ว ดวงตาก็จะพร่ามัวไปชั่วขณะ
ปกติแล้วถ้าฮาจุนอมเข้าไปลึกขนาดนี้ ปลายจมูกของเขาก็ต้องถูไถกับขนหัวหน่าวของมูคยอมไปแล้ว แต่วันนี้เขากลับสัมผัสได้แค่ผิวเรียบเนียน ความรู้สึกที่อธิบายยาก ทำให้ฮาจุนหลับตาลงโดยอัตโนมัติ ฮาจุนสะดุ้งทุกครั้งทุกครั้งที่อีกฝ่ายกดลงมาอย่างนุ่มนวล และครูดผ่านส่วนใดส่วนหนึ่งในปากที่อยู่ติดกับหลอดอาหาร
อีกฝ่ายแช่แก่นกายเพื่อลิ้มรสชาติอยู่ในลำคอได้ไม่นานนัก ก่อนจะถอยหลังออกมาอย่างช้าๆ จากนั้นมูคยอมก็รอให้ฮาจุนหายใจ แล้วจึงสอดเข้ามาอีกครั้ง
“อือ อึก อืออ ฮือ อึก…”
เมื่อลำคอถูกปิดกั้นจนหมด การหายใจทางจมูกจึงทำได้ยากไม่ต่างกัน การทำออรัลเซ็กซ์กินเวลายาวนานขึ้น ขณะที่ลมหายใจของเขาก็หอบถี่กระชั้นขึ้นทุกที ศีรษะเขาร้อนผ่าว น้ำตาที่คลอหน่วยทำให้ขนตาของเขาเป็นประกาย
ฮาจุนพยายามหาช่องว่างเล็กๆ ในปากที่ถูกเติมเต็มด้วยสิ่งแปลกปลอมตามสัญชาตญาณ เขาจึงแกว่งลิ้นไปมาเพื่อดุนดันเสาเอกของอีกคน แต่กลับกัน การขยับลิ้นโลมเลียผิวด้านนอกของแก่นกายนั้น ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของมูคยอม ยิ่งกระตุ้นให้อีกฝ่ายขยับเข้าออก ถอนกายออกไปจนเกือบถึงริมฝีปาก ก่อนจะแทงเข้ามาจนถึงหลอดลม
“แฮ่ก”
มูคยอมพ่นลมหายใจออกมาสั้นๆ ราวกับเป็นสัญญาณ ก่อนจะขยับเอวอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกหนักหน่วงยามที่อีกฝ่ายเสือกไสเข้ามาลึกจนชิดลำคอ ทำให้ฮาจุนหลับตาปี๋
เขาไอเมื่ออีกฝ่ายแทรกตัวตนเข้ามาถึงลิ้นไก่ แต่เพราะปากของเขาถูกอุดกั้นเอาไว้ จึงมีเพียงเสียงต่ำๆ เท่านั้นที่เล็ดรอดออกมา พร้อมกับไหล่และหน้าอกของเขาที่กระเพื่อมขึ้นอย่างหนัก การสั่นไหวที่รุนแรงนั้นคงนำพาอีกฝ่ายไปถึงจุดสุดยอด เพราะหลังจากนั้นไม่นาน ตัวตนของมูคยอมก็ปลดปล่อยออกมาและไหลทะลักอยู่ในปากเขา ก่อนที่อีกฝ่ายจะล่าถอยออกไป มูคยอมพาดส่วนปลายแก่นกายของตนไว้ระหว่างช่องว่างของริมฝีปากที่เผยอออก
“ฮึก อ่อก! แค่ก ฮู่ ฮื่อ”
ของเหลวที่อุ่นร้อนและคาวคลุ้งไหลออกจากมาปากของฮาจุนที่กำลังไอโขลกและหายใจหอบ ราวกับคนที่เพิ่งโผล่พ้นจากน้ำ
มูคยอมไม่ได้ปลดปล่อยในรอบสิบวัน มันจึงยาวนานและเหนียวหนืด ขณะที่น้ำกามกำลังหลั่งทะลักออกมา มูคยอมก็สอดแก่นกายเข้ามาในปากของเขาช้าๆ แล้วดุนดันไปทั่ว หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง อีกฝ่ายถึงยอมถอนกายออกไป น้ำรักที่ฮาจุนกลืนไม่หมดไหลย้อยลงมาอาบคางเขา
ฮาจุนหอบหายใจ เขาเอนศีรษะพิงลงบนต้นขาของมูคยอม ที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ราวกับกำแพงหิน จากนั้นเขาก็อ้าปากแล้วล้วงมือเข้ามาแตะลิ้นของตัวเอง
ระหว่างที่กำลังควบคุมลมหายใจ ฮาจุนก็ลูบลงบนลิ้น แล้วขยับนิ้วมือไปมาเหมือนแก่นกายของอีกคน และเมื่อเริ่มรู้สึกจั๊กจี้ที่เพดานปาก เขาก็ดูดเบาๆ เหมือนกับตอนที่กลืนกินส่วนปลายของอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ เสียงแผ่วเบาของความพอใจทำให้เขารู้สึกดี มูคยอมปล่อยให้ฮาจุนทำต่อไปราวกับกำลังเพลิดเพลินกับความรู้สึกนั้น
แต่มันก็แค่ชั่วครู่ ก่อนที่มือใหญ่จะสอดเข้ามาใต้วงแขน แล้วดึงร่างเขาที่แช่อยู่ในน้ำขึ้นมา เสียงน้ำที่ไหลลงมาจากตัวเขาดังขึ้น พร้อมกับร่างกายท่อนล่างของฮาจุนที่โผล่พ้นน้ำ
“ฉันนึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้”
มูคยอมจับฮาจุนนั่งลงบนตักของตัวเอง แล้วยกมือขึ้นเคาะแก่นกายของเขา พลางหัวเราะคิกคัก ตัวตนของฮาจุนก็กำลังตั้งชันเต็มที่เหมือนกัน
“แต่นายลามกเกินไปแล้วนะ อมให้ฉันไปด้วย หอบไปด้วย แล้วยังตั้งโด่อีก แบบนี้ฉันก็แย่สิ”
“แฮ่ก ฉันลามกตรงไหน นายต่างหากที่ลามก…”
ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นคนที่ส่วนล่างเกลี้ยงเกลาแบบนั้น แถมเรื่องลามกอนาจารทั้งหลาย ตัวเองก็เป็นคนทำทั้งนั้น แล้วทำไมถึงได้โยนปัญหามาให้เขาทุกที ในขณะที่ฮาจุนพยายามดิ้นรนและบ่นด้วยน้ำเสียงที่ไร้เรี่ยวแรง นิ้วมือของมูคยอมก็ลูบไล้ที่ด้านหลังของเขา และหาทางรุกล้ำเข้าไป
ทันทีที่นิ้วเปียกสัมผัสช่องทางที่ปิดอยู่ ร่างกายเขาก็พลันร้อนผ่าว แต่แผ่นหลังกลับเย็นยะเยือก ฮาจุนสูดลมหายใจเข้า พลางเอนศีรษะซบไหล่ของมูคยอม ก่อนที่อีกฝ่ายจะกระซิบที่ข้างหู
“แล้วไม่ชอบเหรอ”
ปลายนิ้วที่ถูไถช่องทางด้านหลังนั้นไม่ยอมรีรอ มูคยอมสอดนิ้วเข้ามาข้างใน จนริมฝีปากที่เผยอออกและปลายคางของฮาจุนสั่นเบาๆ
“อือ ฮื่ออ… อ๊ะ…!”
“ชอบไหม”
ร่างกายที่เคยแช่อยู่ในน้ำอุ่น และร้อนผ่าวขณะที่เขาใช้ปากปรนเปรอให้อีกฝ่าย ตอนนี้กำลังอ่อนยวบ นิ้วมือที่เปียกน้ำรีบร้อนแทรกเข้ามาอย่างยากลำบากเมื่อไร้เจลหล่อลื่น และสอดเข้าไปจนสุดทาง
อีกฝ่ายดันแก่นกายเข้าไปจนสุดครั้งหนึ่ง ก่อนจะถอนออกมา จากนั้นนิ้วมือที่เคยกดลงบนช่องทางด้านหลัง ราวกับกดคีย์บอร์ดนั้น ก็ถูกดันเข้ามาข้างในตัวเขาอีกครั้ง อีกฝ่ายควานวนไปทั่วราวกับกำลังเล่นสนุกด้วยนิ้วมือ และเมื่อมูคยอมพลั้งมือเผลอกดแรงๆ ที่บริเวณต่อมลูกหมาก ฮาจุนก็ยกแขนขึ้นโอบรอบลำคอของอีกคนทันที
“ฮื่อ ฮ่ะ อึก”
“โค้ช เวลาฉันถามก็ตอบสิ”
“อ๊ะ อือ ชอบ”
นายต้องพูดตรงๆ ฉันถึงจะเข้าใจ ทำไมถึงชอบ”
“อื้อ… เพราะมันลามก…”
ฮาจุนพึมพำอย่างเหม่อลอย ใบหน้าของเขาขึ้นสีแดงช้าไปหนึ่งจังหวะ ในขณะที่มูคยอมก็โน้มกายลงและหัวเราะออกมา หลังจากตอบโต้ไปได้แค่คำเดียว ฮาจุนก็รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายลงมือกับเขารุนแรงขึ้นเป็นสองเท่า ฮาจุนจึงใช้ฝ่ามือทุบแผ่นหลังกว้างของมูคยอมไปหนึ่งที
แต่ถึงจะถูกทุบเข้าที่หลัง อีกฝ่ายก็ไม่มีท่าทีว่าจะเจ็บเลยสักนิด ครั้งนี้มูคยอมประกบริมฝีปากลงบนอวัยวะเดียวกัน ขณะที่นิ้วยาวก็ควานขยายช่องทางต่อไป นิ้วที่อยู่ในกายกับลิ้นที่อยู่ในปากได้ดุนดันเยื่อบุบางๆ ข้างในนั้น และปลุกอารมณ์ที่เคยสงบลง เพราะความกังวลและความอ่อนเพลียจากการท่องเที่ยวขึ้นมาอีกครั้ง มูคยอมส่งแรงเข้าไปในกายของอีกคน
“อือ อึก ฮื่อ… อื้อ!”
ดูเหมือนว่าห้วงอารมณ์ที่ร้อนรุ่มและยุ่งเหยิง เพราะลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดอยู่ในปากและนิ้วมือที่ขยับไปมาในช่องทางนั้น จะไปบรรจบและปนเปกันอยู่ที่ไหนสักแห่ง ภายในท้องของเขา ฮาจุนพลิกตัวน้อยๆ แล้วโอบแขนรอบลำคอของมูคยอมให้แน่นขึ้น
นิ้วมือที่ขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าถูกเพิ่มจำนวนขึ้น ทีละนิ้วๆ โดยไม่บอกกล่าว จนในที่สุดมันก็เพิ่มเป็นสี่นิ้ว เสียงฉ่ำแฉะดังขึ้น ในขณะที่นิ้วยาวสอดเข้าสอดออกในร่างกายเขาอย่างยาวนาน
เสียงลมหายใจหนักหน่วงที่เล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากที่ถูกปิดด้วยจูบนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่บั้นท้ายบนตักของมูคยอมจะลอยหวือขึ้นอย่างงุ่นง่าน สองเท้าที่เกร็งจนนิ้วหงิกกระทบลงในน้ำจนเกิดเสียง และเมื่อมูคยอมงอนิ้วมือทั้งสี่นิ้วจนเหมือนตัวคียอก แล้วกดลงที่บริเวณต่อมลูกหมาก ฮาจุนก็เกร็งไปทั้งร่างและเอนคอไปข้างหลังทันที
“ฮ้าา! อ๊า อึก…!”
“ฮู่”
มูคยอมถอนหายใจยาว พลางพลิกตัวของฮาจุนให้กลับมานั่งลง ฮาจุนเอนหลังพิงกับหน้าอกของมูคยอม เมื่อทั้งคู่หันไปข้างหน้า ท่อนขาของฮาจุนก็แยกออกจากกันกว้างกว่าเก่า
มือใหญ่กวาดลูบจากหน้าท้อง เลื่อนขึ้นไปถึงลำคอ จากนั้นก็ใช้ปลายนิ้วคลึงยอดอกของฮาจุน ริมฝีปากเคลื่อนเข้ามากระซิบที่ข้างหู
“เป็นยังไง ฮาจุนอา วันนี้ฉันคงใส่เข้าไปได้แล้วใช่ไหม”
“ฮึก ฮ่ะ อือ ได้ ได้เลย…”
จริงอยู่ที่เขาเพลีย แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว เขาก็ไม่อยากปฏิเสธมูคยอมที่กำลังมีอารมณ์ถึงขนาดนี้เหมือนกัน ฮาจุนเองก็ทรมานกับการถูกกระตุ้นจุดอ่อนไหวไม่ต่างกัน เขาสัมผัสได้ที่ข้างแก้มว่าริมฝีปากของมูคยอมที่กำลังยกยิ้ม
ราวกับว่าสีหน้าบูดบึ้งเมื่อครู่นี้เป็นเพียงแค่การแสดง แก่นกายที่แข็งชูชันอย่างน่ากลัวถูไถบนช่องทาง
“พอวัวน้อยของฉันหายโกรธ ก็ปฏิเสธไม่เป็นเลยนะ”
“อึ๊ก อ๊า!”