Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 28
ถ้าหากไม่ได้เป็นเพราะบรรยากาศก็คงเป็นเพราะเสื้อคลุมสีเทาที่มูคยอมใส่นั้นมีเนื้อผ้าและดีไซน์ที่เหมือนกันกับของเขา มีเพียงแค่สีเท่านั้นที่แตกต่างกัน
คราวนี้ฮาจุนงุนงงยิ่งกว่าเก่า เขายืนนิ่งถือเสื้อคลุมไม่พูดไม่จา มูคยอมจึงพเยิดหน้าไปที่มือของฮาจุนแล้วเอ่ยออกมา
“ลองใส่ดูสิ”
“หือ”
“จะได้รู้ไงว่ามันพอดีหรือเปล่า”
ฮาจุนไม่คิดว่าเสื้อคลุมมันจะเป็นชุดที่ต้องมีขนาดพอดีตัว
แม้ว่าจะคิดในใจ แต่ฮาจุนก็ซ่อนความเขินอายเอาไว้ภายใต้สีหน้าอันไร้อารมณ์ เขาถอดเสื้อผ้าออกทีละตัว มูคยอมที่จับจ้องมาที่ฮาจุนนั้นก็ไม่ได้แสดงสีหน้าที่เขินอายออกมาแต่อย่างใด เพราะว่าระหว่างพวกเขาทั้งคู่นั้นมันไม่ใช่ความสัมพันธ์ที่จะต้องมาเขินอายเมื่อเห็นอีกฝ่ายเปลือยกาย
แต่เมื่อตอนที่ฮาจุนจะถอดเสื้อผ้าต่อหน้าอีกฝ่ายที่กำลังจับจ้องมาที่ตนเองนั้น ฮาจุนก็รู้สึกวูบวาบที่หน้าท้อง เป็นเพราะว่าความรู้สึกตอนนี้มันแตกต่างจากตอนที่ถอดเสื้อผ้าอยู่บนเตียงหรือที่โซฟา
“ถอดกางเกงในด้วยสิ ยังไงก็ต้องถอดออกอยู่แล้ว นายจะใส่ไว้ทำไม” มูคยอมที่ยืนนิ่งนั้นเอ่ยขึ้นมาเมื่อเห็นเขากำลังจะสวมเสื้อคลุมในขณะที่ยังใส่กางเกงในไว้อยู่
ฮาจุนอายจนแทบบ้า แต่เขาไม่ต้องการให้ดูเหมือนว่าตนเองกำลังเขินอาย ฮาจุนจึงแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกอะไรและถอดกางเกงในออก
เขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ร่างกายอันขาวนวลที่ยังคงแห้งกร้านและมีไอน้ำเกาะอยู่ก็เผยออกมาให้เห็นจนหมด เขาจึงรีบห่อร่างกายด้วยเสื้อคลุมสีขาวโดยไม่เอ่ยอะไรออกมา
เมื่อฮาจุนผูกสายรัดเอวเสร็จและเหลือบมองที่มูคยอม เขาก็เห็นว่าอีกฝ่ายยกมุมปากขึ้นด้วยสีหน้าที่พออกพอใจมาก
“พอดีเป๊ะเลย”
ฮาจุนไม่ได้ตอบในทันที เสื้อคลุมนี่ก็เหมือนกับโต๊ะทำงานที่มีไว้สำหรับแขก อีกฝ่ายไม่ได้ให้ฮาจุนเสียหน่อย มันจึงแปลกถ้าเขาจะกล่าวขอบคุณอีกฝ่าย
‘เหมือนคู่รักเลย’
ฮาจุนทำได้เพียงแค่เขินอยู่ฝ่ายเดียวกับความคิดบ้าๆ ที่เขากำลังไล่ออกไปจากหัว อย่างไรก็ตามมันเป็นวันแมนโชว์ที่เกิดขึ้นภายในหัวของฮาจุนเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น และความเป็นจริงเขาก็แค่ยืนเงียบๆ แสดงสีหน้านิ่งเฉยต่อหน้ามูคยอม
มูคยอมคว้าข้อมือของฮาจุนโดยไม่พูดอะไรและพาเขาไปที่เตียง
อีกฝ่ายคงชอบใจที่เขาใส่เสื้อคลุมสินะ ดูอารมณ์ดีเชียวละ
มูคยอมนั่งเหยียดขาออกไป แล้วให้ฮาจุนนั่งลงบนต้นขาของตนเอง เขายกชายเสื้อคลุมขึ้นและใช้มือใหญ่จับบั้นท้ายของฮาจุนโดยทันที จากแรงที่จับบั้นท้ายนั้นทำให้ฮาจุนนึกถึงการกระทำอันรุนแรงที่จะตามมา เขาจึงซบลงบนไหล่ของมูคยอมโดยไม่รู้ตัว
ทั้งคาดหวังและวิตกกังวลกับการกระทำอันโหมกระหน่ำ ทั้งใบหน้าที่ยิ้มราวกับอารมณ์ดีของคิมมูคยอม ทั้งความตื่นเต้นที่ได้รับของขวัญที่เหมือนจะไม่ใช่ของขวัญ ความรู้สึกมันผสมปนเปกันราวกับสีสันหลากสี
“คิมมูคยอม ทำเบาๆ หน่อยนะ…” ฮาจุนที่จิตใจลอยเคว้งคว้างไปไหนก็ไม่รู้นั้นเอ่ยปากขอร้อง
ไม่รู้ว่าคำพูดนั้นมันน่าขำตรงไหน แต่ฮาจุนรู้สึกได้ว่ามูคยอมหัวเราะเบาๆ โดยไม่มีเสียง ทันที่มูคยอมหัวเราะให้กับคำพูดที่ฮาจุนไม่สามารถทนต่อสถานการณ์นี้ได้และปล่อยออกมาตามอารมณ์ของตนเอง
ฮาจุนเงยหน้าขึ้นไม่ไหวเพราะมันแดงก่ำด้วยความเขิน เขาจึงทำได้แค่เพียงอยู่นิ่งๆ
“ดูสิ”
มูคยอมกล่าวโดยไม่ปิดบังรอยยิ้ม
“ถ้าอยากให้ทำเบาๆ นายก็ใจเย็นๆ ก่อนสิ”
“…ยังไง”
“ทำเป็นไม่รู้อีกแล้วนะ”
มูคยอมจับมือของฮาจุนวางไว้ที่หว่างขาของตนเอง น้ำหนักของสิ่งที่นูนขึ้นมาภายใต้ร่มผ้านั้นถูกส่งออกมาโดยทันที เมื่อฮาจุนจับจ้องไปที่สีหน้าของมูคยอม ฮาจุนก็ผละร่างกายของตนเองที่ซบอีกฝ่ายอยู่ออกมา มือขาวนวลค่อยๆ ปลดกางเกงของมูคยอมและดึงมันลงมาพร้อมกับกางเกงใน
ฮาจุนรู้สึกประหม่า เพราะสิ่งที่เด้งออกมาราวกับตุ๊กตาในกล่องปริศนานั้นมันใหญ่มากจนไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งเขาก็รู้สึกไม่สามารถคุ้นชินกับขนาดอันใหญ่โตของมันได้เลย
หลังจากเอามือโอบรอบเสาสูงตระหง่าน เขาก็ค่อยๆ ก้มศีรษะและหลับตาลง ฮาจุนนึกถึงสิ่งที่ได้เรียนรู้เมื่อวานโดยใช้ประสาทสัมผัสราวกับว่าเขากำลังเรียนรู้ทักษะใหม่อีกครั้ง
“อืม” เสียงทุ้มต่ำเจือความพึงพอใจอย่างชัดเจน
ฮาจุนโล่งใจและขยับศีรษะขึ้นลง
“ถ้านายทำได้ดีตามที่เรียนมา ฉันถึงจะทำเบาๆ”
มูคยอมเอ่ยเช่นนั้นพลางเอนกายพิงหัวเตียงและลูบผมของฮาจุน มูคยอมทิ้งน้ำหนักลงบนมือแล้วกดลงไป มีเสียงเหมือนกับอาการคลื่นไส้ปนกับเสียงไออยู่ราวๆ สองครั้ง แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเปียกชื้นราวกับกำลังดูดอะไรบางอยู่เต็มทั่วทั้งห้อง
มูคยอมขยำผมดกดำของอีกฝ่ายไว้ในมือ เขาเพลิดเพลินไปกับเสียงร้องครวญครางที่ดูเชื่อฟังด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย มูคยอมไม่รู้ว่าอีกฝ่ายใช้สมองเล่นเล่ห์เหลี่ยมหรือว่ามันเป็นโดยสัญชาตญาณกันแน่ แต่อีฮาจุนช่างกระตุ้นความรู้สึกของผู้คนจริงๆ
นี่นับว่าเป็นครั้งแรกเลยในชีวิตของมูคยอม
เขาชอบเซ็กส์ แต่แทนที่จะทำมันด้วยตัวเอง เขาชอบที่ต่างฝ่ายต่างผลักและดึงรั้งกันไปมาจนหาจุดที่ลงตัวเป๊ะพอดีสำหรับทั้งคู่ เขาต้องการปลดปล่อยความเครียดและความต้องการทางเพศที่สะสมเอาไว้ออกไปเพียงเท่านั้น
ความรู้สึกที่ได้กลับมาเป็นความรู้สึกพึงพอใจเหมือนกับตอนเขาที่ยิงเข้าประตู เขาไม่เห็นจำได้ว่าตนเองเคยถูกดึงดูดทางเพศกับใครบางคนเป็นพิเศษ ดังนั้นสำหรับมูคยอมแล้ว คู่นอนคนใหม่คนนี้จึงทั้งสนุกและแปลกใหม่มาก
ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้คนถึงหันมาสนใจถึงวิธีการมีเซ็กส์ที่หลากหลายหรือมีเซ็กส์ โดยที่ไม่ยึดติดกับตำแหน่ง มูคยอมก็ดูเหมือนจะอยากลองอะไรใหม่ๆ กับฮาจุนอยู่เรื่อยเลย เป็นเพราะโค้ชที่แกล้งทำเป็นไม่รู้ จึงทำให้ดูเหมือนว่าวันนี้มูคยอมจะสามารถมีเซ็กส์ได้อย่างไม่มีเบื่อ
ถึงแม้ว่าการที่ช่องทางด้านหลังที่อ้าออกแล้วรับเอาแกนกายเข้าๆ ออกๆ จนทำให้รอยจีบนั้นแน่นขึ้นจะกระตุ้นเขาได้ แต่ภาพที่แกนกายมันเข้าไปในริมฝีปากที่อ้าปากค้างเอาไว้ก็สามารถกระตุ้นเขาได้ดีเช่นกัน ตอนที่ทำในรถมูคยอมมองจากด้านบนเลยเห็นแค่ด้านหลังที่ก้มศีรษะลง
แต่ตอนนี้มูคยอมนั่งพิงที่หัวเตียงเขาจึงมองเห็นใบหน้าของฮาจุนได้เป็นอย่างดี อีกฝ่ายคุกเข่าที่หว่างขาของมูคยอมแล้วก้มตัวดูดกลืนความเป็นชายของเขาอยู่ มูคยอมยิ้มเล็กน้อยกับความพึงพอใจเมื่อสั่งให้อีกฝ่ายทำออรัลเซ็กส์ให้เขาแทนการมีอะไรบนรถ ความรู้สึกที่บรรลุผลสำเร็จกับความต้องการในการควบคุมหรือความอยากเอาชนะค่อยๆ เติมเต็มเข้าไปในหัวใจของมูคยอม
อีฮาจุน โค้ชคนใหม่ที่เป็นที่นิยมทั่วทั้งทีม เพราะด้วยความจริงใจ ทำงานหนัก แถมยังมีบุคลิกที่สดใสอีกต่างหาก คนแบบนั้นที่จริงแล้วชอบผู้ชาย ทั้งอมลำกายของมูคยอม สอดแทรกมันเข้าไปในช่องทางด้านหลังแล้วเสร็จสุขสม
พอลองคิดดูแล้วเขาก็ไม่ใช่คนแรกที่ได้เห็นท่าทางเช่นนั้นของอีกฝ่าย แต่อย่างน้อยในทีมนี้ก็มีเพียงแค่เขาคนเดียวที่ได้เห็นมัน พอลองคิดแบบนั้นแล้วเขาก็รู้สึกพึงพอใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ด้วยเหตุนั้นยิ่งทำให้การกระทำนี้สนุกมากยิ่งขึ้น
“ฮื่อ อึ้ก…”
ถ้าหากตอนนี้จับทางได้แล้วก็ปรับการหายใจ ก็จะสามารถกลืนกินแกนกายเข้าไปจนถึงภายในลำคอโดยที่จำเป็นต้องไม่ต้องกดศีรษะเลย เพราะว่าเซ็กส์เป็นงานที่ต้องใช้ร่างกาย ฮาจุนจึงเรียนรู้ในเรื่องที่ไม่ค่อยรู้ได้อย่างรวดเร็ว
หรือบางทีก็อาจจะแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้ ไม่ว่าจะเป็นทางไหน ตราบใดที่มันสนุกก็เพียงพอแล้ว ด้วยความที่เป็นมูคยอม เขาจึงไม่อยากรู้หรือซักไซ้ไล่เลียงอะไรทั้งนั้น
ส่วนหัวลื่นไหลไปตามรอยตะปุ่มตะป่ำบนเพดานปากจนสอดแทรกผลุบเข้าไปในลำคอที่ทั้งลึกและแคบ
“อ๊า…”
ฮาจุนไม่รู้ถึงท่าทางที่อีกฝ่ายถอนหายใจแล้วขยำเส้นผมของตนเองนั้นเป็นเพราะว่ารู้สึกดีหรือเปล่า มันอาจจะบอกถึงสัญญาณอะไรบางอย่าง ฮาจุนจึงขยับศีรษะด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเดิม
“ตอนที่ดูดอยู่ก็ลองเอียงหัวไปทางซ้ายทางขวาบ้างสิ”
ทันทีที่มูคยอมพูดออกไปราวกับว่ามันเป็นคำแนะนำ อีกฝ่ายก็เข้าใจมันเป็นอย่างดี ขณะที่ฮาจุนมุ่งมั่นในการดูดแกนกายเขาก็ขยับศีรษะไปมาให้แกนกายโฉบผ่านทุกซอกทุกมุมในปากของเขาอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง มูคยอมรู้สึกถึงความเรียบลื่นและรู้สึกได้ถึงแม้กระทั่งรอยหยักของฟัน เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อยแล้วลูบผมของฮาจุนต่อไปเรื่อยๆ
“ฮื่อ อื้อ…”
จากนั้นมูคยอมก็สังเกตเห็นว่าเสียงครวญครางของฮาจุนนั้นค่อยๆ เปลี่ยนไปทีละเล็กทีละน้อยเพราะจู่ๆ อีกฝ่ายก็ดูดแกนกายได้แค่ครึ่งเดียว ในตอนแรกเสียงอื้ออึงนั้นก็ค่อยๆ แผ่วลงไป จากนั้นความร้อนก็ค่อยๆ ปะปนเข้ามาอย่างลับๆ
มูคยอมวางมือบนหัวของฮาจุนและจ้องมองการกระทำของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ ฮาจุนดึงส่วนหัวออกมาใกล้ๆ ริมฝีปากแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ อีกฝ่ายดูดกลืนมันเข้าไปจนลึก
“อื้อ ฮืม”
จากกลางเพดานปาก ผ่านลิ้นไก่ไปจนถึงด้านในของลำคอ เมื่อเอาส่วนหัวไปถูไถบริเวณนั้นเสียงครางก็หวานขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ดูนี่สิ
มูคยอมยิ้มและจับจ้องไปที่ใบหน้าของฮาจุนที่ดูดแกนกายของเขาอย่างไร้สติ จากนั้นเขาจึงตั้งใจเด้งเอวสวนขึ้นไปอย่างกะทันหันทำให้แกนกายลื่นผลุบเข้าไปข้างใน
“ฮือ อือ อื้ม”
แทนที่อีกฝ่ายจะโกรธเพราะความไร้มารยาทของเขา แต่กลับกลายเป็นว่าร่างกายของฮาจุนสั่นสะท้านอยู่ชั่วครู่แล้วก็ส่งเสียงครวญครางมากขึ้นไปอีก
เมื่อตอนนั้นที่งานเลี้ยงดื่มเหล้า เพื่อนผู้เล่นคนหนึ่งของเขาดื่มจนเมาเลยพูดถึงเรื่องใต้สะดือซะจนเสียงดัง เพื่อนคนนั้นเล่าว่ามีบางคนที่หอบระหว่างที่ออรัลเซ็กส์จนมิดคอ ยังบอกอีกว่ามีคนที่สอดใส่แกนกายกับลำคอเหมือนกับตอนที่ทำกับช่องทางด้านล่างเลยด้วยซ้ำ
ตอนนั้นมูคยอมคิดว่าอีกฝ่ายพูดจาไร้สาระเพราะว่าดูหนังโป๊มากเกินไป และคนอื่นๆ ก็มีปฏิกิริยาในลักษณะเดียวกันกับมูคยอม มีคนด่าเพื่อนคนนั้นว่าตื่นจากความฝันแล้วกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงเถอะ แต่ทว่าถ้าหากนี่ไม่ใช่การแสดงแล้วละก็ดูเหมือนว่าเรื่องราวที่เขามองว่าไร้สาระกำลังเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของมูคยอมเอง
มูคยอมรู้สึกว่าด้านล่างเริ่มร้อนขึ้นและลำกายก็บิดกระตุกและตั้งตระหง่านขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ ฮาจุนคงรับรู้ได้ถึงสิ่งนั้นสินะ อีกฝ่ายถึงได้เงยหน้าขึ้นไปเล็กน้อยเพื่อสบตากับมูคยอมด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อทั้งคู่สบตากัน มูคยอมก็เริ่มทนไม่ไหว
“เอามันออก”
“อือ…”
สิ่งอวบยาวที่ฮาจุนอมนั้นออกมาจากปากของอีกฝ่าย ฮาจุนไม่ได้ถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไม อีกฝ่ายกุมเสานั้นไว้ในมือแล้วจับจ้องที่สีหน้าของมูคยอม
ตอนนั้นเองที่มูคยอมขำที่อีกฝ่ายยังใช้มือจับแกนกายของเขาไว้อยู่ ดูท่าคงชอบเจ้านี่มากสินะ
เหมือนว่าจะร้อนขึ้นเล็กน้อย มูคยอมจึงถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่และโยนมันทิ้งไป หลังจากนั้นฮาจุนก็ลังเลแล้วถามออกไป
“…ฉันทำได้ไม่ดีเหรอ”
จะว่าไปแล้วมูคยอมบอกว่าถ้าหากฮาจุนทำได้ดี คราวนี้จะทำเบาๆ หรือเปล่านะ มูคยอมหัวเราะคิกคักให้กับบรรยากาศที่เงียบและจริงใจที่อีกฝ่ายเหมือนนักเรียนที่กำลังรอการให้คะแนนอยู่
“ไม่หรอก ดีแล้วละ ฉันแค่รู้สึกผิดที่เสียวอยู่ฝ่ายเดียว”
“หือ ไม่นะ ฉันก็เสียวเหมือนกัน”
จากคำพูดนั้นทำให้มูคยอมหัวเราะคิกคักออกมา ฮาจุนหน้าแดงเล็กน้อยที่ไม่รู้ว่าทำไมมูคยอมถึงได้หัวเราะ
ใช่ มันดูเสียว
มูคยอมกะจะบอกไปแบบนั้นแต่เขาก็ล้มเลิกความคิดไป
“มานี่สิ”
แม้มูคยอมจะกวักมือเรียกแต่ฮาจุนก็ทำเพียงนั่งนิ่งเฉย มูคยอมกลั้นหัวเราะกับท่าทางของฮาจุนที่ราวกับว่าไม่รู้ว่าจะเข้าไปใกล้ๆ เขาได้อย่างไร เขาจึงลุกขึ้นดึงแขนของฮาจุนให้เข้ามาใกล้ๆ
ร่างที่ถูกดึงไปนั้นนั่งที่ระหว่างขาแล้วหันหน้าเข้าหามูคยอม ขาของทั้งคู่ไขว้กัน เหมือนกับว่าแกนกายของฮาจุนที่ถูกปิดเอาไว้ด้วยชายชุดคลุมอย่างหมิ่นเหม่นั้นแตะกันกับของลับของมูคยอม
“อ้าปากเร็ว”
“อ้า…”
ฮาจุนลังเลและค่อยๆ อ้าปากอย่างช้าๆ มูคยอมมองเข้าไปราวกับว่าเขาเป็นหมอฟัน ทันใดนั้นเองเขาก็สอดนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไป ฮาจุนอ้าปากค้าง ตอนนี้ฮาจุนทำได้แค่เพียงกะพริบตาปริบๆ
“ดูดสิ”
ไม่ใช่แกนกาย แต่เป็นนิ้วอย่างนั้นเหรอ
ฮาจุนมองไปที่มูคยอมด้วยสีหน้าสงสัย แต่ทันทีที่ทำตามคำสั่งนั้นก็มีเสียงชื้นแฉะออกมา ฮาจุนจึงดูดนิ้วที่อยู่ในปากของตนเอง มูคยอมมองดูริมฝีปากเปียกชื้นของอีกฝ่ายที่กำลังดูดนิ้วของตนเองเบาๆ เขาเริ่มขยับนิ้วช้าๆ ในปากของอีกฝ่าย ฮาจุนย่นคิ้วเบาๆ เมื่อรู้สึกแปลกๆ เวลาที่นิ้วเรียวยาวนั้นขยับในปากของตนเอง
ถ้าล้วงลงไปลึกมากๆ อีกฝ่ายคงคลื่นไส้แน่ๆ มูคยอมค่อยๆ ควงนิ้วลูบลิ้นนุ่มนิ่มของฮาจุน ต่อด้วยเยื่อเมือกทั้งสองข้าง และเพดานปากที่แข็งและไม่สม่ำเสมอนั้น
“ฮื้อ…”
ฮาจุนหลุดเสียงครางต่ำออกมา มุมปากของมูคยอมยกขึ้นเล็กน้อย เป็นเพราะว่าฮาจุนอมนิ้วอยู่จึงกลืนน้ำลายไม่ได้ นิ้วของมูคยอมเลยเปียกชุ่มแล้วไหลลงมาที่ใต้ริมฝีปาก
ฮาจุนจับจ้องที่มูคยอมด้วยท่าทางที่ไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไร แต่เห็นได้ชัดว่าใบหน้านั้นกำลังมีอารมณ์ใคร่ นัยน์ตาของฮาจุนเต็มไปด้วยคำถามที่ว่าต้องทำแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน มูคยอมลูบเพดานปากด้านในเบาๆ ด้วยปลายนิ้วทู่อีกครั้ง
“อือ อื้ม”
ฮาจุนหลับตาลงและร้องครวญครางโดยอัตโนมัติ มูคยอมยิ้มกว้างขึ้น ฮาจุนค่อยๆ ลืมตาขึ้นในขณะที่อีกฝ่ายดึงนิ้วที่ถูกดูดในปากออกมา
“อีฮาจุน”
“อะอือ”
“ฉันลองกระแทกใส่ปากหน่อยได้ไหม”
“อ๋อ อื้อ”
ฮาจุนพยักหน้าด้วยสีหน้าเหมือนไม่มีอะไร แต่มูคยอมนั้นเกือบระเบิดหัวเราะออกมาอีกแล้ว
โอเคไปหมดทุกอย่าง ช่างเป็นคนที่น่าทึ่งเสียจริง
มูคยอมวางหมอนไว้ด้านหลังศีรษะของฮาจุนที่นั่งอยู่ตรงนั้น เขาให้ฮาจุนเอนคอนอนลงบนหมอนที่พิงไว้ที่หัวเตียง
“อ้าปากกว้างๆ”
ครั้งนี้ฮาจุนก็อ้าปากอย่างนุ่มนวล เกิดรูลึกขึ้นระหว่างริมฝีปากที่ชุ่มไปด้วยน้ำลาย แม้ว่าเขาจะเคยออรัลเซ็กส์มาอย่างนับไม่ถ้วน แต่แน่นอนว่ามูคยอมไม่เคยลองเอาแกนกายกระแทกเข้าปากคนเลยสักครั้ง
เขาใช้มือข้างหนึ่งจับหัวเตียงเอาไว้ นั่งคุกเข่าแล้วเอาหว่างขามาใกล้ใบหน้าของฮาจุน เขาเลื่อนอวัยวะเพศที่กำลังชูชันนั้นไปไว้ที่ริมฝีปากของฮาจุนที่อ้าค้างไว้ ตอนนั้นเองฮาจุนถึงได้เข้าใจว่ามูคยอมหมายถึงอะไร ฮาจุนเบิกตากว้างเล็กน้อยแล้วจึงกลับมาทำสีหน้าที่เป็นปกติ
ฮาจุนค่อยๆ ยัดลำกายของมูคยอมเข้าปากโดยไม่รีบร้อน แกนกายค่อยๆ เคลื่อนผ่านลิ้นและเยื่อเมือกที่อ่อนนุ่มใต้ปากไปกระตุ้นเส้นประสาทส่วนปลายซึ่งมันรู้สึกแตกต่างจากตอนที่ฮาจุนดูดดึงมัน ส่วนหัวอันใหญ่นั้นเข้าไปในถ้ำแคบในปาก ผ่านเข้าไปใกล้ลิ้นไก่ และเลื่อนเข้าไปในลำคอที่ทั้งแคบและอุ่น
“ฮือ อึ้ก…”
มูคยอมได้ยินเสียงครางของฮาจุนจากด้านล่างเมื่อเขาลากผ่านจุดนั้นไป ราวกับว่าอีกฝ่ายพยายามกลืนน้ำลายเพราะสำลัก ลำคอของฮาจุนดังอึกๆ และกระชับส่วนหัวของเขาเบาๆ
“ฮ่า”
เสียงหัวเราะสั้นๆ ที่เต็มไปด้วยความชื่นชมหลั่งไหลออกมาจากปากของมูคยอม มันไม่เหมือนกับการออรัลเซ็กส์จริงๆ มันให้ความรู้สึกเหมือนกระแทกเข้าไปในปากโดยทั่วๆ ไป แต่ถึงอย่างไรก็ตามมันมีความรู้สึกผิดศีลธรรมแปลกๆ เพราะที่ที่กระแทกใส่นั้นมันคือที่ปากไม่ใช่ที่อื่น
………………………………………………….