Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 29
มูคยอมสอดแกนกายเข้าไปในลำคอของฮาจุนแล้วควงเอวไปมาเบาๆ เขาเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกของกล้ามเนื้ออ่อนนุ่มที่โอบกระชับลำกายของเขา มันรู้สึกถึงความแตกต่างจากการสอดใส่จากด้านล่าง
“ฮึก แค่ก อื้อ”
เสียงครางราวกับหายใจไม่ออกยังคงหลั่งไหลออกมาเรื่อยๆ มูคยอมต้องการเพลิดเพลินไปกับความสุขแปลกๆ นี้อีกสักหน่อย แต่มันคงจะเป็นเรื่องใหญ่ถ้าอีกฝ่ายหายใจไม่ออก มูคยอมจึงไม่โลภมากจนเกินไปและค่อยๆ ดึงแกนกายออกมา
พอดึงออกมาได้ครึ่งลำแล้ว หลังจากที่ฮาจุนผละจากแกนกาย มูคยอมก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่ายที่ไอโขลกๆ กำลังพยายามหายใจอย่างเร่งรีบด้วยลมหายใจร้อนแรง
มูคยอมปล่อยให้ฮาจุนหายใจครู่หนึ่งแล้วจึงสอดกลับเข้าไปในปากของอีกฝ่าย ครั้งนี้เองก็เช่นกันที่เขาสอดเข้าไปลึกถึงด้านใน
ฮาจุนหายใจไม่ออกยิ่งกว่าเดิม อีกฝ่ายหอบในลำคอเร็วยิ่งขึ้นเพราะพยายามที่จะหายใจ ยิ่งอีกฝ่ายทำเช่นนั้นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งไปกระตุ้นความรู้สึกดีที่ส่วนหัวมากขึ้นเท่านั้น ฮาจุนน้ำตาไหลทันทีเนื่องจากปฏิกิริยาตอบกลับทางร่างกาย สีหน้าฮาจุนที่ขมวดคิ้วเล็กน้อยจับจ้องไปที่ท่อนลำที่กระทำชำเราปากของตนเองนั้นช่างกระตุ้นความปรารถนาของมูคยอม
หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง มูคยอมใจกล้าขึ้นเล็กน้อย เขารู้สึกว่าคอของอีกฝ่ายหดและแคบลงทุกครั้งที่เขากดแกนกายเข้าไป มูคยอมเพิ่มความเร็วที่ชักเข้าชักออกจากปากของฮาจุน
“อะอื้อ ฮึก!”
เขาสอดเข้าไปโดยไม่แรงจนเกินไป แต่กลับใส่เข้าไปจนลึก เขาดึงออกมาแล้วใส่กลับเข้าไปใหม่
ลิ้นที่อยู่ข้างล่างในตอนแรกนั้นตอนนี้มันกำลังพยายามที่จะดึงดันขึ้นไป เป็นเหมือนกับสัญชาตญาณของการพยายามผลักสิ่งอวบโตที่ผุดโผล่เข้าไปในปากออกไปเสีย อย่างไรก็ตามมูคยอมรู้สึกเหมือนกับว่าเขาโดนลิ้นนุ่มๆ เลียที่ของลับของเขาเท่านั้น ยิ่งช่องระหว่างเพดานปากกับลิ้นแคบลงเท่าไหร่ ยิ่งทำให้เขารู้สึกดีมากขึ้นทุกครั้งที่สอดใส่เข้าไป
“ฮื้อ… อือ ฮึก!”
“ฮ่า ฟังดูน่าอร่อยดีนะ…”
ก่อนที่ส่วนหัวจะลอดผ่านลำคอของฮาจุน มันก็ทิ่มไปที่เยื่อเมือกอันอ่อนนุ่ม ฮาจุนสั่นราวกับว่าหายใจไม่ออกแต่กลับครางออกมาด้วยความเร่าร้อน เสียงครวญครางนั้นทำให้มูคยอมหยุดเอวของเขาไม่ได้เลย
เขาเคลื่อนเอวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ แต่สม่ำเสมอ แกนกายของเขาผลุบเข้าไปในปากของอีกฝ่ายจนมิดลำ ใบหน้าของฮาจุนที่ร้อนผ่าวนั้นบูดเบี้ยวราวกับทุกข์ระทม
“ฮึ อ๊ะ! ฮือ อา”
สุดท้ายแล้วมูคยอมก็ทนไม่ไหว ในระหว่างที่มูคยอมถอนแกนกายออกไป ฮาจุนก็หันหน้าไปทางข้างๆ จึงทำให้แกนกายเลื่อนไปบนแก้มของฮาจุน แล้วมันถูกดันเข้าไปในปากของอีกฝ่ายอีกครั้ง
“อ่อก ฮีก ฮะ ฉันทำ… ต่อไม่ไหวแล้ว ฮึก…”
มูคยอมยังคงนั่งคุกเข่าและเหลือบมองฮาจุนที่กำลังหอบ ตั้งแต่ใบหน้าจนไปถึงลำคอที่โผล่พ้นคอเสื้อคลุมของอีกฝ่ายนั้นเป็นสีแดงก่ำ มูคยอมลดตัวลงเลื่อนใบหน้าของตนเองไปไว้ใกล้ๆ กับใบหน้าของฮาจุน ฮาจุนที่อยู่ไม่สุขยังคงอ้าปากค้างไว้
เป็นพราะว่าริมฝีปากโดนบังคับให้อ้าไว้เป็นเวลานาน น้ำลายจึงไหลย้อยจากริมฝีปากลงมาถึงใต้คาง ริมฝีปากนั้นดูดกลืนลำกายอวบโตจนลึกราวกับช่องทางด้านล่าง ขณะที่มูคยอมใช้นิ้วหัวแม่มือถูไถริมฝีปากที่เปียกชื้นอย่างช้าๆ ฮาจุนก็แลบลิ้นออกมาโดยไม่รู้ตัว
ขณะที่มูคยอมใช้มือแตะลิ้นที่แลบออกมาก็มีเสียงถอนหายใจดังขึ้น คางและริมฝีปากของฮาจุนสั่นระริกเบาๆ ฮาจุนน้ำตาคลอ ช้อนตามองมูคยอมราวกับต้องการอะไรสักอย่าง
จากสีหน้าแบบนั้นนั้นทำให้มูคยอมก้มศีรษะลงโดยไม่รู้ตัว ริมฝีปากของทั้งคู่ใกล้กันราวกับว่ากำลังจะประกบกัน ขณะที่ฮาจุนกำลังจะหลับตา มูคยอมจึงถามด้วยรอยยิ้มที่นุ่มนวล
“ทำไมเหรอ จู่ๆ ฉันก็เอาออกนายเลยรู้สึกปากว่างเหรอ”
ฮาจุนหน้าแดงไม่ตอบอะไรทำเพียงแค่ส่ายหัว
ตอนแรกมูคยอมคิดว่าเขาจะจูบอีกฝ่ายดีไหม แต่เขาไม่อยากจูบริมฝีปากที่เขาเอาของลับของตนเองนั้นเข้าไปเลย มูคยอมยกตัวเองขึ้นอีกครั้ง
มันเป็นประสบการณ์ที่สนุกดี ค่อยๆ ฝึกไปทีละนิดทีละหน่อยก็แล้วกัน คราวหลังค่อยสอดเข้าไปในปากจนกว่าจะเสร็จสมก็เป็นความคิดที่ไม่เลวเลยทีเดียว แต่วันนี้คงเป็นไปได้ยากที่จะไปถึงจุดนั้น
มูคยอมตัดสินใจหยุดเพียงเท่านี้ แล้วนั่งลงบนเตียงเพื่อที่จะเข้าประเด็นหลัก
ฮาจุนพยุงตัวขึ้นถึงจุดที่อยู่ในระดับสายตากับมูคยอมพอดี อีกฝ่ายมองมูคยอมด้วยสีหน้าที่ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
“หันหลังสิ”
“…หลังเหรอ”
“คว่ำหน้าลง หันก้นมาทางฉัน ไม่รู้จักท่า ‘69’ เหรอ”
“หก…”
ฮาจุนเอ่ยในลำคอเบา ๆ ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อรู้ว่ามูคยอมหมายถึงอะไร
“นายขอให้ฉันทำเบาๆ นี่ ฉันยังไม่แตกสักรอบเลยใช่ไหม”
ฮาจุนพยักหน้าอย่างช้าๆ เขาลุกลี้ลุกลนอยู่ครู่หนึ่งราวกับสับสน จากนั้นจึงจัดท่าทางได้ เขานอนคว่ำลงใช้แขนยันกายเอาไว้เหมือนตอนที่ทำท่าด็อกกี้สไตล์ ตอนนี้ฮาจุนต้องก้มตัวลงแล้วเอาศีรษะไปไว้ที่แกนกายของมูคยอม และเอาบั้นท้ายของตนเองมาไว้ที่ใบหน้าของมูคยอม แต่ฮาจุนยังคงลังเลที่จะทำท่านั้น
มูคยอมเลิกชายเสื้อคลุมที่คลุมบั้นท้ายของฮาจุนขึ้น ก้นกลมที่เบียดกันอย่างแน่นหนาอยู่ในแนวเดียวกันทั้งสองข้าง ดังนั้นมูคยอมจึงมองไม่เห็นรูที่อยู่ระหว่างบั้นท้าย
“ลดเอวลงมา”
“อ๋อ อื้อ”
“เร็วสิ”
ถึงแม้ว่าจะโดนเร่งแต่ฮาจุนก็ไม่ได้ลดตัวลงในทันทีทันใด มูคยอมขมวดคิ้วและใช้มือตีบั้นท้ายที่อยู่ข้างหน้าตนเอง
“อ๊ะ!”
“ลงมาเร็วๆ สิ ก็บอกแล้วไงว่าแค่สอดเข้าไปในปากเอง ยังไม่ทันเสร็จเลย”
“เออ รู้แล้วน่า อ๊ะ!”
หลังจากที่เขาตีบั้นท้ายอีกครั้งจนดังเพี๊ยะ ฮาจุนก็สั่นระริกและลดเอวลง มูคยอมค่อยๆ นอนลงบนเตียงไปพร้อมๆ กับที่ฮาจุนลดเอวลง บั้นท้ายขาวนวลของฮาจุนยื่นออกมาตรงหน้าของมูคยอม เขามองเห็นของลับที่ห้อยอยู่บนนั้น
ว่าแล้วเชียว มูคยอมแสยะยิ้มออกมา
แกนกายของฮาจุนชูชันขึ้นมาอย่างที่มันควรจะเป็น เขาตะลึงจนพูดไม่ออก อีกฝ่ายแค่ดูดแกนกายของเขาโดยที่ไม่ได้การสอดใส่เข้าไป แต่มันกลับแข็งชูชันในขณะที่มีแกนกายของเขาอยู่ในปาก ในโลกใบนี้มีแค่คนที่ไม่ซ่อนตนเองอย่างเขาเท่านั้นแหละที่จะถูกนินทาว่าเป็นคนเจ้าชู้หรือคนโรคจิต แต่คนจริงน่ะเขาจะอยู่เงียบๆ กัน อย่างอีฮาจุนน่ะของจริง ไม่ใช่เล่นๆ เลย
“อมอีกครั้งสิ”
“อือ อื้ม”
นิ้วมือของฮาจุนพันรอบเสานั้นอีกครั้งอย่างระมัดระวัง ความรู้สึกของการอมแกนกายของเขาภายในริมฝีปากเปียกชื้นนั้นยังคงดำเนินต่อไป มูคยอมถอนหายใจเบาๆ กับความรู้สึกอบอุ่นและสบาย เขาคลำโต๊ะ หยิบเจลออกมาแล้วถูให้ทั่วนิ้ว เขายังทาเจลปริมาณมากที่ทางเข้าของฮาจุนอีกด้วย จนระหว่างบั้นท้ายเต็มไปด้วยเมือกใสเป็นมันวาว
ถ้าคิดดูดีๆ แล้วมันจะยุติธรรมถ้าหากเขาดูดแกนกายของฮาจุนด้วยปากของเขาด้วยเหมือนกัน แต่เขาไม่อยากที่จะเอาแกนกายของผู้ชายเข้าไปในปากของตนเอง การสอดเข้าทางด้านหลังกับออรัลเซ็กส์นั้นเป็นอะไรที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่สัมผัสมันก็ค่อนข้างโอเคกว่าที่คิดนะ แต่ว่าถ้าจะให้เอาใส่ปากเหรอ ไม่รู้สิ
มูคยอมทาเจลบนนิ้วและมองดูทางเข้าที่ยื่นออกมาต่อหน้าอย่างเชื่องช้า ไม่ว่าเขาจะมองดูช่องทางด้านหลังที่ปิดสนิทนั้นอย่างไรก็ดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถรับตัวตนที่ใหญ่โตของเขาได้เลย แต่ทว่ามูคยอมเคยเห็นแล้วว่าเจ้าสิ่งนี้เคยขยายออกได้ขนาดไหน
“อื้อ!”
เขาใช้นิ้วชี้ที่ทาเจลครูดช่องทางนั้นจากบนลงล่าง เอวของอีกฝ่ายก็เด้งขึ้นมาทันที
“อยู่นิ่งๆ”
“อะ อื้อ”
ปากทางด้านหลังกระตุกเพราะสัมผัสที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน มูคยอมหรี่ตาลงเล็กน้อย แล้วค่อยๆ ดันนิ้วชี้เข้าด้านใน ยิ่งนิ้วถูกดันลึกเข้าไปเท่าไร ฮาจุนก็ยิ่งหลุดเสียงครางออกมาเท่านั้น
“ฮื้อ อะ อื้อ!”
แตกต่างกับครั้งที่แล้วที่ฮาจุนไม่หมดแรงลงอย่างง่ายดาย หลังของอีกฝ่ายแข็งทื่อราวกับว่าวิตกกังวล หรือเป็นเพราะว่าไม่ชินกับท่านี้เหรอ
“ปาก”
ฮาจุนหยุดนิ่งค้างไว้อย่างนั้น
เมื่อมูคยอมเอ่ยคำคำหนึ่ง ฮาจุนดูเหมือนจะรู้สึกตัวและดูดแกนกายของมูคยอมอีกครั้ง รู้สึกความตั้งใจดูน้อยลงกว่าเมื่อกี้แล้ว ก็ช่วยไม่ได้สินะ อย่างไรก็ตามในสถานการณ์แบบนี้คงยากที่จะมีสมาธิ
แต่ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพื่อตัวฮาจุนเองทั้งนั้น อาจจะเป็นภาวะร่างกายที่หายากที่รู้สึกถึงแม้กระทั่งในลำคอหรือเปล่า ฮาจุนเป็นคนที่รู้สึกได้ทุกช่องทางที่ถูกสอดใส่ ถ้าหากว่าโดนกระแทกทั้งข้างบนและข้างล่าง ก็คงจะเสียวไม่หยอกเลยสินะ
“อมเข้าไปเลย เอาให้มิดคอ”
เขาพูดราวกับว่ากำลังสั่งสอนพลางควงนิ้วเข้าไปด้านใน ช่องทางที่เคยขยายได้พอๆ กับขนาดของแกนกายนั้น ตอนนี้กำลังตอดนิ้วของมูคยอมราวกับบอกว่ามันจะไม่สามารถขยายได้อีกถ้าหากใช้เพียงแค่นิ้วเดียวในการเบิกช่องทาง มูคยอมหัวเราะในใจราวกับว่ามันเป็นเล่ห์เหลี่ยมของฮาจุน
จุดนั้นมันอยู่ตรงไหนกันนะ มูคยอมคลำตามผนังด้านในเพื่อหาส่วนที่ทำให้ฮาจุนเอวกระตุก มูคยอมตระหนักได้แล้วว่าจุดที่ฮาจุนชอบที่สุดนั้นคือจุดด้านในที่นิ้วมือเอื้อมไปได้ไม่ถึง
“อือ ฮะอึก! อื้อ”
มันไม่ยากเลยที่จะหาที่ที่เขาเคยพบมาแล้ว เมื่อมูคยอมใช้นิ้วถูส่วนที่อยู่บนต่อมลูกหมากที่บวมขึ้นมานิดหน่อยเอวของฮาจุนก็สั่นระริกพร้อมกับส่งเสียงครวญครางราวกับตกใจ
“อย่าเด้งตัวขึ้นสิ”
“อ๊ะ คิมมูคยอม ตรงนั้นมัน…”
มูคยอมใช้นิ้วกลางสอดใส่เข้าไปช่องทางของฮาจุน อีกฝ่ายพยายามจะพูดอะไรบางอย่างจึงคายแกนกายออกมาตามอำเภอใจ ทางเข้าที่ลื่นด้วยเจลไม่สามารถป้องกันการบุกรุกได้ และดูเหมือนว่าจะเกินกำลังไปหน่อยมันจึงดูดเอานิ้วเข้าไปโดยไร้การต้านทาน มูคยอมใช้ปลายนิ้วกดที่จุดนั้น เขากระตุกข้อมือให้การกดนั้นรุนแรงยิ่งขึ้น ฮาจุนทนไม่ไหวจึงหวีดร้องออกมา
“เฮือก! ฮื้อ อ๊ะ! อ๊า…!”
“ฉันบอกว่าถ้าทำดีจะทำเบาๆ ไง”
“อะ อ๊ะ อ๊า!”
“ถ้าทำตามใจตัวเองแบบนี้ฉันไม่ยกโทษให้หรอกนะ”
ฮ๊ะ อื้อ ฮาจุนครางปนถอนหายใจรดแกนกายของอีกฝ่าย
หลังจากรอให้ริมฝีปากอันสั่นเทาของฮาจุนครอบครองแกนกายของตนเองราวกับกำลังปิดปากไว้นั้น มูคยอมก็ควงนิ้วราวกับเบิกช่องทาง เขากดย้ำๆ ที่บริเวณเหนือต่อมลูกหมากอย่างเพลิดเพลินใจ พอทำเช่นนั้นแล้วเขาก็เพิ่มนิ้วนางไปอีกหนึ่งนิ้ว และในท้ายที่สุดก็สอดนิ้วทั้งสี่ในลักษณะเดียวกับที่สอดเข้าไปเมื่อครั้งที่แล้ว
“อื้อ อ้า…”
ฮาจุนคงคิดว่าทำไม่ได้แน่ๆ จึงคายแกนกายออกมาอีกครั้ง จากนั้นก็คว้ามือนั้นเอาไว้แล้วก็ครางออกมา
เอวและสะโพกของฮาจุนสะดุ้งเฮือกเมื่อมันกลืนกินนิ้วทั้งสี่เข้าไป
ทุกๆ ครั้งที่ใส่และผ่อนแรงไปที่สะโพก เขาไม่เพียงแต่สัมผัสได้เท่านั้น แต่ยังมองเห็นได้ด้วยว่าทางเข้าที่เปิดออกนั้นรัดแน่นและคลายออกได้ตามอำเภอใจ เพราะว่าครั้งที่แล้วจู่ๆ เขาก็เข้าสู่เกมหลักทันทีเลยไม่ได้เพลิดเพลินกับการใช้นิ้วได้มากพอ
“อีฮาจุน ปาก”
เมื่อมูคยอมบอกให้รู้อีกครั้ง ฮาจุนที่แทบจะฝังใบหน้าไว้ที่ขาหนีบก็เงยหน้าขึ้นอย่างโซซัดโซเซแล้วครอบครองแกนกายนั้นด้วยริมฝีปากอีกครั้ง แต่ข้างในปากที่อ่อนแรงนั้นมันก็ไม่สามารถดูดแกนกายได้อีกแล้ว
มูคยอมใช้ทั้งสี่นิ้วและส่วนข้อต่อที่ฝ่ามือดันล้วงเข้าไปในส่วนที่หนาที่สุด ช่องทางนั้นขยายใหญ่เท่ากับฝ่ามือที่ล้วงเข้าไป มูคยอมรู้สึกจั๊กจี้ที่ปลายนิ้วเพราะผนังด้านในที่นิ้วเขาฝังเข้าไปมันตอดรัดนิ้วของเขา
“อะอื้อ ฮื้อ อื้อ!”
เขากดบริเวณเหนือต่อมลูกหมากให้แน่นแล้วนิ้วของเขาก็ลื่นไหลออกมาข้างนอก เขาใส่นิ้วกลับเข้าไปอีกครั้ง ถูไถส่วนที่อีกฝ่ายรู้สึกแล้วชักออกมาอีก เขาทำแบบนั้นไปเรื่อยๆ อยู่หลายรอบ
“ฮื่อ ฮื้อ! ฮื้อ! อื้อ”
ทุกครั้งที่นิ้วของมูคยอมกดลงไปที่ผนังด้านในอันร้อนชื้นแล้วชักเข้าชักออก เสียงครางจะเล็ดลอดออกมาจากปากของฮาจุนที่ตอนนี้ทำได้เพียงแค่ดูดกลืนแกนกายของมูคยอมอยู่ มูคยอมรู้สึกได้ถึงน้ำลายที่ไหลลงมาตามท่อนเอ็นของตนเอง ทุกครั้งที่ฮาจุนร้องคราง ความรู้สึกของการสั่นของเสียงในปากที่กำลังอมความเป็นชายของเขาอยู่ก็ไม่เลวเลยทีเดียว
มันไม่ได้เร็วเท่าการช่วยตัวเอง แต่การทำแบบนี้มันก็รู้สึกสนุกดี ว่ากันว่าคนเราจะรู้สึกดีเมื่อได้สัมผัสของที่นุ่มนิ่มไม่ใช่เหรอ เช่นเดียวกับตอนที่ฮาจุนแตะข้อเท้าหรือเข่าของมูคยอม มูคยอมก็คลำเข้าไปในช่องทางนั้น เมื่อถึงจุดหนึ่งเขาก็ขยับข้อมืออย่างรวดเร็วและกดย้ำๆ ที่ด้านในช่องทางนั้น
“อ๊ะอ๊า! อะ อ๊ะๆ อ๊า!”
ฮาจุนส่งเสียงหวีดร้องดังพลางขยับเอวขึ้นลงอย่างรุนแรง อีกฝ่ายเกร็งบั้นท้ายแน่น ทำให้มือที่เข้าไปนั้นขยับได้อย่างลำบาก
“ฮื้อ อ๊ะ อ๊า! พอก่อน พอได้แล้ว! อ๊ะ กำลังจะเสร็จแล้ว! อ๊า…!”
“นายไม่อมของฉันแล้วนี่ยังจะเสร็จก่อนฉันอีกเหรอ”
“โอ้ นายเอามือออก ฉันกลั้นไว้ ฮ๊า…อื้อ อ๊า!”
“ไหนลองแตกหน่อยสิ หืม ดูหน่อยว่ามันจะเป็นยังไง”
มูคยอมขยับมือเข้าออกอย่างรวดเร็วเหมือนตอนที่เขาสอดแกนกายเข้าไป มีเสียงชื้นแฉะจั๊กจี้ราวกับตอนที่ชักมือมาจุ่มลงในน้ำ เกิดช่องว่างขึ้นมาระหว่างมูคยอมที่เกือบจะนอนราบกับฮาจุนที่ยกสะโพกขึ้นอย่างรวดเร็ว จากช่องว่างนั้นทำให้มองเห็นแกนกายของอีกฝ่ายเป็นมุมเฉียงจากการนอนคว่ำ มองเห็นกระทั่งเอวและต้นขาด้านในไปจนถึงกระดูกเชิงกรานที่สั่นระริก รวมทั้งกล้ามเนื้อเล็กๆ ที่บิดไปมาด้วย มองจากด้านล่างอย่างนี้ก็ไม่เลวเลย
“อ๊ะ ฮึก มะ ไม่…อื้อ ฮื้อ!”
มูคยอมได้ยินเสียงเฉอะแฉะในหู เขามองไปเห็นนิ้วเท้าของฮาจุนที่อยู่ล่างใบหน้าของเขานั้นซีดเผือดและกระตุก เขาอยากกัดนิ้วเท้าของอีกฝ่ายเสียจริง
“อ๊ะ อ๊า ฮ๊า อื้อ! อ๊ะ อ๊า…!”
เมื่อถึงจุดสุดยอด ฮาจุนจึงทนไม่ไหวแล้วปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมา น้ำกามของฮาจุนไหลรดอยู่บนร่างของมูคยอม ไหลลงมาจากหน้าอกอันแน่นลงไปหน้าท้องราวกับถูกสลักเอาไว้
เขาไม่แน่ใจว่าฮาจุนจะสามารถเอาชนะการกระตุกตัวเมื่อถึงจุดสุดยอดได้หรือเปล่า ร่างกายของอีกฝ่ายถึงได้สั่นระริกเช่นนี้ และในตอนสุดท้ายเอวของฮาจุนก็ทรุดฮวบลงแล้วทิ้งตัวเหยียดออกไป ดังนั้นฮาจุนจึงแนบร่างกายส่วนล่างของตนเองกับร่างกายส่วนบนของมูคยอม แกนกายของเขาก็ถูไถไปบริเวณหน้าอกและส่วนท้องของมูคยอมที่เปียกลื่นไปด้วยน้ำกาม
………………………………………….