Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 33
แน่นอนว่าฮาจุนพูดออกมาไม่ได้ ระหว่างที่เย้าแหย่บริเวณยอดอกและต้นคอ จนทำให้ผนังด้านในคับแคบขึ้น มูคยอมรู้ว่าหากค่อยๆ เขี่ยด้านในแล้วดึงออก จะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา เขาจึงจงใจทำแบบนั้น จงใจ ถูกต้อง เพื่อให้ฮาจุนทรมานจากความใคร่เลยจงใจทำแบบนั้น จงใจถามทั้งๆ ที่รู้ว่าตอบไม่ได้
“ไม่ตอบเหรอ”
“ฮ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊า…!”
ส่วนปลายของแก่นกายเคลื่อนตัวยาวๆ เหมือนจะดึงออกแต่ก็ไม่ออก แค่ใส่เข้าไปจนสุดในครั้งเดียวราวกับตีด้วยไม้ แล้วก็ดึงออกมาและใส่เข้าไปใหม่อีกครั้ง ก็ทำให้เสียงครางดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ส่วนปลายของแก่นกายหนาๆ แตะส่วนปลายของผนังด้านใน และแม้ว่าต้นขาและหัวหน่าวจะกระแทกกับสะโพก มูคยอมก็ขืนตัวไว้และขยับเอวช้าๆ ราวกับกำลังกดลงอย่างแรงอีกครั้ง
แขนและหลังของฮาจุนที่ประคองร่างกายเอาไว้อย่างยากลำบากสั่นระรัว จนสุดท้ายก็ต้านทานไม่ไหวและหมอบลงกับที่นอนอย่างราบคาบ มูคยอมที่อยู่บนตัวของฮาจุนที่ล้มลงก็โน้มตัวลงต่ำและกดกระดูกหัวหน่าวลงไปลึกๆ ฮาจุนสั่นไปทั้งตัวเหมือนกับคนที่ถูกอะไรบางอย่างแทงจริงๆ ลมหายใจเริ่มติดขัด ภายในร่างกายที่มีแก่นกายที่ฝังอยู่บีบรัดและคลายออกอย่างรวดเร็วซ้ำไปซ้ำมาสั่นสะเทือนพอๆ กับลมหายใจที่ติดขัด
“ฮ๊า อา ฮึก อ๊า…”
ถึงแม้ว่าจะมองไม่เห็นข้างหน้าเพราะเป็นท่าหมอบ แต่เอวที่ขยับขึ้นขยับลงและสะโพกที่ออกแรงอย่างรีบร้อนโดยที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว และการเคลื่อนไหวของผนังด้านในที่หดเกร็ง ทำให้มูคยอมรู้ว่าฮาจุนไปถึงจุดสุดยอดแล้ว
เมื่อส่วนปลายของแก่นกายที่สัมผัสกับด้านในของผนังยกขึ้นในช่วงเวลาสั้นๆ ทุกครั้งที่เขาจะถึงจุดสุดยอด ฮาจุนก็ส่ายหน้าและขอร้อง
“อ๊า…! ฮึก ขอร้อง อย่า นะ… อย่า ทำแบบ นั้น… อะ อ๊า!”
“พูดแค่นั้น ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าคืออะไร”
“อึกกก ฮึกกก”
“เอาอีกแล้ว กลั้นเสียงอีกแล้ว”
จัดแจงพลิกร่างที่สั่นสะท้านที่หมอบอยู่ และพาดขาข้างหนึ่งไว้บนไหล่ พอเปลี่ยนท่าทั้งๆ ที่แก่นกายยังสอดลึก ฮาจุนก็กัดปากพลางบิดเอวราวกับผนังด้านในได้รับการกระตุ้นอย่างรุนแรง มูคยอมเห็นทั้งใบหน้าที่แดงขึ้นมาของฮาจุนที่หมอบอยู่ครู่หนึ่งและภาพตรงหน้าที่เปียกชื้นไปด้วยความวุ่นวายเพราะการขับน้ำรักครั้งแล้วครั้งเล่า
มูคยอมมองลงไปที่ใบหน้าของอีกฝ่ายสักพักพลางขมวดคิ้วราวกับไม่พอใจอะไรบางอย่างและคลายคิ้วที่หมวดเข้าหากันออก จากนั้นก็เริ่มขยับเอวซอยเข้าออกอย่างดุดัน
“อ๊า อะ อะ อ๊า!”
ฮาจุนที่นอนหันข้างและกางขาออกกว้างๆ เปียกปอนไปด้วยเหงื่อ เอนคออันเรียบเนียนไปด้านหลังพร้อมกับกรีดร้องออกมา เมื่อเขาที่กรีดร้องและสั่นไหวขณะที่ยกตัวขึ้นชั่วขณะ เริ่มกลั้นเสียงครางอีกครั้งและพยายามกัดหลังมือเอาไว้จนถึงตอนนี้ มูคยอมโน้มตัวลงไปคว้าข้อมือเอาไว้
“อือ ฮะ อึก”
“ทำไมถึงจะกลั้นเอาไว้อยู่เรื่อยเลยล่ะ”
ถามว่ากลั้นเสียงทำไมตั้งหลายรอบแล้ว แต่ฮาจุนก็ไม่ยอมตอบ มูคยอมถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดเล็กน้อย และเหวี่ยงมือไปตีก้นหนึ่งครั้ง
“อ๊ะ!”
ยังไม่ได้ขยับเอวด้วยซ้ำ แต่ข้างในนั้นรัดแน่น และเอวของฮาจุนก็ขยับขึ้นชั่วครู่ มูคยอมแหย่เข้าไปข้างในทันทีและเร่งเร้า
“ถ้าไม่อยากทำ ก็บอกมาว่าไม่อยาก”
“อ๊ะ มะ ไม่ ใช่ ฉันไม่ได้ ไม่อยากทำ!”
ฮาจุนพูดไม่จบประโยค และสุดท้ายมูคยอมก็ก้มตัวลงพลางยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เขาใช้ปลายนิ้วตีเบาๆ ที่แก้มและถามราวกับปลอบโยน
“ถ้าไม่บอกฉันก็ไม่รู้ไง วันนี้ทำไมนายถึงเอาแต่กลั้นเสียงล่ะ ฉันบอกอยู่ตลอดว่าอย่ากลั้นเสียง เพราะอยากฟังเสียงของนาย”
ฮาจุนถอนหายใจยาวออกมาเพราะท่าทีที่อ่อนโยน พร้อมกับกะพริบดวงตาสีดำที่มองมูคยอม เมื่อรู้สึกดีขึ้น ฮาจุนเผยอปากและพูดตะกุกตะกักออกมาด้วยใบหน้าที่แดงฉานที่ถูไปกับผ้าปูที่นอน
“…หะ ฮึก หายใจ ไม่ออก…”
หายใจ? ดวงตาของมูคยอมเบิกกว้างเพราะคำตอบที่คาดไม่ถึงและหัวเราะออกมาเล็กน้อยพร้อมกับขยับเอวช้าๆ
“อ๋อ… ร้องมากไปก็เลยหายใจไม่ออก? ก็เลยกลั้นเอาไว้งั้นเหรอ”
“อ๊า อะอือ…”
เขาพูดออกไปเพื่อจะแกล้งเล่น แต่ฮาจุนก็พยักหน้ารับในขณะที่ส่งเสียงครางออกมา ภาพนั้นทำให้มูคยอมหัวเราะออกมาอีกครั้ง นั่นก็หมายถึงระดับความแข็งแกร่งของร่างกาย ก็นะ การส่งเสียงร้องออกมาก็ทำให้เหนื่อยอยู่แล้ว
“ฉัน นึกว่า เกิดปัญหา อะไรขึ้นอีก ซะอีก”
“อ๊ะ! อ๊า! อ๊า! อ๊า!”
พอมูคยอมที่สรุปว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร รวบรวมแรงที่ยั้งเอาไว้กระแทกเข้าไปไม่ยั้ง ฮาจุนก็กรีดร้องออกมาราวกับทนไม่ไหวอีกต่อไป
“หายใจ ไม่ออก ถึงขนาดนี้ ได้ยังไงกัน ถึงยังไง คนที่ เคยเป็นนักกีฬา”
มูคยอมขยับเอวอย่างรวดเร็วเพื่อไปให้ถึงจุดสุดยอด โดยที่ไม่ได้ถามหรือพูดอะไรต่อ เมื่อเยื่อเมือกเหนียวๆ เกาะติดอยู่ที่แก่นกายและจดจ่อไปที่ประสาทสัมผัสที่ตื่นตัว ความรู้สึกดีก็พรั่งพรูออกมาในไม่ช้า ทุกครั้งที่ทิ่มเข้าไปด้านในอย่างแรง น้ำรักที่อัดเต็มอยู่ข้างในก็ไหลไปยังด้านล่างของช่องทางรัก บนสะโพกและส่วนที่อยู่ระหว่างช่องทางรักและแก่นกายอย่างช้าๆ
มูคยอมเลียริมฝีปากโดยไม่รู้ตัวเมื่อได้เห็นภาพนั้น เขาทนต่อไปอีกไม่ไหว จึงโอบต้นขาของฮาจุนที่พาดอยู่บนไหล่แล้วดึงตัวเข้าไป พลางขับน้ำรักโดยที่ฝังเข้าไปจนลึก
“อ๊าอึก ฮึก ฮ๊า…!”
ร่างกายของฮาจุนที่รับการขับน้ำรักเป็นครั้งที่สาม นอนอยู่ใต้ร่างอันใหญ่โตของมูคยอมและกระตุกเกร็งอยู่บนที่นอนอย่างช้าๆ มูคยอมที่ใช้เวลาขับน้ำรักอย่างยาวนาน และการร่วมเพศติดต่อกันหลายครั้ง มักจะทำให้ฮาจุนหายใจหอบราวกับจะหมดลมหายใจในที่สุดอยู่เสมอ
เซ็กซ์ของมูคยอมที่ค่อนข้างรุนแรงมาแต่ไหนแต่ไรจะยิ่งดุดันมากขึ้นในวันที่ชนะการแข่งขัน ฮาจุนที่ชนะในการทะเลาะกันในตอนแรก ถูกลากตัวมาที่ห้องทันทีที่อาบน้ำเสร็จและถูกจัดแจงให้นอนคว่ำอยู่บนเตียง พอเสร็จจากยกแรกที่มีการสอดใส่ค่อนข้างรวดเร็วหลังจากปรับความเข้าใจกันแบบขอไปทีแล้ว มูคยอมก็กลับมาใช้จังหวะเดิม หลังจากนั้นก็สนุกกับเรือนร่างของฮาจุนอย่างเต็มที่เป็นเวลานานราวกับจะดูดเลือด
มูคยอมที่เปิดเผยความในใจในร่างกายของฮาจุนทุกครั้งไม่ขาดขณะที่ไปถึงจุดสุดยอดทั้งสามครั้ง เขาวางขาที่อยู่บนไหล่ลง ในครั้งนี้เขาโอบร่างกายของอีกคนเอาไว้ในอ้อมแขน และใช้ลิ้นเลียลำคอขาวที่เอนไปข้างหลังด้วยความเกร็งจนสะท้อนให้เห็นเส้นเลือดสีน้ำเงิน คงจะติดความรู้สึกที่ผนังด้านในกระตุกสั่นไหวและบีบรัดแก่นกายทุกครั้งที่ละเลียดลิ้นไปที่คอซะแล้ว
ฮาจุนที่ไม่สามารถทนการที่ชิ้นเนื้อที่ทั้งเปียกชื้นและอุ่นกวาดไปทั่วผิวหนังที่อ่อนไหวง่ายโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หันหัวไปทางโน้นทีทางนี้ทีเพื่อหลบลิ้นของอีกฝ่าย แต่เพราะว่าถูกกอดเอาไว้ราวกับร่างกายถูกควบคุมจึงไม่ง่ายเลย
“อ๊า อีก พอได้แล้ว…”
ลำคอร้อนวูบวาบจนสุดท้ายฮาจุนก็ทนไม่ไหวจึงส่งสัญญาณบอกให้หยุด มูคยอมเหลือบมองใบหน้าของฮาจุน แล้วค่อยๆ ถอยกลับไปข้างหลัง เขาถอนแก่นกายออกมาราวกับว่าการขับน้ำรักอันยาวนานได้สิ้นสุดลงแล้ว
พอสิ่งที่เหมือนไม้กระบองที่กระทุ้งอยู่ภายในร่างกายหลุดออกไป ฮาจุนก็กุมท้องที่ยังหลงเหลือความเจ็บปวดและความร้อนเอาไว้และส่งเสียงครวญครางออกมา รอยสีแดงหลงเหลืออยู่ทั่วร่างขาวที่เปียกเหงื่อ มีทั้งส่วนที่เป็นสีแดงเพราะมูคยอมดูดคลึงตามอำเภอใจอยู่ด้วย และร่างกายของเขาก็ร้อนขึ้น พร้อมกับมองเห็นรอยแดงที่เกิดขึ้นมาโดยธรรมชาติ มูคยอมที่มองลงมาที่ฮาจุน เลียริมฝีปากชั่วครู่ราวกับมองอาหารที่ยังเหลือส่วนที่จะลิ้มรสอยู่อีกมาก
เดิมทีมูคยอมชอบคนที่ได้ชื่อว่า ‘ร้อนแรง’ มีรีแอ็คชั่นที่ยอดเยี่ยม และเก่งในเรื่องเซ็กซ์ ในความสัมพันธ์ที่มาพบเจอกันเพื่อเซ็กซ์นั้น ไม่จำเป็นต้องมีความอ่อนน้อมหรือความละอายใจอะไรทั้งนั้น เพราะการเดาใจกันและกันเป็นเกมที่สนุกก่อนทำประตูไงละ พอได้แข่งกันสักตาแล้ว ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็อยากจะลองทำตามสัญชาตญาณเพิ่มขึ้นอีกสักหน่อย ตอนที่จูบและพาฮาจุนมาที่บ้านเป็นครั้งแรก ก็คิดว่าน่าจะเป็นคนประเภทนั้น พอมีอะไรกันหลายครั้ง มูคยอมก็รู้ว่าฮาจุนยังไม่เก่งในอีกหลายๆ เรื่องมากกว่าที่คิด
พอมานึกถึงวันแรกที่ขอให้สอดใส่เข้าไปโดยที่ไม่มีการเล้าโลมด้วยเหตุผลที่ว่ารีบ และตอนที่สอดเข้าไปจากด้านหน้าที่ตัวเองเห็นอย่างชัดเจนและช่วยตัวเองในครั้งที่สองแล้ว… และพอนึกถึงความใจกว้างที่ยอมรับคำขอใดๆ ก็ตาม ความจริงนั้นค่อนข้างเกินคาด ไปคบกับคนพวกไหนมากันแน่ ถึงไม่รู้ในสิ่งที่คนอื่นเขารู้กันหมดและเรียนรู้แต่สิ่งที่แปลกประหลาด
ถึงจะไม่เก่งแต่ก็เรียนรู้กันได้ ไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าลูกวัวผู้สงบเสงี่ยมที่ขึ้นไปบนเตาไฟ ไม่พยายามซ่อนธาตุแท้และซุกซนตามแต่ใจมากขึ้นอีกหน่อยก็คงจะดี มูคยอมยังจำท่าทีตอนฮาจุนวิ่งเข้ามาจูบตนได้อย่างชัดเจน
มูคยอมโอบแขนไปด้านหลังเอวของฮาจุนที่นอนพักหายใจอยู่บนเตียงและยกขึ้น พอให้ฮาจุนที่มองตนเองด้วยสายตาที่ถามว่า ‘เป็นอะไรของนาย’ นั่งลงที่ตัก ความหวาดกลัวเล็กๆ ที่อยู่ในดวงตาสีดำก็สะท้อนออกมา
มองอีกแล้ว อย่ามองกันแบบนี้ หัดดีใจซะบ้างสิ มูคยอมพูดบ่นอยู่ภายในใจ
“ถ้ามันเข้าไปลำบาก นายก็ขึ้นมา”
“…ขึ้นมา?”
“ลองทำจากข้างบนไง แสดงความสามารถในการโยกเอวให้ดูหน่อย”
ฮาจุนได้แต่กะพริบตาราวกับว่าไม่เข้าใจว่าหมายความว่าอะไร พูดตามตรงว่าการแกล้งทำเป็นไร้เดียงสาไปเรื่อยๆ มันก็น่ารักดี แต่วันนี้ไม่อยากจะใจอ่อนเลย แค่สามครั้งมันไม่พอ
มูคยอมจับเอวของฮาจุนขึ้นและจ่อแก่นกายของตัวเองที่ลุกชูชันขึ้นมาอีกครั้งในทันทีไปที่ทางรักชื้นแฉะ ฮาจุนคงจะเพิ่งเข้าใจความหมายของสิ่งที่มูคยอมพูดจึงทำตัวไม่ถูกและดึงเอวออกราวกับตั้งใจจะหลีกเลี่ยง พร้อมกับถามออกมา
“อีกรอบ?”
“ไม่ได้ทำมาตั้งนานแล้ว จบแค่สามรอบไม่ได้หรอก”
พวกน้องๆ บอกว่าปิดเทอมแล้ว ถ้าเริ่มเรียนคาบเสริมแล้วจะได้เจอกันยากกว่าตอนเปิดเทอม ตอนที่ได้พักผ่อนก็ต้องใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างเต็มที่ ช่วงนี้ฮาจุนจึงเลิกงานตรงเวลามาเกินหนึ่งสัปดาห์แล้ว
ดังนั้นทั้งสองจึงมีความสัมพันธ์ที่ไม่ได้มีมานาน ความต้องการที่สั่งสมและความตื่นเต้นที่คว้าชัยชนะมาได้ มันมากเกินไปที่จะปลดปล่อยออกมาด้วยการหลั่งน้ำรักเพียงสามครั้ง
“อะอือ…”
และฮาจุนก็ยอมแพ้เร็วเกินไป มูคยอมก็ชอบในจุดนั้นมากเช่นกัน
พอนึกถึงตอนแรกที่ชอบหลบหน้าและปฏิเสธเขาแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีกับการที่อีกฝ่ายปรับสะโพกของตนเองให้ตรงกับแก่นกายของมูคยอมและขยับเอวลงมาด้วยตัวเองเพื่อตอบสนองความต้องการในทันทีทั้งๆ ที่เมื่อกี้ยังบ่นอยู่เลย
การแกล้งหมดแรงอาจจะเป็นกลอุบายของอีฮาจุนที่ต้องการความสุขทางใจก็ได้ ถึงจะไม่รู้ว่าเป็นการแสดงหรือเป็นเรื่องจริง แต่ก็ไม่เลวเลยที่แกล้งทำเป็นสอนนู่นสอนนี่แล้วสนุกไปกับมัน ไม่สิ ถ้าพูดตามตรงล่ะก็ ไม่ใช่ระดับที่ว่าไม่เลว เพราะมูคยอมกำลังลิ้มรสความสนุกสนานอันเสียวซ่านที่รู้สึกได้ในตอนที่จูบเขาเป็นครั้งแรก ทุกครั้งที่เผชิญกับช่วงเวลาแบบนั้น
“ฮ๊า แฮ่ก อ๊า”
เสียงลมหายใจถี่ๆ ออกมาจากปากของฮาจุน แก่นกายอันดุดันกำลังเข้าไประหว่างช่องทางรักที่เปียกชื้นอีกครั้ง ไม่ว่าจะสอดใส่เข้าไปกี่ครั้ง พอเอาออกมาแล้วก็หดกลับไปเหมือนเดิม เมื่อส่วนปลายของแก่นกายที่ทั้งหนาและใหญ่สอดแทรกช่องทางรักที่แคบลงในระหว่างนั้นเข้ามาอีกครั้ง ทำให้ภาพที่อยู่ตรงหน้าพร่ามัว และขนลุกไปทั่วแผ่นหลังของฮาจุน
ท่านี้ที่ดันเข้ามาลึกกว่าตอนที่นอนหรือหมอบนั้น เป็นสิ่งที่ยากเกินกว่าฮาจุนจะรับมือไหวเสมอ ถึงจะเป็นครั้งแรกที่มูคยอมบอกให้ลองขยับดู แต่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ให้นั่งอยู่ข้างบน เวลาที่อีกฝ่ายนั่งอยู่บนเตียงหรือบนโซฟาและให้เขานั่งบนตักและสอดใส่ขึ้นมาจากข้างใต้ ปลายนิ้วมือปลายนิ้วเท้าก็จะเกร็งไปหมด แม้แต่การกอดแผ่นหลังของมูคยอมเองก็เกินกำลัง ทางที่ดีเขาเป็นคนขยับเองจากข้างบนก็คงจะไม่กระแทกรุนแรงถึงขนาดนั้น ซึ่งมันก็อาจจะดีกว่าก็ได้
ภายในของฮาจุนที่โดนแก่นกายกระแทกอย่างรุนแรงมาเป็นเวลานาน ทั้งร้อน บวม แคบลงและอ่อนไหวมากขึ้น แท่งร้อนหนาๆ ไสเข้ามาพร้อมกับที่ปลายแก่นกายและเส้นเลือดที่ขยายตัวขีดข่วนผนังด้านใน
“อ๊า…”
ความรู้สึกหนักที่ขืนตัวเพื่อดันตัวขึ้นจากข้างล่าง แตกต่างกับตอนที่ถูกสอดใส่จากข้างบนลงข้างล่าง ฮาจุนที่ต้องลดเอวลงจนสุด แต่ไม่สามารถเร่งความเร็วได้ส่งเสียงร้องครวญครางออกมา ปลายแก่นกายที่แทรกเข้าไปด้านในที่อ่อนไหวมากขึ้นและสวนทางขึ้นมาซ้ำๆ จากทางเข้า ให้ความรู้สึกเหมือนอาวุธฆาตกรรมจริงๆ
มูคยอมรอให้ฮาจุนกลืนกินตัวเขาเข้าไปด้วยตัวเอง แต่ไม่นานความอดทนก็หมดลง เขาที่ถอนหายใจออกมาเบาๆ คว้าเชิงกรานของฮาจุนเอาไว้ และดึงลงไปด้านล่างเพื่อให้ปักไปถึงส่วนโคนในคราวเดียว เมื่อสะโพกทรุดฮวบลงและสอดเข้าไปลึกอย่างไม่ทันตั้งตัว ฮาจุนจึงหงายไปด้านหลังและกรีดร้องออกมาทันที
“อ๊าา! แฮ่ก อ๊าก!”
“คงถึงเช้ากันพอดี”
มูคยอมพูดออกมาราวกับไม่พอใจ
“อ่าห์ อือ”
ฮาจุนหยุดเคลื่อนไหวไปชั่วขณะเพื่อปรับตัวเข้ากับสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่ที่แทรกเข้าไปในท้องอีกครั้ง ถอนหายใจยาวออกมายาวๆ พร้อมกับเอามือค้ำไว้ที่หน้าอกอันแข็งแกร่งของมูคยอม มูคยอมที่ดึงเอวของฮาจุนลง เอาแต่จ้องมองฮาจุนเพียงเท่านั้น เขาทำตัวสงบเสงี่ยมเอนตัวพิงกับเตียงและเอาแขนหนุนไว้หลังหัวราวกับกำลังดูอยู่
ต้องขยับ ถ้ารู้ว่าจะสั่งให้ทำแบบนี้ก็คงจะหาตัวอย่างดูมาก่อน แต่จู่ๆ ก็มาสั่งให้ทำแบบนี้จึงไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน
ฮาจุนเริ่มยกเอวขึ้นอีกครั้ง เอวของฮาจุนบิดไปเล็กน้อยและเกร็งสะโพกโดยที่ไม่รู้ตัวเพราะเส้นเลือดที่ปูดออกมาขูดด้านใน ออกแรงไปที่ซิกแพคที่แผ่ออกเป็นรูปตัว 川 หน้าท้องที่เปียกไปด้วยเหงื่อและของเหลวในร่างกายกระตุก สายตาของมูคยอมมองไปตรงส่วนนั้นและยกยิ้ม