Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 141
“อ๊ะ อื๊อ!”
“ถ้าดูดรูนายตอนนี้คงจะหวานน่าดู”
“ยะ อย่านะ ถ้านายทำล่ะก็…”
เสียงของฮาจุนสั่นไปหมดเพราะกลัวว่ามูคยอมจะทำแบบนั้นจริงๆ มูคยอมหัวเราะคิกคักพร้อมกับดันนิ้วชุ่มครีมเข้าไปหนึ่งนิ้วโดยไม่ทิ้งจังหวะนานมากนัก
พายครีมคัสตาร์ดที่มูคยอมเอามา เป็นของหวานที่ฮาจุนชอบ มันขายอยู่ในคาเฟ่ใกล้ๆ สนามฝึก ฮาจุนได้ลองชิมจากโค้ชสักคนแล้วทำตาโต ชมว่าอร่อยไม่หยุด จากนั้นเป็นต้นมา มูคยอมก็จะเตรียมพายอันนี้ให้มีติดบ้านไว้เสมอ
เมื่อสิ่งที่ตัวเองกินอย่างเพลิดเพลิน ถูกป้ายลงตรงด้านหลังจนหนาเตอะแล้วดันลึกเข้ามาถึงด้านใน ฮาจุนก็รู้สึกแปลกๆ จนหน้าร้อนวูบวาบ มูคยอมคงไม่รับรู้ถึงความรู้สึกนั้น หรือไม่ก็รู้เลยยิ่งทำแบบนั้น มูคยอมกระซิบข้างหูของเขา
“นายชอบครีมพายอันนี้นี่ กินทางด้านหลังแล้วรสชาติเป็นไงบ้าง”
มูคยอมที่เพิ่มนิ้วเป็นสองนิ้วแล้วชักเข้าออกยกตัวขึ้นก้มลงมองด้านล่างแล้วหัวเราะ
“รู้สึกอย่างกับว่านายกินๆ อยู่แล้วคายออกมาเลย”
“ขอทีเถอะ หยุดพูด แบบนั้น อ๊าาา อา…”
ฮาจุนพูดขึ้นมาคำหนึ่ง หวังจะหยุดคำพูดลามกพวกนั้น แต่มูคยอมก็งอนิ้วที่ฝังลึกอยู่ แล้วกดพร้อมกับถูนิ้วลงตรงเนื้อเยื่อด้านในที่ไวต่อความรู้สึกซึ่งอยู่ใกล้ๆ ต่อมลูกหมากที่เชื่อมต่อกับแกนกายอย่างแรง คำพูดของฮาจุนขาดห้วงและ แปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางสั่น ความรู้สึกหวานล้ำราวกับครีมจริงๆ ก่อตัวขึ้นตรงหน้าท้องส่วนล่าง ทำให้เขาคิดอะไรไม่ออก
มูคยอมถอดเสื้อเชิ้ตให้เขา จากนั้นใช้มืออีกข้างหยิบพายชิ้นหนึ่งขึ้นมาแล้วบี้มันลงบนหัวนมของฮาจุนทั้งชิ้น ครีมนุ่มๆ เปรอะกระจายไปทั่วแผ่นอก
เมื่อนิ้วถูไถลงบนติ่งเนื้อแข็งเป็นไต ฮาจุนก็ชาไปทั้งแผ่นหลัง มูคยอมใช้ลิ้นกวาดเลียหัวนมเฉอะแฉะกับแผ่นอกทั่วทุกจุดที่เปื้อนครีม จากนั้นมูคยอมก็หัวเราะขึ้นมาราวกับกำลังสนุก
“หวาน”
“ฮ้า ฮา อ๊า…”
ในขณะที่ลิ้นของมูคยอมกวาดกินครีมที่เปื้อนบนหน้าอก นิ้วมือก็จำนวนเป็นสามนิ้วและสี่นิ้วตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้พร้อมกับขยับเข้าออกช่องทางด้านหลังและบดถูลงตรงจุดรวมความรู้สึก มูคยอมควงนิ้วเบียดด้านในเป็นวงกลมพร้อมเขย่าและหมุนข้อมือ
ฮาจุนรู้สึกเหมือนกลายเป็นอาหารที่เตรียมจะถูกมูคยอมกิน ร่างกายที่ทั้งถูกดูดดึง ทั้งถูกกดสอดทั้งด้านบนด้านล่าง รู้สึกอ่อนปวกเปียกราวกับจะหลอมละลายกลายเป็นครีมจริงๆ ความรู้สึกนั้นทำให้ฮาจุนส่ายหน้าไปมา
ทว่าต่อให้พยายามตั้งสติมากแค่ไหน ความกระสันที่กลืนกินตัวเขาเข้าไปไม่ปล่อยก็เพียงแค่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ศีรษะที่สั่นคลอน เอนไปด้านหลังมากขึ้นทีละนิด พร้อมกันนั้น การมองเห็นก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีขาวโพลนและพร่ามัวขึ้นเพราะความสุขสม และในตอนนั้นเอง
‘โกล!’
เสียงตะโกนของผู้บรรยายที่เคยฟังดูห่างไกล จู่ๆ ก็ดังลอดเข้ามาในหูอย่างแจ่มชัด ฮาจุนหันหน้าขวับไปมองโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างกาย มูคยอมเองก็เช่นกัน
“ยิงเข้าไปแล้วนี่”
ฮาจุนพูดเสียงดังอย่างชัดถ้อยชัดคำ ข้อความบอกคะแนนเปลี่ยนเป็นสองต่อหนึ่ง ตัวรุกของมาดริด วินเทอร์ผู้ซึ่งถูกมูคยอมปรามาสไว้ในห้องโฮมเธียเตอร์ ว่าขาอ่อนเปลี้ยจนน่าจะออกกำลังยามค่ำคืนไม่ได้เมื่อช่วงก่อนหน้านี้ กำลังวิ่งไปพร้อมกับหัวเราะอย่างเต็มที่ บางทีน่าจะเป็นการทำประตูของวินเทอร์เอง
“สองต่อหนึ่งแล้ว!”
ฮาจุนมองหน้ามูคยอมตรงๆ พร้อมกับพูดขึ้น
แผ่นอกของมูคยอมถูกดันออกไปทันควัน ฮาจุนไม่ได้ใช้แรงเยอะขนาดนั้น แต่การกระทำอันฉับพลันก็ทำให้มูคยอมก้าวถอยหลังไปตั้งหลักราวกับทำอะไรไม่ถูก นิ้วของมูคยอมที่เคยฝังลึกในร่างกายลื่นหลุดออกไปตามธรรมชาติ ส่วนขาของฮาจุนที่เคยยกสูงก็ร่วงผล็อยลงด้านล่าง ฮาจุนรีบดันตัวลุกขึ้นจากที่เคยนอนอยู่บนโต๊ะ
มูคยอมสนใจการกระทำอันไม่คาดคิดของฮาจุน มากกว่าความเป็นไปของการแข่งที่มาดริดพลิกสถานการณ์ได้สำเร็จ คราวนี้มูคยอมเป็นฝ่ายถูกดันมานั่งฮวบลงบนเก้าอี้
“โค้ชอี”
“นายอยู่เฉยๆ”
มือของฮาจุนดึงขอบกางเกงกับชั้นในของมูคยอมลงอย่างแรง แกนกายที่ตื่นตัวในระหว่างลูบไล้ฮาจุน ดีดออกมาด้านนอกอย่างแข็งขัน
ฮาจุนเอาแกนกายที่ตั้งตระหง่านออกมา แล้วคุกเข่าขึ้นบนเก้าอี้อย่างใจร้อน ในขณะที่มูคยอมกะพริบตาปริบๆ ฮาจุนก็ยกก้นขึ้นให้ช่องทางรักของตัวเองตรงกับปลายหัวมนของท่อนเนื้อที่ตั้งชันและขยายใหญ่
“อา… อือ”
เมื่อกดเอวลงทั้งอย่างนั้น ช่องทางที่มือของมูคยอมขยายไว้เรียบร้อยก็กลืนกินท่อนเนื้ออวบเข้าไปได้อย่างไม่ยากอะไรนัก
ทว่าท่าขึ้นคร่อมที่ถ่ายน้ำหนักตัวลงมา เป็นท่าที่ฮาจุนมักจะรู้สึกลำบากใจเสมอ เพราะอย่างนั้น แทนที่จะลองทำท่านี้ตั้งแต่เริ่มแรก หลายครั้งจึงมักจะเปลี่ยนท่าหลังเซ็กส์ดำเนินไปได้ประมาณหนึ่ง จนร่างกายของฮาจุนชินกับการรองรับตัวของมูคยอมแล้วมากกว่า
เป็นไปตามที่คาดไว้ ฮาจุนหายใจหอบพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อยเหมือนทรมานกับการสอดใส่ที่รุกล้ำเข้ามาถึงอวัยวะด้านใน ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้หยุดกดเอวลงมา
“อ๊า ฮ้าาา”
ในตอนที่แกนกายถูกกลืนกินเข้าไปจนถึงโคน พนักพิงเก้าอี้ที่สามารถเอนหลังได้ จู่ๆ ก็เอนไปข้างหลังรวดเดียวจนเกือบเป็นแนวราบ ตัวของฮาจุนที่เคยยึดไหล่มูคยอมไว้ก็เซไปด้านหน้าเช่นกัน ฮาจุนรีบกดมือลงบนอกแกร่งของชายหนุ่มที่นอนอยู่ใต้ร่าง พร้อมกับประคองร่างกายของตัวเองที่เกือบจะล้มลงไว้
“อื๊อ อึก”
“มีอารมณ์เหรอ”
ด้านในร่างกายบีบรัดแน่นโดยอัตโนมัติเพราะตื่นตกใจที่ตัวเอนเอียงอย่างกะทันหัน ฮาจุนพ่นลมหายใจหอบออกมาทางปาก มูคยอมเองก็หอบอยู่เช่นกัน ฮาจุนไม่สามารถแม้แต่จะส่ายหน้าหรือพยักหน้าได้ เขามองหน้ามูคยอมตรงๆ โดยมีน้ำตาที่ไหลออกมาตามกระบวนการการทำงานของร่างกายเกาะอยู่ตรงขนตาล่าง
“จู่ๆ ก็อยาก รีบทำเร็วๆ ขึ้นมา…”
เมื่อพูดออกไป ใบหน้าก็ร้อนผ่าว จู่ๆ ฮาจุนรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นเพราะสถานการณ์ของเกมพลิกผัน แล้วอยากกลายเป็นหนึ่งเดียวกับมูคยอมเร็วๆ ขึ้นมา เขาไม่รู้มาก่อนเลยเพราะไม่เคยมีเซ็กส์พร้อมกับดูการแข่งขันไปด้วยสักครั้ง แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากอย่างหนึ่ง กลับเชื่อมโยงกับอีกอย่างไปด้วยเสียอย่างนั้น
ฮาจุนตื่นเต้นดีใจเพราะคะแนนที่พลิกกลับมาเป็นสองต่อหนึ่ง จึงพุ่งเข้าหามูคยอมแล้วจับใส่เข้ามาโดยไม่ได้คิดอะไร จนถึงตอนก่อนนี้ก็ยังดีๆ อยู่ แต่มันคงกะทันหันไปจริงๆ เมื่อสิ่งใหญ่โตเข้ามาเติมเต็มร่างกายจึงลำบากไม่น้อย ฮาจุนรู้สึกจุกมากทีเดียว รู้สึกเหมือนอวัยวะด้านในถูกดันขึ้นมาจนในท้องอัดแน่นไปหมด
“ฮู่ว อื๊อ…”
รู้สึกคิดผิดนิดหน่อยที่ขึ้นคร่อมมูคยอมด้วยอารมณ์อยาก แต่ถ้าถามว่ามีแต่ทรมานอย่างเดียวไหม ก็ไม่ใช่ ฮาจุนชินกับความคับแน่นของแกนกายที่แทรกเข้ามาเบียดเสียดโพรงเนื้อด้านในทีละนิด พร้อมกันนั้น ความเสียวกระสันที่ร่างกายคุ้นเคยก็โหมกลับเข้ามา
แม้ว่าไม่ได้กำลังขยับ แต่ท่อนเนื้ออวบที่บดเบียดอยู่ลึกด้านในก็ทำให้ตัวสั่นเทิ้ม เมื่อฮาจุนยกตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้มันหลุดออกไปนิดหน่อยเพราะรู้สึกว่าเข้ามาลึกเกิน ส่วนหัวอวบกับเส้นเลือดปูดโปนบนแกนกายที่แนบชิดกับเนื้อเยื่อนุ่มก็ครูดผนังด้านในที่ไวต่อความรู้สึกอย่างแนบแน่น ทำให้ฮาจุนต้องตัวสั่นเบาๆ
นิ้วของมูคยอมสอดใส่เข้ามาครู่หนึ่งแล้วก็จริง แต่ด้านในยังคงคับแคบ และคงเพราะใช้ครีมไม่ใช่เจล ด้านในจึงขัดตึงกว่าปกติ และเพราะอย่างนั้น เนื้อเยื่ออ่อนนุ่มจึงแนบติดสนิทกับแกนกาย ทำให้รู้สึกถึงเค้าโครงของมันอย่างแจ่มชัดมากขึ้น
ในขณะที่ยกเอวขึ้นช้าๆ ก้นของฮาจุนก็สั่นงึกแล้วเสียงครางหวิวก็ดังลอดออกมา
“ฮ้า อื๊อ ฮึก”
“ลองขยับดีๆ ดูสิ”
มูคยอมยกมุมปากข้างหนึ่งขึ้นพร้อมกับพูด
“จับฉันนอนอย่างฮึกเหิมแท้ๆ แต่ทำไมสงบเสงี่ยมแบบนี้”
“อ๊า!”
มูคยอมหยัดเอวขึ้นดังปั้ก ปั้ก เมื่อก้นที่เคยลอยคว้างกดลงชิดด้านล่าง ความเสียวแปลบปลาบราวกระแสไฟฟ้าก็วิ่งพล่านตามกระดูกสันหลังขึ้นมาจนถึงลำคอ ฮาจุนเอนหัวเงยหน้าขึ้นหาเพดานแล้วร้องเสียงหวะหวิว มูคยอมจับข้อมือของฮาจุนดึงเข้ามาหาตัว
ฮาจุนรู้ว่าในเวลาแบบนี้ ถ้าอีกฝ่ายจับมือหรือข้อมือของเขาก็หมายความว่าให้ขยับ ฮาจุนพยายามขยับเอวขึ้นลงอย่างตั้งใจ แล้วมูคยอมก็หยุดการเคลื่อนไหว ฝากร่างกายไว้กับการขยับโยกเอวของฮาจุน รอยยิ้มของเขาค่อยๆ กว้างขึ้น
“อ๊า อ๊าาา อึก อา ฮ้า…”
เสียงครางอันเร่าร้อนพรูออกมาไม่หยุด ทุกครั้งที่ตัวขยับขึ้นลง แกนกายที่เหยียดตรงของตัวเองก็แกว่งไกวตามไปด้วย เมื่อทิ้งตัวนั่งลงแล้วลำกายอีกคนเบียดแทรกเข้าไปด้านใน กล้ามเนื้อหน้าท้องเนียนสวยก็จะบีบหดตัวอย่างเห็นได้ชัด
มูคยอมปล่อยข้อมือข้างหนึ่งแล้ววางมือลงบนหน้าท้องของฮาจุน เพลิดเพลินกับการสัมผัสความใหญ่โตของท่อนเนื้อตัวเองและการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อจากด้านในนั้น มูคยอมกวาดฝ่ามือไล้หว่างขาเนียนอย่างอ่อนโยน
มือของมูคยอมสัมผัสลงมาอย่างนุ่มนวล แต่ฮาจุนผู้ซึ่งบดเอวสุดแรงกลับรู้สึกว่าสัมผัสนั้นเหมือนกับเข็มที่ปักลงมาให้รู้สึกเสียวแปลบ ฮาจุนหยุดขยับเอว ตัวสั่นเทิ้มเบาๆ
มือของมูคยอมไล้ขึ้นมาตรงท้องน้อยกับซี่โครง แล้วไต่ขึ้นมาจนถึงยอดอกที่มันวาวเพราะเปื้อนครีม นิ้วของอีกฝ่ายบดคลึงติ่งเนื้อเล็ก ไม่ผละไปไหนพร้อมพูดขึ้น
“อย่าหยุดสิ”
เมื่อหยัดเอวขึ้นดังปั้กอีกครั้ง ฮาจุนก็ส่งเสียงร้องเหมือนจะขาดใจ
ฮาจุนทิ้งน้ำหนักลงบนตัวมูคยอมมากกว่าเดิมราวกับทรุดฮวบลงไป แกนกายถลำลึกเข้าไปถึงด้านในยิ่งขึ้น เขาตั้งใจจะดึงตัวกลับขึ้นมาอีกครั้งแต่ขาที่คุกเข่านั่งอยู่กลับอ่อนเปลี้ย จึงเบียดก้นลงกับบริเวณต้นขากับกระดูกหัวหน่าวของมูคยอมพร้อมขยับโยกเอวไปทางหน้าหลัง
ฮาจุนรู้สึกได้ว่าส่วนปลายแกนกายที่ฝังอยู่ลึก แหวกโพรงเนื้อให้ขยายกว้างขึ้นอีกระดับพร้อมกระทุ้งด้านใน มันไม่มีทางเป็นไปได้ก็จริง แต่เขารู้สึกเหมือนหูได้ยินเสียงทุ้มหนักที่กระแทกกระทั้นอยู่ในท้องของตัวเอง
“ฮ้าาา ฮา อ๊า อ๊า”
ความรู้สึกถูกกระแทกแบบนั้นก็แผ่ลามไปทั่วร่างกายทีละนิดเช่นกัน พวกเขามีเซ็กส์กันครั้งแล้วครั้งเล่าจนนับไม่ถ้วนและตอนนี้ก็คุ้นเคยกับการทำแบบนี้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว แต่จนถึงตอนนี้ ทุกวินาทีที่ความเจ็บปวดผสานเข้ากับความหวามไหวแล้วร่างกายถูกความรู้สึกอย่างหลังยึดครอง ฮาจุนกลับรู้สึกแปลกใหม่อยู่เสมอราวกับมันเป็นบานประตูที่เขาได้เผชิญเป็นครั้งแรก
ในตอนที่ความรู้สึกทั้งสองอย่างตีรวนอยู่ในร่างกาย มีเขาเพียงคนเดียวที่ดิ้นเร่าๆ น้ำตาไหลเพราะความสับสนของความรู้สึก และในตอนที่ความรู้สึกทั้งสองพันกันยุ่งแล้วรวมเป็นก้อนเดียว…
“ฮึก อ๊า อา อ๊าาา อ๊า…!”
มวลคลื่นความสุขสมที่หนาทึบ ลึกล้ำ และแนบแน่นก็โหมกระหน่ำเข้ามา
ทั้งตัวเริ่มสั่นระริก เมื่อความรู้สึกใกล้จะถึงจุดสุดยอดโฉบตะครุบร่างกาย ฮาจุนก็ขยับไม่ได้อีกต่อไปแล้วทิ้งตัวนั่งลงร้องครวญคราง มูคยอมจับข้อมือเขาดึงกลับไปแล้วเสือกเอวขึ้นด้านบนดังปั้กๆ อย่างไร้ความปรานีตั้งแต่ตอนนั้น แก่นกายยังคงย้ำอย่างหนักหน่วง ร่างกายที่ถูกกระทุ้งตรงจุดที่ลึกที่สุดหลายครั้งและถูกบดเคล้าโพรงเนื้อด้านในที่ไวต่อความรู้สึกอย่างรัวเร็ว ร่างกายของฮาจุนมาถึงขีดจำกัดอย่างสมบูรณ์
“อ๊า อ๊า อ๊าาา!”
ฮาจุนเชิดหน้าขึ้นหาเพดานที่ทั้งตัวสั่นสะท้านเอนตัวไปด้านหลัง มูคยอมเห็นอย่างนั้นก็เลยยกยิ้มออกมา
น้ำรักไหลออกมาจากส่วนหัวมนสีแดงจัดแล้วหยดติ๋งๆ ลงบนหน้าท้องส่วนล่างอันแข็งแกร่งของมูคยอม ฮาจุนนั่งตัวตรงและสั่นเทิ้มแบบนั้น แล้วชั่วขณะหนึ่งก็ทิ้งร่างกายท่อนบนลงซบกับแผ่นอกของมูคยอม
มูคยอมดูดดึงริมฝีปากของฮาจุนซึ่งหายใจหอบระรัวอยู่ทันที
“อึก อือ ฮื้อ…”
เมื่อปัดป่ายลิ้นภายในปาก ด้านหลังที่ไปถึงฝั่งฝันแล้วก็กระตุกบีบรัดเข้ามาอีก เรียวลิ้นลื่นและชื้นแฉะที่เกี่ยวพันกัน กวาดควานภายในปากของมูคยอมเพื่อเสาะหาความหฤหรรษ์อย่างไม่ยอมแพ้ มูคยอมส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ
“คราวนี้ขย่มคนเดียวตั้งแต่แรกแล้วก็เสร็จซะด้วยสิ”
มูคยอมพูดแล้วจู่ๆ ก็ดันตัวขึ้นมา มือสอดเข้ามาด้านหลังเข่าเพื่อช้อนสะโพกของฮาจุนแล้วลุกจากเก้าอี้ทั้งอย่างนั้น
สิ่งที่ฝังคาลึกอยู่แล้ว ยิ่งถลำเข้าไปด้านในมากกว่าเดิม ความรู้สึกนั้นทำให้ฮาจุนโอบแขนรอบคอมูคยอมพร้อมส่งเสียงร้อง
“ฮ้าาา อ๊ะ เดี๋ยว ฉันเพิ่ง…!”
มูคยอมทำให้คำพูดของฮาจุนหยุดลงโดยการอัดสะโพกโยกอย่างรุนแรงและรัวเร็วทันทีที่ลุกขึ้น เมื่อตอกร่างเข้าไปด้านในอย่างหนัก เสียงที่เกิดขึ้นยามโพรงเนื้อถูกสอดทะลวงตามอำเภอใจ และยามผิวกายกระทบกัน ก็แผ่ลามไปจนถึงด้านใน แล้วสั่นสะเทือนร่างกายที่เพิ่งเผชิญจุดสุดยอดตั้งแต่ตรงจุดลึก
“อ๊าาา อ๊า! อ๊า! ดะ เดี๋ยว ฮึก เดี๋ยว ก่อน…!”
ความซ่านเสียวสาดซัดร่างกายที่อ่อนไหวขึ้นจนเกินจะรับไหว ฮาจุนกระเสือกกระสนเพื่อที่จะดึงตัวออกให้ได้ แต่ไม่มีหนทางไหนเลยเพราะอยู่ในท่าที่มีร่างกายของมูคยอมเพียงคนเดียวที่รองรับตัวเองไว้ แม้ฮาจุนที่ตัวไม่ได้เล็ก พลิกตัวทั้งที่ยังอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย แต่แขนขาของมูคยอมก็ไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย
ฮาจุนทำท่าจะร้องไห้พร้อมกับออกแรงแขนที่โอบยึดรอบลำคอของมูคยอม เขากระชับขาที่เกี่ยวรอบเอวของอีกฝ่ายแล้วพยายามที่จะดึงตัวเองขึ้นแม้จะแค่นิดเดียวก็ยังดี
ทว่ามันกลับขัดแย้งกันไปหมด ยิ่งดึงตัวขึ้นเพื่อที่จะหนีมากเท่าไร ฮาจุนก็ต้องร่วงลงด้านล่างอย่างรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น มีเพียงการสอดใส่ที่ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ ท่อนเนื้อแข็งขึงและอวบใหญ่ยังไม่ปลดปล่อยออกมาเลยสักครั้ง มันสอดทะลวงเข้ามาในร่างกายจนเสียงดังปั้กๆ กลางอากาศโดยที่ไม่ฟังคำอ้อนวอนจากเขาเลย
ฮาจุนอยากหนีเพราะรู้สึกไม่มีสติ แต่ด้วยสภาพที่ถูกอุ้มอยู่กลางอากาศ เขาจึงไม่สามารถหนีไปไหนได้ เมื่อใจร้อนรนมากขึ้น แขนที่โอบรอบคอของมูคยอมก็ยิ่งรัดแน่นขึ้นไปอีกระดับ
น้ำตาที่เอ่อคลออยู่ตั้งแต่เมื่อครู่ ไหลลงมาบนแก้ม ลิ้นของมูคยอมเลียหยาดน้ำตาแล้วก็พูดขึ้นว่า
“ถ้ารูนาย ร้องไห้ได้ ก็คงจะดี… ฮู่ว มันแห้งก็เลย ฝืดไปหน่อย ใช่ไหม”
ครีมคัสตาร์ดที่ทาเพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ตอนนี้มันไม่สามารถทำหน้าที่เป็นสารหล่อลื่นได้อย่างดีแล้ว มูคยอมเบียดริมฝีปากลงบนลำคอของฮาจุนหนักๆ
“ถ้าฉันปล่อยข้างในสักครั้ง ฮ้าาา เดี๋ยวก็แฉะ แล้วจะสบายขึ้น”
“ฮื้อ! อ๊า อ๊าาา!”
ทันทีที่พูดจบ แกนกายที่ฝังอยู่ในร่างก็พ่นของเหลวออกมา แล้วด้านในร่างที่สอดประสานก็ร้อนวาบ
ถึงแม้ว่าฮาจุนจะยึดตัวอีกฝ่ายไว้แน่น แต่ขาก็เหยียดยาวไปกลางอากาศและตัวสั่นงึก เพราะอุณหภูมิของน้ำรักที่ฉีดพ่นราวกับทะลักใส่บริเวณใกล้กับต่อมลูกหมากนั้นตรงจุดไวต่อความรู้สึกอย่างแม่นยำ ท้องน่องยกแนบติดกับแผ่นหลัง กล้ามเนื้อโคนขาขาวเกร็งเครียดจนขึ้นรูปชัด ของเหลวสีอ่อนจากปลายแกนกายที่เพิ่งจะปลดปล่อยได้ไม่นานหยดติ๋งๆ อีกครั้ง จนเลอะเทอะไปบนท้องของตัวเอง
มูคยอมขับน้ำรักออกมาอย่างเนิ่นนาน อีกฝ่ายยังอุ้มฮาจุนและไม่ยอมหยุดขยับเอว จนกระทั่งขับของเหลวออกมาหมดจึงก้มตัวลงทั้งที่กอดอยู่ในท่านั้น ตอนนี้ฮาจุนสัมผัสได้ถึงพื้นที่รองรับแผ่นหลังของตัวเองอย่างมั่นคง เขาผ่อนคลายความตึงเครียดไปชั่วขณะหนึ่ง
แต่ก่อนที่จะตระหนักได้ว่าตัวเองถูกจับนอนลงบนโต๊ะอีกครั้ง มูคยอมก็จับขาทั้งสองข้างของเขาชิดกันแล้วกระแทกเอวเข้ามายังร่างของเขาอย่างหนักหน่วงราวกับกำลังตีก้น การสอดใส่ต่อเนื่องโดยไม่มีจังหวะให้พักหายใจหายคอ ทำให้มือของฮาจุนที่ไม่มีอะไรให้ยึดเหนี่ยว ขูดกับหน้าโต๊ะอย่างเลี่ยงไม่ได้
“อา ฮ้า! อึก อื๊อ!
“ที่นายใจร้อน แล้วรุกฉันก่อน ฮ้าาา มันยั่วอารมณ์ดีจริงๆ ฮาจุน”
เพียงแค่เปลี่ยนท่าเท่านั้น ไม่มีเวลาให้ได้พักเลยสักนิด เมื่อเปลี่ยนมาอยู่ในท่าที่รู้สึกมั่นคงกว่า กลับกลายเป็นว่ารู้สึกเหมือนร่างกายถูกจ้วงเข้าออกลึกและถี่รัวยิ่งกว่าเมื่อสักครู่ จนทำให้ฮาจุนต้องกัดฟัน
มูคยอมพูดลอดไรฟัน เสียงของอีกฝ่ายดังลอดเข้ามาในหู
“ดูผู้ชายคนอื่น ทำประตู แล้วมีอารมณ์ ได้ยังไง หืม”
“อ๊าาา ไม่ ไม่ใช่นะ อ๊า ฮ้า อื๊อ…!”
‘ไม่ใช่เพราะคนอื่นยิงประตูได้ แต่เพราะสถานการณ์พลิกกลับก็เลยรู้สึกดีเฉยๆ ต่างหาก…!’
ในความเป็นจริง เขาไม่ได้เห็นฉากทำประตูด้วยซ้ำ แต่สัมผัสที่ทะลวงเข้าออกในร่างกายหนักๆ ไม่หยุดก็ดิบเถื่อนเกินกว่าจะอธิบายสาเหตุนั้นให้มูคยอมฟังอย่างค่อยเป็นค่อยไปได้