Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 22

มูคยอมคิดว่ามันน่าเบื่อถ้ายังทำแค่บดขยี้ลงไปซ้ำๆ เขาจึงเริ่มกดเน้นเข้าไปตรงจุดเดิม ฮาจุนแอ่นสะโพกลอยขึ้น ส่ายศีรษะไปมาอีกครั้งแล้วแอ่นตัวไปด้านหลัง เขารีบคว้าข้อมือของมูคยอมไว้ ทำให้มูคยอมมองเห็นใบหน้าที่อีกฝ่ายเคยเอาแขนปิดไว้

“ฉันรู้สึกแปลกๆ ฮะ ฮึก… อ๊ะ แปลก ขอร้องล่ะ ได้โปรด! อ๊ะ อ๊าา!”

‘บ้าเอ้ย’

มูคยอมสบถในใจแล้วถอนนิ้วออกมารวดเดียว ผนังฉ่ำเยิ้มด้านในดูดรัดนิ้วของเขาจนนิ้วสุดท้ายราวกับต้องการรั้งเอาไว้

และแล้วร่างกายที่ถูกรังแกอยู่พักใหญ่ก็ได้รับอิสระ ฮาจุนนอนขดตัวและครางอื้ออึงออกมาเสียงเบา แต่พักได้เพียงชั่วครู่ ร่างกายที่ตะแคงขดตัวอยู่ก็ถูกจับให้นอนหงาย มือใหญ่จับต้นขาของฮาจุนแยกออกจากกันแล้วจับน่องทั้งสองข้างยกขึ้นพาดบ่าตนเอง

“อะ อึก อ๊ะ…!”

มูคยอมไม่พูดพร่ำทำเพลง เมื่อถอนนิ้วออกไปแล้ว ก็จ่อส่วนปลายแก่นกายเข้ากับปากทางก่อนจะดันเข้ามาในรวดเดียว

แม้ว่าช่องทางของฮาจุนจะสามารถรองรับแก่นกายของเขาได้อย่างลื่นไหลกว่าครั้งก่อนเพราะผ่านการโอบรัดนิ้วทั้งสี่นิ้วมาพักใหญ่ แต่ก็ไม่ง่ายเลยที่จะขยับได้อย่างต่อเนื่อง ฮาจุนหอบหายใจถี่รัวคล้ายกับคนหายใจลำบากเมื่อแก่นกายที่มีขนาดยาวกว่านิ้วกระแทกเข้ามาลึก

‘แฮ่ก…’ มูคยอมถอนหายใจเสียงเบาขนาดที่ว่ามีแค่ตัวเองที่ได้ยิน

เขามองเห็นใบหน้าของฮาจุน รวมถึงสีหน้าหวาดหวั่นและดวงตาอันสั่นไหวได้อย่างถนัดตาเพราะสอดใส่อยู่ในท่านอนหงาย

ความทรมานจากความรู้สึกที่อัดแน่น ไม่ว่าจะเป็นเพราะความเจ็บปวดหรือความสุขสมก็ทำให้เส้นกั้นระหว่างพวกเขาในเวลาปกติพังทลายไปจนหมดสิ้น ริมฝีปากที่อ้ากว้างของฮาจุนชุ่มไปด้วยน้ำลาย น้ำตาคลออยู่ในดวงตาจนสายตาพร่ามัว

มูคยอมรู้สึกสนุกกับการตอบสนองของฮาจุนที่กำลังตัวสั่นเทาราวกับลูกหมาได้ยินเสียงฟ้าร้องจนถึงเมื่อสักครู่ แต่ตอนนี้กลับยิ้มไม่ออกเพราะแค่มองก็รู้สึกปวดหนึบข้างในท้อง อยากจะกระแทกเข้าไปอย่างไม่มีเหตุผล ไม่รู้ว่าทำไมสีหน้านั้นถึงปลุกเร้าอารมณ์เขาได้ขนาดนี้ และเขาอยากจะเห็นสีหน้าแบบนั้นอีก

“ฮือ ดะ เดี๋ยวก่อน… ฮ๊า อะ อือ”

เขาขยับสะโพกต่อเนื่อง ฮาจุนรู้สึกถึงส่วนปลายหัวที่สอดเข้ามาถึงผนังแคบด้านในได้อย่างลื่นไหล เมื่อดันแก่นกายเข้ามาลึกจนมองไม่เห็นส่วนโคน ผนังภายในที่โอบล้อมส่วนหัวไว้จู่ๆ ก็คับแน่นขึ้น ดูเหมือนว่ามันจะเข้ามาได้ลึกกว่าครั้งก่อนเพราะไม่ต้องฝืนขยายช่องทางที่ปิดสนิทเหมือนครั้งนั้น

วันนั้นเขาทำเกินไปหรือเปล่านะ ที่สอดใส่เข้าไปอย่างนั้น

มูคยอมดันแก่นกายส่วนปลายเข้าไปจนสุดช่องทางที่กำลังหดตัวแล้วงัดขึ้นอย่างแรง ฮาจุนดีดสะโพกขึ้น หน้าท้องสั่นกระตุกเหมือนอาการชัก

“อ๊ะ! อ๊า! ฮะ ฮึก ได้ โปรด เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว… อ๊าา!”

“แฮ่ก…ฮู่” มูคยอมครางเสียงต่ำพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมา

จะว่าไปแล้ว เขาลืมใส่ถุงยางทั้งที่ฉีกซองไว้แล้วแท้ๆ

แต่ถึงจะคิดได้ดังนั้นมูคยอมก็ไม่ได้อยากจะถอนตัวออกไป เพราะยังไงการมีเซ็กซ์กับผู้ชายก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องตั้งครรภ์ เขาหัวเสียแต่ก็ไม่ได้คิดใส่ใจอะไร

มูคยอมจดจ่ออยู่กับการขยับตัวอย่างไม่สนใจสาเหตุที่ทำให้ภายในหัวของเขาร้อนรุ่ม ก่อนจะถอนสะโพกที่เคยเข้าไปอย่างแนบแน่นออกเป็นทางยาว แค่ถอนออกครู่เดียวเท่านั้นเพราะสามารถสอดใส่เข้าไปใหม่ได้อยู่แล้ว ผนังเนื้อด้านในขมิบรัดแก่นกายที่กำลังถูกถอนออกไปจากช่องทาง

เพราะผนังร้อนฉ่ำนุ่มที่เหมือนจะหดตัวลงเรื่อยๆ ตามขนาดแก่นกาย ทำให้เขารู้สึกถึงขนาดของตัวเองทั้งที่ไม่เคยสนใจมาก่อน มันต่างกับครั้งก่อนที่อีกฝ่ายบีบรัดของเขารุนแรงเหมือนจะทำให้มันขาดอย่างชัดเจน มูคยอมเข้าใจแล้วว่าการกระตุ้นอารมณ์ก็สำคัญในการมีเซ็กซ์กับผู้ชายเช่นกัน

“อาา…”

มูคยอมถอนแก่นกายออก ฮาจุนแอ่นเกร็งสะโพกพร้อมกับครางออกมาเบาๆ คล้ายเสียงถอนหายใจยาว มูคยอมรู้สึกได้ถึงความเกร็งที่ต้นขาด้านในและขาที่สั่นระริกอยู่บนบ่า

เขาลอบยิ้มออกมาอีกครั้งและหันไปลามเลียหัวเข่าของอีกฝ่ายจนเปียกชื้น แม้ว่าขาข้างนั้นจะกระตุกเกร็งราวกับกำลังปัดป่ายอะไรบางอย่าง แต่เมื่อมันตกอยู่ในกำมือของมูคยอมแล้ว การต่อต้านอันเปล่าประโยชน์ก็ได้หยุดลง

“ชอบตอนเอาเข้าหรือตอนเอาออกมากกว่ากันล่ะ”

มูคยอมพูดขึ้นขณะที่ดันแก่นกายเข้าไปลึกจนสุดความยาวอีกครั้ง ฮาจุนเชิดหน้าขึ้นพร้อมแอ่นสะโพกบิดเร้า

“อ๊าา! ฮะ อึก อ่า อา”

“หรือชอบทั้งสอง”

มูคยอมถอนแก่นกายออกช้าๆ

“ฮะ ฮึก อื้อ อะ ฮะ อึก…” ฮาจุนครางยาวออกมา เรี่ยวแรงของเขาหมดลงพอๆ กับความเร็วของอีกฝ่ายที่ลดลง

มูคยอมถอนตัวออกจนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปใหม่ พอถอนออกช้าๆ แล้วดันเข้าไปใหม่แรงๆ ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงส่วนปลายหัวกับรอยหยักบนแก่นกายที่ครูดไปกับผนังด้านในซ้ำๆ

มูคยอมถอนตัวออกจนสุดแล้วงัดแก่นกายเข้าไป ฮาจุนที่กำลังประหม่าสะดุ้งตัวขึ้นจนร่างกายสั่นระริกเมื่อเขาแทรกตัวเข้าไปใหม่หลังถอนตัวออกมาเกินครึ่ง ในแต่ละครั้งที่เขาทำอย่างนั้นอีกฝ่ายจะครางออกมาเสียงดังเหมือนกับร้องไห้ และเพิ่มแรงตอดรัดแก่นกายเขาจนแน่นอย่างกะทันหันประหนึ่งถูกฟาดมือลงบนสะโพก

มูคยอมหลงมัวเมาไปกับความรู้สึกนั้นและแทรกกายเข้ามาซ้ำๆ ฮาจุนส่ายศีรษะไปมาแล้วเกาะไหล่ของอีกฝ่ายไว้พลางส่งเสียงอ้อนวอนเหมือนกับก่อนหน้านี้ที่มูคยอมสอดนิ้วเข้ามา

“อ๊ะ อ๊า อึก เดี๋ยว… ได้โปรด รอ ก่อน… ฮะ อ๊า!”

“ทำไม เหนื่อยเหรอ”

“ฮะ ฮึก อะอือ อื้อ!”

ฮาจุนพยักหน้ารัวๆ ด้วยแววตาร้อนรน มูคยอมจึงใช้มือตบเบาๆ ที่แก้มร้อนผ่าว

“ไม่เป็นไร นายทนได้อยู่แล้ว”

เสแสร้งทั้งนั้น

มูคยอมปล่อยเรียวขาที่เคยพาดอยู่บนบ่าลงกับเตียงแล้วจับเอวของอีกฝ่ายยึดไว้ กระแทกแก่นกายแรงขึ้นและเร็วขึ้นเหมือนต้องการลงโทษ ฮาจุนร้องครางออกมาราวกับยอมแพ้ มือขาวจิกลงบนผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่

มูคยอมเอามือรั้งเชิงกรานของฮาจุนไว้ขณะที่สอบสะโพกเข้าออกเพื่อยึดสะโพกของอีกฝ่ายที่เบี่ยงไปทางซ้ายทีขวาทีราวกับต้องการจะหนีทุกครั้งที่แก่นกายของเขาดันลึกเข้าไป

มูคยอมเลิกควบคุมจังหวะการขยับ แล้วเสยสะโพกเข้าไปในท่านั่งคุกเข่า ร่างกายของฮาจุนสั่นกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้ทุกครั้งที่เชิงกรานของมูคยอมกระทบเข้ากับต้นขาและบั้นท้าย

“ฮะ อะ อ๊ะ อ๊าา!”

ฮาจุนร้องครางออกมาเสียงหลงพลางปัดป่ายแขนไปมา ร่างกายสั่นสะท้าน มือที่เคยจับผ้าปูไว้แน่นเอื้อมไปเกาะหัวเตียงที่เป็นเหมือนลูกกรงไม้เพราะต้องการหาที่ยึด และเอาแต่ถดตัวขึ้นโดยใช้ปลายเท้าจิกลงบนผ้าปูที่นอน

จะไปไหนล่ะ

มือของมูคยอมคว้าหมับเข้าที่สะโพกของอีกฝ่ายที่พยายามจะขยับหนี แล้วรั้งลงมาอีกครั้งทำให้แก่นกายสอดเข้ามาลึกยิ่งกว่าเดิม ฮาจุนจับข้อมือของมูคยอมไว้เพราะความเสียวกระสัน

“อึก! อ๊ะ อ๊า ฉัน ดะ เดี๋ยว…!”

“บอกแล้วว่าอย่าหนี นายไม่อยากทำเหรอ”

มูคยอมพูดเสียงเข้มแกล้งทำเป็นโกรธพลางสวนสะโพกเสยขึ้นไปสุดความยาว ฮาจุนส่ายหน้าปฏิเสธอย่างแรง

“มะ ไม่ ไม่ใช่ ไม่! ฮ้า…! อะ อึก ฮือ อือ…”

ปลายเสียงที่พูดอย่างเร่งร้อนขาดห้วงไป แล้วอยู่ๆ น้ำตาก็ไหลลงมาจากดวงตาสีดำของฮาจุนที่กำลังปรือขึ้น มูคยอมเองก็ตกใจจนหยุดขยับสะโพกไป ตนเองทำรุนแรงเกินไปหรือเปล่า แต่แล้วก็เกิดเรื่องน่าตกใจขึ้นหลังจากนั้น

ขณะที่มูคยอมหยุดขยับสะโพกแล้วรอ ร่างกายของฮาจุนตั้งแต่เอวไปจนถึงขาก็เหมือนจะกระตุกและเริ่มสั่นเทิ้ม “อา อ่า….”

ฮาจุนครางดังออกมาอย่างต่อเนื่อง มูคยอมไม่ได้ขยับต่อ และเมื่ออีกฝ่ายหันสะโพกไปด้านข้างเขาก็ทำอะไรไม่ถูก ฮาจุนนอนตะแคงข้างทั้งที่แหงนหน้าเอาไว้ ตามกระดูกอ่อนและกล้ามเนื้อสมส่วนที่ต้นคอปรากฎเส้นเลือดสีเขียวจางๆ ที่กำลังเต้นตุบๆ

มูคยอมถึงกับคิดว่าร่างกายคนเราสามารถสั่นเทิ้มไปทั้งตัวขนาดนี้ได้ยังไง อีกฝ่ายเกร็งตั้งแต่ช่องทางหลังที่โอบล้อมแก่นกายไปจนถึงปลายเท้าที่จิกผ้าปูไว้ทำให้สะโพกยกลอยขึ้นจากเตียง ผิวขาวที่ขึ้นริ้วสีแดงระเรื่อไปทั้งตัวปลุกความต้องการของมูคยอมให้เพิ่มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

ผนังเนื้อเยื่อนุ่มลื่นภายในช่องทางบีบตัวและโอบรัดแก่นกายของเขาเอาไว้ มูคยอมขมวดคิ้วและกัดฟันเพราะถูกกระตุ้นมากกว่าเดิม

“ฮืออ อื้อ อ๊ะ อ๊า!”

และในชั่วพริบตาของเหลวสีขาวก็ไหลหยดลงมาจากแก่นกายแข็งขืนของฮาจุนที่กำลังตัวกระตุกสั่น มูคยอมเบิกตากว้าง ของเหลวที่พุ่งออกมาเลอะบนหน้าท้องของอีกฝ่ายและเปื้อนมาถึงเชิงกรานกับขอบเอวของเขาด้วย

“แฮ่ก ฮะ…! อะ อึก อือ แฮ่ก”

ฮาจุนหอบหายใจขณะที่ปลดปล่อยออกมา อาการกระตุกค่อยๆ ทุเลาลง มูคยอมมองฮาจุนที่ใช้หลังมือปิดใบหน้าอันแดงก่ำเอาไว้พลางหายใจหอบด้วยสายตาเหมือนกำลังมองสิ่งแปลกใหม่

แม้ว่าครั้งก่อนเขาจะใช้มือชักรูดให้จนปลดปล่อยออกมา แต่ครั้งนี้อีกฝ่ายกลับเสร็จสมจากการสอดใส่ทางด้านหลังเท่านั้น

มูคยอมรู้แค่ว่าการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างผู้ชายนั้นต้องใช้ช่องทางด้านหลัง และเขาคิดว่าวิธีนั้นคงไม่ได้ทำให้ถึงจุดสุดยอดได้เหมือนกับฮาจุนในครั้งก่อน แต่ภาพที่เห็นอยู่ตอนนี้กลับแปลกใหม่และกระตุ้นอารมณ์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ

“ว้าว”

มูคยอมอุทานเจือเสียงหัวเราะ แค่เขาใช้นิ้วแตะเบาๆ ลงบนแก่นกายที่กำลังมีของเหลวไหลออกมา เสียงครางอื้ออึงปนร้องไห้ก็เล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากของอีกฝ่ายคล้ายกับมีอารมณ์ มูคยอมโน้มตัวลงไปกระซิบข้างหูราวกับหยอกเย้า

“ดูเหมือนว่าโค้ชอีจะไม่ได้เคยทำจากข้างหลังมาแค่ครั้งสองครั้งนะ”

“ฮืออ อะ อึก…”

“แต่ยังไงก็เถอะ แตกออกมาเงียบๆ ตามอำเภอใจแบบนี้ก็ได้เหรอ”

มูคยอมพูดหยอกเย้าด้วยความแปลกใจ แต่ฮาจุนกลับรู้สึกอับอาย เขาเห็นใบหน้าที่อีกฝ่ายเอามือปิดไว้แดงขึ้นกว่าเดิม

“ขะ… ขอโทษ”

ไม่จำเป็นต้องขอโทษสักนิด ขอโทษแล้วเขาจะทำไงได้ล่ะ

แม้ในใจจะคิดเช่นนั้น แต่มูคยอมก็จงใจที่จะไม่พูดออกไปเพราะรู้สึกพึงพอใจกับท่าทางที่ดูเหมือนกำลังเขินอายของอีกฝ่าย

มูคยอมถอนแก่นกายที่ถูกดันเข้าไปจนสุดออกมาช้าๆ แก่นกายของเขายังคงแข็งขืนชูชันรอการปลดปล่อย ต่างกับฮาจุนที่เสร็จสมไปแล้ว ช่องทางเหนอะหนะไร้รอยจีบถูกเคลือบด้วยเจลหล่อลื่นและน้ำกามของฮาจุน

มูคยอมคิดว่ามันเป็นภาพที่ยั่วยวนมาก เขาจ้องมองไปยังส่วนหัวแก่นกายของตนเองที่กำลังถอนออกมาจากช่องว่างของปากทางที่ขยายกว้าง ช่องทางนั้นไม่ได้หุบลงในทันทีและขยับเม้มเข้าเหมือนกับริมฝีปาก

มูคยอมใช้มือข้างหนึ่งดันเอวฮาจุนให้นอนคว่ำลง แผ่นหลังและสะโพกของอีกฝ่ายปรากฏสู่สายตาของเขา กล้ามเนื้อหลังและสะบักเรียงตัวสวยพอๆ กับกล้ามหน้าอก หลุมลักยิ้มเล็กๆ ทั้งสองข้างตรงบั้นเอวก็น่าเอ็นดู เพราะมีเซ็กซ์แค่ท่านอนมาตลอดเขาจึงไม่เคยเห็นบั้นท้ายที่ตนเองสอดใส่มาก่อน พอได้ลองให้นอนคว่ำแล้วเขาจึงรู้สึกพอใจกับความขาวที่กำลังลอยเด่นขึ้นมา

“คิมมูคยอม…?”

มูคยอมใช้มือจับก้อนเนื้อทั้งสองข้างแหวกออกให้ช่องทางที่หุบลงไปเล็กน้อยขยายกว้างแทนการตอบกลับ ฮาจุนเรียกชื่อมูคยอมเหมือนไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังจะทำอะไร มูคยอมขยับตัวขึ้นไปคร่อมร่างของฮาจุนที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับผ้าปูที่นอน จับส่วนหัวแก่นกายให้ตรงกับช่องทางด้านหลังของอีกฝ่ายแล้วสอดใส่เข้าไปจนสุด

“ฮึก อา อะ อ๊ะ อ๊า!”

ฮาจุนร้องครางเสียงหลงออกมาทันที ตัวของเขาที่อยู่ใต้ร่างของมูคยอมสั่นเทิ้มขึ้นมาอีกครั้งราวกับโดนไฟดูดทั้งที่ถูกกดไว้กับเตียง แค่กดน้ำหนักลงมาไม่พอ มูคยอมยังสอดแขนเข้าไปรั้งไหล่หน้าของฮาจุนเข้าหาตัวเพื่อไม่ให้หนีไปได้เหมือนเมื่อสักครู่

“นายเสร็จแล้ว แต่ฉันยัง”

“อือ ฮะ ฮือ อึก!”

“ต้องเสร็จกันทั้งคู่ถึงจะจบ”

มูคยอมเริ่มขยับเอว แม้จะรู้สึกเสียดายนิดหน่อยที่มองไม่เห็นหน้าของอีกฝ่าย แต่แน่นอนว่าการสอดใส่จากด้านหลังทำให้เขารู้สึกว่าเข้าไปได้ลึกกว่าด้านหน้า เสียงน้ำเหนอะหนะดังมาจากช่องทางที่เริ่มคลายตัว ตอนนี้ผนังด้านในกลืนกินกระทั่งส่วนโคนของแก่นกายได้อย่างง่ายดาย แต่มูคยอมยังต้องการมากกว่านั้นจึงกดสะโพกเน้นย้ำเข้าไปคล้ายกับจะบดเบียด จนฮาจุนเงยหน้าขึ้นทั้งที่ยังนอนคว่ำอยู่

มูคยอมโน้มศีรษะลงเล็กน้อย ใช้ลิ้นไล้ไปทั่วใบหูพลางพูดกับอีกฝ่าย

“ในท้องของนายน่ะ”

“ฮ้าา อะ อาา”

“พอใส่เข้าไป อ่า เกือบจะสุด มันก็บีบรัดเข้ามาทันทีเลย แล้วพอแตะโดนตรงนั้น บ้าเอ้ย มันก็จะตอดฉันแรงมาก”

มูคยอมคลายแรงแขนลง มือที่บดขยี้แผ่นอกเลื่อนลงต่ำ แล้วสอดเข้าไปส่งๆ ตรงระหว่างท้องน้อยที่แนบอยู่กับผ้าปูที่นอน

ตรงไหนกันนะ

มูคยอมละไล้ปลายนิ้วลงบนหน้าท้องของฮาจุนเพื่อหาจุดที่ส่วนปลายแก่นกายของเขาน่าจะสัมผัสถึง

“ตรงนี้เหรอ”

ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า แต่พอมูคยอมเอามือกดลงบนที่ไหนสักที่บนรอบสะดือที่ดูเหมือนว่าจะมีจุดนูนออกมาเล็กน้อยจริงๆ ร่างกายของฮาจุนก็บิดเร่าไปมาทั้งที่ยังถูกทาบทับไว้ใต้ร่างของอีกฝ่าย ผนังช่องทางด้านในบีบรัดแน่นขึ้นอีกครั้ง

“อ๊ะ อะ อึก!”

“เดาถูกด้วย”

มูคยอมหยอกล้อทั้งด้านหน้าและด้านหลังอย่างรุนแรงโดยยังเอามือทาบไว้บนหน้าท้อง เหมือนจะรู้สึกถึงแรงสั่นตามการขยับเข้าออกที่ปลายนิ้ว มูคยอมหยุดขยับและหัวเราะออกมาเบาๆ เขารู้สึกเหมือนมันกำลังทะลุอยู่ในท้องของอีกฝ่ายจริงๆ ฮาจุนห่อไหล่เข้า ร่างกายสั่นสะท้านทันทีที่เสียงหัวเราะดังขึ้นข้างหู อาจเพราะท่านอนคว่ำซ้อนกันทำให้อยู่ใกล้กันเกินไป ผนังด้านในจะหดตัวและตอดรัดแก่นกายของมูคยอมทุกครั้งที่ฮาจุนตัวสั่น

มูคยอมจับไหล่ของฮาจุนอีกครั้งแล้วเริ่มขยับเอว ความสุขทางกายที่กระตุ้นความรู้สึก กับความสุขทางใจปะปนรวมกันและแทรกซึมไปทั่วทุกอณูของร่างกายและดูเหมือนว่าจะกำลังครอบงำผู้ชายที่ชื่ออีฮาจุนอยู่

ไม่ใช่แค่พอใช้ได้ ไม่ใช่แค่ไม่เลว คำว่าดียังไม่พอด้วยซ้ำ

การมีเซ็กซ์กับฮาจุนมันสุดยอดมาก เขาไม่เคยมีเซ็กซ์ที่น่าสนุกแบบนี้มาก่อน

มูคยอมนึกชื่นชมจากใจ เขาตกอยู่ในภวังค์ครู่หนึ่งและเริ่มขยับเอวกระแทกเข้าไปโดยไม่คิดอะไร ได้ยินเพียงเสียงร้องครางคล้ายสะอื้นเป็นดนตรีประกอบอันแสนสุนทรีย์ มูคยอมไม่แม้แต่จะรับรู้ว่าควรต้องเอาใจใส่อีกฝ่าย อีกทั้งยังลืมควบคุมความถี่รัว เขากระแทกเข้าไปในช่องทางของฮาจุนอย่างรุนแรงโดยสุ่มเปลี่ยนมุมเข้าไปด้านข้างสลับบนล่างและปลดปล่อยออกมาซ้ำๆ

“อ๊ะ! อ๊า! ฮึ คิม มูคยอม แฮ่ก คิมมูคยอม…!”

……………………………………….