Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 30
“ฮื๊อ อ๊ะ อ๊า”
“ฮ่า”
มูคยอมหัวเราะ พอแสร้งทำเป็นเขินอายแล้วคงจะอารมณ์ดี ถึงได้ส่งเสียงครางสั้นๆ ออกมาแบบนั้น ท่าทางบิดตัวไปมาอย่างไร้สติที่ตรงหน้าของตนเองเนี่ย
มีคนจำนวนมากที่เห็นกล้ามท้องของเขาและเรียกเป็นคำขยายเลยว่าเหมือนกระดานซักผ้าหรือไม่ก็ช็อกโกแลต ทว่าตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีคนใช้แกนกายมาถูไถกระดานซักผ้าใช้เป็นอุปกรณ์ช่วยตัวเองแบบนี้
“แทบบ้าไปแล้ว”
มูคยอมไม่สามารถทนได้อีกต่อไปจึงขยับร่างกายขึ้น และทันทีที่เขาหัวเราะออกมา ตอนนั้นเองที่ฮาจุนเงยหน้าขึ้นราวกับว่าอีกฝ่ายเพิ่งจะได้สติ จากนั้นก็โซซัดโซเซยกเอวขึ้นอีกครั้ง
“อ๊ะ อื๊อ ทะ โทษที”
“ฉันบอกให้สงบลงไปก่อน แต่นายทิ้งฉันไว้แล้วแตกคนเดียว โดยที่ฉันยังไม่ได้แตะต้องมันเลยเนี่ยนะ”
มูคยอมที่เกือบจะนอนราบอยู่ก็เอนตัวขึ้นมาเช่นกัน ขณะที่มูคยอมลุกขึ้นมาฮาจุนก็กำลังนอนคว่ำอยู่เช่นเคย มูคยอมมองที่ท่อนบนร่างกายของตนเองอย่างติดตลกแล้วเหลือบมองฮาจุนด้วยความรู้สึกที่ยินดีปรีดา อีกฝ่ายกำลังนอนคว่ำหน้าลงอย่างเรียบร้อยเหมือนกับรอการลงโทษสำหรับความผิด
ตอนนี้สีหน้าของอีกฝ่ายจะเป็นอย่างไรนะ ตอนนี้เขาอยากเห็นหน้าของอีกฝ่ายแล้วละ มูคยอมดึงไหล่ของฮาจุนที่กำลังนอนอยู่นั้นให้มองมาที่ตนเอง เขาปล่อยให้ฮาจุนเอนตัวลงบนผ้าปูที่นอนอย่างเดิมแล้วจึงค่อยๆ พิจารณามองดูอีกฝ่าย
ถึงแม้ว่าฮาจุนจะไม่ได้ร้องไห้ แต่ดวงตาของอีกฝ่ายกลับแดงก่ำเพราะความตื่นเต้น ริมฝีปากบวมขึ้นเล็กน้อยและเปียกชื้นจากการอมและดูดแกนกายของมูคยอม ฮาจุนช้อนตามองมูคยอมด้วยความเซ็กซี่ ความละอายใจ และความรู้สึกสับสนปนกันจนมีสีหน้าคลับคล้ายคลับคลาว่าจะร้องไห้… มูคยอมถูกใจทุกอย่างในวันนี้มากๆ เลย
ปกด้านหน้าของเสื้อคลุมที่ติดไว้อย่างเรียบร้อยในตอนแรกนั้นถูกฉีกขาดเผยให้เห็นทั้งหน้าอกสีขาวและยอดปทุมถัน
เล็กๆ ของฮาจุน เขาชอบที่น้ำอสุจิทำให้เสื้อด้านหน้าเปียกไปหมดจนผ้าแนบกับผิวกาย ใต้สายคาดเอวหลวมที่ยังไม่คลายเต็มที่มีรอยแยกให้มองเห็นแกนกายที่เปียกชุ่มและต้นขาสีขาวนวล
ดีจังเลย ถอดน้อยๆ แบบนี้ดูเซ็กซี่กว่าการถอดออกจนหมดเสียอีก
“เข้ากับนายดีนะ”
“อะ อะไรเหรอ…”
“สีขาว”
ในขณะที่ตอบอย่างสั้นๆ เขาก็คว้าขาของอีกฝ่ายแล้วจับแยกออกจากกัน มูคยอมแหย่ส่วนหัวของเขาที่ช่องทางที่เปียกด้วยเจลและเปรอะเปื้อนด้วยน้ำอสุจิ ครั้งนี้มูคยอมที่ไม่ได้หยิบถุงยางอนามัยออกมาตั้งแต่แรกก็สอดเสียบแกนกายที่เปียกชุ่มด้วยน้ำลายที่อีกฝ่ายทั้งอมทั้งดูดอยู่ครู่หนึ่งเข้าไปอย่างนั้น
“ฮ๊าา อ๊ะ!”
ระหว่างที่ฮาจุนพิงคอไปด้านหลังและส่งเสียงครวญครางออกมา มูคยอมก็สอดแกนกายลงไปจนลึกภายในครั้งเดียว
ทางเข้าขยายออกได้ดีด้วยสี่นิ้วที่ล้วงเข้าไป และช่องทางด้านในที่ขอร้องวิงวอนก็สั่นสะท้านราวกับเกลียวคลื่น ทันทีที่ใส่เข้าไป มูคยอมก็หายใจเข้าสั้นๆ ผนังด้านในตอดราวกับว่าอีกฝ่ายจะบีบรัดเขาให้แน่น
รู้สึกดีกว่ารอบที่แล้วอีก มูคยอมที่เข้าไปถึงด้านในสุดในคราวเดียวกระแทกชนไปถึงจุดกระสันอันโปรดปรานของฮาจุนที่มันแคบลง หลังจากนั้นมูคยอมก็โยกไปตรงนั้นสั้นๆ และรวดเร็ว มันจึงทำให้ฮาจุนส่ายหน้าและส่งเสียงครวญครางออกมา
“อ๊ะ อ๊า ตรง อื้อ อ๊ะ อ๊า! ตรงนั้น ฮื้อ มะ มันแปลกๆ …!”
“ฮ่า… ไม่ได้รู้สึกแปลกๆ หรอก เสียวต่างหากละ”
“ฮ๊า อื้อ อ๊ะ อ๊า…!”
ทุกครั้งที่สอดใส่เข้าไปนั้น มูคยอมจะใช้มือคลำที่หน้าท้องของอีกฝ่ายเหมือนกับครั้งที่แล้ว เมื่อเจอจุดที่นูนขึ้นมาเขาก็กดมันลงไป ทำให้ร่างของฮาจุนสั่นไหวราวกับต้นหลิว อีกฝ่ายวางมือของตนเองลงบนมือของมูคยอม มูคยอมอมยิ้มให้กับท่าทางนั้นของอีกฝ่ายที่ราวกับขอร้องไม่ให้เขากดลงไป เขาเอนตัวลงเอาหน้าแนบหูแล้วเอ่ยถาม
“ลึกไปเหรอ ให้เอาออกไหม”
“ฮื่อ อื้อ!”
ไม่ว่าเป็นเสียงครางหรือว่าเป็นคำตอบ ฮาจุนก็เปล่งเสียงที่คลุมเครือออกมาอย่างไร้สติ
“โอเค เข้าใจแล้ว”
มูคยอมพูดอย่างนั้นและกัดใบหูของอีกฝ่าย เมื่อเขากัดใบหูและเลียด้านในรูหู อีกฝ่ายจะส่งเสียงครวญครางร้องไห้และช่องทางด้านในก็จะยิ่งตอดรัดไปอีก ทันทีที่ดึงเอวกลับไปอย่างช้าๆ เจลที่ทาไว้ด้านในช่องทางอุ่นร้อนก็ติดแกนกายออกมาด้วย
ขณะที่ส่วนหัวโป่งหนาและเส้นเลือดบนแกนกายขูดผนังด้านในค่อยๆ ชักกลับออกมา มือของฮาจุนที่กุมมือของมูคยอมเอาไว้ก็มีกำลังขึ้นมาราวกับยึดไว้แน่น
“ฮื่อ อือ อื้อ ฮ๊า…!”
เสียงครวญครางที่หลั่งไหลออกมาอย่างช้าๆ เหมือนกับแกนกายที่ค่อยๆ เคลื่อนไหวไปอย่างช้าๆ ทุกครั้งที่ชักออก ก็จะถูกดุว่าขอให้เอาออกง่ายจังเลยนะ
มูคยอมที่ลิ้มรสเสียงครางอันกระวนกระวายใจอย่างเพลิดเพลินก็พยุงร่างกายขึ้นแล้วใช้มือวางไว้ที่ข้อพับหลังเข่า
ของฮาจุน เขายกขาทั้งสองข้างของอีกฝ่ายขึ้นไปพาดไว้บนไหล่ของตนเอง เมื่อมองลงไปก็เห็นฮาจุนที่ถูกยกขึ้นจนถึงบั้นท้าย ครั้งนี้มูคยอมสอดลึกเข้าไปข้างในโดยกดน้ำหนักลงจากบนลงล่าง
“อั๊ก! อ๊ะ อ๊าๆ !”
ส่วนนั้นสอดลึกเข้าไปกว่าก่อนที่เขาขอให้อีกฝ่ายเอาออกเสียอีก ฮาจุนดิ้นร้องครวญคราง หน้าอกขาวนวลที่กระเพิ่มขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ยอดปทุมถันซ่อนอยู่ระหว่างสาบเสื้อคลุม และแขนข้างหนึ่งเลื่อนลงมาเผยให้เห็นกระดูกไหปลาร้าและไหล่ ทุกสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นที่ชื่นชอบต่อสายตาของมูคยอม
เมื่อเขากระแทกส่วนนั้นเข้าไปจนสุดแล้วชักออกมา เยื่อช่องทางด้านในก็ติดตามแกนกายราวกับบอกว่าไม่ให้มูคยอมเอามันออกไป มูคยอมหัวเราะคิกคัก เขาสอดสิ่งที่ตนเองชักออกไปนั้นอย่างไม่มียั้งพลางถามออกไป
“อ๊า!”
“ชอบเจ้านี่ขนาดนั้นเลยเหรอ”
“อื้อๆ ฮื่อ!”
“เอาออกแค่แป๊บเดียวก็ทนไม่ไหวเลยแฮะ”
“มะ ไม่ใช่ อ๊ะ อ๊า…!”
“ทำไมถึงบอกว่าไม่ใช่ล่ะ ถ้าชอบก็บอกว่าชอบสิ หืม พูดสิ”
เขาเลิกเล่นแบบนั้นและกระแทกเอวอีกฝ่ายเข้าไปเหมือนตอกตะปู แล้วสอดเข้าไปด้านในตามอำเภอใจตนเอง ฮาจุนไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร อีกฝ่ายทำได้แค่เพียงจิกผ้าปูที่นอนไว้ แต่มือใหญ่ของมูคยอมนั้นจับขาของอีกฝ่ายเอาไว้ทำให้ไม่มีหนทางที่จะหนีไปที่ไหนได้ ทุกครั้งที่สะโพกและหัวหน่าวชนกันร่างกายของฮาจุนจะสั่นสะท้าน ขาที่วางพาดเหนือไหล่ก็สั่นไปพร้อมๆ กัน
“อ๊ะ อ๊าา! บะ เบา นะ หน่อย…! อ๊า! อ๊า! ได้โปรด…!”
แทนที่จะตอบ มูคยอมกลับเอามือทั้งสองข้างแหวกบั้นท้ายออกจากกัน ช่องทางเข้าที่มีแกนกายสอดไว้อยู่นั้นตึงเปรี๊ยะไม่มีแม้กระทั่งรอยย่นเลยแม้แต่นิดเดียว เขาเห็นว่าผิวหนังบริเวณรอบๆ นั้นจะยืดออกไปอีกเล็กน้อย
มูคยอมจึงใช้นิ้วลากตามอย่างเบาๆ แล้วค่อยๆ ดันปลายนิ้วเข้าไป ช่องทางด้านในเต็มไปด้วยแกนกายหนาและรัดแน่น ดังนั้นมันจึงไม่มีช่องว่างเลย แต่มูคยอมเองนั้นรู้ดีว่าช่องทางนั้นค่อนข้างเต่งตึงและยืดหยุ่นได้ ฮาจุนเอาแต่ผลักไสมูคยอมมาตั้งแต่เมื่อครู่ราวกับหวาดกลัวสุดขีด
“ฮื้อ อ๊ะ อ๊า! มะ ไม่ ไม่ได้ ไม่…!”
“ดูสิ ฉันว่าจะทำเบาๆ นะ”
“อ๊า! ฮื่อ อ๊ะ!”
“ไม่อมให้ฉัน แถมยังเสร็จก่อน หืม จะเสียวอยู่คนเดียวหรือไง”
“ฮึก… ฉันผิด ผิด ไปแล้ว อ๊ะๆ!”
ถึงแม้ว่าจะพูดเช่นนั้น แต่ก็อีฮาจุนไม่ได้ผิดอะไร ถ้าไม่อยากอมก็ไม่ต้องอม ถ้าจะแตกก็แตกไปสิ
อย่างไรก็ตามการทำให้บรรยากาศบนเตียงมันดีขึ้น มันก็ไม่ใช่การกระทำที่ไม่ดีไม่ใช่เหรอ ฮาจุนเองก็ช่วยให้จังหวะมันเข้ากันได้ดีด้วย มูคยอมสอดนิ้วเข้าไปกระแทกจนรัดแน่น ถึงแม้จะสอดเข้าไปแค่นิ้วเดียว แต่พอใส่เข้าไปเพิ่มผนังด้านในเลยยิ่งแน่นขึ้นกว่าเดิม
“อย่าเกร็ง”
“อา อ่า….”
“อีฮาจุน ฉันอยากสอดนิ้วเข้าไป”
มูคยอมเปลี่ยนท่าทีกะทันหัน เอ่ยถามราวกับกำลังขอร้อง
“สอดเข้าไปได้ใช่ไหม”
ในระหว่างนั้นมูคยอมก็ค่อยๆ ดันนิ้วที่ไปถึงข้อต่อที่สองแล้วถาม แต่ฮาจุนไม่ตอบรับว่าได้หรือไม่ อีกฝ่ายแค่หอบหายใจเพียงเท่านั้น
“หือ ถ้าฉันกดแบบนี้ นายก็จะรู้สึกเสียวกว่าเดิมอีก”
ในระหว่างที่มูคยอมวางนิ้วลงไปบนแกนกาย แล้วสอดเข้าไประหว่างแกนกายอันแข็งขืนกับช่องทางที่รัดแน่นอย่างยากลำบากนั้น แล้วเขายังกดที่ต่อมลูกหมากครั้งหนึ่งอีกด้วย จึงทำให้ฮาจุนเบิกตาโพลงและนัยน์ตาสั่นระริก ฮาจุนอ้าปากและหายใจออกสั้นๆ สองสามครั้งราวกับหวีดร้องโดยไม่ส่งเสียง หน้าอกและเอวของฮาจุนสั่นไหวราวกับตื่นเต้น และช่องทางภายในของเขาก็ตอดแน่นราวกับจะตัดสิ่งของให้ขาด
มูคยอมค่อยๆ ขยับเอวและข้อมือไปมาถูผนังช่องทางด้านใน เขาปล่อยให้นิ้วและแกนกายของตนเองเลื่อนไปมาสลับกัน เขามองเห็นกล้ามเนื้อเหนือกระดูกเชิงกรานของฮาจุนกระตุกตามอารมณ์อย่างมัวๆ ใบหน้าที่เป็นสีแดงระเรื่อนั้นพิงคอไปด้านหลังแล้วสะบัดหน้าไปมา บ้าไปแล้ว คงไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายอดทนกลั้นเอาไว้อยู่ใช่ไหม แต่ดูเหมือนว่าฮาจุนนั้นไม่ได้ส่งเสียงออกมาจากปากที่อ้าไว้เลย
มูคยอมถามอีกครั้งเพราะท่าทีของอีกฝ่ายที่เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถรับสิ่งที่สอดเข้าไปช่องทางด้านในที่มันแข็งขึ้นกว่า
เดิมได้
“ไม่ได้เหรอ”
ทั้งๆ ที่ถามว่าทำได้หรือเปล่า แต่เขาก็ไม่ได้หยุดการกระทำนั้น ขณะที่มูคยอมมองลงมาที่ฮาจุนราวกับกำลังรอคำอนุญาต อีกฝ่ายก็หายใจถี่รั่ว เผยอริมฝีปากอยู่ราวๆ สองสามครั้งแล้วส่งเสียงแหบแห้งเล็กน้อยออกมา
“ฮึก ได้ ฮื่อ อื้อ ได้…”
มูคยอมยิ้มและโน้มกายลง ที่น่าขำคือพออีกฝ่ายบอกเขาว่าได้ แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าไม่ได้ล่ะ อย่างไรก็ตามตอนที่ได้รับอนุญาตนั้น เขาก็ได้สอดนิ้วเข้าไปแล้ว มูคยอมสอดนิ้วเข้าไปจนสุดในครั้งเดียว ดึงสาบเสื้อคลุมที่เกือบไหลเลื่อนออกมาด้านหลังจนเผยให้เห็นไหล่ จากนั้นจึงบิดยอดปทุมถันทั้งสองเบาๆ ราวกับปัดผ่านๆ
“อ๊าา!”
ตอนนี้เสียงของอีกฝ่ายกลับมาแล้ว เสียงออดอ้อนของฮาจุนดังขึ้นกว่าเดิม ช่องทางด้านในตอดรัดราวกับว่ากำลังพยายามทำให้ช่องว่างของนิ้วที่หลุดออกไปนั้นหายไป
มูคยอมดึงร่างกายอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้จนแน่น แล้วจึงค่อยๆ ใช้ฟันงับที่ยอดถันที่เขาเคยลูบไล้มัน จากนั้นเขาก็เลียมันแล้วดูดซ้ำไปซ้ำมา ฮาจุนสั่นสะท้านนอนเอนหลังแล้วใช้เท้าถีบเบาะ มูคยอมโอบแขนของฮาจุนไว้ในอ้อมแขน เขาจับหลังและเอวอีกฝ่ายไว้แน่น ถึงแม้ว่าฮาจุนจะดีดดิ้นเช่นนั้นแต่เขาก็ไม่สามารถหลุดออกจากอ้อมกอดของมูคยอมได้เลย
“อ๊าา ฮื้อๆ ฮ๊า อ๊ะ….”
เขาทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป เหมือนว่าวันนี้จะใช้เวลานานกว่าครั้งที่แล้ว
ทุกครั้งที่สนุกเช่นนี้ เขารู้สึกว่าเวลาในการมีเซ็กส์จะยาวนานขึ้นใช่ไหมนะ
มูคยอมคิดอย่างนั้นแล้วกระแทกเอวอย่างรุนแรงจากที่แต่ก่อนกระแทกอย่างเชื่องช้าอยู่สักพักหนึ่ง ร่างกายในอ้อมอก กลิ่นอายของฮาจุน เสียงและช่องทางด้านในอันทนทานที่รับความเป็นชายของเขาไป ทุกสิ่งทุกอย่างทำให้มูคยอมรู้สึกพอใจจนถึงท้ายที่สุด
“ฮื่อ ได้โปรด! ฮึก! ได้โปรด เบาๆ หน่อย…! อ๊ะ อ๊า! อ๊า! อ๊า!”
“ฮ่า ฮู่ อ๊า”
มูคยอมเร่งความเร็วในการกระแทกเอวให้เร็วและแรงกว่าเดิมจนความรู้สึกที่กำลังจะหลั่งน้ำกามนั้นพุ่งขึ้นมาอย่าง
รวดเร็ว มูคยอมกอดฮาจุนอย่างแน่นขึ้นไว้ในอ้อมแขนของตนเอง เขาหลั่งน้ำกามออกมาเมื่อสอดกระแทกเข้าไปด้านในลึกสุดแล้วแช่ทิ้งไว้อย่างนั้น
ยังมีเวลาอีกเหลือเฟือ และนี่เป็นเพียงการเสร็จรอบแรกเท่านั้น
***
มูคยอมตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลากลางดึกแล้ว
ทั้งเสื้อคลุมและสายรัดเอวที่สวมในตอนแรกต่างก็กระจัดกระจายอยู่ใต้เตียง คำขอร้องของฮาจุนที่บอกว่าให้ทำเบาๆ ถูกเขาเพิกเฉยไปจนถึงท้ายที่สุด เอาเป็นว่ามูคยอมรักษาคำพูดไว้ไม่ได้ก็แล้วกัน
ริมฝีปากบนใบหน้าของฮาจุนร้องไห้และเอื้อนเอ่ยขอให้เขาทำช้าลงหน่อย แต่ช่องทางข้างล่างกลับส่งเสียงที่ต่างออกไป ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับมูคยอมว่าเขาจะเลือกฟังทางไหน และมูคยอมก็ทำตามที่ตนเองพึงพอใจ
ฮาจุนที่ผล็อยหลับไปราวกับว่าเกือบจะเป็นลมนั้น เมื่ออีกฝ่ายหลับตาลงทำให้มองเห็นขอบตาเป็นสีแดงก่ำราวกับกำลังร้องไห้ทั้งๆ ที่หมดสติไป และยังหายใจถี่รัวเล็กน้อยอีกด้วย ในเวลานั้นมูคยอมก็ค่อยๆ ขยับเอวที่ยังคงสอดแทรกไว้กับร่างกายของฮาจุนอย่างช้าๆ แม้แต่ในยามหลับฮาจุนก็คงรู้สึกถึงการถูไถภายในช่องทางด้านในสินะ เพราะทุกครั้งที่ทำเช่นนั้นร่างกายของอีกฝ่ายจะขยับเล็กน้อย มูคยอมครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งว่าจะปลุกฮาจุนดีหรือเปล่า จากนั้นเขาจึงถอนเอวออกมา
พักหน่อยก็ได้
ในขณะที่หลับฮาจุนคงรู้ได้ว่าช่องทางด้านในมันว่างเปล่า อีกฝ่ายขมวดคิ้วพลางพลิกตัวไปด้านข้างแล้วนอนลงไป มูคยอมหัวเราะแบบไม่มีเสียงและลุกขึ้นทั้งๆ ที่เปลือยกาย ในระหว่างนั้นมูคยอมก็ดูเวลาพบว่าใกล้จะสี่ทุ่มแล้ว เขาคว้าโทรศัพท์มือถือของฮาจุนแล้วย่างก้าวออกไป
มูคยอมสวมเสื้อคลุมโดยไม่กลัดให้ดีก่อนแล้วเปิดประตูไปที่ระเบียง เขาเดินไปที่ระเบียงที่ยื่นออกมา บ้านของมูคยอมอยู่ที่ชั้นบนสุด มีพื้นที่ส่วนตัวขนาดใหญ่ที่เทียบได้กับสวนของบ้านทุกหลัง
การปลูกต้นไม้ใหญ่ที่ริมขอบนอกจากเพื่อสร้างวิวทิวทัศน์ที่สวยงามแล้ว ในขณะเดียวกันยังสามารถป้องกันไม่ให้มีการละเมิดความเป็นส่วนตัวได้อีกด้วย มูคยอมสามารถปลูกดอกไม้หรืออย่างอื่นได้ถ้าหากเขาต้องการ แต่เขาไม่ได้ใส่ใจที่จะดูแลมันมากขนาดนั้น อย่างไรก็ตามมันเป็นสถานที่ชั่วคราวที่เขาจะปล่อยทิ้งไว้หลังจากที่อาศัยได้เพียงแค่ปีกว่าๆ อยู่แล้ว
มูคยอมเหยียดขาออกแทบจะกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเก้าอี้สำหรับพักผ่อนหย่อนใจที่นั่น แม้ว่าตอนนี้จะถอดเสื้อออกตอนกลางคืนแล้วออกมาทั้งอย่างนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกหนาวเลยแม้แต่นิดเดียว หลังจากที่หอบหายใจถี่จนกระทั่งออกจากห้องที่รู้สึกร้อนอบอ้าวนั้น ดูเหมือนว่าความร้อนของความปรารถนาที่ยังคงอยู่ในร่างกายของเขากำลังค่อยๆ หายไปทีละเล็กทีละน้อย
‘ตื๊ด’
ในตอนนั้นเองที่โทรศัพท์มือถือของฮาจุนที่วางไว้บนร่างกายของเขานั้นสั่น มูคยอมแค่เอามาเผื่อไว้เฉยๆ แต่ก็นี่ละนะ บนหน้าจอปรากฏตัวอักษรคำว่า ‘แม่’ ขึ้นมา ดูเหมือนว่าในตอนที่ทำงานนั้นฮาจุนจะเฉลียวฉลาดแต่ในส่วนนี้อีกฝ่ายยังขาดความสามารถในการเรียนรู้ในด้านนี้ อีกฝ่ายควรจะบอกก่อนแล้วค่อยไปนอนสิ
“ครับ คิมมูคยอมครับ” มูคยอมกดรับสายนั้น
‘…อุ๊ย ตายแล้ว ขอโทษนะคะ ฉันโทรผิดน่ะค่ะ’
“เปล่าหรอกครับ คุณแม่ นี่เบอร์ของโค้ชอีฮาจุนถูกแล้วครับ”
มูคยอมวางแขนรองด้านหลังศีรษะและนอนลงอย่างสบาย
“วันนี้เขามาประชุมที่บ้านของผมน่ะครับ แต่มันดึกเกินไปหน่อย โค้ชอีเลยผล็อยหลับไป ผมขอโทษนะครับ แต่ผมคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าวันนี้จะให้เขานอนที่บ้านของผม”
‘อ๋อ อย่างนั้นสินะคะ เจ้านั่นไม่บอกล่วงหน้าเลย… ฉันเป็นห่วงเลยลองโทรมาน่ะค่ะ’
“ตอนนี้ทีมของพวกเรากำลังไปได้สวยเลยครับ และเพราะว่าโค้ชเขามีความสามารถมาก ทำให้งานเยอะน่ะครับ และผมคิดว่าเรื่องแบบนี้อาจจะเกิดขึ้นอีกบ่อยๆ ดังนั้นได้โปรดเข้าใจด้วยนะครับ”
‘เฮ้อ ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ ยังไงก็ฝากโค้ชอีด้วยนะคะ อะไรกันเนี่ย เพราะเจ้าลูกชายเลยฉันถึงได้คุยโทรศัพท์กับนักเตะคิมมูคยอมนะคะ’
แม่ของฮาจุนหัวเราะอย่างเขินอาย เธอเองก็คงมีความรู้สึกชื่นชมมูคยอมเช่นเดียวกับผู้หญิงส่วนใหญ่
……………………………………………………………