Half Line ข้ามเส้นนี้ไป ระวังตกหลุมรัก - ตอนที่ 49
“ฮ่า อา…”
เสียงเบาๆ ที่ดังมาจากในลำคอของมูคยอมและลมหายใจร้อนที่ส่งมาถึงร่องก้น แน่นอนว่าส่วนที่ปักอยู่ตรงด้านล่างก้นกบก็คือปลายจมูกโด่งของอีกฝ่าย
ฮาจุนกะพริบตาถี่ๆ แล้วพยายามทำความเข้าใจกับสถานการณ์ หากเขาเข้าใจไม่ผิดสิ่งที่ถูกใช้อยู่ด้านหลังก็คือลิ้นของมูคยอม และความอ่อนนุ่มที่กระทบขึ้นลงในแต่ละครั้งก็คือริมฝีปากของอีกฝ่าย
ทำไม ทำไมถึงใช้ปาก กับตรงนั้น ทำไม
“อ๊ะ อา ยะ อย่า… เอาออก ไป! อะ อือ อึ๊ก!”
“อยู่ แฮ่ก นิ่งๆ สิ”
มูคยอมนิ่งมองช่องทางที่อ้าออกเผยให้เห็นเนื้อแดงๆ ด้านในอยู่ชั่วครู่แล้วฝังริมฝีปากลงที่ร่องก้นตามเดิม ฮาจุนลองบิดบั้นเอวหนีแต่มันกลับไร้ประโยชน์ ช่องทางที่เคยถูกกายหนาตอกเข้ามาซ้ำๆ จึงอ้าออกอย่างง่ายดาย
พอคิดว่าริมฝีปากของอีกฝ่ายไกลออกไปเล็กน้อย ก็รู้สึกถึงน้ำหนักของใบหน้าที่ฝังลึกเข้ามาอีกครั้ง มือที่วางไว้บนอ่างล้างหน้ากำเข้าหากันแน่นพลางสั่นระริกเผยให้เห็นรูปทรงของกระดูกบนหลังมือ ขณะเดียวกันเสียงครางที่เต็มไปด้วยความร้อนแรงก็ดังออกมาจากปากของฮาจุนอย่างช่วยไม่ได้
“ฮือ ฮึก อื้อ! ฮ้า อือ อื้อ อึก!”
ลิ้นที่เคยใช้ลากขึ้นด้านบน ตอนนี้เขี่ยเข้ามาถึงด้านในราวกับจะทำให้ปากทางอ้าออก ก้อนเนื้อที่ถูกห่อปลายให้เรียวแหลมสอดเข้ามาลามเลียเนื้ออันเปียกชุ่มของผนังด้านในอย่างช้าๆ ราวกับหยอกล้อ
สายตาของฮาจุนพร่ามัวขึ้นเรื่อยๆ และกลับมาแจ่มชัดสลับกันไปมา เขาขยับตัวลุกขึ้นแม้เพียงเล็กน้อยและพยายามขยับสะโพกหนี แต่แรงจากมือที่บีบเค้นตั้งแต่บั้นเอวไปจนถึงเชิงกรานนั้นมีกำลังมากเกินไป และขาของเขาที่ห้อยอยู่ใต้อ่างล้างหน้านั้นก็ไม่มีกำลังเพียงพอ
“อ๊า อะ อึก! พอ ฮะ อึก มัน…!”
ยิ่งเขาพยายามวิ่งหนี ลิ้นที่ไล่ตามมาก็ยิ่งเกาะแน่น เมื่อเทียบกับแก่นกายแล้ว ก้อนเนื้อเล็กๆ นั้นขยับเข้าออกสั้นๆ และโอ้โลมภายในช่องทางต่างกับนิ้วมือหรือแก่นกายที่สอดแทรกเข้ามาด้านในอย่างรุนแรง ฮาจุนไม่สามารถตั้งสติไว้ได้เลยเพราะความรู้สึกเสียวซ่านเหมือนมีเถาวัลย์มาแนบชิดเข้ากับผนังด้านใน เปลี่ยนรูปร่างให้เกาะติดแน่นและเลื้อยไปทั่วทั้งร่างกาย
หลังจากนั้นก็รู้สึกว่าลิ้นที่เคยไล้เลียในช่องทางอยู่พักใหญ่นั้นผละออกไป ฮาจุนเพิ่งจะได้หายใจออกยาวๆ จากที่เคยหายใจได้ไม่ทั่วท้อง แต่แล้วริมฝีปากของอีกฝ่ายกลับทาบลงมาบนช่องทาง หลังจากนั้นก็เกิดเสียงเฉอะแฉะดูดดุนตรงปากทาง
“อา อ๊ะ…! อ๊า!”
มะ ไม่นะ ไม่นะ
การออกเสียงที่อู้อี้ไม่เป็นภาษาดังเล็ดลอดผ่านริมฝีปากของเขาออกมา สิ่งที่คล้ายกับจุดแสงที่ทำให้สายตาพร่ามัวแผ่กระจายไปทั่ว ขอบตาของฮาจุนร้อนผ่าว แม้แต่น้ำตาที่หยุดไหลไปชั่วครู่ก็ไหลพรากลงมาอีกครั้ง
เขารู้สึกเหมือนกับว่าเนื้อที่อยู่ด้านในถูกดูดกลืนเข้าไปในโพรงปากของมูคยอม ร่างกายเขาร้อนผ่าวขึ้นมาและหลอมละลายไปทั้งอย่างนั้น เหมือนเขาได้กลายเป็นแร่ธาตุที่ละลายไปในปากของอีกฝ่ายมากกว่าที่จะเป็นร่างกายของมนุษย์
มันแตกต่างกับตอนที่รองรับแก่นกายเข้ามา เสียงที่ชื้นแฉะเกินกว่าจะเกิดขึ้นจากช่องทางด้านหลังยังดังมาถึงข้างหู โหมเข้ามาราวกับเสียงคลื่นซัดที่เคยได้ยินบนชายหาด บริเวณที่ลิ้นและริมฝีปากสัมผัสโดนนั้นร้อนเหมือนติดไฟ มันไล่ลามบนร่างกายแล้วทำให้เขาหลอมละลาย
ฮาจุนคิดอะไรไม่ออกอีกต่อไปเพราะรู้สึกว่าทั้งตัวและในหัวอ่อนระทวยเหมือนกับน้ำตาเทียนร้อนๆ เขาส่งเสียงครางออกมาเต็มที่พลางขยับสะโพกเข้าหายิ่งกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ และในขณะที่กำลังจะปล่อยตัวไปกับการขยับปากของมูคยอม นิ้วที่ใหญ่ยาวก็เคลื่อนตัวลึกเข้ามาภายในช่องทางที่เคยถูกดูดดุนด้วยความอ่อนโยนอย่างกะทันหัน
“…อ๊ะ อื้อ…!”
อีกฝ่ายไม่ได้เคยสอดนิ้วเข้ามาด้านหลังแค่ครั้งสองครั้ง แต่ความเสียวซ่านกลับพุ่งทะยานราวกับกรดที่ไหลย้อนขึ้นมาที่คอจนเขาส่งเสียงออกมาตรงๆ ไม่ได้ ความรู้สึกชาทะลุผ่านจากปลายเท้าขึ้นมาถึงกระหม่อมราวกับกระแสไฟ
ฮาจุนบิดเร่าสะโพกไปมาและเกร็งบั้นท้ายที่กำลังตอดรัดนิ้วเอาไว้แน่น เขากำลังจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
“อ๊ะ…! อา ฮืออ มะ ไม่ ฮะ อื้อ… อ๊า!”
ถ้าทำอยู่บนเตียง ตอนนี้ฮาจุนคงใช้เท้าดันผ้าปูที่นอนไปมา แอ่นสะโพกไปข้างหลังและสั่นไปทั้งตัว แต่ทว่าตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากพยายามยืนด้วยปลายเท้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะกำลังต่อสู้กับขาที่สั่นระริกอยู่บนพื้น
มูคยอมควงนิ้วไปมาในช่องทางจนเกิดเสียงเสียดสีขึ้นขณะที่ลุกขึ้นยืน ริมฝีปากและขากรรไกรที่อ้าออกเพื่อดูดดุนและลามเลียอยู่เป็นเวลานานชาวาบเล็กน้อย
ผนังอ่อนนุ่มด้านในสั่นสะท้านตอดรัดและดึงดูดสองนิ้วไว้จนหมด ถ้ายัดแก่นกายเข้าไปข้างในตอนนี้จะรู้สึกดีแค่ไหนกัน แค่จินตนาการแก่นกายมูคยอมก็ร้อนรุ่มพลางกระตุกรับ
มูคยอมโอบรัดเนื้อบั้นท้ายทั้งสองข้างที่ส่ายไปตามแรงอารมณ์ด้วยฝ่ามือแล้วจับให้อ้าออก เขาขยับสะโพกดันกายเข้าไปในช่องทางร้อนผ่าวที่เขาเอาใจใส่และเล้าโลมมาจนถึงตอนนี้ในรวดเดียว
“ฮ้าา! ฮ้า…! อะ อ๊า!”
ร่างกายของฮาจุนกระตุกขึ้นหลายครั้งเหมือนคนถูกแส้ฟาด ผนังด้านในหดตัวเข้ามาอย่างรุนแรง มูคยอมกัดฟันอย่างไม่รู้ตัวเพราะการเคลื่อนไหวของช่องทางที่พยายามรัดแน่นเข้ามาจนรู้สึกว่าขยับต่อได้ลำบาก
“อีกแล้ว ฮู่ว ค่อยๆ กินสิ”
“อ๊าาา…! อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!”
มูคยอมอัดกระแทกเข้ามาทีเดียวจนสุดโคนราวกับตำหนิว่าให้ตอดรัดแต่พอดี เสียงร้องอันสั่นเครือดังออกมาอย่างต่อเนื่อง ผนังด้านในตอดรัดแก่นกายช้าๆ ราวกับใช้มือนวด
“ฮ่า อา…”
มูคยอมก็ครางออกมาเช่นกัน เขาเปลี่ยนจังหวะการขยับสะโพกให้ช้าลงโดยที่ยังฝังกายไว้ลึกอย่างที่ทำเป็นประจำเมื่อฮาจุนเสร็จสมจากทางด้านหลัง ถ้าขยับมากกว่านี้เขาเองก็คงจะปลดปล่อยออกมาเช่นกัน แต่ว่ามันยังไม่ถึงเวลา อาจเป็นเพราะเขาถูกขัดจังหวะก็เลยรู้สึกว่ามันไม่พอ และยังอยากจะซึมซับร่างกายนี้ให้มากกว่านี้
“อา อือ… ฮึก อ๊ะ อะ อะ อ๊า…!”
ฮาจุนร้องครางอย่างต่อเนื่องราวกับคนที่ถูกทิ่มแทงซ้ำไปซ้ำมาเมื่อถูกแก่นกายที่เอาแต่คับพองขึ้นมาเรื่อยๆ ฝังในช่องทางอย่างลึกล้ำและหมุนควงตรงผนังด้านใน ร่างกายที่ถึงฝั่งฝันเป็นครั้งที่สองแทบจะเกร็งกระตุกขึ้นมาทั้งที่นอนพับอยู่บนอ่างล้างหน้าสีขาวอยู่ครึ่งตัว
พอทรงตัวได้เต็มส้นเท้า กล้ามเนื้อขาอันเรียบเนียนก็ปูดขึ้นเป็นมัด เรียงเป็นแนวตามต้นขาและน่อง แม้จะเอาแขนทั้งสองข้างคว้าจับอ่างล้างหน้าเอาไว้ แต่ก็ยังพยุงตัวไว้ไม่อยู่
“ฮืออ อื้อ…!
แค่อดทนกับความรู้สึกเสียวซ่านก็รับไม่ไหวแล้ว แต่นี่กลับไม่มีที่นอนมารองรับร่างกายที่สั่นกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้อีก ถ้าเป็นเวลาปกติ แค่อดทนกับความเสียวซ่านไปจนกว่าจะหยุดสั่นได้ก็เพียงพอแล้ว แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่
ขณะที่บิดสะโพกไปมาและแผ่นหลังสั่นคลอน ฮาจุนไม่รู้จะทำอย่างไรจึงใช้แขนค้ำร่างกายเอาไว้และแหงนศีรษะขึ้น เขากำลังพยายามจะลองลุกขึ้นยืนตรงๆ ให้ได้แม้เพียงสักนิด แต่ขาที่ไร้เรี่ยวแรงกลับซวนเซไปมาและตัวก็กำลังจะล้มลง
“ยังไม่ใช่ตอนนี้”
มูคยอมเอามือจับกระดูกเชิงกรานที่กำลังจะร่วงลงไว้ แล้วคว้าหมับเข้าที่ด้านบนท้องน้อยใกล้ๆ กระดูกหัวหน่าว
ประสานสองมือบนบั้นเอวที่ห้อยลงมา แล้วรั้งเข้าหาตัว ฮาจุนทรุดตัวลง แก่นกายที่กำลังจะหลุดออกไปถูกเสียบเข้ามาจนถึงจุดที่ลึกที่สุด
“ฮ่ะ อ๊าาา!”
ฮาจุนใช้ปลายเท้าที่กำลังชาจิกพื้นไว้แล้วหวีดร้องออกมา ต่างกับเสียงของมูคยอมซึ่งดังขึ้นมาติดๆ มันทุ้มต่ำและแผ่วเบาราวกับกำลังปลอบเด็กที่กำลังร้องไห้
“ฉันรู้ๆ เหนื่อยใช่ไหมล่ะ”
ไม่สิ การบอกว่าตัวเขาถูกแขนของมูคยอมรั้งไว้จนขาแทบจะลอยจากพื้นคงเป็นคำอธิบายที่ชัดเจนกว่า ฮาจุนแค่ใช้ปลายเท้าแตะพื้นไว้ จึงไม่สามารถรับน้ำหนักตัวได้อย่างเต็มที่
“อดทน อีก แฮก หน่อยก็แล้วกัน”
“อะ ฮื้อ… ฮะ อ่า! อะ อ๊ะ อ๊ะ! อ๊า!”
แฮก อ่า!
มูคยอมเริ่มตอกย้ำเข้าไปทางด้านหลังของฮาจุนที่ยืนด้วยท่าทางโอนเอนอย่างรวดเร็วและรุนแรง อีกฝ่ายซุกแขนกับหน้าลงกับอ่างล้างหน้า และถูกเขาใช้แขนรั้งสะโพกไว้จนแทบจะลอยอยู่กลางอากาศ
เหมือนผนังด้านในที่แนบชิดกับแก่นกายอย่างเหนียวแน่นจะไม่รับรู้ถึงการปลดปล่อยของเจ้าของร่างกาย มันจึงสั่นไหวเล็กน้อยเพราะความเสียวซ่านและเอาแต่ดูดกลืนตอดรัดราวกับต้องการแก่นกายของมูคยอมมากกว่านี้
ภาพท้ายทอยที่ค้อมลงไปเข้ามาอยู่ในสายตาของมูคยอม เขาฟาดก้นฮาจุนอย่างแรงให้อีกฝ่ายรู้สึกเสียวซ่านถึงขีดสุด เนื้อกระทบกันจนเกิดเสียงและสั่นคลอนทันทีที่ฟาดลงไป ดูเหมือนว่าหากไม่ทันได้ระวังศีรษะฮาจุนก็คงจะกระแทกกับหัวมุม มูคยอมเลื่อนแขนที่เคยจับท้องน้อยของฮาจุนล็อกไว้ขึ้นมาทางแผ่นอกแล้วจับร่างกายท่อนบนของอีกฝ่ายให้ตั้งขึ้น ตอนนั้นฮาจุนถึงได้สัมผัสพื้นอย่างเต็มเท้าและยืนตัวตรง
“ฮะ อึก!”
ฮาจุนแหงนหน้าขึ้นแล้วครางออกมาทันทีที่มูคยอมเปลี่ยนมุมสอดแก่นกายเข้ามาด้านใน เขาลนลานเอามือจับแขนของอีกฝ่ายที่อยู่บนแผ่นอกของตัวเองไว้
“อีฮาจุน จับฉันไว้แน่นๆ ล่ะ”
มูคยอมยกต้นขาข้างหนึ่งของอีกฝ่ายขึ้นในท่ายืนแล้วพาดไว้บนแขน ฮาจุนที่ยกขาอันเปลือยเปล่าขึ้นมาอยู่ในท่าทางที่เหมือนกับสุนัขกำลังจะฉี่หันไปเห็นภาพตัวเองที่สะท้อนในกระจกก็น้ำตาไหลออกมา เขาหลับตาลงขณะที่กำลังจะร้องไห้ สีหน้าแบบนั้นทำให้ท้องน้อยของมูคยอมร้อนรุ่มขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนนี้มูคยอมก็อยากไปถึงฝั่งฝันแล้วเช่นกัน เขากัดฟันและสอดแก่นกายที่คับพองเข้าไปอย่างหนักหน่วงเพราะอยากปลดปล่อยตั้งแต่เมื่อสักครู่ ปลายแก่นกายที่เคลื่อนตัวเข้าไปในท่ายืนตอกขึ้นไปบนต่อมลูกหมากของฮาจุนอย่างหนักหน่วง แล้วย้ำเข้าไปในจุดที่ลึกที่สุด
ฮาจุนถูศีรษะไปกับร่างกายของมูคยอมอย่างไม่ทันระวัง เขาไม่สามารถดิ้นไปมาได้ตามใจเพราะยืนด้วยขาข้างเดียว คำพูดที่ขาดตอนดังขึ้นปะปนกับเสียงครวญคราง
“อ๊ะ ฮือออ…! อะ อึก มะ อะ อันนี้ ไม่เอา… อะ อือ ฮึก!”
ขาทั้งสองข้างแยกออกกว้าง แก่นกายแข็งขืนตรงหว่างขาที่เปิดโล่งของฮาจุนสั่นไหวไปมาเหมือนจะปลดปล่อยออกมาอีกรอบในไม่ช้า อยู่ๆ มูคยอมก็ยิ้มออกมาขณะที่กำลังขยับเอวพลางมองเข้าไปในกระจก
แก่นกายอันสั่นไหวของฮาจุนที่เขาได้อมและดูดเลียในวันนี้เป็นครั้งแรก ตอนนี้กลับดูน่าเอ็นดูไม่น้อย แม้ว่าในโลกนี้จะมีสิ่งที่เรียกว่าอารมณ์ทางเพศก็ตาม แต่ถ้าเขาเป็นไปได้ขนาดนี้มันไม่ตาถั่วเกินไปหน่อยเหรอ
ทั้งใบหน้าที่อาบน้ำตาเพราะแรงอารมณ์ ทั้งกล้ามเนื้อที่ขยับทุกครั้งที่อีกฝ่ายตอกกาย ทั้งสีของตุ่มไตบนแผ่นอกที่ยังไม่หายบวมแดงจากการถูกดูดแรงๆ และสัมผัสซ้ำไปซ้ำมา แม้กระทั่งช่องทางที่ตอนนี้หุบเข้าออก ไปจนถึงแก่นกายที่สั่นคลอนไปมา
“แม่งเอ้ย หมดคำจะพูดจริงๆ…”
ได้ ยอมรับเลย ว่าน่าเอ็นดูตั้งแต่หัวจรดเท้า
มูคยอมเผยยิ้มออกมาเมื่อคิดได้ว่าความรู้สึกของตัวเองมันไร้สาระ เขาใช้ฟันลากผ่านตรงใบหูของฮาจุนช้าๆ
“อีฮาจุน ทำไมแก่นกายนายก็น่าเอ็นดูล่ะเนี่ย”
“อึก อื้อ! ฮือ ฮื้อออ… ยะ หยุด! หยุดได้แล้ว! มันแปลกๆ…! รู้สึก แปลกๆ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า…!”
“วันนี้ก็เสร็จพร้อมกันไหมล่ะ”
มูคยอมตอกกายเข้ามาด้านในรัวๆ อย่างรุนแรงเหมือนบอกให้รู้ว่ามันใกล้จะจบลงแล้ว และสุดท้ายเขาก็ปลดปล่อยน้ำรักที่ทนเก็บกักไว้มานานเข้าไปเต็มด้านในร่างกายของฮาจุน ช่องทางด้านในที่รองรับของเหลวอุ่นเอาไว้ตอดรัดแก่นกายของเขาแน่นราวกับจะกักเก็บเอาไว้และโอบรัดตัวตนเขาจนถึงที่สุด
มูคยอมรู้สึกเพลิดเพลินไปกับความเสียวที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างกาย เขากอบกุมแก่นกายของฮาจุนไว้ เพื่อให้ไปถึงฝั่งฝันพร้อมกัน แค่นั้นเอง
“อา อะ อ๊ะ อ๊ะ ฮือ อ๊าาา!”
แต่ทันทีที่มือเขาสัมผัสกับแก่นกายของฮาจุน แผ่นหลังของอีกฝ่ายที่ทาบอยู่บนแผ่นอกเขาก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟดูด แล้วพอแก่นกายที่อยู่ในกำมือกระตุกหงึกหนึ่งครั้ง น้ำจากส่วนปลายก็พุ่งทะลักออกมา
ดวงตาของมูคยอมเบิกโพลง
น้ำที่ทะลักออกมาจากแก่นกายเลอะบนมือมูคยอมแล้วไหลลงมาจนหยดลงบนพื้นห้องน้ำ สีของมันใส อีกทั้งมีปริมาณมาก ซึ่งชัดเจนว่าไม่ใช่น้ำกาม
“ฮือ อื้อ อือ… อะ ฮะ ฮึก อ๊ะ อา…!”
ทั้งที่กำลังปลดปล่อยน้ำออกมาอย่างนั้น ร่างขาวที่อ่อนแรงกลับไม่สามารถอดทนต่อการสั่นไหวจากความรู้สึกเสียวซ่านได้ และหายใจหอบระรัว ฮาจุนถูแผ่นหลังกับศีรษะเข้ากับต้นคอและแผ่นอกของมูคยอมที่ตัวเองกำลังพิงไว้ แม้ว่ามูคยอมจะยืนรองรับน้ำหนักอีกฝ่ายอยู่อย่างมั่นคง แต่เขากลับเหม่อมองการปลดปล่อยที่สะท้อนจากในกระจกตาไม่กะพริบ
ฮาจุนที่ค่อยๆ หายใจเป็นปกติตั้งศีรษะที่เคยพิงมูคยอมขึ้นมา และมองไปที่กระจกตรงหน้าตัวเองอย่างเหม่อลอย
“อึก…”
ฮาจุนเอามือปิดบังใบหน้าอันแดงก่ำที่ไม่ได้เกิดขึ้นเพราะความต้องการแต่เพราะตอนนี้เขาซ่อนความรู้สึกอยากร้องไห้ไว้ไม่ได้ มูคยอมตกใจที่ฮาจุนพุ่งพรวดขึ้นมาตรงหน้ากะทันหันจนลืมว่าจะพูดอะไรกับอีกฝ่าย เขามองที่ใต้หัวไหล่โดยที่ไม่ได้ปล่อยมือจากแก่นกายที่ยังมีน้ำไหลออกมาเรื่อยๆ
นี่มันอะไรกัน… ฉี่ออกมาเหรอ
มูคยอมปล่อยขาฮาจุนลงแล้วใช้มือรูดรั้งแก่นกายที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำที่ไหลลงมาอีกหลายๆ ครั้งทันที
“ฮึ อ๊ะ! ยะ อย่า!”
ฮาจุนหวีดร้องขึ้นและบิดเอวไปมา มันให้ความรู้สึกเรียบลื่นไม่เหมือนปัสสาวะ ไม่มีความรู้สึกน่าขยะแขยงเลยเพราะกลิ่นก็ต่างกัน
หรือว่านี่คือ…
มูคยอมแค่นหัวเราะออกมาเองโดยอัตโนมัติ แม้จะเคยได้ยินเรื่องที่ว่าผู้ชายก็สามารถหลั่งน้ำออกมาได้เช่นกัน แต่แน่นอนว่าเขาไม่ได้ให้ความสนใจนัก ต้องขอบคุณฮาจุนจริงๆ ที่ทำให้เขาได้เห็นอะไรหลายๆ อย่างที่เคยคิดว่าจะไม่ได้พบเจอในชีวิตนี้ มูคยอมประหลาดใจมากจนรู้สึกอยากจะจับฮาจุนเอาไปคุยโม้เสียตอนนี้
ถ้าอย่างนั้นเขาก็ต้องถามอย่างตรงไปตรงมาเสียตอนนี้เลยว่าอีกฝ่ายได้หลั่งออกมาหรือเปล่า อย่างนั้นไม่น่าสนุกกว่าเหรอ มูคยอมฉีกยิ้มกว้างแล้วพูดหยอกฮาจุน
“ฉี่ออกมาเหรอ”
“ฮึก มะ ไม่ ไม่ใช่…”
“เหมือนจะใช่เลยนะ นายฉี่ใส่มือฉัน”
“อึก อะ ฮึก…”
มูคยอมเบาเสียงลงเล็กน้อยและกระซิบที่ข้างหูอีกฝ่าย
“พอเห็นนายฉี่แล้ว ฉันก็อยากปล่อยออกมาบ้างเลย”
“ฮ้าาา อึก”
“แต่ฉันยังไม่อยากเอาออก งั้นปล่อยข้างในตัวนายเลยดีไหม”
ร่างกายของฮาจุนเกร็งขึ้นเล็กน้อยราวกับรู้สึกประหม่ากับคำพูดนั้น มูคยอมค่อยๆ ขยับแก่นกายที่ยังแข็งขืนแม้จะปลดปล่อยไปแล้ว ราวกับจะปล่อยของเหลวออกมาจริงๆ
แต่ระหว่างที่มูคยอมทำอย่างนั้นฮาจุนก็กล้ำกลืนความรู้สึกอยากร้องไห้ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและหยุดอยู่นิ่งโดยที่ร่างกายยังคงแข็งเกร็ง มูคยอมขมวดคิ้วขณะที่ตอกกายสวนขึ้นไปในส่วนลึกของผนังด้านในที่ตอดรัดแน่น ตอนนี้ฮาจุนที่เสร็จสมไปแล้วสองครั้งรวมถึงหลั่งน้ำออกมา กลับตัวสั่นระริกพลางกระตุกเกร็งแม้แต่กับการกระตุ้นเพียงเล็กน้อย