The Legendary Mechanic - ตอนที่ 825 -826

ตอนที่ 825 ภารกิจลับ
ต่อหน้าอำนาจเด็ดขาดไม่ว่าเผ่าเอลฟ์ยักษ์จะรู้สึกยังไง พวกเขาก็ไม่อาจหยุดยั้งได้
ประสิทธิภาพอุปกรณ์ขุดสูงมากและทรัพยากรก็เติมคลังอย่างรวดเร็ว
ในระหว่างกระบวนการขุดกองกำลังสำรวจพบทรัพยากรที่ซ่อนอยู่ใต้ดินกว่าเดิม เพิ่มมูลค่าของดาวยิ่งขึ้น
หานเซี่ยวพอใจมากขณะมองรายงานในมือเขา
แม้ผลประโยชน์ของการขุดที่มีทรัพยากรมากมายในวงแหวนดาวกระจายจะไม่น้อยเขาก็ยังอยู่ในดินแดนคนอื่น และไม่มีอิสระพอ แต่ทว่า เขาสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจชอบบนดาวทรัพยากรที่เขาพบในโลกริบหรี่ ขอแค่ไม่ยึดหมด จักรวรรดิย่อมไม่แทรกแซง
วัสดุเหล่านี้สามารถขายกลับให้จักรวรรดิได้หรือนำกลับไปที่วงแหวนดาวกระจายเพื่อขายหานเซี่ยวเก็บทั้งหมดไว้ชั่วคราวและมีบุคคลที่มีประสบการณ์คอยดูแลการขาย
หลังก่อสร้างประตูดาวกองทหารเล็กๆจากจักรวรรดิก็ปรากฏตัว หลังทักทายหานเซี่ยว พวกเขายังเข้าร่วมในปฏิบัติการขุดเหมืองและรับหน้าที่ให้การศึกษาแก่ชนพื้นเมือง
หลังส่งมอบง่ายๆหานเซี่ยวก็เรียกกองกำลังส่วนหนึ่งเขากลับมา
พวกเขาเสร็จสิ้นการสำรวจดาวแพนกูรัสขั้นต้นแล้วและสิ่งเดียวที่เหลือไว้ให้เขาทำคือเริ่มขุดเหมืองเขาตัดสินใจยังอยู่บนดาวไปอีกสองวันและยอมให้ผู้เล่นเพลิดเพลินสักเล็กน้อยก่อนออกค้นหาดาวอื่น
ผู้เล่นทุกคนจากกองทัพได้พบดาวแรกพวกเขาและมีความเข้าใจเกี่ยวกับภารกิจโลกริบหรี่นอกจากนี้ ผู้เล่นทุกคนที่พบดาวทรัพยากรสามารถเลือกอยู่บนดาวต่อได้และขุดหาทรัพยากร
ผู้เล่นทั่วไปย่อมปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าวทำไมพวกเขาต้องยอมละทิ้งป่าทั้งป่าเพื่อต้นไม้ต้นเดียว? แต่ทว่า กิลด์ชั้นหนึ่งมากมายตรงกันข้าม เพราะสมาชิกแกนส่วนใหญ่ที่ติดตามกองยานหลักของหานเซี่ยว พวกเขาไม่อาจทนทิ้งทรัพยากรอันมีค่าบนดาวแพนกูรัสได้
สำหรับกิลด์นกสิบตัวในป่าไม่อาจเอาชนะได้ด้วยมือเดียว พวกเขาต้องการทรัพยากรระยะยาวเพื่อให้ประโยชน์แก่กิลด์ เช่นนั้น หลายกิลด์จึงทิ้งกำลังคนไว้ส่วนหนึ่งเพื่อขุดหาทรัพยากร
เพราะอุปกรณ์ขุดเหมืองขนาดใหญ่ล้วนเป็นของกองทัพกิลด์เหล่านี้จึงสามารถซื้อชุดผึ้งงานเพื่อให้กับสมาชิก ทรัพยากรที่พวกเขาได้รับจะเป็นการเก็บเกี่ยวกิลด์ในระยะยาว
ผู้เล่นมีวิธีการของตนเองเพื่อเก็บเกี่ยวรางวัลและหานเซี่ยวก็ไม่หยุดพวกเขาเหนือสิ่งอื่นใด มันคือถั่วลิสงสำหรับเขา และมันจะไม่มีประสิทธิภาพสำหรับเขาที่จะหยุดผู้เล่นจากการทำอะไรตามใจชอบ ตราบเท่าที่เขาสามารถสนองความโหยของกิลด์เหล่านี้ได้ ความรู้สึกผูกพันธ์กับกองทัพก็จะยิ่งเพิ่ม
กิลด์ต่างๆที่มาจากเส้นทางดาวยังสามารถเลี้ยงผู้เล่นกลุ่มหนึ่งและทิ้งผู้เล่นไว้เพื่อขุดทรัพยากรได้เมื่อกิลด์ใหญ่ทั้งสี่เห็น พวกเขาก้ตัดสินใจร่วมมือกับกิลด์ชั้นหนึ่งอื่นและสร้างปัญหากับคนนอกเหล่านี้หลังกองยานหลักออกไป ตราบเท่าที่กองยานหลักไม่อยู่ คนนอกย่อมถูกพวกเขารังแก
ในเวอร์ชั่น4.0ของชีวิตก่อนหน้าหานเซี่ยวกิลด์ต่างๆยุ่งกับการทำลายสถานที่ขุดของกันและกันตอนพวกเขาอยู่ในโลกริบหรี่ ตอนนี้ที่ผู้เล่นจากต่างชาติอยู่ในเขตแดนของกิลด์จีน กิลด์จีนย่อมไม่ปล่อยพวกเขาไป
เพราะหานเซี่ยวอนุญาตให้ผู้เล่นข้ามทุ่งดาวล่วงหน้าการแข่งขันระหว่างกิลด์จึงปรากฏก่อนหน้า
…
พายุลูกใหญ่โหมกระหน่ำเหนือมหาสมุทรบนดาวแพนกูรัสและคลื่นก็ปั่นป่วน
หนึ่งในฐานเหมืองตั้งบนมหาสมุทรและมันยังทรงตัวแม้จะมีคลื่นแรงม่านพลังทรงกลมบดบังฐานจากคลื่นและหยดน้ำก็สามารถเห็นได้บนม่านพลังเมื่อคลื่นกระทบ
ตรงขอบฐานนักรบหลายคนดำลงปในมหาสมุทรด้วยอุปกรณ์สำรวจบนหลัง ด้านใต้ฐานคือสายแร่ผลึก และคนเหล่านี้ก็กำลังตรวจสอบสถานการณ์ใต้สมุทร
จันทราเมเปิ้ลยังรับภารกิจนี้เธอสวมเกราะและรีบดำลงไปหลายพันเมตร
วิสัยทัศน์เธอเป็นสีน้ำเงินเข้มและน้ำก็กลายเป็นดำเมื่อเธอมองไปข้างหน้าความรู้สึกลึกลับทำให้เธอกลัวและเธอก็ได้ยินเพียงเสียงเรดาห์ดังปี้บๆ กับเสียงลมหายใจ
ความเงียบนี้ทำให้บรรยากาศดูน่ากลัวจนจันทราเมเปิ้ลสั่นสะท้าน
“ฉันควรกลับไป…ฉันไม่น่าทำภารกิจนี้เลย”จันทราเมเปิ้ลกลัวมากแม้เธอจะเป็นเกรดB ค่าสถานะของตัวละครเธอก็ไม่ช่วยเธอป้องกันจากความรู้สึกกลัว เธอรู้สึกว่าเธอเป็นโรคกลัวทะเล
เพียงเมื่อเธอเตรียมจะว่ายขึ้นสัญญาณเตือนก็ดังบนเรดาห์
“ตรวจพบสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่!เป้าหมายกำลังใกล้เข้ามา!”
น้ำรอบตัวเธอเริ่มปั่นป่วนและจันทราเมเปิ้ลก็รู้สึกราวกับเธอไม่อาจควบคุมร่างกายได้เธอรีบใช้อุปกรณ์สร้างความเสถียร และแสงสีขาวก็ยิงออกจากเกราะเธอก่อนร่างเธอจะมั่นคง
ก่อนเธอจะได้สังเกตรอบๆเรดาห์ก็แสดงจุดแสงที่กำลังพุ่งมาทางเธอเหมือนขีปนาวุธ
จันทราเมเปิ้ลหันไปมองด้วยความว้าวุ่นและสัตว์ร้ายขนาดมหึมาก็ปรากฏในวิสัยทัศน์เธอมันมีกรงเล็บนับไม่ถ้วนและหัวมันก็ดูเหมือนจะเป็นการผสมของงูและมังกร ปากของมันเปิดกว้างและเข้ามาใกล้เธออย่างรวดเร็ว
จากนั้นสายตาเธอก็มืดไปและถูกสัตว์ร้ายกลืน
สัตว์ร้ายช้าลงหลังเสร็จสิ้นการตามล่าเธอและกำลังจะได้เพลิดเพลินกับมื้ออาหารแต่ทว่า ร่างมันกลับเริ่มบิดเบี้ยวราวกับมันเจ็บปวดมาก
วินาทีต่อมาแสงสีฟ้าก็ระเบิดจากตัวของสัตว์ร้ายและมันก็ระเบิดเป็นชิ้นๆ
บูม!
เนื้อเลือดม่วงระเบิดในทะเลและเกราะของจันทราเมเปิ้ลก็ปกคลุมด้วยของเหลวเหนียว มันผสมระหว่างเลือดและน้ำย่อย
เมื่อเห็นฉากนองเลือดนี้จันทราเมเปิ้ลก็รีบปิดเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่และฉากตรงหน้าก็มีเลือดน้อยลง
เธอตกใจกับการปรากฏของมันและลืมสู้กลับเธอได้สติหลังถูกมันกลืนและใช้พลังเธอเพื่อฆ่ามันง่ายๆ
จันทราเมเปิ้ลเก็บอาวุธเธอไปและเตรียมพร้อมว่ายขึ้นไปด้านบนทันใดนั้น เรดาห์เธอก็พบวัตถุโลหะผิดปกติที่อยู่ภายในตัวสัตว์ร้าย
“ฉันพบอะไรเข้า?”ดวงตาจันทราเมเปิ้ลเป็นประกายในฐานะผู้เล่นที่ชอบเนื้อเรื่อง เธอเป็นคนอยากรู้อยากเห็น และสัญชาตญาณก็ร้องบอกว่าเธอพบสิ่งสำคัญเข้า
หลังลังเลเธอก็หยุดว่ายขึ้นและพลิกตัว
ตึง!
วัตถุโลหะหนึ่งเมตรถูกดูดเข้าฝ่ามือเธอโดยแรงแม่เหล็ก
มันดูเหมือนอุปกรณ์ตรวจจับแต่เละเทะมาก มันมีร่องรอยสึกกร่อนทั่ว มีหลุมมากมายบนผิวของอุปกรณ์ราวกับมันถูกกัดแทะ
ท่านพบอุปกรณ์ตรวจจับที่ไม่รู้จัก
อุปกรณ์ตรวจจับที่ไม่รู้จัก: สิ่งนี้ดูเหมือนจะเป็นเศษซากอุปกรณ์ตรวจจับกาแล็กซี่ มันเสียหายหนักมาก แต่เทคโนโลยีของมันเกินกว่าขอบเขตของชนพื้นเมือง มันดูเหมือนจะมาจากอารยธรรมอื่นและอาจมีข้อความลับภายใน ท่านสามารถมอบมันให้NPCพิเศษเพื่อแลกกับรางวัลได้ หรือ ท่านสามารถพยายามซ่อมมันและเปิดใช้งานมัน นี่จะให้ผลลัพธ์พิเศษ โปรดพิจารณาตัวเลือกท่านให้ดี(ต้องใช้ความสามารถช่างกล)
ท่านได้รับแต้มสำรวจ6หน่วย
“มันเป็นภารกิจลับจริงๆ!”
ดวงตาจันทราเมเปิ้ลสว่างวาบและความกลัวที่เธอมีก็ถูกทิ้งขว้างจากนั้นเธอก็เล่นกับอุปกรณ์ตรวจจับนั้นด้วยความอยากรู้ เธอชอบขุดเนื้อเรื่องลับมากที่สุด
โดยไม่ลังเลเธอรีบนำของกลับไปฐาน โดยไม่ถอดเกราะ เธอรีบตรวจสอบมัน ความสามารถช่างกลเธอตรงข้อกำหนดเบื้องต้น และผลลัพธ์การประเมินก็เด้งขึ้น
การประเมินสำเร็จ!
ท่านได้รับ[ตัวระบุพิกัดเสียหาย]ของชิ้นนี้ใช้เพื่อระบุพิกัดในอวกาศ
สถานะปัจจุบัน: เสียหายหนัก ระบบทำงานผิดปกติและคุณสมบัติทั้งหมดก็ปิดตัว
“นี่คือเทคโนโลยีระดับสูง”จันทราเมเปิ้ลแปลกใจของชิ้นนี้อยู่ระดับของระบบดาวแล้ว หมายความว่าดาวแพนกูรัสเคยถูกพบโดยอารยธรรมอื่นมาก่อน?
ยังมีความเป็นไปได้ที่ของชิ้นนี้จะถูกทำลายในจักรวาลและตกลงมาบนดาวถูกกลืนโดยอสูรท้องทะเล หากไม่ ดาวแพนกูรัสคงมีแขกมาเยี่ยมเยือนนานแล้ว
จันทราเมเปิ้ลตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกเครื่องนี้เป็นของมีค่าและเธอจะได้รับรางวัลหากเธอส่งมอบมันให้กองทัพ
แต่ทว่าเธอไม่อาจระงับความอยากรู้ได้ และเธอก็อยากซ่อมมันเพื่อดูผลพิเศษและคนประเภทไหนที่เธอจะดึงดูด
หลังลังเลสักพักจันทราเมเปิ้ลกัดฟันและความอยากรู้ก็ชนะ
ท่านใช้[การซ่อมแซมระดับกลาง]กับ[ตัวระบุพิกัดเสียหาย]!
กำลังตัดสิน..สำเร็จ
ระดับท่านสติปัญญา ความรู้สายอาชีพและทักษะท่านเป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น
ความคืบหน้าการซ่อม2%…14%…35%…
ซ่อมสำเร็จท่านได้รับ[ตัวระบุพิกัด]
จันทราเมเปิ้ลยินดีและใช้งานมันโดยไม่ลังเล
ตื้อตื้อ…
ตัวระบุสว่างและเริ่มส่งพิกัดไปหาองค์กรลึกลับ
ท่านกระตุ้น[ต้นกำเนิดลึกลับของตัวระบุพิกัด]!
คำแนะนำภารกิจ: ท่านพบตัวระบุพิกัดขั้นสูงมากบนดาวพื้นเมือง ท่านไม่รู้ว่าใครคือคนส่งตัวระบุนี้มาแต่เลือกเปิดใช้งานมัน หลังพิกัดถูกส่ง มันอาจดึงดูดองค์กรลึกลับ
ข้อกำหนดภารกิจ: ติดต่อกับองค์กรลึกลับ
รางวัล: ค่าประสบการณ์สามล้าน แต้มสำรวจ70 เศษทักษะ[นักสำรวจผู้กล้าหาญ] x1 (ต้องใช้สองเศษเพื่อรวม)
[นักสำรวจผู้กล้าหาญ]: ทักษะพิเศษ เมื่อกำลังสำรวจสถานที่ลึกลับและประเมินวัตถุลึกลับ ท่านสามารถใช้ทักษะนี้เพื่อรับข้อมูลบางอย่าง มันสามารถใช้ซ้ำได้กับเป้าหมายเดิม คูลดาวน์ : 7วัน ทุกครั้งที่ใช้ ท่านจะติดสถานะ[ใจร้อน] -60%โชค เป็นเวลา14วัน
หมายเหตุ: ตราบเท่าที่ท่านกล้าหาญ จักรวาลคือบ้านท่าน
ภารกิจนี้เชื่อมกับภารกิจเนื้อเรื่องหลักโลกริบหรี่ท่านสามารถรายงานสถานการณ์ต่อกองกำลังท่านและได้รับความช่วยเหลือของNPC(แนะนำอย่างยิ่ง)
“รางวัลนี้คือเศษทักษะ?รางวัลนี้หายากมากฉันสามารถขอความช่วยเหลือจากกองกำลังได้ด้วย นี่หมายความว่าผลลัพธ์ของการเปิดใช้งานตัวระบุนั้นร้ายแรงมาก?”จันทราเมเปิ้ลตกใจ
เมื่อคิดถึงการส่งตัวระบุร่างของผู้บัญชาการกองทัพก็ผุดในหัวเธอ
…
“เธอพบตัวระบุพิกัดของอารยธรรมขั้นสูงบนดาวนี้?”
เมื่อมองตัวระบุในมือจันทราเมเปิ้ลหานเซี่ยวก็อดแปลกใจไม่ได้
เขาคิดว่าจันทราเมเปิ้ลมาเพื่อเรียนทักษะจากเขาไม่คิดว่าเธอจะนำเครื่องมือลับมาให้
มีเพียงจักรวรรดิที่กำลังสำรวจแถบนี้และตัวระบุนี้ก็เป็นของหนึ่งในอารยธรรมพื้นเมืองในโลกริบหรี่แน่ ตามทักษะเทคโนโลยีภายในตัวระบุ ต้นกำเนิดของมันควรเป็นอารยธรรมระบบดาว
นอกจากนี้ตัวระบุนี้ยังใช้เทคโนโลยีตัวขับธรรมดาเพื่อเดินทาง ความเร็วมันควรจำกัด นี่หมายความว่าอารยธรรมที่ส่งตัวระบุนี้ควรอยู่ภายในระบบดาว
แต่ทว่าหานเซี่ยวจำไม่ได้ว่ามีอารยธรรมระบบดาวรอบภูมิภาคทางใต้ของกลุ่มดาวการู ข้อมูลการสำรวจของจักรวรรดิไม่ระบุว่ามีอารยธรรมระบบดาวใดในแถบนี้ เขายังไม่ได้ยินเหตุการณ์จากNPCในชีวิตก่อนหน้าเขาด้วย
หรืออารยธรรมที่ส่งตัวระบุมาถูกทำลายไปแล้วและเหลือแค่เศษซาก?นั่นเป็นไปได้เช่นกนั
แต่ทว่าภารกิจลับดันโผล่บนหน้าต่างสถานะหานเซี่ยวเมื่อเขาได้รับตัวระบุพิกัดและข้อกำหนดภารกิจก็คืออารยธรรมลึกลับนั่นยังอยู่
ในชีวิตก่อนหน้าเขาช่วงเริ่มการสำรวจโลกริบหรี่คือช่วงการอัปเดทเวอร์ชั่น และผู้เล่นก็สามารถได้รับข้อมูลช่วงเริ่มโดยการค้นหาบันทึกและเรื่องราว หรือว่าจะมีเนื้อเรื่องลับที่ไม่ถูกค้นพบ?
จันทราเมเปิ้ลมี่รู้ว่าหานเซี่ยวยังรับภารกิจได้ด้วยและคิดว่าเธอควรอธิบายหานเซี่ยวยังไง
“ขอฉันศึกษาสิ่งนี้สักพัก”หานเซี่ยวกล่าว”บางทีฉันอาจพบอะไรบางอย่าง”
เมื่อได้ยินจันทราเมเปิ้ลก็คิดว่าเธอกำลังส่งมอบของภารกิจและไม่คัดค้าน
เมื่อเห็นจันทราเมเปิ้ลเดินออกไปหานเซี่ยวก็เริ่มศึกษา
“ไม่คิดเลยว่าจะพบเรื่องแบบนี้บนดาวแพนกูรัสความสามารถของผู้เล่นในการค้นหาภารกิจลับพึ่งพาได้มากจริงๆ”หานเซี่ยวหัวเราะ
รางวัลของภารกิจลับล่อลวงเขามาก[นักสำรวจผู้กล้าหาญ]คือทักษะประเมินและไปถึงระดับประเมินลึกลับ มีผู้เล่นน้อยมากที่มีทักษะเช่นนี้ แม้มันจะไม่ช่วยเพิ่มพลังต่อสู้ มันก็เป็นประโยชน์มากในการขุดหาความลับ
แต่ทว่าเขาไม่รู้วิธีได้รับเศษทักษะเพิ่มเติม
แม้ทักษะจะจำกัดมากมันก็ยังเป็นประโยชน์ต่อเขา ไม่ต้องพูดถึงสิ่งอื่น เขายังไม่มีความคืบหน้าบนข้อมูลแปลกๆที่เทพเอสทิ้งไว้ อีซอปไม่อาจทำนายได้เลย หากเขาสามารถได้รับทักษะนี้ เขาอาจพบเบาะแส
“มันน่าเสียดายที่ไม่ใช่ทักษะสมบูรณ์”หานเซี่ยวกล่าว
เขาส่ายหัวเข้าเครือข่ายควอนตัมและเริ่มศึกษาตัวระบุ เนื่องจากมันทำจากเทคโนโลยีควอนตัม หานเซี่ยวจึงใช้ทักษะช่างกลเสมือนเขาเพื่อแกะรอย
ข้อกำหนดภารกิจเขาคือการติดต่อกับองค์กรลึกลับและดูเหมือนว่าเขาต้องรอให้อีกฝ่ายปรากฏ
โลกริบหรี่ไม่เหมือนจักรวาลที่ได้รับการสำรวจและไม่มีกฏ อารยธรรมพื้นเมืองยังอยู่ในยุคมืดและไม่รู้การดำรงอยู่ของกัน ดังนั้น วินาทีที่พวกเขาพบว่าตัวระบุทำงาน นี่หมายความว่าจะเกิดสงครามอารยธรรมขึ้น
การสัมผัสกับตัวระบุคล้ายกับการถูกโจมตีโดยอีกฝ่าย
เช่นนั้นแทนที่จะรอให้อีกฝ่ายหาตัวเขา หานเซี่ยวจึงอยากเริ่มส่งกองทัพเขาไป เนื่องจากภารกิจแค่ต้องการให้เขาติดต่อกับอีกฝ่าย มันจึงไม่สำคัญว่าใครจะเป็นคนเริ่ม
หลังย้อนรอยรากของตัวระบุผ่านเครือข่ายควอนตัมสักพักหานเซี่ยวก็ลืมตา จากนั้นก็เปิดแผนที่ดาวและชี้ตำแหน่งเขตดาวไกลจากดาวแพนกูรัส
“เจอแล้ว”
ตาหานเซี่ยวหรี่แคบเขาจำได้ว่าไม่มีอารยธรรมพื้นเมือง ณ สถานที่นั้นในชีวิตก่อนหน้าเขา
หลังคิดสักพักหานเซี่ยวก็ดีดนิ้วและไซโอนิคไพรม์ก็ปรากฏ
“นายท่าน”
“ฉันมีภารกิจให้นาย”หานเซี่ยวกล่าว”นำสิ่งมีชีวิตจักรกลและกองทัพจักรกลไปหาคนที่ส่งตัวระบุพิกัดนี้มาจัดการพวกเขาหากพวกเขาโจมตีนาย”
“ครับนายท่าน”
ไซโอนิคไพรม์พยักหน้าและออกห้องไปทันทีเพื่อจัดทัพ
เพราะมันอยู่ห่างไปหลายเขตดาวและจะเสียเวลาหากเขาไปหานเซี่ยวจึงไม่คิดเดินทางไปเอง
สิ่งมีชีวิตจักรกลเขาสามารถควบคุมตัวเองได้และเขาสามารถส่งพลังจักรกลเขาให้ทหารจักรกลได้ผ่าน[ช่องทางสื่อสารควอนตัม]ดังนั้น กองทัพจักรกลเขาจึงมีความสามารถออกเดินทางไกล และเขาก็ยังมีพลังของผู้อยู่เหนือแม้จะอยู่ห่างไกลหลายปีแสงก็ตาม
นี่คือหนึ่งในเหตุผลที่ช่างกลผู้อยู่เหนือน่ากลัวมากในกาแล็กซี่!ขอบเขตความสามารถพวกเขาน่ากลัวสุดในบรรดาสายอาชีพทั้งหมด!
ตอนที่ 826 กองทัพจักรวาล
ในเวลาเดียวกันข้อมูลตำแหน่งที่ส่งออกโดยตัวระบุได้มาถึงดาวร้างแห่งหนึ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่เขตดาว
ยานรบทรงแผ่นดิสก์จอดอยู่ในปล่องมันเป็นสีเทาโลหะ และมีเส้นผ่าศูนย์กลางกว่า30ไมล์ วัสดุที่ใช้เป็นโลหะผสมทั่วไป ถอเป็นยานรบพื้นฐานสุดในจักรวาล ยานรบทรงนี้มีตัวต้านแรงโน้มถ่วงและมีตัวขับนิวเคลียร์ควบแน่นสูง เทคโนโลยีไฮเปอร์ไดรฟ์มันพื้นฐานมาก หากมีชาวกาแล็กซี่อยู่ พวกกเขาจะรู้ว่าระดับเทคโนโลยีของยานนี้อยู่ระหว่างอารยธรรมระบบดาวและอารยธรรมพื้นผิว
เทคโนโลยีเดียวที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงคือเทคโนโลยีสื่อสารควอนตัม
มีแคปซูลนอนหลับแช่แข็งจำนวนมากด้านล่างของห้องซึ่งมีสมาชิกยานนับไม่ถ้วนกำลังนอนหลับ มีเพียงไม่กี่คนที่ตื่นและคอยควบคุมยาน
มีสิ่งมีชีวิตนับสิบสวมชุดรบง่ายๆกำลังยุ่งอยู่ตรงหน้าโต๊ะควบคุมสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ถือว่าเตี้ย มีผิวเทาและหกแขน
คราวนี้การแจ้งเตือนโผล่บนโต๊ะควบคุม
“ปี้บ!ตัวระบุ0278ทำงานได้รับข้อมูลตำแหน่ง”
ทุกคในห้องพลันหันไปและกรูไปทางโต๊ะควบคุมนี้พูดกับพวกเขา จากนั้นสิ่งมีชีวิตสูงที่เห็นได้ชัดว่ามีสายพันธ์ต่างกันก็ผลักฝูงชนออกไป
“หลีกขอฉันดู..ฮี่ๆๆ..เราพบดาวใหม่อีกดวง?”
สิ่งมีชีวิตตัวสูงนี้เป็นหัวหน้าพวกเขาเขาสูงเกือบสามเมตร คนอื่นรอบเขาสูงแค่เข่าเขา เขาสวมชุดเกราะเหล็กเต็มตัวที่ส่งเสียงขณะเดิน เขาดูเหมือนนักรบเถื่อน ดุร้ายยิ่งกว่ามนุษย์สัตว์ และไม่ตรงกับความงามของมนุษย์
“หัวหน้ากีกีก้าเร่าขาดการติดต่อกับตัวระบุนี้มานาน ตอนนี้มันทำงาน มันหมายความว่าตัวระบุเราถูกพบโดยสายพันธ์ทรงสติปัญญา!พวกเขาได้ซ่อมมัน!”หนึ่งในลูกน้องกังวล
“นั่นไม่ดีหรือไง?เราสามารถทำให้พวกมันเป็นทาสและมอบมันให้องค์จักรพรรดิได้องค์จักรพรรดิต้องชมชอบแน่!”กีกีก้าหัวเราะลั่น
“หะ-หัหน้ามันไม่ง่ายขนาดนั้น เป้าหมายครั้งแรกแตกต่างจากเผ่าที่เรารุกรานในอดีต ความจริงที่พวกเขาซ่อมมันได้หมายความว่าระดับเทคโนโลยีพวกเขาใกล้กับเรา มีน้อยมากในจักรวาลที่มีเทคโนโลยีแบบนี้!เป้าหมายครั้งนี้ไม่ได้จัดการง่ายๆ!เหตุผลที่พวกเขาซ่อมมันก็อาจเพื่อตามหาเรา”
“ว่าไงนะพวกมันกล้าคิดหาเรา!?”
สีหน้ากีกีก้าเปลี่ยนไปเขาโกรธ”ช่างเป็นพวกอวดดีเสียจริง พวกมันไม่รู้จักเรา กองทัพจักรวาล?พวกมันอยากแกะรอยเรา?พวกมันต้องอยากตายแน่!”
หากหานเซี่ยวอยู่เขาคงไม่แลกกับชื่อกองทัพจักวาลแน่ นี่คือองค์กรพื้นเมืองในโลกริบหรี่ มันเคยเป็นอารยธรรมเร่ร่อนที่เสียยานแม่มัน มันเร่ร่อนในศูนย์กลางกลุ่มดาวการูเพื่อมองหาทรัพยากรค้ำยันชีวิต
เมื่อพวกเขาเริ่มเร่ร่อนพวกเขาค้นหาดาวรอบๆผ่านตัวระบุและค่อยๆพบอารยธรรมไร้พัฒนาบางแห่ง เนื่องจากการขาดความไว้วางใจและการสื่อสาร พวกเขาจึงกำจัดอารยธรรมทั้งหมดที่พวกเขาเจอและปล้นทรัพยากรและเทคโนโลยี ท้ายที่สุด พวกเขาก็ใช้วิธีนี้เพื่อพัฒนาและเปลี่ยนจากอารยธรรมเร่ร่อนมาเป็นองค์กรโจรสลัด
ด้วยความที่อารยธรรมพื้นเมืองส่วนใหญ่ในกลุ่มดาวการูอ่อนแอมากและไม่มีการติดต่อกันองค์กรนี้จึงเป็นใหญ่ในศูนย์กลางของกลถุ่มดาว ผ่านการปล้นคนอื่น พวกเขาสะสมทรัพยากรและกำลังคนได้มาก และก็ไม่มีอารยธรรมใดใกล้เคียงที่ต่อกรกับพวกเขาได้ ดังนั้น คนเหล่านี้จึงคิดว่าพวกเขาเป็นราชาแห่งจักรวาลและเรียกตัวเองว่ากองทัพจักรวาล
เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้อวดดีเพียงใดจากชื่อที่พวกเขาตั้งขึ้น
หลังจากนั้นกองทัพจักรวาลก็เริ่มสำรวจเพิ่ม แน่นอน ด้วยเทคโนโลยีพวกเขา พวกเขาไม่มีทางรู้โครงสร้างรวมของกลุ่มดาว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่พื้นที่นอกสำรวจ
แม้พวกเขาจะยึดดาวได้มากพวกเขาก็ไม่ได้สำรวจระบบดาวนี้จนหมดและขาดสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐาน พวกเขาคิดว่าพวกเขาปกครองพื้นที่แถบนี้เพียงเพราะพวกเขามีดาวบางแห่งภายใต้การควบคุม
นี่คือทุ่งดาวไร้กฏซึ่งยังไม่ได้รับการสำรวจซึ่งทำให้องค์กรพิเศษเช่นนี้ปรากฏ พวกเขาควบคุมพื้นที่ที่ใหญ่กว่าอารยธรรมระบบดาวมาก แต่พวกเขาอ่อนแอกว่าอารยธรรมระบบดาวที่อ่อนแอสุด เนื่องจากการขาดคู่ต่อสู้ พวกเขาจึงรู้สึกยิ่งใหญ่
ความแข็งแกร่งในใจพวกเขาแค่ขึ่นอยู่กับมาตรฐานชนพื้นเมือง
ในชีวิตก่อนหน้าเขาจักรวรรดิทิ้งข้อมูลไว้น้อยมากตลอดการสำรวจกลุ่มดาวการูและหานเซี่ยวก็หัวเราะจากการอ่านมัน
แต่ทว่าสถานะภารกิจลับทำให้หานเซี่ยวเข้าใจผิดตอนพบมัน หานเซี่ยวคิดว่านี่มาจากอารยธรรมลับ แถม ในบันทึกจักรวรรดิ มันไม่ได้พูดถึงกองทัพจักรวาลเลย
จักรวรรดิแค่สรุปประวัติย่อๆของกองทัพจักรวาลว่าองค์กรนี้อ่อนแอเกินไปและธรรมดามาก แถมยังอวดดี ไม่มีอะไรคู่ควรแก่การบันทึก ในชีวิตก่อนหน้าเขา จักรวรรดิทำการสำรวจในช่วงการอัปเดทเวอร์ชั่นและผู้เล่นก็ไม่ได้ประสบกับมัน เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาเข้าโลกริบหรี่ กองทัพจักรวาลก็หายไปแล้ว และหานเซี่ยวก็แค่พบบันทึกสั้นๆ ซึ่งไม่สลักสำคัญอะไร
ดังนั้นเขาจึงไม่คิดถึงมันเลยและไม่รู้ว่าองค์กรนี้คือเป้าหมายภารกิจเขา อย่างไรก็ตาม ต่อให้เขารู้ มันก็ไม่แตกต่าง
“ผะ-ผมคิดว่ามันยังดีกว่าที่จะรายงานต่อองค์จักรพรรดิ”ลูกน้องกล่าวขณะสั่น”เราอาจไม่สามารถชนะได้ด้วยกำลังของเรา..”
“แกพูดว่ายังไงนะ?!”กีกีก้าทุบโต๊ะ
“ใจเย็นๆครับหัวหน้าองค์จักรพรรดิให้ท่านรับผิดชอบพื้นที่นี้ หากเราเคลื่อนไหวเอง องค์จักรพรรดิย่อมไม่พอใจแน่!”
เมื่อตระหนักว่าจักรพรรดิอาจโกรธกีกีก้าก็ตัวสั่นและความโกรธเขาก็หายไป เขากล่าวด้วยความลังเล”งั้น…รายงานเรื่องนี้ต่อองค์จักรพรรดิ”
คนอื่นรีบติดต่อจักรพรรดิและกลั้นหายใจไม่ช้า ภาพของคนๆหนึ่งก็ปรากฏบนจอ
คนบนจอคือกึ่งมนุษย์ในชุดเกราะสีม่วงเข้มและสวมผ้าคลุมครึ่งไหล่สีแดงสดเขามีผมดำยาวยุ่งเหยิงและผิวซีด สวมหน้ากากเหล็กด้านล่างหน้า ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา หางหนาแน่นยื่นจากด้านหลังเขา ปกคลุมในชุดเกราะด้วย มันคือหางจักรกลนั่นเอง
เขานั่งบนบัลลังก์เหล็กของยานรบด้านหลังเขาคือกำแพงเหล็กที่มีตรากองทัพจักรวาลและกะโหลกสัตว์มากมาย คนๆนี้คือผู้นำกองทัพจักรวาล อติโม่ ผู้เรียกตัวเองว่าจักรพรรดิแห่งจักรวาล
กีกีก้ารีบยืนตรง
อติโม้ยกเปลือกตาขึ้นและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา”แกต้องมีเหตุผลที่มารบกวนฉัน”
กีกีก้าตัวสั่นเขากลายเป็นหนึ่งในหัวหน้าเพราะความสามารถต่อสู้เขา แม้จะอารมณ์ร้าย เขาก็กลัวอติโม่มาก ภายใต้การเตือนของลูกน้อง ในที่สุดเขาก็รายงานสิ่งที่เกิดขึ้น
“งั้นแกก็พบกองกำลังลึกลับที่มีเทคโนโลยีขั้นสูง?”
“ครับเราควรทำยังไงดีครับ?”
“รุกรานดาวพวกมันปล้นเทคโนโลยีพวกมัน ชิงทรัพยากรและจับพวกมันมาเป็นทาส”อติโม่กล่าว”แกยังต้องให้ฉันสอนอีกหรือ?”
“ขะ-เข้าใจแล้วครับ”กีกีก้ารีบพยักหน้า
หลังการสื่อสารจบกีกีก้าก็ถอนหายใจหนัก จากนั้นก็จ้องลูกน้องเขาด้วยความโกรธและคำราม”แกได้ยินไหม!องค์จักรพรรดิบอกเราให้กำจัดศัตรู ปลุกคนที่ยังนอน เราจะทำสงคราม!”
…
สองวันผ่านไปกองยานหลักหานเซี่ยวเดินทางและออกดาวแพนกูรัส
ดาวถัดไปที่หานเซี่ยวคิดสำรวจคือดาวทรัพยากรทั่วไปในเขตดาวแรกของระบบดาวชายแดน
ดาวชื่อดังในความทรงจำเขากระจายอยู่ทั่วเทียบกับกลุ่มดาวทั้งหมด เขตดาวแรกเล็กมาก นอกจากดาวแพนกูรัส เขามีภาพคร่าวๆเกี่ยวกับดาวนับสิบในเขตดาว ทั้งหมดที่เขาเคยไปเยือนเอง บางดาวคือดาวทรัพยากรที่เขาไปเยือนเพื่อปล้นทรัพยากรจากกิลด์อื่น ขณะที่ดาวอื่นคือดาวใช้งานเช่นสถานีประตูดาวและสถานีขนส่ง
ทีมสำรวจกองทัพแบล็คสตาร์และยานอวกาศนับล้านของทีมสำรวจเซนิโก้แยกตัวตามความคืบหน้าปัจจุบัน มันต้องใช้เวลาประมาณ17-18วันเพื่อสำรวจทุกดาวในเขตดาวแรก นี่หมายความว่ามันต้องใช้เวลาประมาณครึ่งปีเพื่อสำรวจระบบดาวนี้ และเวลาส่วนใหญ่ก็ใช้กับการเดินทาง
เหนือสิ่งอื่นใดไม่ใช่ทุกดาวที่มีชนพื้นเมือง และมันก็ง่ายต่อการสำรวจดาวทั่วไป
สำหรับหน่วยพิเศษพวกเขาจะเดินทางไม่หยุดด้วยยานความเร็วสูง พวกเขาะสร้างเส้นทางประตูดาวเดินทางไกลในเวลาแค่สี่เดือน ในเวลานี้ หานเซี่ยวรู้สึกว่าเขาควรสามารถไปเยือนได้ทุกดาวที่เขาจำได้ในระบบดาวนี้
อีกด้านยานรบหลายลำเบี่ยงจากคนอื่น แบกกองทัพจักรกลที่หานเซี่ยวส่งไปและมุ่งหน้าไปตำแหน่งของพวกกีกีก้า
ภายในยานทหารจักรกลยืนอยู่ภายใต้การควบคุมของสปาตาร์ พวกมันนิ่งมาก
ภายในห้องกลับมีกลุ่มที่แตกต่างจากทหารจักรกลไร้ชีวิตพวกมันคือสิ่งมีชีวิตจักรกลที่หานเซี่ยวสร้างขึ้น
“พวกเรานี่คือครั้งแรกที่นายท่านส่งเราออกไปรบ เราต้องไม่ทำให้นายท่านผิดหวัง”
ภายในห้องกว้างสิ่งมีชีวิตจักรกลกว่าสิบนั่งหรือยืน มองไซโอนิค ไพรม์ ผู้พูดด้วยน้ำเสียงเป็นทางการ
ทันทีที่ประโยคเขาจบสิ่งมีชีวิตจักรกลสีเงินที่เอนพิงโซฟาก็พูดด้วยน้ำเสียงจำลอง
“ฮึ่มเราคือลูกรุ่นแรกของนายท่าน นายแค่เกิดเร็วสุด แต่คิดว่าตัวเองเป็นผู้นำเรา?”
มีสิ่งมีชีวิตจักรกลรุ่นแรกนับพันที่หานเซี่ยวสร้างขึ้นไซโอนิคไพรม์คือหัวหน้าพวกมัน แต่สิ่งมีชีวิตจักรกลบางตนไม่พอใจ
สิ่งมีชีวิตจักรกลมีอารมณ์เนื่องจากโมเดลที่แตกต่าง พวกมันจึงเปลี่ยนรูปร่างตามความชอบตนผ่านนาโนเทคโนโลยี
“ตามความสัมพันธ์สายเลือดของกายเนื้อฉันเป็นพี่ชายนาย ประกายแสงสีเงิน”ไซโอนิคไพรม์กล่าว
สิ่งมีชีวิตจักรกลที่พูดชื่อประกายแสงสีเงินเขามักอิจฉาที่ว่าไซโอนิคไพรม์มักได้ยืนข้างหานเซี่ยว ไซโอนิคไพรม์ก็แค่จักรกลผสาน คนที่นายท่านโปรดปรานควรเป็นเขา ปืนใหญ่ทำลายดาวที่ยาวและหนา!
“สู้!สู้!คนชนะจะได้เป็นพี่คนโต!”สิ่งมีชีวิตจักรกลสีแดงเข้มที่เตี้ยกว่าใครกระโดดซ้ายขวาและร้องโมเดลเดิมมันคือป้อมปืนลอยพลังงานมืด ชื่อมันคือเพลิงแดง
‘หยุดเล่นได้แล้ว”ไซโอนิคไพรม์โบกมือ
“ไม่!”ประกายแสงสีเงินกระโจนใส่ไซโอนิคทำให้โซฟาเขาระเบิด
ไซโอนิคไพรม์แยกส่วนเป็นผู้คุ้มกันลอยทำให้ประกายแสงสีเงินพุ่งผ่านเขาไป
ปึก!
ด้วยมือข้างหนึ่งกดลงบนพื้นร่างของประกายแสงหมุนขณะเตะใส่ไซโอนิค เขาคือปืนใหญ่ทำลายดาว ดังนั้นเขาจึงไม่กล้ายิงภายในยานและทำได้แค่สู้ระยะประชิด
ผู้คุ้มกันลอยทั้งสองพลันรวมตัวและเปลี่ยนเป็นฝ่ามือคว้าขาของประกายแสงไว้ จากนั้นไซโอนิคก็กลับร่างมนุษย์และโยนประกายแสงสีเงินข้ามไหล่เขาไป
ปัง!
ร่างจักรกลใหญ่ชนกับพื้นโลหะและทำให้เกิดรอยบุ๋ม
“ยังอยากเล่นอีกไหม?”ไซโอนิคไพรม์จับมือของประกายแสงสีเงินไว้แน่นและปล่อยสนามพลังควบคุมจากฝ่ามือเขาป้องกันประกายแสงจากการหลบหนีด้วยการเปลี่ยนนาโน
ประกายแสงล้มลงหนึ่งในขาเขาถูกจับและอีกขาก็เอาแต่เตะใส่ไซโอนิคเหมือนเด็ก แต่การโจมตีเขาถูกไซโอนิคหลบได้หมด
ขณะที่ทั้งสองสู้กันห้องก็เละเทะ สิ่งมีชีวิตจักรกลที่เหลือถอยห่าง
พวกเขาได้รับการฝึกฝนตลอดเวลาภายในฐานกองทัพมิติที่สองของหานเซี่ยวดังนั้นคนอื่นจึงชิน
“พวกนายทาน้ำมันกันมาไม่ดีใช่ไหม?”เพลิงแดงตะโกน
“อย่าทำลายยาน!ไปห้องฝึกหากอยากสู้กัน!”สิ่งมีชีวิตจักรกลแรนเจอร์ตะโกน
ครั้งนี้การเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตจักรกลทั้งหมดพลันหยุด เสียงเย็นของสปาตาร์ดังขึ้น
“นายท่านให้ภารกิจกับพวกนายและยังกล้าทำเป็นเล่นกันอีก?!ทั้งหมด นั่งสำนึกผิดกันซะ!”
สิ่งมีชีวิตจักรกลมีอิสระแต่ปัญญาประดิษฐ์ของหานเซี่ยวมีอำนาจควบคุมเป็นรองแค่หานเซี่ยว
โดยปกติหานเซี่ยวจะปล่อยให้สิ่งมีชีวิตจักรกลใช้ชีวิตอย่างอิสระ แต่ทว่า สปาตาร์ไม่อยากปล่อยให้พวกมันทำเป็นเล่นกัน ดังนั้นจึงเข้าควบคุมสิ่งมีชีวิตจักรกลเหล่านี้และทำให้พวกมันกลับไปห้องโดยสารและยืนนิ่ง
แต่ทว่าแม้สิ่งมีชีวิตจักรกลเหล่านี้จะควบคุมร่างกายไม่ได้ ความคิดพวกมันก็ยังทำงานและพวกมันก็ยังเถียงกันผ่านเครือข่าย
“หากเป็นพื้นที่เปิดนายคงกลายเป็นกองขยะไปแล้ว!”ประกายแสงสีเงินคำราม
ไซโอนิคหัวเราะ”ฮี่ๆ”
“มันเป็นความผิดนาย”เรนเจอร์กล่าว
“ประกายแสงสีเงิน..เมื่อเราทำภารกิจเสร็จฉันจะแยกส่วนนายและส่งนายกลับไปหานายท่าน!”ผู้รักษาสัจจะคำราม
“คิดว่าฉันกลัวหรือไง?ลองให้ฉันยิงใส่ดูหากกล้าพอ!”