Hell mode - ตอนที่ 130

บทที่ 130 เติบโต

“โปจิ เด็กดีๆ”

‘โฮ่ง! โฮ่ง!’

สุนัขแกว่งหางไปมากับอเลนที่ลูบอย่างเอ็นดู สุนัขตัวนี้เป็นสัตว์อัญเชิญสัตว์ F

เดิมที่มันมีขนาดพอๆกับสุนัขขนาดใหญ่ แต่ตอนนี้รูปลักษณ์ภายนอกเป็นสุนัขตัวเล็กพอๆกับชีวาวา

แล้วบนชั้นวางจานข้าว มีแมวที่มองลงมาราวกับจะบอกว่า “ทำอย่างนั้นนั้นมันสนุกเหรอ?” อยู่ แมวตัวนี้เป็นสัตว์อัญเชิญสัตว์ E เดิมทีมันเป็นเสือเขี้ยวดาบ แต่ตอนนี้เหมือนแมวที่ว่านอนสอนง่าย มันยึดชั้นบนสุดที่ไม่มีอะไรวางและกำลังเลียขนอยู่

สัตว์อัญเชิญ 2 ตัวนี้ เปลี่ยนรูปลักษณ์ได้จากสกิลปลุกพลัง

สัตว์อัญเชิญสัตว์ F

สกิลปลุกพลัง “สุนัขผู้ซื่อสัตย์”

สัตว์อัญเชิญสัตว์ E

สกิลปลุกพลัง “แมวเชื่อง”

ผลที่ได้ สุนัขผู้ซื่อสัตย์จะทำให้กลายเป็นสุนัขขนาดเล็กน่ากอด ส่วนแมวเชื่องเปลี่ยนให้มันทำตัวเอื่อยเฉื่อยเหมือนแมวบ้าน ถ้าใช้สกิลปลุกพลังไปแล้ว 1 ครั้งจะอยู่ได้ 1 เดือน

ถึงรูปลักษณ์ภายนอกกับผลที่ได้จะดูไร้ความหมาย แต่อเลนไม่คิดเช่นนั้น

ตามปกติสายสัตว์จะใช้แต่ระดับที่สูงที่สุด นั่นก็เพราะว่ารับหน้าที่โจมตี เลยต้องเตรียมระดับสูงสุดที่มีค่าพลังสูงเอาไว้ในที่เก็บการ์ด

ที่ได้มา เป็นการพรางตัวให้เป็นสุนัขน่ารักกับแมวบ้าน ถ้าอย่างนั้นแล้วจะสามารถเอาไว้เฝ้าระวังภายในบ้านได้ ต่อให้มีผู้บุกรุกก็คงจะคลายความระมัดระวังลง อนึ่ง เพราะเสริมพลังไปแล้วทำให้พลังโจมตีและพลังกายสูงกว่า 500

เนื่องจากนีน่าน้องสาวของคีลเอ็นดูสัตว์อัญเชิญวิญญาณ C เลยว่าจะให้สัตว์อัญเชิญสัตว์ E และ F เป็นสัตว์เลี้ยงของเหล่าคนรับใช้

ถึงการตรวจสอบสกิลปลุกพลังจะคืบหน้า แต่รู้สึกได้เลยว่าระยะความต่อเนื่องของสกิลถูกคิดขึ้นมาให้หลากหลาย

“ถ้างั้น ไปกันเถอะ”

“โอ้ว!”

โดโกร่าตอบมาอย่างร่าเริง เขาที่กังวลมาเกือบ 3 เดือนในที่สุดก็ใช้สกิลได้ ทำให้ความมุ่งมั่นในการไปดันเจี้ยนไม่ใช่เล่นๆ สภาพเหมือนตอนที่คุเรนะจำสกิลได้เลย การที่ได้ยินดีกับการเจริญเติบโตของตัวเองมันเหนือสิ่งอื่นใด

วันนี้เป็นวันหยุด

ผ่านมา 3 เดือนจนเข้าสู่เดือนกรกฏาคมแล้ว ถ้าคิดว่าอีกแค่ 2 ปี 9 เดือนต้องไปสนามรบ ถือว่าเป็นช่วงเวลาเพียงครู่เดียว

วันนี้เป็นวันที่จะไปล่าบอสดันเจี้ยนระดับ B ครั้งแรก จะไม่เข้าไปปราบทันทีที่ไปถึงชั้นล่างสุดเหมือนตอนดันเจี้ยนระดับ C

เข้าไปในตึกเดิมเพื่อไปยังชั้นล่างสุดของดันเจี้ยนระดับ B ถ้าเป็นชั้นอื่นๆจะถูกพามาที่ทางเดิน แต่ชั้นล่างสุดจะถูกพามาที่หน้าประตูขนาดใหญ่

พอเปิดประตูที่มีลวดลายอันน่าเกรงขาม ก็เป็นลานกว้างทรงกลม ตรงใจกลางมีบอสชั้นล่างสุดสถิตอยู่

“โน้นมันตัวอะไรเนี่ย? หรือว่าจะเป็นฮิวจ์บอร์”

“อือ รู้สึกจะเป็นมอนสเตอร์ระดับสูงของเกรซบอร์น่ะ”

ตรงใจกลางลานกว้างของห้องบอสชั้นล่าสุดมีเกรซบอร์มอนสเตอร์ระดับ C ที่เคยล่าตรงหมู่บ้านคุเรนะ 10 ตัว โดยตรงกลางนั้นมีหมูป่าขนาดใหญ่เกือบ 5 เมตรยืนอยู่

คิดว่าสมกับเป็นบอสชั้นล่างสุดของดันเจี้ยนสายสัตว์ป่าอยู่

(ถอยกลับไปตั้งหลังเพื่อคิดแผนการมาแล้วคิดว่าคงไม่แพ้หรอก? มันมีช่วงเวลาที่ฉันคิดว่ามีแค่นักอัญเชิญเท่านั้นที่ได้รับพรคุ้มครอง)

ถ้าเข้าไปในห้องบอสชั้นล่างสุดแล้วจะออกมาไม่ได้จนกว่าจะปราบสำเร็จ คงไม่อยากให้หยุดหรือหนีกลางคันเพราะว่ามันแข็งแกร่งเกินไป

[ชื่อ] คุเรนะ

[อายุ] 12

[อาชีพ] ยอดนักดาบ

[เลเวล] 37

[พลังกาย] 1520 + 900

[พลังเวท] 586

[พลังโจมตี] 1520 + 900

[ความทนทาน] 1068 + 900

[ความว่องไว] 1027 + 900

[ความฉลาด] 606

[โชค] 735

[สกิล] ยอดนักดาบ <3>, ฟัน <3>, ดาบบิน<3>, กายแกร่ง<1>, วิชาดาบ <5>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] ทะลวงขีดจำกัด

[ค่าประสบการณ์] 46,630 / 100,000

・ เลเวลสกิล

[ยอดนักดาบ] 3

[ฟัน] 3

[ดาบบิน] 3

・ ค่าประสบการณ์สกิล

[ฟัน] 252 / 1,000

[ดาบบิน] 285 / 1,000

[ชื่อ] เซซิล แกรนเวล

[อายุ] 12

[อาชีพ] นักเวท

[เลเวล] 37

[พลังกาย] 637

[พลังเวท] 1069 + 600

[พลังโจมตี] 406

[ความทนทาน] 664

[ความว่องไว] 628 + 600

[ความฉลาด] 1470 + 600

[โชค] 592

[สกิล] เวทมนตร์ <3>, ไฟ <3>, ดิน<3>, ปัญญา<1>, ผสาน <2>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] อุกกาบาตขนาดเล็ก

[ค่าประสบการณ์] 57,430 / 100,000

・ เลเวลสกิล

[เวทมนตร์] 3

[ไฟ] 3

[ดิน] 3

・ ค่าประสบการณ์สกิล

[ไฟ] 690 / 1,000

[ดิน] 690 / 1,000

[ชื่อ] คีล

[อายุ] 13

[อาชีพ] บาทหลวง

[เลเวล] 37

[พลังกาย] 475

[พลังเวท] 899 + 300

[พลังโจมตี] 358

[ความทนทาน] 505

[ความว่องไว] 575

[ความฉลาด] 793 + 300

[โชค] 723

[สกิล] บาทหลวง <3>, ฟื้นฟู <3>, ปกป้อง <3>, ศรัทธา<1>, วิชาดาบ <3>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] หยาดแห่งพระเจ้า

[ค่าประสบการณ์] 12,350 / 100,000

・ เลเวลสกิล

[บาทหลวง] 3

[ฟื้นฟู] 3

[ปกป้อง] 3

・ ค่าประสบการณ์สกิล

[ฟื้นฟู] 380 / 1,000

[ปกป้อง] 310 / 1,000

เมื่อวันก่อนคีลอายุ 13 ปีแล้ว เป็นพวกพ้องคนแรกที่อายุ 13 ปี ซึ่งจัดงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดที่ฐานอย่างเต็มที่ และช่วงนี้รู้สึกว่าคีลเองเริ่มยอมรับอะไรอย่างนี้แล้ว หรือไม่ก็คงจะเลิกคิดไปแล้วก็ได้

ที่ดันเจี้ยนระดับ B มีโอกาสได้ใช้สกิลบ่อยๆ ทำให้สกิลอาชีพของทุกคนมาถึงเลเวล 3 แล้ว

สกิลใหม่ที่ได้มา ของคุเรนะคือกายแกร่ง ของเซซิลคือปัญญา ส่วนของคีลคือศรัทธา

กายแกร่ง เพิ่มค่าสเตตัส 4 อย่างให้ 900

ปัญญา เพิ่มค่าสเตตัส 3 อย่างให้ 600

ศรัทธา เพิ่มค่าสเตตัส 2 อย่างให้ 300

อาชีพนักอัญเชิญของอเลนระดับความแรร์อยู่ที่ 8 ดาวและค่อนข้างพิเศษ ทำให้คิดว่าเลยได้รับเป็นพรคุ้มครองแทน

แต่ดูเหมือนอาชีพอื่นจะได้รับพรคุ้มครองเพิ่มตามค่าสเตตัสที่สมควรได้

ไม่รู้ว่านอร์มอลโหมดจะเติบโตได้ถึงขนาดไหน แต่ทุกคนเติบโตเร็วกว่าอเลนเป็น 100 เท่า

(แต่ไม่นึกเลยว่าการคาดการณ์ของฉันจะถูกต้อง นอร์มอลโหมดไม่ได้อ่อนแอ ถ้าการที่นอร์มอลโหมดซึ่งแข็งแกร่งขนาดนี้แพ้ต่อเนื่องมาเรื่อยๆ บางทีฝั่งกองทัพจอมมารอาจจะแข็งแกร่งเกินไปก็ได้)

หัวหน้ากลุ่มอัศวินและนักฆ่าดรากฮาเองแข็งแกร่งมาก ไม่ชวนให้คิดว่ามันเป็นการเลเวลอัพตามปกติเลย

นอร์มอลโหมดที่ผ่านการฝึกถึงขนาดนั้น เกือบครึ่งเสียชีวิตที่สนามรบภายในระยะเวลา 3 ปี

“ออลโปรเทค”

ตอนที่อเลนกำลังคิด คีลก็ร่ายสเกิลปกป้องเลเวล 3 ปกป้องเลเวล 3 จะเพิ่มความทนทานให้ทุกคนในปาร์ตี้ 10% ทำแค่นี้ความทนทานของคุเรนะก็เพิ่มขึ้นมาเกือบ 200 ถือว่าเป็นสกิลที่ค่อนข้างมีประโยชน์มากๆ เพราะที่เพิ่มได้ตอนนี้มีแค่กายแกร่งกับพรคุ้มครองของนักอัญเชิญเท่านั้น

“ถ้างั้น ไปกันเลย!”

“อือ!”

“โอ้ว!!”

พวกอเลนขึ้นขี่สัตว์อัญเชิญนก C จากสัญญาณของคุเรนะ และมุ่งหน้าไปด้วยรูปแบบที่จัดไว้แล้ว

ถึงคุเรนะกับโดโกร่าจะอยู่แนวหน้า แต่ให้สัตว์อัญเชิญสัตว์ C ที่มีรูปร่างเป็นหมูป่าขนาดใหญ่ ใช้ทักษะพิเศษ “พุ่งชน” วิ่งเคียงข้างไปด้วย

ที่ทำอย่างนี้เพื่อป้องกันมอนสเตอร์ระดับ C ที่ไม่สนใจคุเรนะกับโดโกร่า เอาแต่จะพุ่งเข้าใส่คีลกับเซซิล มอนสเตอร์จะเล็งแนวหลังหรือคนที่อ่อนแอก่อนเสมอ ยิ่งพอมาเป็นระดับ C ยิ่งเห็นแนวโน้มได้อย่างชัดเจน

อนึ่ง ตอนเคลื่อนไหวตามปกติ อเลนจะอยู่ปกป้องหางแถว แต่ถ้าตอนสู้กับบอสชั้นล่างสุด จะมาอยู่หลังคุเรนะกับโดโกร่าเพื่อสั่งการเหล่าสัตว์อัญเชิญ โดยจะให้คีลกับเซซิลเป็นแนวหลัง

“เฟรมแอร์โรว์!”

เซซิลยิงเวทมนตร์กระจายอย่างไฟเลเวล 3 ออกไป มอนสเตอร์ระดับ C โดนเผาไหม้และหายไป ทำอย่างนี้เพื่อลดจำนวนมอนสเตอร์ก่อนที่คุเรนะกับโดโกร่าจะเข้าปะทะ

แผนการต่อสู้คือ อเลนกับเซซิลจะจัดการลูกกระจอกอย่างมอนสเตอร์ระดับ C ส่วนฮิวจ์บอร์ที่เป็นบอสชั้นล่างสุดปล่อยให้คุเรนะกับโดโกร่าจัดการ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที

‘บุฮี้!!!’

สกิลฟันของคุเรนะที่มาถึงเลเวล 3 เฉาะใส่ศีรษะของฮิวจ์บอร์ เนื่องจากก่อนหน้านี้โดนโจมตีมาหลายครั้งแล้ว ทำให้ครั้งนี้มันแน่นิ่งไป

“โอ้ว! ปราบมอนสเตอร์ระดับ B ได้แล้ว!! ออลฮิล!!!”

คีลร่ายเวทมนตร์ฟื้นฟูหมู่ ทำให้พลังกายของทุกคนฟื้นฟูกลับมา

(กะแล้วเชียว การร่ายเวทมนตร์ฟื้นฟูใส่ทุกคนได้ในครั้งเดียวนี่มันดีจริงๆ)

“เหนื่อยกันหน่อยนะ เท่านี้ก็ผ่านดันเจี้ยนระดับ B ได้หนึ่งแห่งแล้ว โอ้ววว!!”

รางวัลหีบสมบัติคราวนี้เป็นหีบเงิน

“โอ้ว!! หีบเงินเหรอเนี่ย!! หีบเงินออกมาแล้ว!!!”

คีลดูท่าทางดีใจ แล้วเขาก็มุ่งหน้าไปเปิดหีบสมบัติ ข้างในนั้นมีสนับมือฮิฮิอิโรคาเนะ มันส่องประกายสีแดงเข้มดูเลอค่า อาวุธระดับฮิฮิอิโรคาเนะขายได้มากกว่า 100 เหรียญทอง ถือเป็นของระดับสูง

(ฉันเองก็มีช่วงที่คิดว่าทำไมคีลถึงได้ยึดมั่นในเงินเพื่อครอบครัวเหมือนกัน)

อย่างแรก เพราะมีเงินกู้เลยต้องการเงินมาใช้หนี้

อย่างที่สอง ต้องการเงินเพราะมีครอบครัวต้องดูแล

อย่างที่สาม แค่ชอบเงินมากๆ

ก่อนหน้านี้อเลนคิดเหตุผลว่าทำไมคีลถึงต้องการเงิน ตอนแรกคิดว่าเป็ยอย่างที่สอง แต่พอได้เดินทางร่วมกันอย่างนี้ทำให้เริ่มคิดว่าน่าจะเป็นอย่างที่สามหรือเปล่า

คีลผู้ชื่นชอบเงิน ค่อยๆชูสนับมือฮิฮิอิโรคาเนะขึ้น

“ผู้ลุ่มหลงในเงินตรา ไม่สิในกรณีของคีลต้องบอกว่า พระหลงเงินสิ”

เซซิลทักถ้วงอย่างเอือมๆในสิ่งที่อเลนคิด อาจจะเป็นช่วงเวลาที่คำพูดอันน่าประหลาดอย่างพระหลงเงินเกิดขึ้นบนต่างโลกนี้ก็ได้

ด้วยเหตุนี้ปาร์ตี้ของพวกอเลนผ่านดันเจี้ยนระดับ B แห่งแรกได้แล้ว