Hell mode - ตอนที่ 147

บทที่ 147 แคป

ผ่านมาเกือบ 3 เดือนหลังจากผ่านดันเจี้ยนระดับ A แห่งที่ 2 จนมาถึงปลายเดือนมีนาคม

ช่วงนี้ของปีที่แล้วพวกอเลนได้มาที่เมืองแห่งการศึกษา

คิดว่าเวลา 1 ปีช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว

อีกไม่นานจะเริ่มชีวิตการเป็นนักเรียนปี 2 แล้ว

ตอนนี้พวกอเลนกำลังอยู่ระหว่างลุยดันเจี้ยนระดับ A แห่งที่ 3 ตรงส่วนชั้นลึก โดยเพิ่งจัดการมอนสเตอร์ระดับ B ที่เข้ามาโจมตีเสร็จพอดี

“อ้าว? ขึ้นแล้ว”

“อือ เลเวลขึ้นแล้ว”

(งั้นเหรอ คุเรนะเองก็มาถึงสักที เท่านี้ทั้ง 4 คนก็เลเวลตันแล้ว)

คุเรนะรู้สึกถึงความผิดปกติที่เรียกว่าเลเวลอัพ เธอมาถึงเลเวล 60 แล้ว ถึงค่าสเตตัสจะเพิ่มขึ้นแต่หน้าสเตตัสในสมุดเวทมนตร์ตอนนี้มีอะไรที่ต่างไป

[ชื่อ] คุเรนะ

[อายุ] 13

[อาชีพ] ยอดนักดาบ

[เลเวล] 60

[พลังกาย] 2440 + 1800

[พลังเวท] 954

[พลังโจมตี] 2440 + 1800

[ความทนทาน] 1712 + 1800

[ความว่องไว] 1648 + 1800

[ความฉลาด] 974

[โชค] 1195

[สกิล] ยอดนักดาบ <6>, ฟัน <6>, ดาบบิน <6>, ดาบแดงทำลายล้าง <6>, ดาบอสุนีบาต <6>, กายแกร่ง<2>, วิชาดาบ <6>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] ทะลวงขีดจำกัด

・ เลเวลสกิล

[ยอดนักดาบ] 6

[ฟัน] 6

[ดาบบิน] 6

[ดาบแดงทำลายล้าง] 6

[ดาบอสุนีบาต] 6

[ชื่อ] เซซิล แกรนเวล

[อายุ] 13

[อาชีพ] นักเวท

[เลเวล] 60

[พลังกาย] 1028

[พลังเวท] 1736 + 1200

[พลังโจมตี] 659

[ความทนทาน] 842

[ความว่องไว] 1019 + 1200

[ความฉลาด] 2390 + 1200

[โชค] 960

[สกิล] เวทมนตร์ <6>, ไฟ <6>, ดิน <6>, ลม <6>, น้ำ <6>, ปัญญา <2>, ผสาน <3>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] อุกกาบาตขนาดเล็ก

・ เลเวลสกิล

[เวทมนตร์] 6

[ไฟ] 6

[ดิน] 6

[ลม] 6

[น้ำ] 6

[ชื่อ] โดโกร่า

[อายุ] 13

[อาชีพ] ผู้ใช้ขวาน

[เลเวล] 60

[พลังกาย] 1322 + 600

[พลังเวท] 716

[พลังโจมตี] 1741 + 600

[ความทนทาน] 1145

[ความว่องไว] 724

[ความฉลาด] 482

[โชค] 783

[สกิล] ขวานศึก <6>, ฟันสุดแรง <6>, ขว้างขวาน <6>, ฟันดินระเบิด <6>, หิมะถล่ม <6>, จิตสงคราม <2>, วิชาขวาน <6>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] ทุ่มสุดตัว

・ เลเวลสกิล

[ขวานศึก] 6

[ฟันสุดแรง] 6

[ขว้างขวาน] 6

[ฟันดินระเบิด] 6

[หิมะถล่ม] 6

[ชื่อ] คีล

[อายุ] 13

[อาชีพ] บาทหลวง

[เลเวล] 60

[พลังกาย] 787

[พลังเวท] 1499 + 600

[พลังโจมตี] 598

[ความทนทาน] 841

[ความว่องไว] 959

[ความฉลาด] 1321 + 600

[โชค] 1203

[สกิล] บาทหลวง <6>, ฟื้นฟู <6>, ปกป้อง <6>, เยียวยา <6>, กำแพงเวทย์ <6>, ศรัทธา<2>, วิชาดาบ <3>

[เอ็กซ์ตร้าสกิล] หยาดแห่งพระเจ้า

・ เลเวลสกิล

[บาทหลวง] 6

[ฟื้นฟู] 6

[ปกป้อง] 6

[เยียวยา] 6

[กำแพงเวท] 6

ช่องค่าประสบการณ์กับค่าประสบการณ์สกิลตรงหน้าสเตตัสหายไป เนื่องจากตอนเริ่มเลเวลใกล้ๆกัน พอสิ้นเดือนมีนาคม ทั้ง 4 คนนอกจากอเลนช่องตรงนั้นก็หายไป

คิดว่าเพราะเลเวลแค่ 60 เลยเพิ่มเลเวลสกิลมากกว่า 6 ไม่ได้ เดิมทีวิชาดาบไม่มีบอกค่าประสบการณ์ เลยคิดว่าน่าจะเพิ่มได้อยู่แต่ตอนนี้ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน

ถ้าไม่นับอเลนอีก 4 คน ลงดันเจี้ยนแค่ 1 ปีก็ทำให้เลเวลกับสกิลอาชีพมาถึงขึดจำกัด ซึ่งอเลนเรียกสภาพนี้ว่าเลเวลตัน

เนื่องจากดันเจี้ยนระดับ A ทั้งกว้างและยาว วันนี้เลยหาห้องเล็กเพื่อใช้เป็นที่พักแรม อีกไม่นานจะถึงวันหยุดฤดูใบไม้ผลิแล้ว ถือว่าช่วยได้มากที่จะลงลุยดันเจี้ยนได้เรื่อยๆ

ทุกคนช่วยกันเตรียมที่พักและทำอาหาร

ถึงจะบอกอย่างนั้น แต่ทั้ง 5 คนแทบไม่เคยทำงานบ้าน ส่วนใหญ่เลยทำได้แค่อาหารแบบลวกๆ

อเลนจุดฟืนซึ่งเอาออกมาจากที่เก็บ

เอาก้อนเนื้อมาโรยเครื่องเทศแล้วเสียบด้วยเหล็กแหลมก่อนจะเอาไปปิ้งบนกองไฟ ถ้าเป็นของที่มีขนาด 30 เซนติเมตรแล้วละก็จะใส่อะไรเข้าไปก็ได้ ถังเครื่องดื่มที่ใส่เข้าไปในที่เก็บก็มีหลายสิบถัง

เพราะผ่านมา 1 ปี ทำให้รู้สึกว่าเตรียมของสำหรับค้างแรมข้างนอกได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

“แล้ว หมายความว่าจะแข็งแกร่งไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอ?”

โดโกร่าถามอเลนในขณะที่กำลังกัดเนื้อ

“จะบอกว่าแข็งแกร่งไปกว่านี้ไม่ได้ก็ไม่ถูก แค่เลเวลกับเลเวลสกิลมาถึงค่าสูงสุด และไม่สามารถเพิ่มมากกว่านี้ได้แล้ว”

“มันก็เหมือนกันนี่”

เขาบอกว่ามันต่างกันตรงไหน ก่อนจะเคี้ยวขนมปังแข็งๆที่อุ่นด้วยกองไฟ

(อย่างนี้คือมาถึงแคปเลเวลแล้วสินะ)

เกมในโลกก่อนที่อเลนเล่น ไม่มีเกมไหนที่ไม่กำหนดเลเวลสูงสุด ทุกเกมต้องกำหนดเลเวลสูงสุดเอาไว้ ถ้ามีเกมที่เพิ่มได้สูงสุด 50 ก็ต้องมีเกมที่เพิ่มได้ถึง 999

และมีความคิดจะเพิ่มเลเวลทุกเกมจนกว่าจะไปถึงขีดจำกัด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเกมออนไลน์ มีบ่อยครั้งที่จะค่อยๆปลดแคปเลเวลไม่ให้เบื่อด้วยเนื้อเรื่องที่เพิ่มเข้ามาตอนหลัง หรือการอัพเดตเวอร์ชั่น แล้วนึกถึงเกมที่หยุดอยู่ที่เลเวล 80 มา 2 ปีโดยไม่ทำอะไร

แคปคือ ค่ากำหนดสูงสุดของเลเวลและเลเวลสกิล

ที่คิดสงสัยหนึ่งอย่างคือ ทำแค่ 1 ปีก็มาถึงแคปเลเวลแล้ว

(ไม่แน่ บางทีเพราะจอมมารเพิ่มระดับของมอนสเตอร์ขึ้น 1 ระดับก็ได้)

อเลนนึกมาตลอดตั้งแต่เด็กแล้วว่าค่าประสบการณ์ของมอนสเตอร์มันเยอะมาก ถ้าหากจอมมารทำให้มอนสเตอร์แข็งแกร่งขึ้น 1 ระดับแล้วละก็ คิดว่าค่าประสบการณ์ที่ได้ก็ต้องเพิ่มขึ้นไปด้วยเหมือนกัน

รวมไปถึงค่าประสบการณ์ของมอนสเตอร์ที่อยู่ในดันเจี้ยนก็น่าจะเพิ่มขึ้น 1 ระดับด้วยเหมือนกัน

กระต่ายเขาเดียวระดับ E ค่าประสบการณ์ 1 → 10

ก็อบลินระดับ D ค่าประสบการณ์ 20 → 200

เกรซบอร์ระดับ C ค่าประสบการณ์ 100 → 1,000

ออร์คคิงระดับ B ค่าประสบการณ์ 2,500 → 25,000

เกรซวอริเออร์ค่าประสบการณ์ 60,000 → 600,000

ถ้ามอนสเตอร์แข็งแกร่งขึ้นจากเดิม 10 เท่าแล้วละ ค่าประสบการณ์ที่ได้ก็น่าจะเพิ่มขึ้น 10 เท่าไปด้วย

“ทุกคน พอสกิลมาถึงเลเวล 6 ก็ค่อนข้างแข็งแกร่งกันแล้ว แต่มันไม่จบแค่นี้หรอก”

“ไม่จบแค่นี้งั้นเหรอ?”

(พอเลเวลอาชีพมาถึง 6 จะได้ค่าสเตตัสเพิ่มอีกครั้ง ถึงจะประหลาดใจที่มันเพิ่มสเตตัสเหมือนกับตอนเลเวล 3 ก็ตามที ฉันเองก็เลเวลอัญเชิญ 6 แล้วด้วย ถ้าส่วนที่เพิ่มของยอดนักดาบยังมากกว่า 1200 แต่เอาเถอะเพราะสกิลที่มีประโยชน์น้อยกว่าฉัน 2 อันด้วยนี่สิ)

ดูเหมือนระดับความแรร์ของอาชีพจะทำให้ค่าสเตตัสที่เพิ่มแตกต่างกันอยู่

・ผู้ใช้ขวานกับบาทหลวงที่เป็น 1 ดาว เพิ่มค่าสเตตัส 2 อย่าง อย่างละ 600 รวมเป็น 1200

・นักเวทที่เป็น 2 ดาว เพิ่มค่าสเตตัส 3 อย่าง อย่างละ 1200 รวมเป็น 3600

・ยอดนักดาบที่เป็น 3 ดาว เพิ่มค่าสเตตัส 4 อย่าง อย่างละ 1800 รวมเป็น 7200

・นักอัญเชิญที่เป็น 8 ดาวของอเลน เพิ่มค่าสเตตัสรวมกันทั้งหมด 6000

นอร์มอลโหมดจะได้ค่าสเตตัสเพิ่มตอนสกิลเลเวล 3 กับ 6

ถึงจะมีการเพิ่มค่าสเตตัสให้ 2 รอบ แต่เพราะการเพิ่มค่าสเตตัสมันใช้ช่องสกิล ทำให้คิดว่ามันแตกต่างจากอเลนที่จะได้สกิลใหม่มาเรื่อยๆตอนสกิลเลเวลเพิ่มขึ้น

เพราะอย่างนั้นเลยให้ความรู้สึกว่าอเลนที่สกิลเลเวล 6 เหมือนกันมีสกิลมากกว่าเล็กน้อย

ตั้งแต่เริ่มเลเวลตันกันอย่างต่อเนื่อง อเลนก็คิดเรื่องที่จะต้องทำหลังจากนี้เอาไว้อยู่

ก่อนอื่นเอาจากเป้าหมายในอนาคตอันใกล้ที่น่าจะทำได้ก่อน

・ใช้เอ็กซ์ตร้าสกิลได้อย่างอิสระ

・หาอาวุธและเครื่องป้องกันระดับโอริฮารูกอน รวมไปถึงแหวนเพิ่มค่าสเตตัสจากกล่องทอง

“ก่อนอื่นต้องให้ทุกคนใช้เอ็กซ์ตร้าสกิลได้อย่างอิสระ”

บอกทุกคนไปว่าเอ็กซ์ตร้าสกิลก็เหมือนกับท่าไม้ตาย ถึงจะยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่เนื่องจากคุเรนะใช้กับมังกรทำให้ความน่าเชื่อถือเพิ่มมากขึ้น

ตั้งแต่เดือนหน้าจะเป็นนักเรียนปี 2 กันแล้ว น่าจะได้รับการสอนในคาบเรียนอยู่ อาจารย์ประจำชั้นเองเริ่มสู้กับคุเรนะแล้ว คิดว่าครั้งนี้คงยอมสอนอย่างตรงไปตรงมาอยู่

“ใช่แล้ว อาวุธ เครื่องป้องกันกับแหวนในช่วงครึ่งปีนี้เป็นของกล่องเงินเกือบหมด แต่ยังไม่ได้พวกเครื่องสวมใส่จากกล่องทองเลย”

กล่องเงินโอกาสออกราวๆ 1 ใน 10 ครั้ง เพราะอย่างนั้นอเลน คุเรนะและโดโกร่าตอนนี้เลยสวมอาวุธอาดามันเที่ยมอยู่

และใส่แหวนเพิ่มค่าสเตตัส 2 วง

แหวนจะส่งผลแต่ละมือแค่ข้างละ 1 วงเท่านั้น

และถึงเครื่องป้องกันส่วนหนึ่งกับแหวนจะออกมาจากกล่องไม้ด้วย แต่ถ้าลงล่าบอสชั้นล่างสุดของดันเจี้ยนระดับ A อย่างนี้ไปเรื่อยๆ คิดว่าอีกแค่ครึ่งปีทุกคนคงเปลี่ยนมาใช้อุปกรณ์ของกล่องเงินกันหมด

กล่องทองตั้งแต่ตอนเดือนมกราคมที่ปราบมังกรก็ไม่เคยโผล่ออกมาอีกเลย

แหวนฟื้นพลังกาย ให้คีลสวม

มอนสเตอร์ตั้งแต่ระดับ B ขึ้นไปเริ่มมีสติปัญญาและพยายามเล็งผู้ที่ทำหน้าที่ฟื้นฟูก่อน

เป้าที่ถูกเล็งถัดมาคือผู้ทำหน้าที่หัวหน้าอย่างอเลน และเซซิลที่ใช้เวทมนตร์โจมตีกระจาย

เนื่องจากความทนทานของคีลน้อยกว่าคุเรนะกับโดโกร่ามาก ถ้าโดนเล็งจากหลายตัวพร้อมกันอาจจะตายได้อยู่

ถึงจะพยายามจัดตำแหน่งไม่ให้เป็นอย่างนั้นแล้ว แต่เหมือนโลกนี้ถ้าตายแล้วจะไม่มีชุบชีวิต เลยบอกไปว่าให้คนที่น่ะตายง่ายสุดสวมไว้ก่อน

อนึ่ง บอกต่อไปว่าถ้าได้ชิ้นที่ 2 จะให้เซซิล ชิ้นที่ 3 ให้โดโกร่า และชิ้นที่ 4 ให้อเลน สุดท้ายคือคุเรนะ โดยเรียงลำดับจากความตายง่าย

“คิดจะหากล่องทองให้มากขึ้นงั้นเหรอ?”

เซซิลถามย้ำถึงแผนการหลังจากนี้ ดูเหมือนทุกคนคงช็อกนิดหน่อยที่รู้ว่าตัวเองจะแข็งแกร่งไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

“แน่นอนว่า ถ้าพวกเราหาเองได้ก็ดีอยู่หรอก แต่จากโอกาสออกที่ต่ำแล้ว ให้คิดไว้ก่อนเลยว่าจะไปทำการประมูล ดูเหมือนแหวนเพิ่มสเตตัสที่ได้จากกล่องทองจะเพิ่มมากกว่ากล่องเงินด้วยสิ”

มีเวลาอีกไม่ถึง 2 ปีก็ต้องไปสนามรบ ถ้าหากปีหนึ่งออกมาแค่ไม่กี่ชิ้นแล้วละก็คงเตรียมให้ทุกคนไม่ได้หรอก

จำเป็นต้องตรวจดูทุกเดือนแล้วว่ามีของกล่องทองออกประมูลด้วยหรือเปล่า

“ต่อไปก็หาอาวุธโอริฮารูกอนสินะ”

คุเรนะเองก็กินไปฟังไป คนที่ช็อกที่สุดตอนรู้ว่ามีแคปอาจจะเป็นคุเรนะก็ได้

“แต่คุเรนะ โอริฮารูกอนไม่มีออกขายในงานประมูลหรอก กิลด์นักผจญภัยเองยังไม่รู้เลยว่าจะหามันมาได้ยังไง เหมือนบอกแค่ว่ามีโอกาสออกมาในดันเจี้ยนแค่นั้นเอง”

คีลเองก็เข้าร่วมวงสนทนาอย่างเป็นธรรมชาติ

อาวุธโอริฮารูกอนมันแตกต่างจากแหวนของกล่องทองเพราะไม่รู้ว่าจะหามาได้อย่างไร บางทีอาจจะออกจากกล่องทองของดันเจี้ยนระดับ A ก็ได้ แต่เพราะจำนวนกล่องทองที่ได้มันน้อยทำให้ข้อมูลไม่เพียงพอ

บางทีอาจจะต้องไปดันเจี้ยนระดับ S ก็ได้

“นั่นสินะ ต้องหาข้อมูลความเป็นไปได้ทุกอย่างเพื่อที่จะทำให้แข็งแกร่งขึ้น จำเป็นต้องตรวจสอบข้อมูลที่เป็นแค่ข่าวลือหรือไม่น่าเชื่อถือด้วย บางทีอาจจะมีไอเทมที่ยอดเยี่ยมอย่างอื่นนอกจากแหวนหรือโอริฮารูกอนก็ได้ไง”

“นั่นสินะ ตั้งแต่จอมมารปรากฏตัวออกมาทุกคนน่าจะเริ่มหากันอย่างเอาเป็นเอาตายแล้วไม่ใช่เหรอ”

พอจอมมารปรากฏตัวออกมา ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก เซซิลเลยคิดว่าคงหาข้อมูลเพื่อที่จะต่อต้านจอมมารกันไปหมดแล้วก็ได้

“ไม่หรอก มันต้องมีอยู่อย่างแน่นอน ดันเจี้ยนระดับ S ก็ด้วย อาจจะมีอะไรที่ล้ำค่ารออยู่ จำเป็นต้องขยายวงตรวจสอบให้กว้างขึ้น”

สิ่งนี้ก็เพื่อความแข็งแกรง่อันสุดยอดด้วย

มีความเป็นไปได้ว่าความจริงจะถูกบิดเบือนให้เหลือในรูปของเรื่องเล่าหรือข่าวลืออยู่

ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลแบบไหน แต่ถ้าเป็นข้อมูลที่มีโอกาสจะทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นได้แล้วละก็ จะตรวจสอบให้ละเอียดจนกว่าจะรู้ความจริง เคยให้ทุกคนช่วยตรวจสอบที่ห้องสมุดของโรงเรียนไปครั้งหนึ่งแล้ว และได้ความเห็นออกมามากมาย

(เอาละ ยังไงก็ต้องตรวจสอบในเรื่องที่อยู่ในสามัญสำนึกก่อน ต้องคิดอย่างจริงจังแล้วว่าจะทำยังไงให้ปาร์ตี้แข็งแกร่งขึ้น ที่มาเกิดใหม่ก็เพื่อการนี้ไง)

พอคิดว่าทำยังไงถึงจะแข็งแกร่งขึ้นได้เลยพลอยนึกถึงชาติก่อน บางทีอาจจะคิดเพียงแค่นั้นก็ได้ อเลนเชื่อว่าการที่มีความทรงจำของชาติก่อนอยู่มันต้องมีความหมาย

เพียงแค่ 1 ปีก็ติดแคปแล้ว เลยต้องคิดหาทางรับมือกับเรื่องหลังจากนี้