Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 634 การมาถึงของคู่พี่น้อง

ตอนที่ 634 การมาถึงของคู่พี่น้อง

แมกนีโตไม่คิดเลยว่าตนเองจะได้รับการช่วยเหลือในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตยิ่งไปกว่านั้นตัวตนที่ปรากฏตัวขึ้นเพื่อช่วยเหลือเขา เขาไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงอีกฝ่ายได้

“โฮก!”

ขณะที่แมกนีโตจ้องมองไปที่อีกฝ่าย และ มองหาเหตุผลที่อีกฝ่ายช่วยเหลือเขา จู่ ๆ เสียงคํารามของสัตว์ประหลาดยักษ์ตัวเขียว ตัวนึง ก็พุ่งเข้ามายังทิศทางของแมกนีโตและจู่โจมเขา

เงาร่างสีเงินได้ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าของแมกนีโตอีกครั้งและจับมือขนาดยักษ์ที่พุ่งโจมตีแมกนีโตซัดเหวี่ยงลอยไปไกล คราวนี้แมกนีโตสามารถมองเห็นคนคนนี้ได้อย่างชัดเจนผู้ชายคนนี้ ดูแล้วอายุไม่ถึง 30 ปี มีผมสีเงิน ใบหน้ามั่นคงและแน่วแน่อีกทั้งแมกนีโตยังค่อนข้างรู้สึกคุ้นเคย

“โฮกก!” สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสองตัวนี้ที่ถูกเหวี่ยงโดย ควิกซิลเวอร์ ด้วยความเร็วสูงได้ลงไปกองจนน้ําลายฟูมปาก

ถูกต้องคนที่เข้ามาช่วยเหลือชีวิตของแมกนีโต ก็คือ ควิกซิลเวอร์ ลูกชายของแมกนีโตไม่รู้ว่า ทําไมเขาถึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่และช่วยเหลือแมกนีโต แต่เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ได้รับผลกระทบจากอาวุธลับของทางกองทัพนั่นแสดงให้เห็นว่าเขาพึ่งจะมาถึงเมื่อไม่นานนี้

“เขารูปร่างหน้าตาของเขา!”เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของควิกซิลเวอร์แมกนีโตรู้สึกตกใจอย่างมาก

ก่อนหน้านี้แมกนีโตรู้สึกคุ้นเคยเป็นพิเศษเห็นได้ชัดว่าความรู้สึกผูกพันทางสายเลือดของเขามันได้ตอบสนองสัญชาตญาณของตนเอง

“เขาคือเปโตร! ลูกชายของฉัน!”แมกนีโตตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น

ไม่คิดเลยว่าคนที่ช่วยเหลือตนเองจะเป็นลูกชายของเขาเปโตร ดังนั้นใบหน้าของแมกนีโตจึงปรากฏความร่องรอยแห่งความสุข มันค่อนข้างคุ้มค่ากับที่ตัวเขาบุกทุ่มสุดตัวในการโจมตีพวกสไตรเกอร์

บั้ง ทั้ง

“โฮก!!” ขณะที่แมกนีโตรู้ว่าอีกฝ่ายคือลูกชายของตนเองจู่ ๆ สัตว์ประหลาดยักษ์ตัวเขียวสองตัวที่ถูก ควิกซิลเวอร์จัดการก็ได้ลุกขึ้นมาอีกครั้งคราวนี้เป้าหมายของมันคือ ควิกซิลเวอร์

“ระวัง!”เห็นสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวลุกขึ้นมาและจู่โจม ควิกซิลเวอร์อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของ แมกนีโต ปรากฏความกังวล

หืม!

ควิกซิลเวอร์ที่ได้ยินเสียงเรียกตะโกนพยายามที่จะหลีกเลี่ยงแต่ว่าอีกฝ่ายเองก็รวดเร็วอย่างมาก แมกนีโตในตอนนี้ไม่ลังเลที่จะฝืนใช้ความสามารถของตนเองแม้ว่าเขาจะได้รับผลย้อนกลับที่ตามมาก็ตาม จู่ ๆ วัสดุโลหะรอบข้าง ก็ถูกควบคุมอีกครั้งแมกนีโตได้ฝืนใช้ความสามารถของตนเองในการป้องกันศัตรูที่โจมตีควิกซิลเวอร์ที่เผลอ

สัตว์ประหลาดยักษ์ทั้งสองตัวถูกการโจมตีของแมกนีโตจนมึนงงเล็กน้อยซึ่งเปิดโอกาสให้ควิกซิลเวอร์ใช้จังหวะนี้ในการกู้สัญชาตญาณการตอบสนองของตนเองกลับมาอีกครั้ง

บัง บั้ง!

การโจมตีของสัตว์ประหลาดยักษ์ได้พลาดเป้า แมกนีโตหลังจากใช้ความสามารถร่างกายของเขากลับทรุดตัวลงอย่างอ่อนแออีกครั้ง

“เจ้าพวกคนของกองทัพ! ถ้าลูกชายของฉันแมกนีโตคนนี้เป็นอะไรล่ะก็ ฉันไม่ปล่อยพวกแกไว้แน่!”

“ถึงจะต้องตายฉันก็จะตามจองเวรพวกแกให้ถึงที่สุด!”แมกนีโตจ้องมองไปที่ควิกซิลเวอร์อย่างกังวล

ควิกซิลเวอร์ได้พุ่งหลบการโจมตีของสัตว์ประหลาดยักษ์ตัวเขียวอย่างต่อเนื่องเหตุเพ ราะพวกมันคราวนี้ได้เพ่งเล็งการโจมตีมาที่ควิกซิลเวอร์โดยตรงจนแทบจะไม่เปิดโอกาสให้ควิกซิลเวอร์ได้โจมตีกลับ

แมกนีโตได้พยายามฝืนใช้ความนสามารถของตนเองอีกครั้งแต่ดูเหมือนครั้งนี้จะไม่สําเร็จควิกซิลเวอร์ที่กําลังตกที่นั่งลําบาก จู่ ๆ ก็มีพลังงานสีแดงพุ่งเข้ามาหยุดการเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดยักษ์ตัวเขียวทั้งสองตัว

กําปั้นที่เดิมทุ่งโจมตีอย่างต่อเนื่องได้หยุดโจมตีลงจากนั้นการเคลื่อนไหวทั้งหมดก็ถูกหยุดโดยสมบูรณ์

จากนั้นไม่นานร่างของพวกมันก็ถูกส่งลอยไปโดยพลังงานสีแดงที่ว่านี้

หลังจากสัตว์ประหลาดยักษ์ถูกเหวี่ยงลอยไป ควิกซิลเวอร์ได้คลานลุกขึ้นมาจากพื้นดินพร้อมกับตบฝุ่นออกจากร่างกาย เมื่อครู่เขาพลาดเกือบที่จะถูกโจมตีแล้ว

ในตําแหน่งไม่ไกลจากพวกเขาจู่ ๆ ก็มีเงาร่างสีแดงปรากฏขึ้น ควิกซิลเวอร์ ได้เดินเข้าไปหาคนคนนี้ แมกนีโต เองก็จ้องมองไปที่ทั้งสองคนอย่างตื่นตะลึง เพราะอีกคน คงจะเป็นใครอื่นไม่ได้นอกจาก สกาเล็ต วิช แวนด้า

“ฉันบอกพี่แล้วให้ระวังตัว เห็นไหม พี่ได้รับบาดเจ็บอีกแล้ว!” สกาเล็ต วิช จ้องมองไปที่ควิกซิลเวอร์อย่างกังวล

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก บาดแผลแค่นี้ นอกจากนี้ฉันยังมีเธอคอยระวังหลังให้ ดังนั้นฉันจึงไม่รู้สึกกังวลเท่าไหร่” ควิกซิลเวอร์กล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นทั้งคู่ก็หันเหความสนใจไปยังทิศทางของแมกนีโต