Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 662 การต่อว่าของโทนี่

ตอนที่ 662 การต่อว่าของโทนี่

“เอ๋…พวกคุณทั้งสองกำลังพูดอะไรเกี่ยวกับฉันหรือป่าว?” หลังจากประตูเปิดขึ้น เงาร่างที่คุ้นเคยก็ส่งเสียงทักทาย โทนี่ และ ปีเตอร์ ด้วยรอยยิ้ม คนที่ผลักประตูเปิดขึ้นนี้จะเป็นใครอื่นไม่ได้นอกจากแจ็คสัน

“แจ็คสัน! นายดีขึ้นแล้วงั้นหรอ?” เห็นแจ็คสันเดินเข้ามาปีเตอร์กระโดดขึ้นจากโซฟาอย่างดีใจ

ฟุบ!

จากนั้นปีเตอร์ก็พุ่งสวมกอดแจ็คสันอย่างรวดเร็วโดยไม่สนว่าแจ็คสันจะยังบาดเจ็บอยู่หรือไม่เพราะนี่คือกอดแห่งมิตรภาพที่เขารู้สึกคุ้นเคย

“ขอโทษนะ!” เห็นใบหน้าแห่งความกังวลบนสีหน้าของปีเตอร์ แจ็คสันรีบกล่าวขอโทษทันที

“อย่าใส่ใจเลยไฉันรู้อยู่แล้วว่าเทคโนโลยีการรักษาของคุณสตาร์คนั้นสุดยอด ทั้งยังมียายืนรักษารุ่นล่าสุดที่แฮร์รี่ส่งมาให้ฉันอีกฉันเชื่อว่าหากนายได้พักผ่อนซักหน่อยน่าจะกลับมาดีเหมือนเดิม”ได้ยินคำขอโทษจจาก แจ็คสัน ปีเตอร์ ยิ้มออกมา

ที่จริงแล้ว J.A.R.V.I.S ได้ประเมิณศักยภาพร่างกายของแจ็คสันแล้ว ดูเหมือนร่างกายของแจ็คสันจะมีประสิทธิภาพในการฟื้นฟูตนเองสูง ดังนั้นเมื่อได้รับยารักษาขั้นสูงหลายชนิด แจ็คสันก็สามารถฟื้นฟูตัวได้อย่างรวดเร็ว ที่เหลือก็แค่รอเวลาเพียงเท่านั้น

“อืม” แจ็คสันพยักหน้าเล็กน้อย

จากนั้นแจ็คสันและปีเตอร์ ก็เดินไปทางโทนี่ เพียงแต่สีหน้าของโทนี่ไม่ได้เหมือนกับว่ากำลังดีใจอยู่แม้แต่น้อย

“หึม!อันที่จริงเธอนอนพักต่ออีกหน่อยก็ดี แต่ว่าเรื่องนี้หากเธอไม่ชักปัญหาเข้าไปหาฮัลค์และต่อสู้เธอก็คงไม่จำเป็นจะต้องมานอนซมล้มเจ็บแบบนี้หรอก” โทนี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ก่อนหน้านี้โทนี่กับมิราจในท์ถือเป็นเพื่อนร่วมงานที่ดีต่อกันความเป็นห่วงก็อยู่ในฐานะหนึ่งในเพื่อนร่วมทีมที่เป็นพันธมิตรแต่ภายหลัง หลังจากรู้ว่า มิราจในท์ คือ แจ็คสัน ความเป็นห่วงของเขาก็เพิ่มมากขึ้น ไม่ว่ามิราจในท์จะแข็งแกร่งมากขนาดไหน แต่ในสายตาของโทนี่ เขาก็ยังเป็นแค่เด็กอายุ 17 ปีเท่านั้น

เมื่อเห็นว่าแจ็คสันได้ฝืนตัวเองในฐานะฮีโร่คนนึง โทนี่ก็อยากจะชื่นชม แต่เมื่อต้องเห็นเขาขัดคำพูดของตนเองและมาได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้โทนี่รู้สึกโกรธอยู่ในใจ

“ฮิฮิ… คุณสตาร์คอุปกรณ์เทคโนโลยีรักษาของคุณนั้นดีมาก! ผมคิดว่าผมกำลังนอนหลับฝันดีและกำลังเพลิดเพลินกับห้วงความฝันอย่างไงยังงั้น”ได้ยินโทนี่ตำหนิตัวเอง แจ็คสันได้เปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที

ได้ยินคำพูดของแจ็คสันโทนี่ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว

“อย่าเปลี่ยนเรื่อง! เธอไม่เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บหนัก หากเธอเป็นอะไรขึ้นมา เธอคิดว่าครอบครัวของเธอจะรู้สึกยังไง เพื่อนของเธอ และ ฉัน เธอไม่คิดหรอว่าพวกเขาจะรู้สึกยังไง?” เห็นการละเล่นของแจ็คสัน โทนี่ กล่าวตะโกนไปที่ด้านหน้าของแจ็คสัน

เมื่อเผชิญหน้ากับอารมณ์ของโกรธของโทนี่ แจ็คสันทำได้แต่ยอมรับความจริง อาจเป็นที่เขาเองที่ดั้นด้นอยากจะเผชิญหน้ากับฮัลค์เพื่อทดสอบความแข็งแกร่ง และ ตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่าฮัลค์นั้นแข็งแกร่งมากขนาดไหน

“เอ่อ…ผมว่าผมไปหาของว่างมาเสริฟดีกว่า”เห็นบรรยากาศตรึงเครียดของโทนี่และแจ็คสันปีเตอร์ลอบกลืนน้ำลายก่อนที่จะพูดด้วยเสียงต่ำ

“ฉันไม่ให้ไป!”

“อย่าไปเชียว!”

โทนี่ไม่อนุญาติให้ปีเตอร์เดินหนีออกจากบรรยากาศสนทนาในครั้งนี้ส่วนแจ็คสันก็ไม่อยากให้ปีเตอร์ไปเพราะเขาไม่ต้องการทนฟังคำบ่นของโทนี่เพียงคนเดียว แม้จิตใจลึก ๆ ของแจ็คสันจะไม่ใช่เด็กอายุ 17 แต่เขาก็รู้สึกดีว่าการถูกดุด่าว่ากล่าวนั้นให้ความรู้สึกเช่นไร ไม่เหมือนกับปีเตอร์ที่เป็นเจ้าหนูอายุ 17 เขาเชื่อฟังโทนี่เป็นพิเศษอาจเป็นเพราะโทนี่ได้ช่วยเหลือปีเตอร์หลายอย่างไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาชุดสไปเดอร์แมนและ อื่น ๆ

ดังนั้นคำพูดของโทนี่ ในมุมมองของ แจ็คสัน และ ปีเตอร์ จึงแตกต่างออกไป แจ็คสันเพียงแค่ต้องการหาเพื่อนอยู่ร่วมฟังคำบ่นของโทนี่ด้วยกัน

“ก็ได้” ได้ยินคำพูดของโทนี่ และ แจ็คสัน ปีเตอร์ ได้พูดเสียงต่ำเล็กน้อย

“ทำไมเธอไม่หัดเอาตัวอย่างเหมือนปีเตอร์บ้าง?เขาเป็นห่วงครอบครัว และ ทำตัวเหมือนนักเรียนมัธยมปลายส่วนเธอ มันไม่เหมือนสักนิด!”โทนี่ตวาดเล็กน้อย

แจ็คสัน”..”

เมื่อเผชิญหน้ากับอารมณ์โกรธของโทนี่ แจ็คสันได้นิ่งเงียบเป็นเวลานาน

“บ่อยครั้งที่เธอได้ออกไปผจญสถานที่อันตราย และ หายตัวไป เธอรู้ไหมว่า…” โทนี่ได้สาธยายออกมาเป็นคำพูดด้วยความรู้สึกในใจ

คำพูดของโทนี่ได้ทำให้สีหน้าของ แจ็คสันเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย จนเวลาล่วงเลยผ่านไป สีหน้าของโทนี่ จึงได้ผ่อนคลายลง

“…” แจ็คสันได้กระแอมไอออกมาสองครั้งด้วยความเป็นเพราะในที่สุดโทนี่ก็หยุดกล่าวผิดตนเอง

แน่นอนว่าเป็นเพราะเห็นแจ็คสันนิ่งเงียบเป็นเวลานานและรับฟังตนเองโทนี่จึงได้หยุดคำพูดลงแต่เพียงเท่านี้

“คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก หากเธอเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะบอกกับพ่อแม่เธอยังไง” โทนี่ได้พูดออกมาอีกครั้ง

“คุณสตาร์ค! ผมต้องขอโทษจริง ๆ ที่ทำให้คุณเป็นกังวล” หลังจากโทนหยุดคำพูดลง แจ็คสันได้ส่งแววตาที่สำนึกผิดและกล่าวขอโทษออกไป

“เหอะ, หากเธอไม่อยากทำให้ฉันรู้สึกกังวล คราวหลังเธอก็ไม่ต้องเข้าไปพัวพันกับอันตรายพวกนี้อีก” ได้ยินคำพูดของแจ็คสัน โทนี่ รู้สึกพูดไม่ออก

ไม่ใช่ว่าแจ็คสันต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความเสี่ยงเหล่านี้ แต่อันตรายในโลกมาร์เวลได้คืบคลานเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ ดังนั้น แจ็คสันจึงถูกดึงเข้าไปพัวพันกับสถานการณ์เหล่านี้อย่างไม่อาจปฏิเสธได้

“จริงสิ ฉันได้ยินจากปีเตอร์แล้ว เมื่อไม่นานมานี้ เธอได้หายตัวไปจากโลกและไปปรากฏตัวบนดาวเคราะห์อื่นนอกโลกงั้นหรอ?”โทนี่ได้นั่งลงพร้อมกับกล่าวถามแจ็คสัน

“เอ๋…..อ๋อใช่”