HOW MUCH รักของนายหาซื้อที่ไหน

กลางดึกสี่ทุ่ม จิดาภาลากร่างของตนที่อ่อนระโหยโรยแรงถึงคอนโดอย่าง เมามายและสะลึมสะลือ

หลังจากคืนนี้ไป เธอจะต้องแต่งงานแล้ว ดังนั้นเธอจึงชวนเพื่อนสองสามคนมา ร่วมปาร์ตี้สละโสดด้วยกัน ไม่รู้ว่าดื่มไปมากเท่าไหร่เธอถึงได้เมาขนาดนี้

จิดาภานอนหลับตาพักผ่อนอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่บนโซฟา เธอกลับได้ยินเสียง ของการเคลื่อนไหวที่แปลกๆ ดังลอดออกมาจากห้องอาบน้ำ เหมือนกับว่าเป็น เสียงหอบหายใจของผู้หญิงกับผู้ชาย เธอค่อยๆ คลำตามทางไปใกล้กับกำแพง ก็ได้ยินเสียงที่กระตุ้นของฝ่ายหญิงดังลั่นออกมา

“เร็วอีก…เร็วอีก!”

เสียงกระแทกที่น่าอับอายได้ยินมาถึงแก้วหูของจิดาภา หลังจากนั้นเสียง กระแทกก็หยุดไปอย่างกะทันหัน เหมือนกับว่าเลือดในตัวของเธอแข็งเป็นน้ำ แข็งไปหมดแล้ว อีกฟากของกำแพงยังหลงเหลืออยู่แต่เสียงหอบหายใจหนักๆ

ของผู้ชาย

“อย่าเสียงดัง เดี่ยวจิดาภาตื่น เธอรีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยเลย เดี๋ยวฉันส่งเธอ กลับบ้าน” ฝ่ายชายกระซิบเสียงเบาๆ อยู่ในลำคอ

“ทำไม นายกลัวว่าเธอจะรู้ว่าพวกเราทำอะไรกันเหรอ วางใจเถอะ คืนนี้ดื่มไป เยอะมาก…พรุ่งนี้นายก็ต้องแต่งงานกับภาแบบถูกต้องตามกฎหมายแล้ว งั้นคืน นี้นายก็ต้องมาทำกับฉันให้เต็มที่สิ”

ชนิศาจูบลงไปที่ริมฝีปากสีแดง เธอกวาดหางตาไปกลับเห็นว่าที่ประตูมีเงาที่แสงอ่อนๆ สาดส่องมากระทบ เธอจึงยิ้มมุมปากและพูดในใจอย่างเย็นชา “จิตา ภา แบบนี้เธอก็ควรตายใจได้แล้วนะ เป็นแบบนี้ลูกในท้องของฉันก็จะมีฐานะที่ ถูกต้องตามกฎหมายแล้ว”

ด้านนอกของประตูห้องอาบน้ำ จิดาภากำลังกลั้นน้ำตาเอาไว้ แล้วเดินโซเซ ถอยหลังไปสองก้าว กว่าจะไปยืนพิงกำแพงอย่างมั่นคงได้อย่างยากลำบาก

เธอยอมแพ้ที่ยกบทนางเองให้กับชนิศาเพื่อผู้ชายคนนี้แล้ว

จนกระทั่งเป็นเพราะว่าเขาพูดประโยคนั้นออกมา เธอเลยคิดจะยกของของตน ทั้งหมดให้กับชนิศา

แต่นึกไม่ถึงเลยว่า….พวกเขาจะแอบคบชู้กันมาตั้งนานแล้ว!

ในห้องอาบน้ำ การเสพสุขอย่างดุเดือดยังคงดำเนินต่อไป แต่พอผ่านไปนาน

สักพักเสียงของการเคลื่อนไหวก็ค่อยๆ เบาลง

จิดาภากลับไปนอนควบคุมความเจ็บปวดรวดร้าวในใจอยู่บนโซฟาเงียบๆ

ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ชนิศาก็ควงแขนชายคนนั้นออกไปจากคอนโด

ตอนนั้นจิดาภาหลบอยู่หลังม่าน เห็นทั้งสองคนนั่งกระหนุงกระหนิงด้วยกันใน รถด้วยตาของตัวเอง หัวใจของเธอเจ็บจนใกล้จะระเบิดอยู่แล้ว น้ำตาไหลซึม

ออกมารอบๆ ตาของเธอในทันที

ผู้ชายคนนั้นรับปากกับเธอไว้ว่าพรุ่งนี้จะไปเอาใบรับรองที่สำนักงานกิจการ พลเรือนไม่ใช่เหรอ แล้วเขาเตรียมตัวที่จะจบลงแบบนี้ได้ยังไง!

ในใจของจิดาภามีความเศร้าวังเวงละเย้ยหยันปะปนกัน เธอทั้งเจ็บปวด ทั้งเกลียดชัง เกือบจะไม่ได้นอนตลอดทั้งคืน วันต่อมาเธอยังคงมุ่งหน้าไปที่อำเภอ เธออยากรู้ว่าชเยศจะปฏิบัติตัวกับเธอยังไง

ถึงเวลานัดแล้ว แต่ก็ยังไม่มีวี่แววของชเยศ

จิดาภารอที่ระเบียงทางเดินมาหนึ่งชั่วโมงแล้ว สุดท้ายแล้วเธอก็รับโทรศัพท์ “ภา ตอนนี้ชนิศาอบรมคนใหม่แทนเธอแล้วก็บาดเจ็บเข้า ตอนนี้ผมจำเป็นต้อง ไปจัดการเรื่องนี้ ส่วนเรื่องการจดทะเบียน….เราเลื่อนวันไปก่อนนะ!”

ที…เขาพูดออกมาได้สบายใจขนาดนี้เชียว

จิดาภากำมือถือในมือแน่น แล้วกดวางสายอย่างรุนแรง หลังจากที่เธอเห็นสิ่ง ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอก็ตัดสินใจว่าจะไม่แต่งงานแล้ว! เลื่อนไปก่อนเหรอ ให้เขา มโนเองต่อไปเถอะ!

ในเมื่อความสัมพันธ์ของชนิศากับเขาแน่นแฟ้นลึกซึ้งมากว่าเธอมานานหลายปี งั้นเธอคงต้องยินดีกับผู้ชายเลวและโสเภณีร่านคู่นี้แล้ว!

จิดาภาหันหลังเตรียมจะเดินไป แต่เธอกลับเห็นว่าที่ประตูใหญ่มีรถหรูหรา จอดอยู่ไม่ไกล มีผู้ชายร่างสูงหุ่นดีคนหนึ่งเดินลงมาจากรถและเดินตรงมาทาง นี้พลางยกมือขึ้นมาเพื่อจะถอดแว่นกันแดดที่สวมอยู่ออก ในตอนที่เอาแว่น กันแดดออกเหมือนกับว่าโลกทั้งโลกโดนออร่าของเขาบดบัง

เขาทำให้คนอื่นมีความรู้สึกถูกบีบบังคับอย่างแปลกประหลาด เหมือนกับว่า เขาเป็นกษัตริย์แล้วมาตรงที่แห่งนี้

ทันใดนั้นจิดาภาก็นึกขึ้นมาได้ เธอเคยเห็นพวกเขาอยู่ในกิจกรรมของแบรนด์ ยี่ห้อมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาคือจิรภาสผู้เป็นประธานบริษัทเค.เอฟ

เวลาผ่านไปสองปี ความที่ดูมีพลังของเขาก็ยังคงดูสง่าเหมือนเก่า ชุดสูทนั้น ถูกตัดให้เข้าพอดีกับตัวของเขา ซึ่งทำให้ร่างของเขานั้นดูสูงเด่นสง่า ทั้งตัวของส่งกลิ่นอายที่หักห้ามอารมณ์รักใคร่มาแต่ไกล

“ท่านประธาน ยังติดต่อคุณธนิดาไม่ได้เลย ต้องการให้ส่งคนไปรับไหมครับ” ผู้ช่วยของจิรภาสเอ่ยถามเบาๆ

“ไม่ต้อง ฉันไม่รอผู้หญิงที่แม้งานแต่งงานก็ยังมาไม่ตรงเวลาหรอก” เขาพูด เสียงต่ำ สีหน้าของเขาดูไม่ดีนัก

“แต่ว่าท่านประธานใหญ่ต้องการให้คุณแต่งงานวันนี้นะครับ มิฉะนั้นละก็…”ผู้ ช่วยพูดออกมาอีกครั้งด้วยเสียงที่เบาลงกว่าเดิม

“ฉันให้เวลานายยี่สิบนาที ไปหาสาวสวยที่ไหนก็ได้มาให้ฉัน” เขาออกคำสั่ง ด้วยน้ำเสียงเย็นชาและไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

สาวสวยที่ไหนก็ได้เหรอ?!

สายตาของจิดาภาเป็นประกายเล็กน้อย จิรภาสต้องการจะแต่งงานกับผู้หญิง คนใดก็ได้ และเธอก็เพิ่งจะโดนคู่หมั้นหักหลัง เธอจำเป็นต้องหาผู้ชายที่พึ่งพา ได้สักคนมาเพื่อทำให้ชเยศเสียหน้า!

เธอจะต้องบอกกับชเยศว่าเธอไม่ต้องการเขาแล้ว เธอ จิดาภาคนนี้หาผู้ชายที่ ดีกว่าเขาได้ เขาจะได้เสียใจในภายหลัง!

“ท่านประธานจิรภาสคะถ้าคุณยังหาเจ้าสาวไม่ได้ละก็ ยินดีรับดิฉันไว้ พิจารณามั้ยคะ..ขออนุญาตแนะนำตัวเองก่อนนะคะ ดิฉันคือจิดาภาค่ะ”

เหมือนเวลาหยุดอยู่ตรงนั้น จิรภาสคิ้วขมวดอย่างควบคุมไม่ได้ สายตาของ เขามองไปที่ร่างผอมบางที่อยู่ตรงหน้าของตน

ไม่นึกเลยว่าจะมีผู้หญิงกล้ามาพูดแบบนี้กับจิรภาส! ผู้ช่วยยืนจ้องเธอ

ตาค้าง…ผู้หญิงคนนี้บ้ารึเปล่านะ

เบื้องหน้าของจิรภาสคือจิดาภา แม้ว่าจิดาภาจะยิ้มอยู่ แต่ที่จริงแล้วหัวใจเธอ เต้นแรงไปถึงคอและดวงตาแล้ว เธอตัดสินใจที่จะทำโดยที่ไม่มีวันลังเลใจเลย

ดังนั้นจิดาภาจึงยึดหลังตรง บังคับให้ตัวเองให้ไม่หวาดหวั่นที่จะทนต่อสายตา

ที่น่าเกรงขามดั่งพระราชาของผู้ชายคนนี้

“จิดาภาเหรอ”

ริมฝีปากบางของจิรภาสค่อยๆ เปิดออก เสียงที่เต็มไปด้วยความดีงดูดของเขา

เอ่ยชื่อเธอออกมา

จิดาภากำมือแน่น” ค่ะ”

จิรภาสประเมินผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขาอย่างละเอียด ใบหน้าที่หล่อแบบ เย็นชานั้นไร้ซึ่งอารมณ์ จากนั้นเขาก็หันไปพูดกับผู้ช่วยอย่างคาดไม่ถึงว่า “เอา ข้อมูลของเธอมาให้ฉัน!”

จิดาภาเม้มริมฝีปากแน่น อดกลั้นความรู้สึกตื่นเต้นดีใจเอาไว้ รอคอยการ ตัดสินใจสุดท้ายของผู้ชายคนนี้

ผู้ช่วยของจิรภาสไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งของจิรภาส ในเวลานั้นเอกสารทั้งหมด ของจิดาภาก็อยู่ในมือของเขาทั้งหมดแล้ว
สองสามนาที่ต่อมา เขายืนอยู่หน้าประตูของสำนักงานอำเภอ เขาก็พูดกับเธอ

ออกมาหนึ่งคำ “ได้”

ในตอนนั้น จิดาภาก็ถอนหายใจออกมา

เขาตกลงแล้ว!

แต่งงานกับจิรภาสเป็นการตัดสินใจของทั้งสองฝ่าย อย่างน้อย พวกเขาก็ไม่ ได้บังคับขึ้นใจฝ่ายตรงข้าม และไม่จำเป็นต้องมีความรู้สึกที่รักใคร่ต่อกัน

และจากนั้นจิดาภาจะทำให้ชเยศได้รู้ว่าคำว่าเสียใจในภายหลังมันเป็นยังไง!

ขั้นตอนการจดทะเบียนสมรสผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในตอนที่เดินออกมาจาก สำนักงานอำเภอพร้อมกับจิรภาส ในมือของจิดาภามีใบทะเบียนสมรสอยู่เล่ม

หนึ่ง

“ที่แท้การแต่งงานก็ง่ายแบบนี้เอง”

แสงอาทิตย์แสบตามาก แต่กลับสู้ออร่าที่สว่างเจิดจ้าของซายที่อยู่ข้างกาย เธอไม่ได้

“คือว่า…คุณจิรภาสคะ มีเวลาให้ดิฉันสักสองสามนาทีมั้ยคะ” จิตาภารั้งเขาไว้ ด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง แม้ว่าเธอจะได้รับมีทะเบียนสมรสแล้ว เธอก็ยังรู้สึกห่าง ไกลจากเขา แต่แบบนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี

คิ้วของชายหนุ่มขมวดเล็กน้อยเพราะเธอเรียกเขาว่าคุณจิรภาส สายตาของ เขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาไปชั่วขณะ จากนั้นก็คือตอบลงท้ายไปตามนั้น “ครับ”

จิดาภาก้าวเร็วเข้าไปอีกสองสามก้าวเพื่อเข้าใกล้รถเขามากขึ้น
“เธออยากจะพูดอะไร” เขาจ้องมองเธอเงียบๆ พิงเก้าอี้ด้วยท่าทางที่ดูมีระดับ สูงส่งอย่างเห็นได้ชัด

“ตอนนี้พวกเราเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายแล้ว แต่ว่าเรื่องของพวก เรา…ฉันยังไม่อยากจะให้เปิดเผยตอนนี้นะคะ” จิดาภาก้มหน้าก้มตาพูดอย่าง ระมัดระวัง พลางเอาปลายนิ้วชี้แตะกันถี่ๆ หลายที่ด้วยความเคอะเขิน

“เหตุผลล่ะ” เขาไม่ได้ปฏิเสธโดยตรง แต่กลับเอ่ยถามเธอกลับเบาๆ

“ฉันอยากจะแก้ไขเรื่องนี้ด้วยตัวเองก่อน ไม่ทำให้ล่าช้าเสียเวลามากแน่นอน

ค่ะ!”

จิรภาสฟังแล้ว เขาก็อมยิ้มอย่างมีชั้นเชิงลึก จากนั้นก็ตอบเธอด้วยคำตอบที่ แสนจะอันตราย “ได้! แต่ผมให้เวลาเธอไม่เกินสามเดือนนะ”

“พรุ่งนี้ ผมจะส่งคนมารับคุณ”

“รับฉันเหรอคะ” จิดาภาตอบสนองช้า เธอเอ่ยปากถามเขาออกไปอย่าง

ประหลาดใจ

“ตอนนี้เธอเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลปรีดาอัครกุลแล้ว สามีภรรยาก็ต้องอยู่ บ้านหลังเดียวกันสิ” สายตาของเขามองไปที่ใบจดทะเบียนสมรสในมือของจิดา

ภาอย่างรวดเร็ว

จิดาภาคิดไปคิดมาสักพัก แต่เหมือนกับว่าจะไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ เธอเลย ต้องพยักหน้าตอบรับ “ฉันตกลงค่ะ”

จิดาภาลงจากรถที่ข้างถนน ก็เห็นรถเบนท์ลีย์สีดำคันหนึ่งขับไกลลิบสายตา ของเธอไป ราวกับว่าเธอกำลังก้าวอยู่บนปุยนุ่น เธอได้แต่งงานแล้ว แถมยังได้ แต่งงานกับผู้ชายที่มีชื่อเสียงซะด้วย!
คลื่นลูกใหญ่ที่อยู่ในใจและความตื่นเต้นที่หยุดไม่ได้ จิดาภารู้สึก กระปรี้กระเปร่าขึ้นมา เธอรีบสยบความรู้สึกที่อยู่ภายในใจแล้วเรียกแท็กซี่ เธอยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมากมาย!

รถของจิรภาสขับตรงผ่านไปสองทางแยก

นิ้วมือที่เรียวยาวของเขาพลิกเปิดหน้าหนังสือพิมพ์อย่างเรื่อยเปื่อย แล้วกำชับ ผู้ช่วยของตน “ตอนนี้นายไปบอกคุณปู่เรื่องที่ฉันแต่งงานได้แล้ว แล้วก็อีก อย่าง…ไปสืบมาด้วยว่าจิดาภาเพิ่งประสบพบเจอเรื่องอะไรมารึเปล่าด้วย”

เขาจำได้ว่าจิดาภาคือราชินีแห่งการแสดงเมื่อสองปีก่อน ถูกยกย่องให้เป็น นางฟ้าหน้าสดแห่งวงการบันเทิง แต่ตอนที่ดังที่สุดนั้นกลับต้องดับลงไปเพราะมี ข่าวอื้อฉาวกับชเยศซึ่งเป็นท่านประธานของบริษัทs.

ผู้หญิงแบบนี้ ที่เสนอตัวเข้ามาแต่งงานกับเขาเอง ต้องมีอะไรปิดบังแอบแฝงอยู่

แน่ๆ

พอนึกถึงรูปร่างลักษณะของผู้หญิงคนนั้น ริมฝีปากของเขาก็ยกขึ้นเผยให้เห็น รอยยิ้มเล็กน้อย