HxH: Researcher - ตอนที่ 45
…….
การแสดงสีหน้าจริงจังปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาใช้มือขวา เพื่อป้องกัน พร้อมกับที่จัดสรรออร่าให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะสามารถพยายามลดความเสียหายให้น้อยที่สุด แม้ว่าจะไม่ได้ช่วยอะไรมาก ในขณะที่เขาถูกส่งลงไปที่พื้น ทำให้มันแตกกระจาย…
ยาซุโอะ ไม่ได้ให้เวลาเขาหายใจ ในขณะที่เขาพลิกตัวกลางอากาศ โดยขาของเขาเกือบจะสร้างความเสียหายร้ายแรงพอที่จะเป็นอุปสรรคต่อ เรเซอร์
ทว่าดูเหมือนมีใครบางคนหรืออะไรบางอย่างกำลังต่อยมาที่ ยาซุโอะ ทำให้เขาต้องเปลี่ยนเป้าหมายการโจมตีของเขา
สิ่งที่โจมตี ยาซุโอะ คือ มนุษย์ที่มีร่างขนาดใหญ่ สวมเสื้อผ้าสีขาวล้วนและมีหมวกสีดำปิดตา เขาสามารถสังเกตเห็นหมายเลข 22 บนเสื้อได้
นี่เป็นหนึ่งในความสามารถของ เรเซอร์ ที่ทำให้เขาสามารถสร้างสัตว์เน็นที่เป็นมนุษย์ได้แปดตัว โดยมีจำนวนตั้งแต่ 0 ถึง 7 ซึ่งเขาเรียกว่า ” ปีศาจ “
เขายังสามารถทำให้พวกมันหลอมรวมกันทำให้ร่างกายแข็งแกร่งขึ้น ปีศาจตัวนี้เป็นผลมาจากการรวมตัวของปีศาจหมายเลข 7,6,5,4
การโจมตีของ ยาซุโอะ ได้โจมตีปีศาจส่งมันกระเด็นออกไปไกล ซึ่งทำให้ เรเซอร์ มีเวลามากพอที่จะถอยกลับ ซึ่งเป็นเป้าหมายของเขา
“ นั่นมันช่างอันตราย นายเป็นสายเสริมพลังหรือเปล่า? ” เรเซอร์ พูดด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ขณะที่เขาถอยกลับและด้วยเหตุนี้ ปีศาจที่ถูกส่งกระเด็นออกไปก็กลับมาที่ด้านข้างของเขา จากนั้น มันก็แยกออกมาเป็นปีศาจสี่ตัว ที่มีตัวเลข 4,5,6,7
“ ใช่ แต่คุณไม่ใช่ คุณบอกว่าจะทุ่มสุดตัวแต่ไม่ได้ทำ ดังนั้น เริ่มการต่อสู้อย่างจริงจังดีกว่า ” ยาซุโอะ พูด ซึ่งมันแปลกเพราะเขาใช้ออร่ามากพอที่จะต่อสู้กับ เรเซอร์ และ ไม่ได้ใช้ฮัตสึใด ๆ ยกเว้นอาเขตควบคุม แม้ว่าเขาจะใช้มัน เพื่อสัมผัสทุกสิ่งรอบตัวเขาโดยไม่ต้องควบคุมอะไรเลย
นี่คือการต่อสู้ระหว่างผู้ใช้เน็นที่มีทักษะสูง โดยใช้ ‘เรียว‘ ส่วนใหญ่ในการจัดสรรออร่าที่เพียงพอไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
“ พูดถูก ฉันควรเอาจริงเสียที ” เมื่อเขาพูดแบบนั้น เขาก็เรียกปีศาจ 4 ตัวที่อยู่ข้าง ๆ กลับ แล้วก็ปล่อยปีศาจที่หน้าตาคล้ายกันออกมา 3 ตัว พวกมันดูเหมือนกันทุกประการ ยกเว้นแต่ว่าพวกมันสวมเสื้อสีดำและมีเลข 0 อยู่บนเสื้อ
จากนั้น เขาก็เริ่มเปล่งออร่าของเขาออกเป็นทรงกลมสีแดงสองอันที่มือทั้งสองข้าง แล้วเขาก็โยนปีศาจตัวหนึ่งไปที่ปีศาจตัวหนึ่ง ซึ่งปีศาจตัวนั้นมันก็โยนไปที่อีกตัวหนึ่ง เป็นวัฏจักรระหว่างปีศาจทั้งสาม
หลังจากนั้น เรเซอร์ ก็ขว้างออร่าสีแดงไปที่ ยาซุโอะ เริ่มปิดระยะระหว่างพวกเขา
ยาซุโอะ หรี่ตาลง ขณะที่จดจ่อกับทรงกลมสีแดงที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างสงสัย ‘อืม ฉันสงสัยว่าฉันจะเลียนแบบความสามารถแบบ จิน ได้หรือไม่ ด้วยการผสมผสานระหว่างความสามารถพิเศษและอาเขตของฉัน มันน่าจะเป็นไปได้ใช่ไหม? สำหรับความสามารถง่าย ๆ แบบนี้ ใคร ๆ ก็ทำได้ด้วยความสามารถที่เพียงพอ แม้ว่าพลังจะไม่เป็นที่น่าพอใจ เมื่อพิจารณาถึงความเข้ากันได้ของฉันในสายแผ่พุ่ง “
ยาซุโอะ ไม่ได้เคลื่อนไหว ในขณะที่ออร่าทรงกลมสีแดงเข้ามาใกล้ เขากลับยกมือขวาขึ้นในท่าทางสำหรับจับมัน พร้อมกับยืนอย่างมั่นคงและจัดสรรออร่าส่วนใหญ่มาที่มือของเขา
การปะทะที่คาดไม่ถึงไม่ได้เกิดขึ้น เนื่องจากเมื่อออร่าทรงกลมสัมผัสกับมือของเขา มันก็หยุด โดยที่ไม่ก่อให้เกิดอันตราย อันที่จริง มันไม่ได้ทำให้เขาเคลื่อนตัวออกจากที่ของเขาด้วยซ้ำ ต้องขอบคุณออร่าจำนวนเล็กน้อยที่เขาจัดสรรให้กับเท้าของเขา ทำให้เขาอยู่กับที่ จากนั้น ทรงกลมสีแดงก็สลายไป
เรเซอร์ หรี่ตาลง ในขณะที่เขาปิดระยะห่างเพื่อเริ่มต้น ‘การต่อสู้ของเรียว‘ อีกครั้ง โดยพยายามทำให้ ยาซุโอะ ยุ่งและอยู่ห่างจากปีศาจทั้งสาม
แน่นอน ยาซุโอะ จับตาดูพวกมัน เนื่องจากเขาไม่เคยปิดการใช้งานอาเขตควบคุมของเขา เขารู้ว่าเขาแข็งแกร่งกว่า เรเซอร์ มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอาเขตควบคุมของเขา แต่การต่อสู้ของเน็นไม่ได้เกี่ยวกับใครที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้น มีองค์ประกอบหลายอย่างเข้ามาเกี่ยว ซึ่งเขาจะพิจารณาอยู่เสมอ
สิ่งที่เขาสังเกตเห็น คือ ปีศาจสามตัวผ่านทรงกลมสีแดงเป็นวัฏจักรด้วยความเร็วสูง ในขณะที่ก่อตัวเป็นรูปสามเหลี่ยมที่มีระยะห่างระหว่างกัน 3 เมตร ทุกครั้งที่ลูกบอลออร่าเต็มวัฏจักร หมายเลขในเสื้อของพวกมันจะเปลี่ยนไป
มันเริ่มจาก 0 จนถึง 2 ต่อเป็น 3 เมื่อพวกมันจบรอบที่สาม ตัวเลขบนเสื้อของพวกมันก็เปลี่ยนกลับเป็น 0 และด้วยเหตุนี้ ทำให้มีบางอย่างเปลี่ยนไป นั่นก็คือ ลูกบอลออร่าที่แข็งแกร่งขึ้นมาก
ยาซุโอะ หรี่ตาเมื่อสังเกตเห็นแบบนี้ ขณะที่เล่นกับ เรเซอร์ เพราะ เรเซอร์ ไม่สามารถดึงพลังออกมาได้เต็มที่ ในขณะที่ออร่าของเขาถูกแยกออกท่ามกลางสัตว์เน็น ยังคงมีคนที่มีประสบการณ์ เช่น เรเซอร์ ที่สามารถขัดขวางคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความสามารถทางกายภาพของเขา แม้ว่ามันจะไม่รวม ยาซุโอะ ก็ตาม
ในขณะที่ ยาซุโอะ หลบหลีกการโจมตีได้อย่างง่ายดาย เขาก็คิดว่า ‘นั่นเป็นความสามารถที่อันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้ามันสามารถเพิ่มพลังของมันได้ไม่จำกัด แม้ว่าจะไม่น่าเป็นไปได้และดูเหมือนว่าพวกมันจะรักษาระยะห่างกันสามเมตร พวกมันต้องรักษาระยะห่างที่แน่นอนหรือพวกมันไม่สามารถลดระยะห่างมากกว่านี้ได้ แต่สามารถเพิ่มระยะห่างได้มากเท่าที่ต้องการ จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าระยะห่างระหว่างพวกมันน้อยกว่าสามเมตร? ฉันเดาว่าฉันจะทดสอบมัน … ‘
ด้วยเหตุนี้ ยาซุโอะ จึงเพิ่มความเร็วโดยไม่ใช้อาเขตของเขา แต่ความเร็วนั้นก็มากเกินพอ เนื่องจาก เรเซอร์ แทบจะไม่สามารถตอบสนองได้ก่อนที่เขาจะถูกส่งกระเด็นไปอีกหลายร้อยเมตร ทำให้แขนซ้ายของเขาร้าว เขาทำได้เพียงขมวดคิ้วบนใบหน้า ในขณะที่เขาปล่อยปีศาจขาวที่จับขาของ เรเซอร์ แล้วเหวี่ยงเขากลับมา ขณะที่มันหายตัวไปในทันที
ทันทีที่ เรเซอร์ ถูกส่งลอยออกไป ยาซุโอะ ก็กางมือออก จากนั้น เขาก็เริ่มเปล่งออร่าสีม่วงเข้มสองลูกเหวี่ยงพวกมันไปทางปีศาจสองในสามตัวนั้น
ทันทีที่เขาขว้างออร่าทรงกลมทั้งสองออกไป เขาก็เกือบไล่ตามพวกมันทัน
แน่นอนว่า เรเซอร์ สังเกตเห็น ยาซุโอะ ปล่อยทรงกลมทั้งสองออกไป นั่นคือเหตุผลที่เขาควบคุมปีศาจทั้งสาม เพื่อส่งทรงกลมที่พวกมันโยนไปมา มาที่ของเขา ซึ่งเกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่ออร่าทรงกลมสีม่วงทั้งสองของ ยาซุโอะ จะโจมตีเป้าหมายทั้งสอง เพื่อกำจัดพวกมันด้วยปีศาจตัวที่สามที่หายไปเช่นกัน
ในตอนนี้ ปีศาจขาวที่ เรเซอร์ ปล่อยออกมาจับขาของเขา เหวี่ยงเขาไปในทิศทางที่คำนวณได้อย่างแม่นยำ เพื่อรับทรงกลมออร่าสีแดงที่ปล่อยออร่าที่อันตรายอย่างยิ่ง
ตั้งแต่เวลาที่ เรเซอร์ ได้ปล่อยปีศาจดำทั้งสามออกมา เริ่มวัฏจักรจนถึงเวลาที่พวกมันถูกกำจัด ผ่านไปไม่ถึงยี่สิบวินาที แต่มันเพียงพอที่ปีศาจจะส่งต่อบอลครบ 18 รอบ หมายความว่าทรงกลมออร่าแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมถึง 6 เท่า ทำให้มันอันตรายอย่างไม่น่าเชื่อ
ยาซุโอะ หยุดลง เมื่อปีศาจทั้งสองหายตัวไปและตัวที่สามก็หายไปจากผลของ เรเซอร์ ที่เก็บมันออกไป จากนั้น เขาก็หันไปมองที่ เรเซอร์ ที่ใกล้จะถึงทรงกลมออร่าสีแดงหรือทรงกลมนั้นที่กำลังจะมาถึงตัวเขา โดยพิจารณาจากความเร็วของมันที่เร็วกว่ามาก
‘มันน่าสนุกดีนะ การได้ต่อสู้กับคนที่มีประสบการณ์นั้นน่าสนใจ แม้ว่าฉันแน่ใจว่ามันจะไม่สนุก ถ้ามันเป็นความท้าทายจริง ๆ เหตุผลเดียวที่ฉันสนุกกับตัวเองและทำตัวสบาย ๆ เป็นเพราะความมั่นใจในตัวฉันทั้งหมด แผนสำรองของฉันในกรณีที่มีเกมมาสเตอร์เพิ่มขึ้น สำหรับตอนนี้ ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ฮัตสึใด ๆ หรือใช้ออร่าทั้งหมดของฉัน‘ ยาซุโอะ จะไม่รังเกียจความท้าทาย ตราบใดที่มันไม่อันตราย
ยาซุโอะ ยิ้มปกติ ในขณะที่ตั้งท่าจับพร้อมกับที่เน้นออร่าส่วนใหญ่ในมือของเขา ราวกับว่ากำลังเตรียมที่จะจับเน็นทรงกลม ซึ่งอันตรายอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาว่าเขายังคงใช้ออร่ามากพอที่จะต่อสู้กับ เรเซอร์ เท่านั้น
เรเซอร์ ที่สังเกตเห็นการกระทำของ ยาซุโอะ หรี่ตาลง จากนั้น จึงยื่นมือขวาออกและสัมผัสกับทรงกลมสีแดง
เขาจัดสรรออร่าส่วนใหญ่ไปที่มือซ้ายของเขา จากนั้น สร้างแรงกระแทกทำให้เขาต้องหมุน 360 องศาในอากาศ ทรงกลมสีแดงยังคงอยู่ในมือขวาของเขา ขณะที่หมุนไปพร้อมกับเขา
จากนั้น ใช้ความเร็วในการหมุนของเขา เพื่อปล่อยลูกบอลไปที่ ยาซุโอะ ด้วยความเร็วที่เร็วอย่างมาก ปล่อยลมกระโชกไปทางด้านหลัง
ช่วงเวลาที่แน่นอนที่ลูกบอลถูกปล่อย คือ ช่วงเวลาที่ ยาซุโอะ ขยับตัว เพื่อหลบหลีกลูกบอล ท้ายที่สุด การจับการโจมตีนั้นอันตรายเกินไป เขาคงไม่โง่พอที่จะรับมันตรง ๆ ซึ่งไม่จำเป็นอย่างยิ่ง เมื่อพิจารณาว่าการหลบหลีกนั้นง่ายกว่าด้วยความเร็วของเขา…