HxH: Researcher - ตอนที่ 74
ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปแบบนั้น แม้ว่ามันจะเปลี่ยนสีเป็นแบบสุ่มและมีลักษณะเหมือนมนุษย์มากขึ้น แม้ว่าจะไม่ได้สติก็ตาม นี่คือ คิริโกะ หนึ่งในสัตว์อสูรที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของมันเองได้
สิ่งมีชีวิตอีกชนิดหนึ่งเป็นแค่นกสีเหลืองตัวเล็ก ๆ ไม่ได้มีอะไรให้สังเกตมากนัก และที่จริงแล้วมันเป็นเพียงนกธรรมดา ๆ ที่แตกต่างจากสัตว์อสูรที่อยู่ถัดจากมัน
สิ่งที่ผู้ใช้เน็นเท่านั้นที่สามารถสังเกตเห็นเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตทั้งสอง คือ ออร่าที่ไหลออกมาพร้อมกับปริมาณออร่าของพวกมันที่ขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย นี่เป็นผลมาจากการที่ โมเรน่า ใช้ความสามารถของเธอกับพวกมันตามคําแนะนําของ ยาซูโอะ
เมื่อเธอสังเกตพวกมันอยู่สักพัก เธอก็ออกจากห้องและส่งข้อความถึงคนสามคนทางโทรศัพท์ของเธอ จากนั้นไปที่สํานักงานของเธอ ในขณะที่นั่งไขว่ห้างและหลับตาลง
จนกระทั่งประตูเปิดออก โดยมีคนสามคนเข้ามาแล้วปิดประตูข้างหลังพวกเขาและพูดพร้อมกันว่า “หัวหน้า!!”
ชายรูปร่างผอมเพรียวในวัยยี่สิบ สูงระหว่าง 185 ถึง 190 ซม. และมีรอยแผลเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวขนาดใหญ่ที่แก้มซ้าย
เขามีฟันที่เป็นเอกลักษณ์ คิ้วสูงและผมตรงสลวย นี่คือ หลุยส์ นี สมาชิกระดับสูงของตระกูลเอย์อิ
หญิงสาวที่มีผมสีขาวอยู่ด้านบน แต่มีสีเข้มที่ด้านข้างและด้านหลัง เธอมีขอบผมยาวที่ตกลงมาที่ด้านซ้ายของใบหน้า
เธอมีดวงตาที่ห้อย ริมฝีปากหนา และขนตาล่างที่โดดเด่น นี่คือ แคทชิว เป็นรองหัวหน้าคนใหม่ของตระกูลเอย์อิ
ชายวัยกลางคน ตัวสูง เขามีผมหยักศกสีส้มยาว คางยื่นออกมา ตาสีดํา นี่คือ โอริริน สมาชิกระดับสูงของตระกูลเอย์อิ
โมเรน่า ลืมตาขึ้นแล้วถามว่า “แคทชิว กระบวนการจัดหาคนเป็นอย่างไรบ้าง?”
“ข้อกําหนดที่คุณตั้งไว้ เพื่อเข้าร่วมตระกูลนั้นสูงเกินไป ดังนั้น เราจึงสามารถรับสมัค รคนเพียง32 คนเท่านั้น การรับสมัครจํานวนมากเช่นนี้ค่อนข้างหายากในโลกใต้ดิน ดังนั้น ผู้คนมักจะใช้โอกาสดังกล่าว แต่ส่วนใหญ่ยังคงลังเลใจเพราะสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อคุณเข้ายึดครอง”
แคทชิว ตอบคําถามทันที ราวกับว่าเธอท่องจํามันไว้ใว
โมเรน่า ดูครุ่นคิด “เพราะการหายตัวไปของอดีตหัวหน้าและสมาชิกคนอื่น ๆ อืม มันไม่สําคัญอะไรมากสําหรับตอนนี้ หลุยส์ นีโอริริน การติดต่อกับสายลับที่เราส่งให้ตระกูลอื่นเป็นอย่างไรบ้าง?”
“เรามีสายลับเพียงคนเดียวในตระกูลชาอะที่สามารถติดต่อได้ ที่เหลือไม่สามารถเข้าร่วมได้”
“สมาชิกสี่คนสามารถเข้าร่วมตระกูลชูอุได้สําเร็จ แต่พวกเขาไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เนื่อง จากยังอยู่ระดับปลายแถว” ทั้ง หลุยส์ นี และ โอริริน ตอบตามลําดับ
โมเรน่าพยักหน้า “ไม่สําคัญหรอก ฉันแค่ต้องการทราบความเคลื่อนไหวโดยรวมของตระกูลและนั่นคือสิ่งที่พวกเขาควรรู้”
เธอสังเกตพวกเขาในขณะที่พูดว่า “ความคืบหน้าเรื่องเป็นของคุณและสมาชิกคนอื่น ๆ เป็นอย่างไรบ้าง?”
คนที่ตอบคําถาม คือ แคทชิว ที่พูดว่า “ทุกคนยังคงเรียนรู้พื้นฐานและยังไม่มีใครสามารถสร้า งความสามารถใด ๆ ได้ในตอนนี้”
พวกเขายังคงสนทนากันต่อไปอีกระยะหนึ่งเกี่ยวกับธุรกิจของตระกูลและแผนการขยายธุรกิจ..
“ฉันสนุกกับสิ่งนี้ การมีอํานาจเหนือผู้คนและจัดการพวกเขาตามความต้องกา รของฉันเป็นเรื่องที่น่าสนุก… ฉันจะเริ่มจากสิ่งนี้และดูว่ามันจะเป็นงานอดิเรกของฉันได้ไหม. เธอคิดในขณะที่ค่อย ๆ มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า
ดวงตาของเธอดูเปล่งประกายในเสี้ยววินาที “การยึดครองโลกใต้ดินของอาณาจักรคาคนฟังดูน่าสนใจ จากนั้น เราจะทําทุกอย่างที่เราต้องการและบางที เราสามารถยึดครองโลกได้เราแค่ ต้องการพลังในการทําเช่นนั้น ฝึกฝนให้มากขึ้น และอย่าทําให้ฉันผิดหวัง”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ปฏิกิริยาของทั้งสามก็แตกต่างกันไป ดวงตาของ แคทชิว ก็สว่างขึ้น การแสดงออกแปลก ๆ ปรากฏขึ้นที่ หลุยส์ นี้ แต่ความคาดหวังสามารถเห็นได้ในดวงตาของเขาในขณะที่ โอริริน ก็พยักหน้า
โมเรน่า ดูครุ่นคิดจนกระทั่งเธอสังเกตเห็นประตูมิติปรากฏขึ้นในห้อง จากนั้นมันก็หายไปหลังจากที่ ยาซูโอะ ก้าวเดินออกมา
เธอยืนขึ้นและเอาแขนโอบรอบคอของเขา ขณะที่พวกเขาจูบปากอย่างดูดดื่มซึ่งกันและกัน
รอบคอของเขา
ทันใดนั้น ยาซูโอะ ก็อุ้มเธอขึ้นและเดินไปที่โซฟา แล้วนั่งลงแล้ววางเธอลงบนตักของเขาโมเรน่าเพียงแค่วางศีรษะของเธอไว้บนหน้าอกและถามว่า “นานแค่ไหน?” ซึ่งเขาตอบว่า “นานพอแล้ว”
“แล้วนายคิดอย่างไรเกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาซื่อสัตย์และเหมาะสมกับตําแหน่งที่ฉันแต่งพวกเขาหรือเปล่า?” เธอถามอย่างสงสัย
ยาซูโอะ หลับตาอย่างผ่อนคลาย “เธอเป็นหัวหน้า บอกฉันว่าเธอคิดอย่างไร”
โมเรน่า ดูครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “จากที่ฉันเห็น หลุยส์ นี แค่ชอบความวุ่นวายและก็ การฆ่าถ้าเป้าหมายของฉันสามารถให้เขาได้ เขาจะทําตามฉัน เขาเป็นคนที่ฉันไม่แน่ใจมากที่สุด
แคทชิว ค่อนข้างมีเล่ห์เหลี่ยมและกลยุทธ์ ฉันจึงมอบตําแหน่งรองหัวหน้าให้เธอ แต่ฉันเห็นว่าเธอไม่มีแรงจูงใจมากนัก ฉันจึงตั้งเป้าหมายให้เธอทํางาน เพื่อยึดครองโลก
โอริริน เป็นกรณีที่ง่ายที่สุด เขาเป็นคนของรัฐบาล เป็นคนเก่ง แต่เขาลาออกได้ไม่นานเพราะภรรยาและลูกสาวของเขาถูกฆ่า ฉันเห็นความสามารถของเขา ฉันเลยพาเขาเข้ามาและช่วยให้เขาแก้แค้นคืน ดังนั้น ฉันคิดว่าเขาค่อนข้างภักดี”
ยาซูโอะ หัวเราะออกมาเล็กน้อย “เธอทําได้ดีด้วยตัวคนเดียว ไม่ต้องการคําแนะนําอะไรมากแต่ยังไงฉันก็จะพูดออกไป
แต่!
บรรยากาศที่วุ่นวายรอบตัวเธอดึงดูดผู้คนให้ติดตามเธอมากกว่าที่เธอคิด ดังนั้น นอกเหนือจากการควบคุมโดยตรงของเธอ สิ่งนี้ยังมีบทบาท โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับผู้คนอย่างหลุยส์นี ดังนั้น ใช่ ฉันคิดว่าเขาค่อนข้างภักดี
และบรรยากาศก็ไม่หายไปหลังจากที่ได้พบกับฉัน จริง ๆ แล้ว มันสวยขึ้นมาก ดังนั้น เธอไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเขามากนัก และเช่นเดียวกันกับอีกสองคน โดยเฉพาะ โอริรินดูเหมือนว่าเขาจะมีความสามารถมาก
ทั้งสามเป็นคนที่หาได้ยาก ดังนั้น แม้ว่าพวกเขาจะสร้างความสามารถที่ดี แต่ก็เป็นการดีกว่าที่จะไม่ใช้ความสามารถของเธอกับพวกเขา… เธอควรพิจารณาให้ โอริรินเป็นรองหัวหน้าด้วย”
“แล้วเธอใช้ความสามารถกับพวกเขานานแค่ไหน” ยาซูโอะ ยังคงถามต่อไป
“พวกเขาทั้งหมดปลุกเฉินในเวลาประมาณ 12-24 ชั่วโมง โดยใช้ความสามารถของฉันกับพวกเขาโดยไม่มีอาการแทรกซ้อน
เจ็ดวันสําหรับ หลุยส์ นี ด้วยปริมาณออร่าที่ขยายใหญ่ขึ้นอย่างมากและเขาก็เป็นสายแผ่พุ่งหกวันสําหรับ แคทชิว เนื่องจากเธอมีความสามารถมากกว่า หลุยส์ นี เล็กน้อย เธอเป็นสายเปลี่ยนแปลง
โอริริน ดูเหมือนจะพิเศษด้วยการใช้เวลาเพียงสี่วันในการไปถึงปริมาณออร่าเดียวกันกับหลุยส์ นี และ แคทชิว แม้จะอายุเท่ากันและเขาก็เป็นสายพิเศษ”
“ฉันใช้ความสามารถของฉันกับสมาชิกอีกหกคนที่ฉันคิดว่าภักดี แต่พวกเขาไม่ได้มีความสามารถขนาดนั้น”
ยาซูโอะ พยักหน้าแล้วถามว่า “สิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับการยึดครองโลก เธอหมายความว่าอย่างไร?”
แสงสว่างจ้าปรากฏขึ้นในดวงตาของ โมเรน่า ขณะที่เธอตอบตามความจริงว่า “ฉันชอบมีพลังแบบนี้และฉันก็ใช้มันได้ดี ฉันเลยอยากจะหมกหมุ่นอยู่กับมัน และดูว่าฉันชอบมันไหมและสามารถใช้เป็นงานอดิเรกของฉันได้… นายมีความปรารถนาของนาย และฉันต้องการค้นหาของฉัน”
ยาซุโอะ เริ่มลูบไล้ผมสีบลอนด์อ่อน ๆ ของเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “เธอทําได้ดีมากดังนั้น ขอให้สนุกและทําทุกอย่างที่เธอต้องการ สําหรับตอนนี้ไปเดทกันเถอะ”
นั่นนํารอยยิ้มสดใสมาสู่ใบหน้าของเธอ แต่เธอถามว่า “นายจะไม่ตรวจสอบสิ่งมีชีวิตในห้องใต้ดินเหรอ?”
“เอาล่ะ ยังมีเวลาอีกประมาณสิบห้าวัน ปล่อยพวกมันไว้จนกว่าเราจะกลับมา”
หลังจากได้ยินเช่นนั้น เธอจึงติดต่อ แคทชิว ให้รับช่วงต่อขณะที่เธอไม่อยู่ จากนั้น พวกเขาก็เดินผ่านประตูมิติ เพื่อจะปรากฏตัวที่ไหนสักแห่งบนชายฝั่งของทวีปเอเชี่ยน พวกเขาลอยอยู่ในอากาศโดยมี ยาซูโอะ กุมเอวของ โมเรน่า ไว้
เขาใช้เส้นใยแอโรอายเดียวกันกับที่เขาทิ้งไว้ เพื่อสร้างประตูมิติที่นําพวกเขาไปยังชายฝั่งของทวีปแอนริก้า
จากหลังส่วนบนของ ยาซูโอะ เขาสร้างเส้นใยสีม่วงสามเส้น ซึ่งเส้นใยจํานวนมากเริ่มแตกแขนงออกและบิดเข้าด้วยกันเป็นนกขนาดใหญ่ที่เขานั่งบนนั้น โดย โมเรน่า ทําแบบเดิมและวางศีรษะของเธอไว้บนไหล่ของเขาแม้ว่าเขาจะไม่ได้เปิดใช้งานความสามารถ “วิชชั่น” เก็บการมองเห็นของเขาไว้เหมือนเดิม
หลังจากนั้น เขาได้จัดการนกให้บินไปในทิศทางที่นําไปสู่สาธารณรัฐมิมโบ หนึ่งในผู้ นําหลักของ V5 ของโลกที่รู้จัก ด้วยกลุ่มที่ประกอบด้วยผู้นําหญิงสองคนและชายสี่คนจากประเทศต่าง ๆ: สหรัฐอเมริกาซาเฮอร์ตา สหพันธ์โอชิมา สาธารณรัฐมิมโบ ราชอาณาจักรคูกันยูสหภาพเบเกรอสเซ…
นานมาแล้ว V5 ตัดสินใจว่าจะสร้างสํานักงานใหญ่ของสํานักงานใบอนุญาตระหว่างประเทศไว้ที่ใดและพวกเขาได้ข้อสรุปว่าควรจะสร้างในสาธารณรัฐมิมโบ เนื่องจากสํานักงานใหญ่ของสมาคมฮันเตอร์ก็อยู่ที่นั่นด้วยซึ่งสามารถให้การสํารองข้อมูลที่จําเป็นถ้าต้องการ