HxH: Researcher - ตอนที่ 18

……..

ฉันโฟกัสอยู่กับทุกการเคลื่อนไหวของเขา ฉันสังเกตเห็นดวงตาของเขาเบิกกว้าง ขณะที่มีเหงื่อไหลบนใบหน้า ฉันเดาว่าไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีที่รุนแรงของเขาได้จนถึงตอนนี้ เนื่องจากฮัตสึของเขาค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการต่อสู้กับฝ่ายตรงข้ามในระดับเดียวกับเขาหรือต่ำกว่า

คู่ต่อสู้โดยธรรมชาติของเขา คือ สายเสริมพลัง ซึ่งนั่นควรอธิบายการพ่ายแพ้ 2 ครั้งของเขาได้ แม้ว่าการโจมตีของเขาจะไร้ประโยชน์กับคนอย่างฉันด้วยปริมาณออร่าที่สูงกว่าและมีความสามารถสูงในสายเสริมพลัง

เขาเริ่มชาร์จฮัตสึของเขาอีกครั้ง แม้ว่าจะไม่มีทางเพิ่มระยะทางให้มากขึ้น เมื่อเขาไปถึงสุดสนามประลองแล้ว เขาเริ่มยิงอีกครั้ง แม้ว่าคราวนี้ฉันจะมีเวลาสังเกตเห็นบางสิ่ง เขาใช้เวลา 1 วินาทีจากตั้งแต่เริ่มชาร์จจนกระทั่งยิงมันออกไป ฉันสังเกตเห็นสิ่งผิดปกตินั้น ฉันแค่ต้องการการยืนยัน

ฉันเริ่มเดินไปหาเขา ในขณะที่เขาเริ่มชาร์จเตรียมที่จะยิงอีกครั้ง แต่คราวนี้เมื่อเวลาผ่านไป 0.8 วินาทีตั้งแต่เริ่มฮัตสึของเขา ฉันเคลื่อนตัวไปทางขวาก่อนที่เขาจะยิง สิ่งที่น่าสนใจ คือ แม้ว่าเขาเห็นการเคลื่อนไหวของฉัน เขาก็ยังคงยิงใส่ฉันที่ตำแหน่งก่อนหน้านี้ แม้ว่าเขาจะมีโอกาสเปลี่ยนเป้าหมายเล็กน้อยในช่วง 0.2 วินาที

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉัน ขณะที่ฉันเดินต่อไปอย่างช้า ๆ เข้าหาเขา ฉันทำซ้ำขั้นตอนเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า เมื่อผ่านไป 0.8 วินาที ฉันจะเปลี่ยนตำแหน่งจากที่ที่เขากำลังเล็งไปและเขาไม่เปลี่ยนการเล็งหรือดูเหมือนเขาจะทำไม่ได้ เงื่อนไขฮัตสึของเขาเป็นแบบนี้ เมื่อผ่านไป 0.8 วินาทีตั้งแต่เริ่มชาร์จ เขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนเป้าหมายได้อีกต่อไปจนกว่าจะยิง ซึ่งเป็นความสามารถที่ดีมากเพราะผู้ใช้เน็นสามารถตอบสนองได้ใน 0.2 วินาทีและหลบหลีกก่อนที่การยิงจะไปถึงมันค่อนข้างหายาก แต่น่าเสียดายที่วันนี้ฉันไม่ได้ใส่ชุดที่มีน้ำหนัก

….

– มุมมองของ มิยาตะ โนบุ (กระสุนทองคำ) –

ฉันคิดว่ามันจะเป็นเกมที่ง่าย จริง ๆ แล้วเด็กจะแข็งแกร่งขนาดไหนกัน? โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อฉันได้ข่าวว่าเขาเดินไปรอบ ๆ โดยใช้เซ็ตสึ ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วทำให้เขาไม่มีการป้องกัน ดังนั้น ฉันจึงคิดว่าเขาไม่มีประสบการณ์ แต่ฉันก็รู้สึกได้ถึงเหงื่อที่ไหลลงมาตามกระดูกสันหลัง

ออร่าของเขาแข็งแกร่งกว่าของฉันมาก นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องล่าถอย แม้ว่าฉันวางแผนที่จะจัดการเขาลงโดยไม่ใช้ฮัตสึ แต่ถึงแม้ฉันจะใช้ฮัตสึของฉัน เขาก็หลบหลีกมันได้ ฉันจดจ่อกับความเร็วในฮัตสึของฉันมากและไม่มีใครเคยหลบหลีกมันได้ แต่เขาทำได้และเขาไม่ได้ดูมีปัญหาหรือจัดการกับมันได้ยาก

ทุกอย่างแย่ลง เมื่อเขามองฮัตสึของฉันออก จุดอ่อนของฮัตสึของฉัน คือ อานุภาพที่น้อย เนื่องจากฉันเสียสละความเร็ว ดังนั้น ฉันต้องเพิ่มเงื่อนไขที่จะทำให้อานุภาพเพิ่มขึ้น ในขณะที่ยังคงความเร็วเท่าเดิม เงื่อนไข คือ ฉันไม่สามารถเปลี่ยนเป้าหมายได้ในช่วง 0.2 วินาทีหลังจากที่ชาร์จฮัตสึเต็มแล้ว ฉันไม่คิดว่าจะมีใครใช้ประโยชน์จากสิ่งนั้นได้ เนื่องจากระยะเวลานั้นสั้นมาก

แต่เขาสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของฉันได้ก่อนที่เขาจะมองเห็นผ่านฮัตสึของฉัน ดังนั้น ตอนนี้เขามี 0.2 วินาทีพิเศษแล้ว ฮัตสึของฉันไร้ประโยชน์สำหรับเขาแล้วสินะ? ดังนั้น วิธีเดียวที่จะชนะคือ….มีสีหน้าหวาดกลัวอย่างช้า ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉัน ขณะที่ฉันทำท่าตีโพยตีพายและตะโกนว่า ” เจ้าสัตว์ประหลาด อยู่ให้ห่างจากฉัน!!! “

เขายังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ในขณะที่เขามองมาที่ฉันด้วยความสนุกสนานแล้วพูดว่า…

…..

– มุมมองของ ยาซุโอะ –

“ เจ้าสัตว์ประหลาด อยู่ให้ห่างจากฉัน!!! ”

ฉันเดินไปหาเขาเรื่อย ๆ ขณะมองเขาด้วยแววตาที่ขบขัน จากนั้นฉันก็พูดว่า ” การแสดงของนายค่อนข้างแย่และถึงแม้ว่ามันจะสมบูรณ์แบบ ฉันก็ยังระวังตัว ฉันหมายถึงว่าใครจะเชื่อว่าคนที่มาถึงระดับนี้และมีชัยชนะถึง 6 ครั้ง ทำท่าทางกลัวสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นนี้ “

ใบหน้าของเขากระตุกอย่างไม่เชื่อสายตาที่ฉันมองเขาออกได้ง่ายเพียงใด แม้ว่าระยะห่างระหว่างเราน้อยกว่า 10 เมตรในตอนนี้ ซึ่งน่าจะเพียงพอสำหรับสิ่งที่เขาต้องการจะทำและฉันก็คิดถูก ขณะที่เขาวิ่งตรงมาหาฉันพร้อมกับเอานิ้วชี้เข้าหากัน ทันใดนั้น ลูกกระสุนเน็นสีเหลืองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นระหว่างพวกมัน ในขณะที่รอยยิ้มน่าขนลุกปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา ” ฮัตสึของฉันไม่ใช่ธรรมดา ๆ !!! “

ฉันมองดูเขา ระยะห่างระหว่างเราประมาณ 3 เมตร แต่ใบหน้าของฉันก็ยิ้มออกมา ในขณะที่ฉันคิดในใจว่า ‘เล่นให้สนุกเถอะ ฉันทำนายการกระทำที่พิเศษของนายได้ โดยที่นายไม่รู้ว่านั้นมันทำให้นายทำเป็นนิสัย ‘

ขณะที่เขาเกือบจะมาถึงฉันและลูกกระสุนเน็นอยู่ห่างจากฉันไม่กี่เซนติเมตร เวลาดูเหมือนจะช้าลงหรืออาจเป็นเพราะฉันเข้าสู่ความเร็วสูงสุดของฉัน ขณะที่ฉันขยับไปทางซ้ายเล็กน้อยแล้วก้มต่ำลงในระดับที่สายตาของฉันอยู่ระดับเดียวกับหัวใจของเขา แล้วปรับกายวิภาคของมือให้คมขึ้นพร้อมกับเล็บ ‘Deadly snake’ ของฉัน สิ่งที่ตามมา คือ เส้นสีม่วงเข้มปรากฏขึ้นทั่วแขนของฉัน โดยเฉพาะมือเมื่อเล็บของฉันกลายเป็นสีม่วงสดใส…

‘ฮัตสึ -กุหลาบม่วง-: M=4, T=5 ‘

แล้วฉันก็จู่โจมหัวใจเขาอย่างต่อเนื่อง แต่ที่แปลกคือมือของฉันจะทะลุผ่านเขาทิ้งเส้นสีม่วงสดใสไว้ ขณะที่ฉันดึงมันกลับ มันใช้เวลาหนึ่งวินาทีเต็มในการตอบสนองและพยายามถอย แต่ก่อนที่เขาจะทำอะไรก็ตาม ฉันก็ปรากฏตัวอยู่ข้างหลังเขาและโจมตีทุกส่วนที่อันตรายถึงชีวิต โดยทิ้งเส้นสีม่วงไว้ทั่วตัวเขา แม้ว่าจะดูเหมือนว่าไม่มีความเสียหายใดเกิดขึ้นกับเขา เหมือนกับการโจมตีทั้งหมดของฉันทิ้งเส้นสีม่วงเข้มที่สวยงามไว้รอบตัวเขา

ฉันถอยกลับทันที 3 วินาทีตั้งแต่เปิดใช้งานฮัตสึแล้วฉันก็สังเกตอย่างใกล้ชิดเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันลองฮัตสึกับใครบางคน…

แม้ว่าเขาจะดูสับสนว่าทำไมฉันถึงถอยกลับ การโจมตีของฉันทะลุตัวเขาอย่างไรและเส้นสีม่วงทั่วตัวเขา เขายังคงรักษาระยะห่างระหว่างเรา…

4 วินาที…เขาสังเกตเส้นสีม่วงบนผิวของเขาและพยายามสัมผัสมัน แม้ว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนกับว่ามันไม่มีอยู่จริง…. 5 วินาที…

เส้นสีม่วงเริ่มแผ่ไปทั่วร่างกายของเขาและก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ เขาก็สลายไปเป็นความว่างเปล่า…

” สวยงาม….”

…….