HxH: Researcher - ตอนที่ 43

…….

เขาหายตัวไปทันที โดยการบินไปยังเมืองแห่งเวทมนตร์ มาซาโดร่า ที่เดียวบนเกาะที่สามารถซื้อการ์ดเวทมนตร์ได้

เมื่อเขามาถึงเมือง เขาไปที่ร้านขายการ์ดเวทมนตร์ ที่นั่นเขาพบร้าน NPC สาวสวยผมบลอนด์ที่มีตาสีฟ้า เธอต้อนรับเขาด้วยน้ำเสียงที่น่ายินดี ” ยินดีต้อนรับสู่ร้านคาถา มาซาโดร่า “

” สวัสดี ฉันต้องการขายการ์ดสัตว์ประหลาด การ์ดอื่น ๆ และซื้อซองการ์ดสองสามซอง “

” ได้เลย โปรดทราบว่าคุณสามารถเปิดซองการ์ดได้ในร้านเท่านั้นและแนะนำให้ใส่การ์ดที่คุณได้รับในหนังสือก่อนที่จะออกไป ไม่เช่นนั้นการ์ดเหล่านั้นจะหายไปทันทีที่คุณออกไป ” NPC ของร้านเตือน

ยาซุโอะ พยักหน้า จากนั้นจึงดำเนินการขายการ์ดส่วนใหญ่ที่เขามี ตั้งแต่การ์ดสัตว์ประหลาดไปจนถึงการ์ดที่เขาหยิบมาจากผู้เล่น เหลือเพียงการ์ดเวทมนตร์เท่านั้น เนื่องจากไม่มีการ์ดจำกัดที่เขามีอยู่ที่เป็นประโยชน์สำหรับเขา

เขาเริ่มเปิดซองการ์ดเวทมนตร์ทั้งหมด ในขณะที่ขายการ์ดอื่น ๆ ที่เขาเห็นว่าไม่น่าสนใจ

เขาดำเนินการตามกระบวนการต่อไปจนกระทั่งเขามีการ์ดเวทมนตร์ทั้งหมด 40 ใบบรรจุ 40 สล็อตจาก 45 สล็อตฟรีในหนังสือ เขาเพิ่มการ์ดเลียนแบบสองใบและการ์ดโคลนสองใบ เหลือเพียงสล็อตฟรีช่องเดียว

ยาซุโอะ พูดกับ NPC ของร้านว่า ” ฉันขอแลกกับ ลมหายใจมหาเทพ “

” การซื้อขายสำหรับการ์ดลมหายใจมหาเทพ ต้องใช้การ์ดเวทมนตร์ทั้งหมด 40 ใบ หากถึงขีดจำกัดการเปลี่ยนแปลงสูงสุด คุณจะได้รับบัตรกำนัล การ์ดใบนี้มอบให้กับผู้เล่นที่ปฏิบัติตามข้อกำหนด เพื่อรับการ์ดลมหายใจมหาเทพ เมื่อมีสล็อตใหม่ว่าง การ์ดใบนี้จะเปลี่ยนเป็นลมหายใจมหาเทพ “

ยาซุโอะ พยักหน้ายืนยันการแลกเปลี่ยนการ์ด ซึ่งนำรอยยิ้มมาสู่ใบหน้าของเขา ในขณะที่เขามองดูมัน ” อืม การเปลี่ยนแปลงยังไม่ถึงขีดจำกัด ถือว่าโชคดี ” จากนั้น เขาก็ใส่มันลงในช่องที่กำหนด

แม้ว่าเขาจะยังไม่จบเพียงแค่นี้ เขายังทำต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าเขาจะใช้เงินเกือบทั้งหมดที่เขาได้รับจากผู้เล่นและจากการ์ดสัตว์ประหลาดทั้งหมดที่เขาขายไป แต่ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสร้างชุดการ์ดเวทมนตร์อีก 40 ใบเสร็จ ” ฉันต้องการแลกกับการ์ดลมหายใจมหาเทพอีกใบ ”

” ถึงขีดจำกัดการเปลี่ยนแปลงสูงสุดแล้ว คุณจะได้รับบัตรกำนัลจนกว่าลมหายใจมหาเทพจะพร้อมใช้งาน ” NPC ของร้านระบุ

‘แสดงว่ามีอีกสองคนที่มีการ์ดลมหายใจมหาเทพ อืม ฉันได้รับหนึ่งใบพร้อมกับบัตรกำนัลและการ์ดเวทมนตร์สี่ใบ มันน่าจะเพียงพอแล้ว‘ จากนั้น เขาก็วางการ์ดบัตรกำนัลลงในสล็อตฟรีช่องหนึ่ง

เมื่อเขาออกจากร้าน อารุกะ ก็ปรากฏตัวข้าง ๆ เขาแล้วกอดเขา โดยพูดด้วยน้ำเสียงที่เอาแต่ใจว่า ” โอนิจัง ฉันง่วงแล้ว! “

เขาลูบศีรษะเธอพร้อมกับพูดว่า ” เทเลพอร์ตกลับบ้าน คิรัวร์ น่าจะอยู่ในคฤหาสน์ ใช้เวลากับเขาก่อนจะถูกส่งตัวไปฝึกต่อ แม้ว่าน้องจะต้องการพบพี่ น้องก็รู้ว่าต้องทำอย่างไร “

เธอพยักหน้าซ้ำ ๆ แล้วหอมแก้มเขาพร้อมพูดเสียงดังว่า “ ฮาฮ่า รักพี่จังเลย ” แล้วหายตัวไปพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเขา…

ยาซุโอะ ลูบที่ตุ้มหูของเขา ในขณะที่เขาคิดว่า ‘อืม ฉันกำลังวางแผนที่จะส่งเธอกลับหลังจากฉันจะเสร็จสิ้นการทดลอง…แต่ตอนนี้ ถ้าการทดลองของฉันสำเร็จ ฉันจะมีความเป็นไปได้ที่จะบรรลุเงื่อนไขของความสามารถในสายแปรสภาพของฉันได้หลายครั้ง ครั้งถ้าฉันเล่นการ์ดถูกต้อง…‘

จากนั้น เขาก็บินกลับไปยังเนินผาหินด้วยความเร็วสูงสุด เมื่อเขาไปถึงที่นั่นและพบที่ซ่อนอย่างดี เขาหยิบการ์ดจากการ์ดสี่ใบในช่องที่กำหนดของหนังสือ การ์ดนั้นก็คือ Hideout Realtor ซึ่งช่วยให้ผู้ร่ายสามารถเรียก Hideout Realtor ได้ ตัวแทนที่คุณเรียกจะสร้างห้องลับในที่ใดก็ได้ที่คุณเลือก สิ่งนี้ทำให้ผู้เล่นสามารถซ่อนและไม่ถูกตรวจจับจากบุคคลที่ไม่สงสัย

เมื่อที่ซ่อนเสร็จแล้ว เขาเข้าไปในห้องปิดประตู เขาสังเกตเห็นว่ามันเป็นห้องธรรมดาที่มีโซฟา โต๊ะและของใช้อีกจำนวนหนึ่ง เขานั่งลงในบริเวณห้องในท่านั่งสมาธิ หลังจากถอดเสื้อและกระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาออก

จากนั้น ยาซุโอะ ก็หลับตาสีดำสนิทโดยเพ่งไปที่ความรู้สึกของเขาจนสุดขั้ว เขาทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครกำลังดูอยู่และตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำอีก จากนั้น จึงเริ่มการทดลองของเขา

ก่อนอื่นเขานำการ์ดเลียนแบบทั้งสองใบมา โดยพื้นฐานแล้ว พวกมันแปลงการ์ดเป็นสำเนาของการ์ดเป้าหมายที่ผู้ร่ายมีอยู่แล้ว (มันจะล้มเหลวหากเกินขีดจำกัดการแปลงของการ์ดเป้าหมายแล้ว) ” เลียนแบบลมหายใจมหาเทพ ” เขาทำซ้ำขั้นตอนอีกครั้งก่อนที่จะถึงขีดจำกัด การเปลี่ยนแปลงทำให้เขามีการ์ดลมหายใจมหาเทพสามใบ

“ เอาล่ะ มาดูกันว่าเธอจะรับคำสั่งประเภทใดได้บ้าง ” ขณะที่บอกว่าเขาเลือกการ์ดลมหายใจมหาเทพและพูดว่า ” เกน “

การ์ดค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นร่างของหญิงสาวนางฟ้าที่ลอยอยู่ในอากาศ ขณะที่เธอพูดด้วยเสียงเดียวว่า ” ความปรารถนาของคุณคืออะไร? “

” ฉันต้องการให้เธอรักษาฉัน เมื่อฉันมาถึงอาการวิกฤต ความปรารถนาดังกล่าวเป็นไปได้หรือไม่? “, ” ไม่มีปัญหา “

นั่นนำรอยยิ้มมาสู่ใบหน้าของ ยาซุโอะ ขณะที่เปิดใช้งานอาเขตขยาย โดยย่ออาเขตของเขาลง 90 เมตร โดยเหลือเพียง 20 เมตร จากนั้น เขาก็สร้างอาเขตที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งทำให้อาเขตขยายของเขาเท่ากับอาเขตของเขาด้วยรัศมียี่สิบเมตร

การแสดงออกที่ไร้อารมณ์ครอบงำใบหน้าของเขา ในขณะที่อากาศเยือกเย็นรอบตัวเขาบ่งบอกว่าเขาตั้งใจแค่ไหน

และด้วยเหตุนี้ แรงกดดันมหาศาลจึงปกคลุมทั่วทั้งห้องและทุกสิ่งที่อยู่ใกล้เคียง ขณะที่ทุกอย่างในห้องตั้งแต่โซฟาไปจนถึงโต๊ะลอยไปจนกระทั่งพวกมันลอยอยู่ตรงหน้าเขา

ความกดดันยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะยังอยู่ในความสามารถในการป้อนข้อมูลของสมอง กระบวนการยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่งความดันสร้างทรงกลมของสิ่งของทั้งหมดที่อยู่ข้างหน้าเขา เขาบีบอัดทุกสิ่งที่เปลี่ยนรูปร่างเป็นลูกบอลสีรุ้งที่เล็กลงเรื่อย ๆ ขณะที่ความดันเพิ่มขึ้น

เมื่อถึงระดับหนึ่งแล้ว แม้แต่ห้องก็เริ่มได้รับผลกระทบ แต่จะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจน เมื่อห้องเริ่มบิดเบี้ยว ตัวมันเอง ข้อมูลที่ป้อนกลับเกินความสามารถของสมองแล้ว แต่เขายังคงเพิ่มแรงกดดันต่อไป

ห้องบิดเบี้ยวราวกับลูกบอลเพื่อหลีกเลี่ยงเขา ขณะที่เขาลอยขึ้นไปในอากาศในตำแหน่งนั่งสมาธิกลางทะเลทราย ในขณะที่ยังคงรู้สึก หากใครกำลังดูอยู่

สามารถมองเห็นเลือดที่ไหลผ่านจมูก ปาก และหูของเขาจนถึงจุดที่เลือดไหลลงมาจากดวงตาของเขา แต่เขายังคงเพิ่มแรงกดดันอย่างต่อเนื่องทำให้ทุกอย่างภายในรัศมียี่สิบเมตรกลายเป็นลูกบอลที่ดูนุ่มนวลและมีขนาดเล็กลงเรื่อย ๆ ความเสียหายต่อสมองของเขาเพิ่มขึ้นทำให้เขารู้สึกโล่งใจเล็กน้อย แต่การแสดงออกของเขาไม่เคยเปลี่ยน

เมื่อเขาเข้าสู่สภาวะวิกฤตและใกล้จะพังทลาย นางฟ้าก็พ่นลมหายใจออกมาพร้อมกับจุดไฟรอบ ๆ ตัวเขา เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บใด ๆ ก็ตามที่เขามี

นี่คือเหตุผลที่เขาต้องการลมหายใจมหาเทพ เธอรักษาคนคนหนึ่งจากบาดแผลและความเจ็บป่วยทั้งหมด ฟื้นฟูพวกเขาให้มีสุขภาพสมบูรณ์

ความสามารถในการป้อนข้อมูลของสมองของ ยาซุโอะ เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เหตุผลก็คือเขาไม่เคยกดดันสมองของเขามากเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว สมองของมนุษย์ก็อ่อนแอเกินไป ความเสียหายเล็กน้อยที่อาจเกิดขึ้นกับสมองอาจส่งผลให้เกิดผลที่ไม่คาดคิดบางอย่างได้

เขาหยุดเพิ่มความกดดัน แม้ว่าจะยังสร้างความกังวลให้กับจิตใจของเขาอยู่มาก จากนั้น เขาก็หยิบการ์ดลมหายใจมหาเทพอีกใบ ” เกน ” ขณะที่นางฟ้าปรากฏตัวขึ้น เขาก็เอ่ยคำอธิษฐานแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก จากนั้นก็เริ่มเพิ่มความกดดัน

ลูกบอลสีรุ้งเรียบ ๆ ลอยอยู่ข้างหน้าเขาด้วยเส้นผ่านศูนย์กลาง 15 เมตรและมันก็ลดลงอย่างต่อเนื่อง ขณะที่ความดันเพิ่มขึ้นจนน่าตกใจ บังคับให้อนุภาคเข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อย ๆ

เขาใช้การ์ดลมหายใจมหาเทพทุกใบ เขาอนุญาตให้บัตรกำนัลเปลี่ยนเป็นลมหายใจมหาเทพอีกใบ ซึ่งเขาใช้การ์ดโคลนสองใบเพื่อคัดลอกและดำเนินการต่อไปอีกครั้ง

เมื่อแสงอรุณส่องมาที่ดวงตาที่ดำสนิทของเขา ลูกบอลก็เล็กพอที่จะใส่ในมือของเขา ขณะที่มันลอยอยู่เหนือมือขวาของเขา ริมฝีปากของเขาค่อย ๆ โค้งเป็นรอยยิ้มที่สวยงามแสดงถึงความพึงพอใจ ในขณะที่สังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในระยะอาเขตของเขา…