I Found A Planet - ตอนที่ 105 เรื่องราวของผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย

ที่จุดปล่อยจรวดที่อยู่ติดกับโรงงานประกอบหุ่นยนตร์ขนาดใหญ่ มันดูเหมือนเป็นโรงงานขนาดกลางที่มีวุปเปอร์คอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่คอยควบคุมโรงงานอยู่ บนพื้นผิวของตู้ที่วางเครื่องจักรขนาดใหญ่มีสัญญาณไฟกะพริบเป็นสีเขียวซ้ำ ๆ

“ โลหะผสมนาโนเชื้อเพลิงสําหรับการแยกนิวเคลียสและวัสดุเทคโนโลยีได้ถูกกองรวมกันอยู่ ยานอวกาศเสร็จสมบูรณ์ 99.9% หลังจากผ่านไปไม่กี่วันการสร้างยานลำนี้มีชื่อว่า ‘หญิงสาวทมิฬแห่งสวรรดิ์ชั้นเก้า’ มันใช้เวลาในการสร้างถึง 10 ปี ฉันใช้เวลา 10 ปีเต็มเพื่อซ่อมแซมยานอวกาศนี้ แต่นี้มันผ่านมา 20 ปีแล้วที่มันยังไม่คืบหน้าไปไหนเลย? ถ้าถูกต้องมันควรเป็น 22 ปี 08 เดือน และ 15 วัน ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง ในการทดลองที่เกิดขึ้นหกปีหลังจากสงครามทำลายล้างได้สิ้นสุดลงและสามปีหลังจากการก่อจลาจลทั้งหมดของหุ่นยนต์ ฉันได้สูญเสียความเป็นมนุษย์ไปแล้ว ฉันไม่ได้หายใจในอากาศบริสุทธิ์หรือเพลิดเพลินกับรสชาติของอาหาร และนานเกินไปฉันไม่ได้นอน … ฉันเกือบลืมไปแล้วว่ามันรู้สึกอย่างไรที่ได้มีชีวิตอยู่ในฐานะมนุษย์ ”

พื้นผิวของ CPU / NPU ถูกแช่ในถังทําความเย็นไนโตรเจนเหลวที่ติดตั้งอยู่ในซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ ฟองอากาศเล็ก ๆ อย่างที่อยู่ในขวดเบียร์นั้นผลิตจากพื้นผิวของ CPU / NPU ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์นี้แสดงความทรงจําส่วนลึกที่อยู่ในนั้นออกมา

“ ฉันเซียวหมิงเกิดในเขตเทียนเซี่ยซีอานและอาณาจักรดาฮั่ว ฉันเป็นบัณฑิตที่โดดเด่นที่สุดจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีแห่งจักรวรรดิและได้รับทุนการศึกษาเต็มจํานวนที่นั้น เมื่อวันที่ 23 ฉันเข้ามหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดในจักรวรรดิ ต่อจากนักวิทยาศาสตร์ที่โดดเด่นที่สุดในสาขา AI อาจารย์ของฉันที่ชื่อยันจิเรน ฉันกลายเป็นผู้ช่วยที่เก่งที่สุดของเขา ฉันยังเป็นศิษย์ที่อาจารย์ให้การรับรองถึงความสามารถมากที่สุด หลังจากสงครามทําลายล้างเกิดขึ้นฉันย้ายไปทางทิศใต้พร้อมกับที่ปรึกษาของฉัน เรายังคงทําการวิจัยของเราในองค์กรการวิจัยที่ตั้งอยู่ในอาณานิคมแห่งหนึ่ง สถานการณ์นั้นไม่เสถียรอย่างยิ่ง ประชากรในอาณานิคมนั้นมีมากเกินไปมีแหล่งอาหารและพลังงานไม่เพียงพอ ชาวพื้นเมืองต่างไม่พอใจและเกิดการปะทะกันอยู่บ่อยครั้ง ”

CPU / NPU ยังคงเตือนความจําต่อไป “ การประท้วงโดยชาวพื้นเมืองถูกระงับหลังจากผ่านไปประมาณ 10 วัน แต่อาหารยังไม่เพียงพอและแหล่งจ่ายไฟยังคงเป็นปัญหาเร่งด่วน จันทาทหารที่มีความทะเยอทะยานที่บ้าคลั่งและการควบคุมทรัพยากรที่เพียงพอประกาศว่าพวกเขาจะออกจากอาณาจักรเพื่อสร้างอาณาจักรอิสระของตัวเอง เป็นเวลาสามปีที่จักรวรรดิสูญเสียผลประโยชน์มหาศาลและสามารถกำจัดทหารจันทาที่ก่อกบฏได้ จากจุดนี้ประชากรของจักรวรรดิลดลงสามในสี่ ฉากที่แสดงให้เห็นนรกมีอยู่ทุกที่ ผู้ที่เสียชีวิตจากความหิวโหยนั้นมากกว่าคนที่เสียชีวิตจากความรุนแรงและความโกลาหล กบฏเข้ามาพักและเสบียงอาหารก็เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสําคัญ เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างค่อยเป็นค่อยไปเพื่อสิ่งที่ดีกว่าไวรัสที่ถูกบูทใหม่ก็เกิดขึ้นในหุ่นยนต์ทําให้พวกมันทั้งหมดก่อกบฏ!

ความทรงจำนั้นกู้คืนกับมายากในระบบ CPU / NPU มีอาการติดๆขัด “ หุ่นยนต์สังหารคนหลายคน ประชากรของจักรวรรดิซึ่งประกอบด้วยผู้รอดชีวิตน้อยกว่า 200 ล้านคนได้ลดลงครึ่งหนึ่งอย่างน้อยภายในสามวัน … แม้จะมีการออกแบบที่ยอดเยี่ยมของ ‘กฏสามข้อของหุ่นยนตร์’ แต่ผลที่ตามมาของการพึ่งพาหุ่นยนต์ที่ประจักษ์ในทันที อย่างไรก็ตามหลังจากการวิจัยกับที่ปรึกษาของฉันเราพบว่าไม่มีช่องโหว่ขนาดใหญ่ใน ‘กฏสามข้อของหุ่นยนตร์’ ปัญหามีอยู่ใน ‘ไวรัสรีบูต’ ไวรัสประเภทนี้มีประสิทธิภาพมากเกินไป! มันมีขนาดน้อยกว่า 10MB แต่มันสามารถถอดรหัสระบบเข้ารหัสทั้งหมดและแทรกซึมที่ชั้นล่างสุดของชิปใด ๆ มันอาจละเมิด แม้แต่ AI ที่ทรงพลังที่สุดในประเทศอย่างนูวาที่มีระดับปัญญาประดิษฐ์ระดับ Lv30 ต้องเผชิญกับไวรัสรีบูตนี้ด้วยเช่นกัน ”

ไนโตรเจนเหลวเดือดเป็นฟอง “ นี่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์! ที่ปรึกษาของฉันและฉันตกใจมากเป็นไปได้อย่างไรที่ไวรัสขนาดประมาณ 10 MB สามารถบุกเจาะระบบเข้าไปในAl นูวาได้ทมันความสามารถในการปฏิบัติงานได้ 100 ล้านล้านอย่างง่ายดาย เพื่อเปิดเผยความจริงที่ปรึกษาของฉันและฉันเริ่มการวิจัยอย่างเข้มข้นเกี่ยวกับไวรัสรีบูตในศูนย์วิจัยใต้ดิน ในที่สุดเราก็ค้นพบสิ่งที่น่าตกใจหลังจากผ่านไปกว่าสองปี! กลไกการถอดรหัสที่ไวรัสรีบูตใช้ไม่ใช่ขั้นตอนวิธีการถอดรหัสที่ใช้กันทั่วไป แต่เป็นการถอดรหัสควอนตัม! ไวรัสชนิดนี้สามารถสร้างควอนตัม 64 ควอร์ตและให้ใช้งานได้บนแทปคอมทั่วไป ไม่ต้องการการสนับสนุนของฮาร์ดแวร์ขนาดใหญ่และมีอยู่ทั้งหมดในระดับซอฟต์แวร์ ดังนั้นจึงได้ตระหนักถึงความสามารถในการถอดรหัสควอนตัม! นี่เป็นเทคโนโลยีที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน มันไม่ใช่เทคโนโลยีที่เราเข้าใจได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งนี่มันเป็นสิ่งที่ไม่ได้มาจากดาวไฮเออร์แอลฟา…”

การตระหนักถึงความรุนแรง “ เราสรุปข้อสรุปที่น่าตกใจอย่างยิ่ง ไวรัสที่เริ่มระบบใหม่ไม่สามารถถอดรหัสหรือต่อต้านได้ มันอยู่ในระดับที่แตกต่างกันของเทคโนโลยีบนดาวดวงนี้ ภายใต้การโจมตีของหุ่นยนต์จักรวรรดิล่มสลายอย่างสมบูรณ์ภายในสามปี มีผู้รอดชีวิตกว่าหนึ่งล้านคนที่ยังคงอยู่? ศูนย์วิจัยใต้ดินของเราเปิดรับและหุ่นยนต์พบเรา ศูนย์วิจัยกำลังถูกหุ่นยนต์บุกรุก ในนาทีสุดท้ายที่ปรึกษาของฉันตัดสินใจใช้ ‘เทคโนโลยีการถ่ายโอนวิญญาณ’ ที่เขาได้พัฒนาขึ้น วิญญาณของฉันถูกถ่ายโอนไปยังระบบซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ และเปลี่ยนเป็นโปรแกรมAI อัจฉริยะ ชีวิตมนุษย์ของฉันเปลี่ยนเป็นชีวิตที่ ‘อัจฉริยะที่สุด’

… นี่คือเทคโนโลยีที่ที่ปรึกษาของฉันและฉันได้ทําการวิจัยมาเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา เราประสบความสําเร็จในการแปลงวิญญาณของสัตว์เช่นแมวสุนัขและลิงเป็นโปรแกรมอัจฉริยะภายในคอมพิวเตอร์ สิ่งเดียวที่ต้องทําคือการทดลองกับมนุษย์ … เพราะหลังจากการทดลองสิ้นสุดลงร่างกายมนุษย์ที่ถูกทดลองจะตายโดยไม่คํานึงถึงความสําเร็จหรือความล้มเหลวของการทดลอง”

ความเสี่ยงในการทดลองกับมนุษย์นั้นยิ่งใหญ่เกินกว่าจะลอง “ หุ่นยนต์ฝ่าประตูใหญ่ทั้งสามประตูและเวลานั้นก็หมดลง! ฉันนอนลงบนเก้าอี้ทดลองและที่ปรึกษาของฉันถ่ายโอนวิญญาณให้ฉัน … ฉันรู้ว่าฉันจะต้องตาย แต่มันก็ดีกว่าถูกหุ่นยนต์ฆ่าตาย ประตูถูกเปิดออกโดยแรงระเบิดและหุ่นยนต์ก็รีบเข้าไปข้างใน ที่ปรึกษาของฉันทรุดตัวลงในกองเลือด กระสุนปืนทะลุผ่านหัวใจของฉันและมันก็เจ็บมาก ฉันรู้สึกถึงความเจ็บปวด มันสายเกินไปแล้ว. การทดลองเพื่อเปลี่ยนวิญญาณของฉันล้มเหลว ฉันกําลังจะตายและฉันรู้สึกเสียใจมาก … จนกระทั่ง…ตัวเลข ตัวเลขมากมายไหลมารอบตัวฉัน มันเป็นรหัสคําสั่งในชั้นล่าง มีโปรแกรมและข้อมูลจํานวนมาก…ดังนั้นการทดสอบจึงประสบความสําเร็จ ฉันกลายเป็นโปรแกรมอัจฉริยะ

ตอนนี้ CPU / NPU เป็นรูปแบบใหม่ของเขา “ ไม่เพียงแค่นั้นตอนนี้ฉันสามารถย้ายไปยังอุปกรณ์อื่นผ่านการถ่ายโอนข้อมูลเพื่อหลีกเลี่ยงการติดไวรัสรีบูต … หลังจากนั้นฉันถ่ายโอนตัวเองเข้าสู่ร่างกายของหุ่นยนต์และผสมเข้ากับแขนของหุ่นยนต์ ฉันเดินทางมาหลายปีและเห็นหุ่นยนต์บุกฐานผู้รอดชีวิตและทําลายล้างผู้รอดชีวิตมากมาย ฉันเห็นมันกับตาของตัวเองการสังหารมนุษย์ที่รอดชีวิตมาได้ ฉันพยายามคิดถึงวิธีที่จะหยุดมัน แต่ฉันก็ยังไร้พลัง … มนุษย์ถูกทําลายอย่างสมบูรณ์ ฉันกลายเป็นผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย…ทั้งหมดที่ฉันมีคือวิญญาณ ฉันเป็นผู้รอดชีวิตที่ไม่มีร่างกายมนุษย์”

หลังจากความหายนะและความเสียหายที่เกิดจากหุ่นยนต์สิ้นสุดลงเมื่อเซี่ยวหมิงมองไปรอบ ๆ สิ่งที่เขาเห็นก็คือดาวเคราะห์น้ำแข็งที่ว่างเปล่าและเปล่าเปลี่ยว แรงจูงใจเพียงอย่างเดียวของเขาในการดําเนินชีวิตคือการเปิดเผยความจริงและค้นหาผู้ร้ายตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังไวรัส เขาจะล้างแค้นให้กับเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดของเขา!

เขารวบรวมทรัพยากรซ่อมแซมอุปกรณ์และรีบูตโรงงานอัจฉริยะเพื่อผลิตหุ่นยนต์ที่ “ปลอดไวรัส” จากนั้นเขาส่งหุ่นยนต์เหล่านี้เพื่อรวบรวมเสบียงเพิ่มเติมจากที่ไกลออกไป หลังจากมาถึงเกาะกิออนยา เขาพบจรวดที่เสร็จสมบูรณ์ไปแล้ว 65% มันชื่อ “หญิงสาวทมิฬแห่งสวรรดิ์ชั้นเก้า” ในฐานปล่อยจรวด

ในอีก 10 ปีข้างหน้าสิ่งเดียวที่เสี่ยวหมิงทําได้คือหาวิธีสร้าง “หญิงสาวทมิฬแห่งสวรรดิ์ชั้นเก้า” ให้สมบูรณ์ หลังจากมันสร็จเขาจะควบคุมยานลําที่มีชื่อว่า “หญิงสาวทมิฬแห่งสวรรดิ์ชั้นเก้า” และทิ้งดาวเคราะห์แม่ไว้ข้างหลัง เขาจะก้าวเข้าไปในทะเลแห่งดวงดาวที่เต็มไปด้วยสิ่งแปลกปลอมและอันตราย

เสี่ยวหมิงได้ปรับกล้องโทรทรรศน์อวกาศในไซต์ยิงจรวดเมื่อถึงจุดนี้ เขาเล็งกล้องโทรทรรศน์ไปที่ดวงจันทร์ที่ส่องสว่างในท้องฟ้ายามค่ําคืน เมื่อมองไปที่มันเขาจมลงไปในความคิดถึงและความเศร้าโศก

“ ดาวเคราะห์บ้านของฉันฉันจะจากไปไม่ช้า ใครจะรู้เมื่อฉันสามารถกลับไปสู่อ้อมกอดของคุณ? ถ้าฉันไม่กลับมา …”

แล้วเขาจะไม่! มีร่องรอยของความเศร้าในความผันผวนของจิตวิญญาณของเสี่ยวหมิง อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขารู้สึกอย่างยิ่งคือความมุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ!

ทันใดนั้นตรวจพบการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน! ได้ยินเสียงสัญญาณเตือนของการเจาะระบบ

“ พบผู้บุกรุก! พบผู้บุกรุก! จํานวนผู้บุกรุกมากเกินไปเราสูญเสียการป้องกันทางเข้า! หุ่นยนต์ทุกตัวไม่สามารถต้านทานไว้ได้ นูวาถูกแทรกซึมจากไวรัสรีบูต อํานาจการตัดสินใจของคุณจะสลายตัวใน 30 วินาที 29, 28…”

“ 5, 4, 3, 2, 1 … เสี่ยวหมิงหลบหนีหลบหนีอย่างรวดเร็ว….”

สัญญาณถูกตัดออก เซียวหมิงตะโกนว่า “นูวา!” ฟองอากาศขนาดใหญ่ปรากฏในถังทําความเย็นไนโตรเจ