I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 339 วิกฤตของฐานทัพ

　　 นี้เธอถามฉันหรือถามตัวเองกันแน่? 

　　ด้วยคำถามที่อยู่ๆก็พุดขึ้นมาของฉีเซี่ยวฮัน หลินเฉิงก็ส่ายหน้า  ฉันบอกมาแล้วว่าฉันก็มีเส้นสายของฉัน! ถ้าเธอบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกปีศาจรัตติการ ฉันก็บอกได้ว่าฉันเจอกลุ่มคนพวกนั้นได้ยังไง! 

　　 นะ….นายทำอย่างงั้นได้ไง! 

　　หลังจากที่คุยกับหลินเฉิงมานานเธอก็รู้สึกว่าเธอพูดไปมามากพอแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้บอกข้อมูลสำคัญอะไรกับเขาไปเลยตั้งแต่ต้นจนจบ ฉีเซี่ยวฮันรู้สึกรับไม่ได้ เธอกระโดดออกมาด้วยความโกรธและโทษเขา!

　　หลังจากที่เห็นว่าสาวน้อยคนนี้กำลังจะเดินออกไปจากห้องหลินเฉิงก็รีบโบกมือให้เธอใจเย็นลงก่อน และรอให้เธอนั่งลงก่อน แล้วอธิบายกับเธอ  ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่ยอมบอกเธอหรอกนะ แต่คำถามที่สามนี้เป็นอะไรที่สำคัญกับฉันมากจริงๆ ฉันต้องตัดสินใจว่าเมื่อไร่ถึงถามเธอได้! ถ้าเธอยอมตอบคำถามมาฉันสัญญาเลว่าฉันจะยอมอธิบายให้เธอฟังแน่ๆ ! 

　　เมื่อหลินเฉิงพูดคำพวกนี้ออกมาหาได้ยากที่สีหน้าของเขาจะจริงจังมากขนาดนี้ ฉีเซี่ยวฮันก็เบาใจลงไปบ้างและพูด  ยอดไปเลย! จริงๆ แล้วตอนที่ฉันตอบคำถามแรกของนาย ฉันก็แหกกฏร้ายแรงของฝ่ายบริหารนี่แล้ว ถ้าฉันไม่อยากได้นายมาร่วมที่ฉันไม่ทำถึงขนาดนี้หรอก ฉันบอกนายมากกว่านี้ไม่ได้จริงๆ ! ถ้านายมาร่วมทีมกับเราแล้วห้ามพูดถึงเรื่องของวันนี้เป็นอันขาดเลยนะเข้าใจไหม? 

　　 เข้าใจแจ่มแจ้งเลยหละ… 

　　ได้ยินแบบนนั้นหลินเฉิงก็เบาใจลงและเข้าใจสถานะของผู้หญฺงคนนี้มากขึ้นเธอคนนี้ยืนอยู่ข้างเดียวกับเขาจริงๆ เขารับพยักหน้าเพื่อบอกให้เธอรู้ว่าเขาเข้าใจ

　　หลังจากเห็นหลินเฉิงพยักหน้ารับเธอก็พยักหน้ากลับมา และพูด  เหมือนที่ฉันบอกไว้ก่อนหน้านี้ มีคนน้อยคนมากที่รู้เรื่องของปีศาจรัตติการ! และเผ่าวิญญาณรัตติการก็คือเป้าหมายหละกของแผนเรา ดาบรัตติการ! 

　　เหมือนที่หลินเฉิงทำก่อนหน้านี้เลยเธอวิ่งไปเช็คที่ประตูว่าไม่มีใครเดินผ่านไปผ่านมาหรือแอบฟังอยู่ ก่อนที่จะหันกลับมาและพูดต่อ  ตามข้อมูลการสือสวนครั้งล่าสุดของเราในแผนการดาบรัตติการของเราเหมือนพวกมันจะมีพลังในการควบบคุมจิตใจ และช่วงนี้ก็มีข่าวการหายตัวไปของผู้อยู่อาศัยบ่อยครั้งเมื่อดูเทียบกับข้อมูลวีดีโอเฝ้าระวังแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะหายไปมันแตกตางจากสิ่งที่คนทั่วไปเป็นจริงๆ เหมือนแค่พวกเขาไปใช้บริการเรื่องอย่างว่าเท่านั้นเอง! 

　　 อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกเราจะหว้านแห่ไปกว้างขนาดไหน พวกเราจับปีศาจรัตติการมาได้เพียงตัวเดียวเท่านั้น เมื่อเราเค้นความจริงเราก็รู้ว่ามีประชากรพวกนี้อยู่อีกเยอะ! โชคไม่ดีเลยที่เขาใช้พลังสะกดจิตให้ไม่มีใครรู้ตัวก่อนที่จะฆ่าตัวตายด้วยยาพิษ…. 

　　 คลังแสงเพียงอย่างเดียวของพวกเราถูกทำลายเราก็ไม่ได้ยินเรื่องพวกนี้มานานแล้ว นี่เป็นข่าวดีที่ฉันแบ่งปันกับนายได้ อย่าไปบอกใครหละ! ตามรายงานการสำรวจและสังเกตุการพวกเสน่ห์รัตติการในฐานทัพของเรา พกวเราก็พอคาดเดาได้ว่าพวกมันได้ตัวผู้นำและเจ้าพนักงานอาวุโสไปหลายคนแล้ว แม้แต่ทีมงานของดาบรัตติการของเราก็ยังถูกควบคุมไปด้วยระหว่างการไล่ล่าทุกครั้งที่พวกเราไล่จับพวกมันก็จะหนีไปได้ตลอด 

　　พูดมาถึงตอนนี้สีหน้าของฉีเซี่ยวฮันก็แย่ลงมากเธอเหมือนจะถูกหลอกหลอนโดยความผิดพลาดในการตามจับหลายหนแต่ก็ไม่สำเร็จเหมือนกัน!

　　 เหมือนเล่มเกมส์แมวจับหนูเลยนะ? 

　　หลินเฉิงก็พยักหน้าและเล่นมุขตลกง่ายๆไป หนึ่งดอก ก่อนที่จะพูดอย่างคิดบวก  แต่เธอก็พูดถูกนะ ปีศาจรัตติการมีความสามรถในการสะกดใจจริงๆ ฉันโดนมากับตัวเลยหละ! 

　　 จริงหรอ!? 

　　ฉีเซี่ยวฮันที่กำลังจะโกรธกับมุขของเขาก็หยุดลงทันทีที่ได้ยินประโยคหลัง

　　 ฉันจะโกหกไปทำไมหละแหม่? 

　　เห็นสาวน้อยมองเขามาด้วยสายตาแบบนั้นอีกแล้วหลินเฉิงจิ้มหน้าผากของเธอและดันออกไปก่อนที่จะพูดต่อ  แต่เธอยังรู้ไม่หมด ปีศาจรัตติการนั้นไม่ได้มีแค่พลังสะกดใจเพียงอย่างเดียว แต่พวกมันมีพลังที่สองตื่นขึ้นมาด้วย! 

　　‘ซูด’

　　ได้ยินข่าวใหม่จากหลินเฉิงเธอก็สูดหายใจเข้าลึกๆ เธอรู้แล้วว่าพวกที่เธอตาล่านั้นไม่ใช้ไก่ แต่เป็นเสือซ่อนเล็บต่างหาก!

　　มองไปยังท่าทีที่เริ่มตื่นกลัวของฉีเซี่ยวฮัน หลินเฉิงก็ส่ายหัว  แต่เธอไม่ต้องกังวลอะไรมาก ตอนที่เธอไล่ล่าพวกมันเธอก็ไม่ได้โดนโต้กลับอะไรมากมายนักใช่ไหมหละ?  　　 นั้นสิทำไมนะ? 

　　เธอก็ไม่เข้าใจจึงปล่อยให้หลินเฉิงอธิบายต่อไป

　　เห็นสาวน้อยฉีเริ่มคอตกหลินเฉิงก็ส่ายหน้าอีกครั้ง  ความแตกต่างของพลังไงยัยเด็กโง่! อีกฝ่ายพยายามทำตัวให้ไม่เด่นแม้คนของตัวเองโดนจับพวกมันก็ปล่อยไปไม่ตามมาช่วย แน่นอนว่าน่าจะเป็นเพราะจำนวนของพวกมันนั้นมีน้อยกว่ามาก เมื่อพิจารณาพวกมันไม่มีทางที่จะโต้กลับได้เลยด้วยซ้ำไป! 

　　 โฮ่! 

　　ได้ยินคำอธิบายของหลินเฉิงฉีเซี่ยวฮันก็เข้าใจเสียที  ฟังจากที่นายพูดแล้ว มันก็เป็นไปได้มากเลยนะ! ตั้งแต่พวกเราพบการมีอยู่ของปีศาจรัตติการ พวกมันก็เริ่มร้อนรนแล้ว พวกเราก็ส่งทีมออกไปค้นหา แม้จะกลับมามือเปล่าแต่พวกมันก็ไม่สวนกลับมาเลยแม้แต่น้อย… 

　　 ใช่ไหมหละ?  　　เห็นการตอบกลับของฉีเซี่ยวฮันหลินเฉิงก็พูดต่อ  แต่ก็เหมือนที่เธอพูด พวกมันคงควบคุมผู้บริหารระดับสูงหลายคนแล้ว แม้พวกมันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อ มันก็เหมือนกับมีหนอนบ่อนใส้ซึ่งจะเป็นปัญหาแน่ๆ ในอนาคต 

　　 นะ…นายหมายความว่าอย่างไร? 

　　เห็นหลินเฉิงพูดถึงผลที่ตามมาอย่างจริงจังฉีเซี่ยวฮันก็ไม่เห็นด้วยกับเขาสักเท่าไหร่  นายบอกว่าพวกมันมีจำนวนน้อย แต่ทำไมถึงมีผลกระทบขนาดนั้นหละ? 

　　 เพราะเธอยังไม่เห็นความสามารถในการต่อสู้ของพวกมันจริงๆอย่างไงหละ! 

　　ได้ยินแบบนี้หลินเฉิงก็พุ่นลมหายในเจ็นๆออกมา และบอกกับเธออีกครั้ง  แม้พวกมันจะมีจำนวนน้อยกว่ามาก แต่เธอต้องจำไว้ว่าพวกมันมีพลังถึงสองอย่างในคนเดียว! พวกมันมีน้อยแต่แข็งแกร่งถ้าทำงานร่วมกับพนักงานขั้นสูงของทางเราแล้ว เหลือแค่เรื่องของเวลาแล้วว่าเมื่อไหร่มันจะยึดฐานทัพของเราได้!  　　————————-SC: บทที่ 340 บรรลุข้อตกลง