I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 105
SC:บทที่ 105 ข้อมูลลับ
“จะเป็นศพใครกันแน่!”
หลังจากที่ หลินเฉิง ขู่ชายชราเขาก็ได้ยินเสียงที่ปนไปด้วยความโกรธดังมาจากด้านหลัง เมื่อหันหลังกลับไป หลินเฉิง เห็นเด็กสาวคนหนึ่งสวมเสื้อแจ็คเก็ตหนา พร้อมกับกระเป๋าถือขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดหิมะเหมือนว่าเธอเพิ่งที่จะกลับมาจากข้างนอก ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความโกรธ
“โรคประสาท.”
หลินเฉิง พึมพำและหันหน้าหนี เมื่อหญิงสาวเห็นว่า หลินเฉิง ไม่ใส่ใจดวงตาเล็กๆของเธอกลายเป็นสีแดง ในขณะที่ หลินเฉิง กำลังเดินผ่านเธอยกขาขวาขึ้นและเตะเข้าที่หน้าอกของ หลินเฉิง
เมื่อเห็นต้นขาขาวเตะมาที่หน้าอกของเขา หลินเฉิง ผลักเด็กผู้หญิงล้มลง จากนั้นเขาง้างกำปั้นและตรงไปที่หน้าของเธอโดยตรง
สำหรับศัตรูที่โจมตีตัวเองแล้ว หลินเฉิง ไม่สนใจว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง กำปั้นของ หลินเฉิง กระแทกอย่างรุนแรงแต่กลับรู้สึกว่ามีสิ่งกีดขวางบางอย่างป้องกันไม่ให้หมัดของเขาถึงตัวของหญิงสาว
หลินเฉิง รู้สึกผิดปกติและสังเกตหญิงสาวอย่างระมัดระวัง และเขาค้นพบว่าด้านหน้าของหญิงสาวคนนี้มีบาเรียใสกั้นอยู่!
ผู้มีพลัง!
เมื่อค้นหาสาเหตุได้ หลินเฉิง พูดออกมาอย่างเหยียดหยาม และหยิบปืนออกมายิงไปยังกระจกใสที่อยู่ด้านหน้า 2 นัด ถึงแม้ว่ากระจกที่อยู่ด้านหน้าจะถูกยิงน้ำมันก็ไม่มีรอยแม้แต่เล็กน้อย
“โอ้ ดูเหมือนว่าจะกันกระสุนได้ด้วย?”
หลินเฉิง รู้สึกแปลกใจที่กระสุนปืนไม่สามารถทำลายกระจกใสที่อยู่ด้านหน้าได้
เมื่อเห็นว่า หลินเฉิง ใช้ปืน หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจ เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงอันตรายจากด้านหลัง สมองของเธอรีบเรียกบาเรียป้องกันด้านหลังขึ้นมาทันที ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียง
ปัง!
เมื่อหันหลังกลับไปมองก็พบว่ามีแค่น้ำแข็ง 2 แท่งพุ่งเข้ามา!
เมื่อเห็นแท่งน้ำแข็ง 2 อันที่เกือบจะทะลุผ่านกระจกของเธอ หญิงสาวรู้สึกหวาดกลัว เธอรีบหันมาหาหลินเฉิงและตะโกนขึ้นอย่างรวดเร็วว่า
“ฉันแค่เพียงเตะนาย ยังไม่ถูกตัวด้วยซ้ำ แต่นายกำลังจะฆ่าฉัน!”
เมื่อได้ยินคำตะโกนของหญิงสาว หลินเฉิง ไม่ได้ใส่ใจ เขาหยิบปืนกลออกมาจากกระเป๋าและชี้กระบอกปืนไปที่กระจกใสด้านหน้าของเธอ!
“เดี๋ยวก่อน..หนุ่มน้อยอย่าเพิ่งยิง!เธอคนนี้เป็นหลานสาวของผม เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะคุกคามนาย!”
เมื่อเห็นปืนกลในมือของ หลินเฉิง ชายชราที่อยู่ด้านข้างแทบตาถลนเขารีบจับมือของ หลินเฉิง เอาไว้และอ้อนวอนอย่างขมขื่น
เมื่อเห็นว่าชายชราพยายามอ้อนวอน หลินเฉิง ทำให้ชายที่บาดเจ็บ 2 คนก่อนหน้านี้ตั้งสติได้อีกครั้งพวกเขารีบเข้ามาปิดกั้นหน้าปืนกลอย่างรวดเร็ว
“คิดว่าผมไม่กล้ายิงหรอ?”
เมื่อมองไปยังคนทั้งสามคนพยายามปิดกั้นวิถีปืน หลินเฉิง หัวเราะเยาะและพูดอย่างเหยียดหยาม เห็นได้ชัดว่า หลินเฉิง ไม่ต้องการที่จะยอมแพ้คนเหล่านี้ ชายชราทำได้เพียงหันไปมองหลานสาวที่ซ่อนตัวอยู่ในโล่กระจก และพูดขึ้นว่า
“ถ้าคุณปล่อยหลานสาวของผม ผมสามารถบอกความลับบางอย่างกับคุณได้!”
เมื่อเห็นชายชราพูดถึงความลับ หลินเฉิง อยากจะหัวเราะให้ดังขึ้น
“ผู้เฒ่า คุณโง่หรือเปล่า?ถ้าคุณไม่พูดเรื่องนี้ขึ้นมาผมเพียงฆ่าผู้หญิงคนนี้แล้วจากไปทันที ผมจะไม่ให้ความสนใจกับคุณเลย…แต่ตอนนี้คุณพูดว่าคุณมีความลับบางอย่างดังนั้นผมแค่ฆ่าผู้หญิงคนนี้และมัดคุณเอาไว้ เพื่อบีบบังคับคำตอบ เพียงแค่นี้คุณก็ไม่สามารถช่วยเหลือหลานสาวของตัวเองได้อีกครั้งคุณยังต้องประสบเคราะห์กรรมอีกด้วย!!”
หลังจากนั้น หลินเฉิง ผลักชายชราออกไป แต่ชายผู้บาดเจ็บอีก 2 คนยังคงยืนขวางเอาไว้ หลินเฉิง เตรียมพร้อมที่จะยิงใส่พวกเขา!
“ไม่นะ!”
เมื่อเห็นการกระทำของ หลินเฉิง หญิงสาวที่ซ่อนตัวอยู่ในโล่กระจก รีบปลดโล่กระจกลงแล้ววิ่งออกมาทันที เธอยืนอยู่หน้าชายทั้งสองคน และพูดด้วยน้ำเสียงเกลียดชังว่า
“เรื่องนี้เป็นความผิดของฉัน!หากต้องการแก้แค้นก็มาลงที่ฉันมันไม่เกี่ยวกับพวกเขา!”
เมื่อเห็นกระเป๋าใบใหญ่ของหญิงสาว หลินเฉิง ถอนหายใจและพูดถากถางว่า
“เฮ้ เธอฟังให้ดี ฉันเป็นคนเริ่มก่อนหรือเปล่า เรื่องแรกฉันเป็นคนช่วยชีวิตพวกเขา แต่เมื่อเธอปรากฏตัวออกมากลับทำตัวราวกับฮีโร่เพื่อช่วยเหลือทุกคน และยังต้องการทำร้ายฉัน หากเป็นเธอเธอจะทำอย่างไร!!”
เมื่อฟังคำเยาะเย้ยถากถางของ หลินเฉิง ใบหน้าของหญิงสาวน่าเกลียดยิ่งขึ้น
“ฉันพูดไปแล้วว่าทุกอย่างเป็นเพราะตัวฉันเอง! ฉันได้ยินนายข่มขู่ปู่ของฉันมันทำให้ฉันเตะนาย ดังนั้นถ้าตอนนี้นายต้องการที่จะฆ่าฉัน ก็ทำมันซะเถอะ!”
สุดท้ายหญิงสาวปิดตาลงเพื่อส่งสัญญาณให้ หลินเฉิง เริ่มลงมือได้
หลินเฉิง ขี้เกียจเกินไปที่จะคุยกับผู้หญิงคนนี้ เขายกปากกระบอกปืนขึ้นและจอลงบนหน้าผากของเธอโดยตรง
“เดี๋ยว!ทำไมพวกเราจะต้องฆ่ากันเอง หากคุณโกรธก็เอาชีวิตชายชราของฉันไปซะเถอะ ปล่อยเธอไป! แต่สิ่งที่ผมต้องการจะบอกก็คือถ้าคุณฆ่าผมคุณจะไม่รู้ข้อมูลลับสุดยอด ของผู้มีพลัง! และถ้าคุณฆ่าเธอผมจะไม่พูดอะไรสักคำแม้จะต้องโดนทรมาน!”
เมื่อชายชราเห็นว่า หลินเฉิง ไม่ได้มีความเมตตาใดๆเขาจึงต้องพูดประโยคสุดท้ายด้วยความสิ้นหวัง
เมื่อได้ยินข้อมูลที่ชายชราพูดขึ้น หลินเฉิง ขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่กระบอกปืนที่จอบนหัวของหญิงสาวยังไม่ได้ขยับไปไหน เขายังไม่ได้ยิงและหันหน้าไปถามชายชราว่า
“มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้มีพลังอย่างนั้นหรอ?”
เมื่อชายชราเห็น หลินเฉิง สนใจ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกมีความหวังเพราะเขารู้ว่านี่อาจเป็นโอกาสเดียวที่เขาจะช่วยชีวิตหลานสาวของเขาได้ เขาตอบอย่างรวดเร็วว่า
“ใช่มันเป็นข้อมูลสำคัญ เกี่ยวกับการวิวัฒนาการของผู้มีพลัง!นอกจากนี้ฉันกล้าพูดเลยว่าทั่วทั้งประเทศจีนมีเพียงฉันเท่านั้นที่รู้ความลับนี้!หากคุณสนใจทำไมเราไม่ค่อยพูดค่อยจากัน ผมเชื่อว่าข้อมูลนี้จะไม่ทำให้คุณผิดหวัง!”
หลินเฉิง ฟังข้อมูลลึกลับที่ชายชราพูดถึง เขารู้สึกเรื่องนี้มีความเชื่อถือได้เล็กน้อย เขาพยักหน้าและลดปืนจากหน้าผากของหญิงสาวหลง อย่างไรก็ตามหญิงสาวคนนี้ไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อเขา เขาเพียงแต่ต้องจัดระเบียบเธอเล็กน้อยและยังได้ฟังข้อมูลลับสุดยอดอีกด้วย
เมื่อชายชราเห็นว่า หลินเฉิง ลดปืนลง ในที่สุดหัวใจที่หนักอึ้งของเขาก็โล่งอก เขามองดูหลานสาวของตัวเองที่รอดพ้นจากความตาย จากนั้นเช็ดเหงื่อบนใบหน้าของหญิงสาว และบังคับตัวเองให้หันไปยิ้มให้กับ หลินเฉิง เขาไม่สนใจฝูงชนที่ซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง เขาชี้ไปที่บันไดแล้วพูดว่า
“คำพูดของผมเป็นเรื่องจริง ห้องทดลองอยู่บนชั้น 3 มันค่อนข้างสะอาดเราสามารถไปคุยกันที่นั่นได้”
หลินเฉิง พยักหน้าและผิวปากเพื่อเรียกโคล่าที่นอนขี้เกียจอยู่บนพื้น จากนั้นเขาก็เดินตามชายชราขึ้นไปชั้นบน
———————————————-