I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 135 หญิงสาว
เมื่อได้ยินเสียงปิดประตูด้านล่างหลินเฉิง ปิดประตูห้องนอนของตัวเอง ความจริงเขาแค่อยากเอาแคปซูลบ้านของเขาออกมาเปิด แต่คิดว่าอาจมีใครมาส่งอาหารภายหลังดังนั้นเขาจึงได้แต่เลิกคิดเรื่องนี้
หลินเฉิง นั่งลงบนเตียงในขณะที่เขาเห็นโคล่ากำลังทำสายตาสงสาร หลินเฉิงส่ายหัวเขาหยิบขวดแก้ว 2 ขวดที่บรรจุของเหลวสีเขียวอ่อนออกมาจากแคปซูลจัดเก็บ และเปิดขวดนึงส่งให้กับโคล่า โคล่ารีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับเปิดปากอย่างตื่นเต้นเพื่อให้ หลินเฉิง เทน้ำสีเขียวนั้นลงไปในปากของมันโดยตรง
จากนั้นหลินเฉิง ก็เปิดอีกขวดเทลงไปในปากของตัวเอง
นี่คือวิธีที่เขาเรียนรู้จากฟางซิวเฉิง ในการสกัดสารเหลวเสริมความแข็งแกร่ง
นับตั้งแต่ออกมาจากเมืองหยุนหยางหลินเฉิง พยายามกลั่นสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยใช้แคปซูลยาระดับE แทน DHCA ซึ่งมันสามารถทดแทนได้อย่างสมบูรณ์ แต่น่าเสียดายอาจเป็นเพราะเขาดื่มแคปซูลยาระดับD ก่อนหน้านี้ทำให้เขาได้รับความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย
หลินเฉิง อดเสียดายไม่ได้ดังนั้นเขาจึงเก็บสารเหลวเหล่านี้เอาไว้ดื่มกับโคล่าคนละขวดทุกวันเพื่อหวังว่ามันจะสามารถช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้เขาทีละนิด…
อย่างไรก็ตามแม้ว่าสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งจะไม่ได้ช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งมากมายให้กับเขามากนักแต่มันยังสามารถทำให้จิตใจของเขาสงบและสดชื่นการดื่ม 1 ขวดหลังจากการต่อสู้สามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งทางกายภาพได้อย่างรวดเร็วนี่คือสาเหตุที่ หลินเฉิง ยังคงสกัดสารเหลวเหล่านี้ต่อไป
หลังจากที่ดื่มสารเหลวเรียบร้อยหลินเฉิง เรียกระบบเมนูขึ้นมาตรวจสอบค่าพลังทั้งหมดในตอนนี้
เขาได้รับมา5000 คะแนนเมื่อฆ่าตัวกินคนที่สามารถควบคุมไฟ และเขามีมากกว่า 4,000 คะแนนหลังจากที่เขาออกเดินทางมา ตอนนี้เมื่อรวมคะแนนทั้งหมดเขามีค่าพลังเกือบ 10,000 คะแนน
ค่าพลังจำนวนมากที่เพิ่มขึ้นนี้เป็นสิ่งที่หลินเฉิง คาดไม่ถึง เขายังจำวันที่เขาพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะเก็บค่าพลังงานสะสมให้ได้ 50 คะแนนเพื่อแลกกับมีดของระบบ แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีค่าพลังมากมายแต่ของที่เขาอยากได้มันยังมีค่าคะแนนไม่เพียงพอ เขาจึงรู้สึกเจ็บปวดใจเล็กน้อยในตอนนี้..Aileen-novel
ถ้าเขามีค่าพลังเพียงพอเขาจะเปลี่ยนแคปซูลจัดเก็บเป็นระดับD และเขาจะสามารถเก็บทุกอย่างที่พบบนท้องถนนได้ตลอดเส้นทาง
นอกจากตอนนี้ที่เขาแลกเปลี่ยนกับแคปซูลยาระดับEที่จำเป็นในการสกัดสารเสริมความแข็งแกร่งแล้วเขาก็ยังไม่พร้อมที่จะแลกเปลี่ยนแคปซูลอื่นๆอีกเขาต้องการที่จะเก็บคะแนนให้ได้ 50,000 คะแนนเพื่อแลกกับ เครื่องบิน vx-1C
ตั้งแต่ที่เกิดคลื่นความเย็นหลินเฉิง รู้สึกว่าบนท้องถนนมีซอมบี้น้อยลงแต่มีโอกาสที่จะเจอตัวกินคนมากยิ่งขึ้น หากเดาไม่ผิดซอมบี้เหล่านั้นได้วิวัฒนาการและปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมและเริ่มพัฒนาการเป็นตัวกินคน หากซอมบี้ทั้งหมดวิวัฒนาการเป็นตัวกินคน เขาไม่อยากจะจินตนาการถึงผลที่ตามมา เพราะ ณ จุดนี้มนุษย์จะต้องเผชิญหน้ากับยุคของการต่อสู้ด้วยพลังที่วุ่นวาย
ดังนั้นอาจไม่ปลอดภัยระหว่างเดินทางข้ามเมืองและอาจเสี่ยงเกินไปที่จะขับขี่คนเดียวบนท้องถนนดังนั้นเพื่อความปลอดภัยของตัวเองหลินเฉิง จึงตั้งใจที่จะเก็บคะแนนเพื่อแลกเปลี่ยนเป็นแคปซูลเครื่องบินในครั้งต่อไป
แม้ว่าหลินเฉิง จะไม่เคยใช้เครื่องบินเลย แต่ทุกอย่างสามารถเรียนรู้ได้ตราบใดที่เขาไปถึงเขตความปลอดภัยเซียงโจวเขาสามารถใช้ความสัมพันธ์ของลุงหลี่ช่วยหานักบินมาสอนเขาได้…
“คร่อกคร่อก”
ขณะที่หลินเฉิง กำลังคิดแผนในอนาคตท้องของเขาก็ส่งเสียงร้องดังเตือนให้เขารู้ว่าเขายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่กินซุปปลาเมื่อตอนเที่ยง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากดื่มสารเหลวเสริมความแข็งแกร่งแล้วทำให้ร่างกายของเขาฟื้นตัวอย่างรวดเร็วและทำให้เกิดความหิวอย่างมหาศาลจนแทบจะกลืนวัวได้ทั้งตัว
หลินเฉิง กำลังสงสัยว่า ฮีฉีฮัน ได้จัดการเก็บหมีดำของเขาไว้ให้หรือไม่ ในขณะที่เขาคิดก็ได้ยินเสียงเคาะประตูที่ชั้นล่าง หลินเฉิง จำได้ว่า ฮีฉีฮัน บอกไว้ว่าจะมีใครบางคนมาส่งอาหาร
หลินเฉิง กุมหน้าท้องของตัวเองและรีบกระโดดลงจากเตียงเพื่อไปชั้นแรกและเปิดประตูอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งในเครื่องแต่งกายของชาวเย้า อายุประมาณ 15-16 ปีถือถาดที่เต็มไปด้วยอาหาร
“โอ้..สวัสดี!”
เมื่อเห็นเด็กสาวตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าหลินเฉิง รู้สึกเขินอายเล็กน้อยกับความหิวของตัวเองดังนั้นเขาจึงลูบหัวของตัวเองและกล่าวทักทาย
“คุณ…สวัสดี!คุณปู่หัวหน้าหมู่บ้านขอให้ฉันนำบางอย่างไม่ให้คุณกิน!”
เมื่อเห็นหลินเฉิง เด็กผู้หญิงก้มหน้าและพูดราวกับมีเสมหะอยู่ในคอของเธอ
เมื่อเห็นว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆนี้ดูเหมือนจะกลัวหลินเฉิงไม่ได้สนใจมากนักหลังจากหยิบถาดจากมือของเธอและบอกขอบคุณเขาก็เตรียมที่จะปิดประตู
แต่เมื่อเห็นว่าหลินเฉิง กำลังปิดประตูนั้นการแสดงออกของเด็กสาวดูกังวลเล็กน้อยและพูดอย่างรวดเร็วว่า
“ได้โปรด..รอสักครู่!”
“มีอะไรอย่างนั้นหรอ”
เมื่อเห็นว่าเธอมีบางอย่างจะพูดหลินเฉิง จึงขมวดคิ้วและพร้อมที่จะปิดประตู
เด็กสาวกัดริมฝีปาก2-3 ครั้งแล้วพูดเบาๆว่า
“ฉัน..ฉันขอเข้าไปพูดข้างในได้ไหม?”
“หืม?”
รู้สึกว่าเด็กสาวคนนี้ทำตัวแปลกๆหลินเฉิง คิดอยู่สักครู่ก่อนเปิดประตูและโบกมือให้เธอ
“เข้ามา!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฉิง เด็กสาวตัวน้อยผ่อนคลายลงและรีบพุ่งเข้ามาในบ้านอย่างรวดเร็ว
หลังจากปิดประตูหลินเฉิง พาเธอขึ้นไปบนชั้น 2 เพื่อให้เธอได้มีที่นั่ง จากนั้นก็เปิดฝาถาดออกมาและให้โคล่าโดมเพื่อยืนยันว่าปลอดสารพิษ
ในขณะที่หลินเฉิง กำลังเคี้ยวเนื้ออยู่ในปากของเขาเขาก็มองดูหญิงสาวตัวเล็กๆและพูดขึ้นว่า
“ต้องการอะไรก็พูดมา”
เมื่อเห็นว่าหลินเฉิง หันมาสนใจเธอหญิงสาวตัวเล็กหายใจเข้าลึกๆและพูดอย่างรวดเร็วว่า
“คุณปู่บอกว่าคุณช่วยพวกเราใช่ไหม?”
หลินเฉิง เงยหน้ามองเธอ 2-3 ครั้งแล้วพูดว่า
“น้องสาวตัวน้อยถ้าอยากจะพูดอะไรก็พูดมาอย่าอ้อมค้อมเหมือนคนแก่!”
———————————————–