I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 181 กลุ่ม
เฉิงเก๋อหันไปมอง หลินเฉิง ด้วยความโกรธดวงตาของเขาแดงกล่ำและตะโกนออกมาว่า
“ไอ้เวร!แกตายแน่!”
ในขณะที่พูดเขามองออกไปรอบๆและพบว่ากลุ่มสัตว์กลายพันธุ์ของเขาถูกจัดการโดยสุนัขที่มีรูปแบบพิเศษของสุนัขแห่งนรกมันทำให้เขายิ่งตื่นตระหนกขึ้นไปอีก
“หยุดหมาตัวนั้นซะ!”
เมื่อมองเห็นสถานการณ์ที่น่าสลดใจรอบตัวเขาเฉิงเก๋อ ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นเขามอง หลินเฉิง และกัดฟันพูดออกมา
“ทำไมผมต้องหยุดมัน?”
หลินเฉิง ควงดาบน้ำแข็งซ้ายขวาเดินเข้าไปใกล้ๆพร้อมกับเลิกคิ้วถาม
เฉิงเก๋อ สูดหายใจลึกและพยายามพูดออกมาอย่างเย็นชา
“ถ้าแกปล่อยให้หมาบ้านั้นทำแบบนี้ต่อไปท่านจิว จะต้องโกรธอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นไม่ว่าแกหรือว่าฉันก็ไม่สามารถหนีจากการลงโทษของ ท่านจิว ได้!”
“เหอะ!”
เมื่อได้ยินคำอธิบายของเฉิงเก๋อ หลินเฉิง ยิ้มอย่าง เหยียดหยาม
“ในที่สุดคุณก็คิดถึงชีวิตของตัวเองแต่ผมขอโทษด้วย….”เมื่อพูดถึงจุดนี้ หลินเฉิง แสดงสีหน้าเย็นชา
“แม้ว่าท่านจิว จะมาด้วยตัวเองผมก็จะไม่หยุดมัน!”
หลังจากนั้นหลินเฉิง ควงดาบน้ำแข็งทิ่มลงบนพื้นทำให้ถนนทั้งสายเต็มไปด้วยหนามน้ำแข็งที่โผล่ขึ้นมาทันที
“อ้าก!นี่มันอะไรกันเนี่ย!”
“อ้ากตีนกู!”
“เจ็บจะตายอยู่แล้ว!”
“เฉิงเก๋อ จัดการมันเร็วเข้า!”
เมื่อเห็นลูกน้องเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเฉิงเก๋อ รู้สึกราวกับปวดหัวแทบจะระเบิด เขาใช้พลังทั้งหมดของเขาพุ่งตรงไปที่ปืนในมือของบรรดาลูกน้อง
แกร็ก!!
ทันใดนั้นปืนกลหลายร้อยก็บอกก็รวมกันกลายเป็น“ปืนใหญ่” ซึ่งมีกระบอกปืนชี้ตรงมาที่ หลินเฉิง
“ปังๆๆๆ”
เสียงของปืนดังขึ้นแม้ว่า หลินเฉิง จะสวมชุดป้องกันระดับDแต่เขาก็ไม่กล้าที่จะยื่นรับกระสุนเหล่านั้น เขาเรียกกำแพงน้ำแข็งขึ้นมาอย่างรวดเร็วป้องกันหลายชั้น และไม่ลืมที่จะสร้างกำแพงน้ำแข็งเพื่อป้องกันโคล่าอีกด้วย
ในขณะเดียวกันฝูงสัตว์กลายพันธุ์เริ่มคลั่งหลินเฉิง หายใจลึกๆและโยนดาบน้ำแข็งของเขาขึ้นไปในอากาศ ภายในใจของเขากำลังจินตนาการ จากนั้นดาบน้ำแข็งก็กระจายออกทันที
แกร็ก!
ในเวลาเดียวกันทั้งคนและสัตว์กลายพันธุ์รีบพุ่งเข้ามาหาหลินเฉิง ในขณะที่เขายังไม่ทันตอบโต้ หลินเฉิง ไม่รอช้ารีบควบแน่นน้ำฝนที่กำลังตกลงมากลายเป็นใบมีดน้ำแข็งพร้อมกับบนพื้นควบแน่นเป็นหนามน้ำแข็ง เมื่อ หลินเฉิง ดีดนิ้วพวกมันปรากฏขึ้นมาต่อเนื่องท่ามกลางฝูงชน
“อาาา”.Aileen-novel.
“อ้าก!!”
“ระวังศีรษะ!มันอยู่ด้านบน! โอ้ย!!”
“วิ่งหนีเร็วเข้า!”
“ไอ้เชี่ยจะให้วิ่งหนีไปทางไหน!!”
ทันใดนั้นฝูงชนก็เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวายใบมีดน้ำแข็งเหล่านั้นทิ่มแทงคนเหล่านั้นเพียงไม่กี่นาทีก็สามารถจัดการกับคน 300 คนได้ทันที
หลังจากผ่านมาสักครู่มีคนน้อยกว่า50 คนที่สามารถลุกขึ้นได้ เมื่อมองไปที่กลุ่มคนที่ถูกทิ่มแทงด้วยมีดน้ำแข็งและหนามน้ำแข็ง หัวใจของ เฉิงเก๋อ แทบจะกลั่นเป็นเลือด ขณะเดียวกันเขายังคงบังคับปืนใหญ่ยิงไปยังทิศทางของ หลินเฉิง แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าท้องของเขารู้สึกเย็นวาบ เมื่อหันหลังกลับมาแต่ก็ไม่พบสิ่งใด
สักครู่ต่อมาเฉิงเก๋อ ที่กำลังสับสนไม่สามารถพยุงร่างกายได้อีกต่อไป เขาล้มลงกับพื้นท่ามกลางสายฝน!
ตุบ!
หลินเฉิงขี้เกียจเกินไปที่จะจัดการกับพวกลิ่วล้อเหล่านี้ดังนั้นเขาจึงมอบหมายให้ โคล่า เป็นคนจัดการโดยตรงส่วนตัวเขาเองเดินไปหา เฉิงเก๋อ ที่นอนอยู่กับพื้น
“อย่างที่ผมเคยบอกคุณควรที่จะรีบหนีไปก่อนหน้านี้แต่ดูสิ คุณไม่เชื่อผมและตอนนี้เป็นยังไง คุณไม่สามารถที่จะหนีไปไหนได้แล้ว”
หลินเฉิง นำร่มออกมาจากแคปซูลจัดเก็บ เขากางร่มและถือมันไว้เหนือหัว จากนั้นหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบในขณะที่มองโคล่ากำลังเก็บกวาดพื้นที่ จากนั้นก็พูดว่า
“บางครั้งแม้ว่าคนจะมากแต่ก็ไม่จำเป็นต้องได้เปรียบเสมอไปในทางกลับกันมันอาจถูกคนอื่นทำลายได้อย่างง่ายดาย”
“อึก!”
ปากของเฉิงเก๋อ เต็มไปด้วยเลือดเขาพยายามที่จะตะโกนออกมาว่า
“สำหรับคนเหล่านั้นฉันรู้ว่าแกเป็นฝ่ายชนะ!แต่ฉันอยากรู้ว่าแกแทงฉันได้ยังไง!”
หลินเฉิงส่ายหัวและไม่ตอบคำถามนี้ แต่เขาถาม เฉิงเก๋อ กลับไปว่า
“คุณช่วยบอกผมหน่อย“รูปแบบพิเศษ”หมายความว่าอะไร?”
“ไม่บอก!”
แม้ หลินเฉิง จะเอามีดจ่อที่คอของ เฉิงเก๋อ เฉิงเก๋อ ก็จะไม่พูดสิ่งใดออกมา เมื่อเห็นความแน่วแน่ๆของ เฉิงเก๋อ หลินเฉิง หัวเราะเบาๆ เขาไม่สนใจทัศนคติของชายคนนี้มากนักจากนั้นเขาหันหน้าไปหาโคล่าที่กำลังทำความสะอาดพื้นที่อยู่
“ในตอนแรกผมเองก็ไม่ต้องการต่อสู้กับคุณและไม่ต้องการฆ่าคนจำนวนมาก!อย่างไรก็ตามดูเมื่อเห็นความคิดของคุณแล้วทำให้ผมเข้าใจว่า ตราบใดที่ผมยังอยู่ในกวนโจวพวกคุณจะไม่ปล่อยผมอย่างแน่นอน!”
หลินเฉิง มองดูเลือดที่ไหลออกมาไปตามกระแสน้ำ พร้อมกับสูบบุหรี่และคุยกับ เฉิงเก๋อ
“อันที่จริงแล้วมันเป็นเพียงความเข้าใจผิดเล็กๆน้อยๆใครจะรู้ว่ามันจะจบแบบนี้ …อย่างไรก็ตามความคิดผมยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตราบใดที่ผมได้รับสิ่งที่ผมต้องการผมจะไม่ฆ่าคน!คุณ…เข้าใจไหมว่าผมหมายความว่าอะไร?”
“ฮึ่ม!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฉิง เฉิงเก๋อ เหยียดยิ้มและถุยน้ำลายออกมาเขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า
“ไม่ต้องพูดมากไอ้เด็กเวรแม้แกจะฉีกฉันเป็นชิ้นๆแกก็จะไม่รู้อะไรทั้งนั้น ท่านจิว จะต้องจัดการกับแกอย่างแน่นอน!”
เมื่อเห็นว่าชายคนนี้ไม่มีความตั้งใจที่จะร่วมมือกับตัวเองหลินเฉิง ส่ายหัวอย่างไร้ประโยชน์
ปุ!
ทันทีที่เฉิงเก๋อ พูดจบก็ปรากฏแท่งโลหะ 3 แท่งพุ่งมาด้านหลังศีรษะของ หลินเฉิง ทันทีแต่ หลินเฉิง สามารถสร้างกำแพงน้ำแข็งปิดกั้นเอาไว้ได้
“แม้เวลาแบบนี้คุณก็ยังต้องการที่จะต่อสู้ผมคงต้องยกนิ้วให้!”
หลังจากปิดกั้นแท่งโลหะได้สำเร็จหลินเฉิง ถอนหายใจ
“แต่นั่นหมายความว่าคุณทิ้งความหวังไว้ทั้งหมดให้กับท่านจิว โดยคิดว่าชายชราคนนั้นจะสามารถชนะผม ช่วยคุณให้พ้นจากสถานการณ์นี้ใช่ไหม!”
เฉิงเก๋อ ต้องการพูดอะไรบางอย่างทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงกึกก้อง
“เกิดอะไรขึ้น!”
——————————————————-