I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 294 เบื้องหลังของตลาดมืด

“ดีงั้นก็ตามที่น้องหลินต้องการ เหมือนนายจะไม่สนข้อเสนอของเขาเลยนะ…”
เห็นข้อพิพาทระหว่างคนสองคนเซี่ยวฉีก็เข้ามาไกล่เกลี่ย แม้ว่าเขาจะไม่พอใจในตัวของตาเฒ่าที่ขุดคุ้ยเรื่องของเขาขึ้นมา แต่เขาก็ไม่อยากให้หลินเฉิงไปมีเรื่องกับใครอีก ตาเฒ่านั้นมีตำแหน่งที่สูงมาในฐานทัพแห่งนี้
“อ่า…”
ได้ยินแบบนี้ตาเฒ่าเหลียงก็ได้แต่ถอนหายใจมองไปยังหลินเฉิงด้วยความโกรธเคือง ก่อนที่สะสบัดผ้าคลุมนั้นลงไปที่เดิม และวางท่าทันที
“มีอะไรอีกหละคุณเหลียง?”
เซี่ยวฮันที่เข้าไปทำเอกสารยืนยันระกับให้กับหลินเฉิงพึ่งเดินออกมาจากห้องพร้อมกับใบรับรองใหม่เอี่ยม เห็นชายชรานั่งอยู่บนที่นั่งด้วยสีหน้าตรึงเครียดพร้อมกับถอนหายใจ เธอก็อดที่จะถามออกไปไม่ได้
“เห้อ!”
ได้ยินคำถามนั้นเขาก็บ่นออกมา“ชายคนที่เธอปกป้องนักหนา! มีพลังที่แข็งแกร่ง แต่กลับเลือกที่จะรอความตายอยู่ในกองพัน ไม่ยอมเข้าร่วมแผนกกับพวกเราหนะสิ!”
ได้ยินคำตอบเธอก็ช็อคและหันไปมองหลินเฉิงก่อนที่จะถามอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด “นี้นายสติไม่ดีรึปล่าว? ผู้เฒ่าเหลียงน่าจะบอกนายเกี่ยวกับสวัดิการที่จะได้รับแล้วนะ? แม้พลังของนายจะหาได้ยากและทรงพลัง แต่ถ้าตาเฒ่าไม่พยักหน้าให้ต้อนรับแบบนี้ก็เข้าร่วมกับพวกเราไม่ได้เลยนะรู้ไหม?”
“โห…”
เห็นเซี่ยวฮันมองหน้าเขาเหมือนมองหน้าคนโง่หลินเฉิงก็ยักไหล่พยักหน้าอย่างไม่คิดอะไร “งั้นก็หมายความว่าแผนกลึกลับของพวกเธอก็เข้าร่วมได้ยากสินะ? น่าสงสาร! ยังไงฉันก็ยังยืนยันคำเดิม ฉันออกไปริ้มรสความที่นั่งด้วยสีหน้าตรึงเครียดพร้อมกับถอนหายใจ เธอก็อดที่จะถามออกไปไม่ได้
“เห้อ!”
ได้ยินคำถามนั้นเขาก็บ่นออกมา“ชายคนที่เธอปกป้องนักหนา! มีพลังที่แข็งแกร่ง แต่กลับเลือกที่จะรอความตายอยู่ในกองพัน ไม่ยอมเข้าร่วมแผนกกับพวกเราหนะสิ!”
ได้ยินคำตอบเธอก็ช็อคและหันไปมองหลินเฉิงก่อนที่จะถามอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองคิด “นี้นายสติไม่ดีรึปล่าว? ผู้เฒ่าเหลียงน่าจะบอกนายเกี่ยวกับสวัดิการที่จะได้รับแล้วนะ? แม้พลังของนายจะหาได้ยากและทรงพลัง แต่ถ้าตาเฒ่าไม่พยักหน้าให้ต้อนรับแบบนี้ก็เข้าร่วมกับพวกเราไม่ได้เลยนะรู้ไหม?”
“โห…”
เห็นเซี่ยวฮันมองหน้าเขาเหมือนมองหน้าคนโง่หลินเฉิงก็ยักไหล่พยักหน้าอย่างไม่คิดอะไร “งั้นก็หมายความว่าแผนกลึกลับของพวกเธอก็เข้าร่วมได้ยากสินะ? น่าสงสาร! ยังไงฉันก็ยังยืนยันคำเดิม ฉันออกไปริ้มรสความทุกข์ทรมารมาเยอะพอแล้ว ตอนนี้ฉันก็แค่อยากจะมีความสุขกับชีวิตอันสงบสุขเท่านั้นเอง”
“นายนี้มัน!..”
.เห็นความคิดที่แตกต่างของหลินเฉิงเซี่ยวฮันก็วิ่งเข้าไปหาหลินเฉิง ก่อนที่จะชี้หน้าชายหนุ่มพร้อมกับด่าด้วยความโกรธ “ทำไมนายถึงได้สิ้นหวังขนาดนี้! ในกองพันมีแต่พวกโง่คอยรังแกเด็กใหม่ นายจะรอดออกมาได้ยังไง? เพื่อปกป้องนายแล้ว ฉันสัญญากับตาเหลียงว่าจะทำตามเงื่อนไข แล้วนายจะได้ตอบแทนฉันอีกที”
“อืม….” Aileen-novel
เห็นเซี่ยวฮันกำลังโกรธหลินเฉิงก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูก “นี้ ฉันก็ยังรู้สึกขอบคุณนะที่เธอช่วยฉันไว้จนถึงตอนนี้ แต่ก็มีสองสิ่งที่ฉันจะไม่เปลี่ยนไปใจ ฉันไม่สนใจในแผนกลึกลับอะไรนั้นและเมื่อเธอช่วยฉันไว้ฉันจะหาวิธีตอบแทนเอง!”
“ฉันไม่แคร์เรื่องของรางวัลตอบแทนอะไรทั้งนั้น!”
ได้ยินคำตอบของอีกฝ่ายเซี่ยวฮันก็บ่น “นายจะไปตอบแทนฉันได้ยังไง? ถ้าอยากตอบแทนก็เข้าร่วมแผนกนี้ซะสิ!”
เห็นท่าทีของเซี่ยวฮันไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยถ้าเขาไม่ยอมตอบตกลงหลินเฉิงก็ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “ยังไงฉันก็ทำไม่ได้ อย่าขอให้ฉันทำอีกเลย! แต่เพื่อตอบแทนแล้วตอนนี้ฉันจะ….”
พูดถึงตรงนี้เขาก็หันไปหาเซี่ยวฉี “พี่เฉินผมมีเรื่องที่ต้องคุยกับพวกเขาสองคนพี่ช่วยออกไปรอผมข้างนอกแปปนึงนะ เดียวผมจะออกไปหาเองหลังจากที่เสร็จธุระแล้ว”
ได้ยินแบบนั้นเซียวฉีก็ตอบรับและรีบออกไปเขาคิดว่าเรื่องต่อไปนี้คงเป็นเรื่องที่เขาไม่ควรเข้าไปยุ่งแล้ว พลังความสามารถของคนแต่ละคนในห้องนั้นก็กดดันเขามามากพอแล้ว ได้ยินคำขอแบบนี้เขาก็เดินออกไปอย่างเต็มใจ
หลังจากที่ประตูถูกปิดลงเซี่ยวฮันก็ได้แค่เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย เหมือนว่าชายคนนี้มีความลับที่ไม่อยากให้เซี่ยวฉีรู้อยู่แล้วตอนนี้เขากำลังจะบอกกับพวกเธอ
หลินเฉิงสอดมือเข้าไปในกระเป๋าควานหาขวดและหยิบยาเสริมกำลังแบบเหลวออกมา2 ขวด จากระบบแคปซูลของเขา ก่อนที่จะส่งให้เซี่ยวฮันตรงๆ เลยทีเดียวสองขวด “นี่น่าจะพอนะ?”
“ยาเสริมพลัง!?”
เห็นหลินเฉิงหยิบขวดแปลกๆขึ้นมา ตาเฒ่าที่นั่งอยู่ห่างออกไปก็รีบเข้ามา พลักเซี่ยนฮันออกให้พ้นทาง เขาตรวจสอบดูขวดแปลกประหลาดที่ขโมยมาจากมือของหลินเฉิงอย่างละเอียด พยายามมองอย่างสุดความสามารถว่ามันเป็นของจริงหรือไม่ ก่อนที่จะถาม “น้องหลิน นายพึ่งมาถึงที่นี้ใหม่ๆไม่ใช่หรอ? ทำไมถึงมียาเสริมกำลังพวกนี้ได้?”
ได้ยินปุ๊บหลินเฉิงก็ส่ายหน้าเบาๆ เขาไม่อยากจะอธิบายถึงที่มา “งูก็มีทางของมัน หนูก็มีทางของมัน ผมมีที่ทางของผมเองแหละ!ผมยังไม่ถามเรื่องแผนกลึกลับของตาเหลียงเลย ผมเองก็หวังว่าจะไม่ถูกถามเหมือนกัน!”
เห็นหลินเฉิงไม่อยากจะพูดถึงมันชายชราก็จับขวดทั้งสองไว้แน่นก่อนที่จะถอนหายใจออกมา “โอเค! ถ้านายไม่อยากบอก ก็ไม่ต้องพูดถึงมัน! แต่….นายสามารถครอบครองยาเสริมพลังที่เป็นของจาก “สถานที่ต้องห้าม” มาได้ถึงสองขวด นายคงไม่ใช่พอหนุ่มธรรมดาเหมือนที่นายว่าใช่ไหมหละ….”
“ฮึ่ม!”
เห็นความแปลกใจของชายแก่เซี่ยวฮันก็ส่งเสียงพึมพัมออกมา เธอหยิบยาสองขวดนั้นมาจากมือของชายแก่และพูด “มันจะมีอะไรแปลกนักหละตาแก่ แค่ยาเสริมกำลังสองขวด ใครมีเงินก็ซื้อมาได้มันมีอะไรน่าจดจำนักหละ…”
“นังเด็กโง่…”
ตาเฒ่าเหลียงส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างขมขื่น“ถ้าไม่นึกว่าน้องหลินเป็นเด็กใหม่ของที่นี่ ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะรู้จักสถานที่ลับๆแบบตลาดมืดได้ ต่อให้รู้ก็เป็นไปได้ยากที่คนธรรมดาจะสู้ราคาประมูลที่สูงล้นฟ้าแบบนั้นได้!”
เห็นคนสองคนพูดถึงเรื่องตลาดมืดต่อหน้าเขาหลินเฉิงก็รู้สึกแปลกๆ และเอ่ยปากออกไป “ผมขอขัดจังหวะก่อนนะ ไอ้ตลาดมืดนี้มันเป็นสถานที่แบบไหนหรอ?”
ได้ยินคำถามแบบนี้พวกเขาก็เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างออก ว่าพวกเขาไม่ควรจะพูดเรื่องตลาดมืดต่อหน้าหลินเฉิงแบบนี้
แต่เซี่ยวฮันก็ไม่คิดว่ามันเป็นอะไรที่ผิดเธอคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจด้วยซ้ำไป “สถานที่ที่เรียกว่าตลาดมืดคือ สร้างขึ้นโดยลูกหลานคนรวยและผู้มีอำนาจภายใต้การนำของผู้ปกครองของพวกเขา เป้าหมายก็ง่ายนิดเดียว เพื่อหมุนเวียนตั๋วทะเลน้ำเงินจำนวนมากโดยไม่ต้องห่วงเรื่องการป้องกันอะไร หนทางนึงก็ตอบโจทย์คนรวยได้ อีกอย่างนึกก็เพื่อคุมภาวะเงินเฟ้อในฐานทัพแห่งนี้…”
“งั้นฉันจะไปดู….”　　ได้ยินคำอธิบายของเซี่ยวฮันหลินเฉิงก็ทำเป็นประหลาดใจ “จริงหรอ? ในมุมมองของเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนอื่นๆ ทำไมพวกเขาถึงกล้าเคลื่อนไหวในช่วงระยะเวลาสั้นๆ แบบนั้นกันนะ?”
“ฉันจะบอกยังไงดีหละ?”
ได้ยินคำดูหมิ่นเขาก็พูดต่อไป “ตลาดมือยังคงเปิดทำการอยู่อย่างปลอดภัยและคงอยู่ได้มาถึงตอนนี้ นั้นก็พิสูจน์มุมมองของพวกระดับสูงได้เป็นอย่างดีแล้ว! ในทุกวันนี้พวกเขาต้องการทำให้ยาเสริมกำลัง เป็นที่นิยมในหมู่คนธรรมดาโดยยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา ไม่ยังงั้นเมื่อพวกซอมบี้และพวกปีศาจบ้านั้นบุกเข้ามา ใครจะเป็นคนหยุดพวกมันกันหละ? แต่เนื่องจากคลังเก็บยาบำรุงนั้นมีของน้อยและเล็กเกินไป ด้วยสถานะการณ์ในปัจจุบัน มีเพียงแค่ตัวยาแบบสมบูรณ์เพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้น นั้นทำให้ราคามันสูงล้นฟ้าขนาดนี้….”
————————-SC: บทที่ 295 ตัวตนของ ฉี เซี่ยวฮัน