I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 324 มังกรไฟ!
คิดถึงตรงนี้หลินเฉิงก็ตวัดมือขึ้น พายุน้ำแข็งรอบๆ ตัวเขาก็เร่งความเร็วในการหมุ่นอีกครั้ง พายุรอบๆ ตัวชายชุดม่วงก็คำรามขึ้นเสียงดัง ขณะที่ร่างของคนหายไปในกลุ่มหิมะอย่างรวดเร็ว!
“วู้มวู้ม วู้ม!” เสียงพายุฟัดกระหน่ำแบบไม่ยอมหยุด
ตอนนี้นอกจากร่างของหลินเฉิงแล้วร่างของทุกคนในกรงน้ำแข็งก็ถูกหิมะและลมพายุกลบหายไป อุณหภูมิตอนนี้น้อยกว่า -30 องศา!
“ซู่ซู่”
ในตอนที่หลินเฉิงจะอาศัยโอกาศนี้ในการโจมตีปิดฉากชายในชุดม่วงก็ได้ยินเสียงของไฟกำลังหลอมละลายหิมะและเสียงน้ำไหลเป็นทาง ความร้อนและเสียงหายใจอันดุดันก็ดังทะลุพายุหิมะมาถึงหูของเขา ลาวาร้อนๆ พุงออกมาโดยมีเป้าหมายเป็นหน้าอกของหลินเฉิง!
“แกร็ง!”
“ซู่ซู่”
หลินเฉิงรีบยกดาบมาปักป้องการโจมตีแม้จะรับไว้ได้ความร้อนก็แพร่มาถึงด้ามจับอย่างรวดเร็ว พายุหิมะก็ยังคงทำอะไรชายชุดม่วงไม่ได้เหมือนเดิม!
“ทำไม….มันยากเย็นนัก..นะ!”
เมื่อถูกโจมตีอีกครั้งหลินเฉิงก็อดที่จะบ่นพึมพัมออกมาไม่ได้ ในเวลาเดียวกันเขาก็ค่อยๆ หายใจเข้า เขาล็อกตำแหน่งของชายในชุดม่วงท่ามกลางพายุหิมะ กำหมัดให้แน่น ไอน้ำแข็งเริ่มควบแน่นข้างหลังเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกลายเป็นปีกน้ำแข็งแผ่สยายออกอย่างน่าเกรงขาม!
“หวิวหวิว…”
หลังจากที่ปีกน้ำแข็งควบแน่กันจนแข็งแรงแล้วหลิงเฉิงพยายามอ้าปีกสองสามครั้ง เมื่อเห็นว่าไม่มีปัญหาอะไร เขาก็ถีบตัวออกไปอย่างสุดแรง!
“พิ้ว!”
หลังจากลอยตัวออกมาจากพื้นเหมือนกับวิหกที่บินออกมาจากกรงไปรอบๆ กำแพงน้ำแข็งนี้ การเคลื่อนไหวข้างล่างไม่มีทางจะหลุดพ้นสายตาของเขาไปได้
“ไอบ้าเอ้ยลงมาเดี๋ยวนี้นะ!”
แม้ชายชุดม่วงจะโจมตีออกมาจากพายุน้ำแข็งแต่ก็ไปไม่ถึงตัวหลินเฉิง เพราะอากาศมันเย็นเกินไป เมื่อเห็นหลินเฉิงหลุดมือไปเขาก็สบถออกมา
“ฟิ้วๆๆๆ”
หลินเฉิงไม่คิดมากกับการแสดงออกของชายคนนั้นเขาเรียกโคนนี้แข็งออกมายิงใส่ตรงๆ และชายคนนั้นก็ปัดป้องกลับมา!
“แกร็ง!”
“ซู่ซู่!” เห็นฝูงธนูน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่ไม่หยุดเขาก็เลิกที่จะด่าหลินเฉิงแล้ว เขาหยุดที่จะโจมตีกลับ แต่ก่อนที่เขาจะได้พักหายใจ เขาก็เห็นหลินเฉิงสยายปีกน้ำแข็งอีกครั้ง เข็มนับพันก็พุ่งออกมาจากปีทันที!
“ขี้ขลาด!”
ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนลิงที่กำลังถูกแหย่จากข้างนอกกรงเขาคำรามออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ร่างกายของเขาแพร่ความร้อนออกมาเข็มทั้งหมดที่พุ่งมาหาเขา ละลายก่อนที่จะถึงตัวทั้งหมด!
หลังจากที่ละเหยน้ำแข็งไปจนกลายเป็นไอตอนนี้ร่างของชายชุดม่วงเต็มไปด้วยลาวาร้อนๆ เขาพุ่นลมออกมาก่อนที่จะกวักมือ หลินเฉิงก็เห็นลาวาบ่อใหญ่ก่อนตัวขึ้นตรงนั้นและยิงขึ้นมา โดยไม่สนใจความหนาวเย็นระหว่างทางนั้นเลยสักนิด!
ซู่!!!
หลินเฉิงก็โบกมือให้ลมเย็นหยุดลาวาก้อนนั้นแต่มันก็ไม่ถุกหยุดลงในทันที แต่เขาก็ยังควบแน่นอากาศใส่ลาวานั้นอย่างไม่หยุดหย่อน ในที่สุดมันก็เย็นและตกลงไปบนพื้นโลกอีกครั้งเกือบจะโดนเขาเพียงนิดเดียว เขาใช้น้ำแข็งห่อหุ้มก้อนลาวานั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะยิงมันกลับไป!
“เอานี้ไปกิน!”
ด้วยคำพูดธรรมดาที่ทรงพลังนี้เขาก็ตวัดมือออกไป ก้อนน้ำแข็งก้อนใหญ่ก็พุ่งตรงเข้าไปหายชายชุดม่วงทันที!
“ตู้ม!!!”
หินก้อนใหญ่พุ่งทะลุพายุน้ำแข็งก่อนที่ ซือยี่จะได้ทำอะไร เขาก็ถูกมันซัดลงไปบนพื้น ก้อนน้ำแข็งยังนี้หนักเกินไป มันประกอบด้วยลาวาและน้ำแข็งจำนวนมาก บาเรียความร้อนของเขาไม่สามารถละลายมันได้ทันเวลา ตอนนที่มันทิ้งไว้แต่ลอยระเบิดลอยใหญ่บนพื้น!
“โฮ่…”
หลังจากที่เขากินมันเข้าไปเต็มคำ
หลินเฉิงรู้สึกถึงไอร้อนเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเอง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าน้ำแข็งก้อนนั้นจะถูกปัดป้องได้ยาก ตราบใดที่หินก้อนนั้นได้รับแรงส่งขนาดนี้ มันจะสามารถพิฆาตเป้าหมายได้อย่างง่ายดาย แต่
“ไอบ้าเอ้ยไอ้ขี้ขลาด!!!”
ทันใดนั้นชายชุดม่วงที่ร่างจมหายไปแล้วจากการถูกชนด้วยน้ำแข็งยัก กลับยืนอยู่พร้อมกับไฟแห่งความโกรธที่ลุกอย่างโชติช่วง เขาสามารถรับมันไว้ได้!
หลังจากที่เขารับยาเสริมกำลังชนิดC มา เขาแทบจะไม่ได้เจอสิ่งที่รับมือยากขนาดนี้มาก่อนเลย แม้แต่มังกรจ้าวสมุทรที่เขาเจอตอนเดินเรือจะแข็งแกร่งมาก แต่เขาไม่รู้สึกกดดันขนาดนี้เลยตลอดการต่อสู้ ไหนทะเลจะเป็นใจให้เขาอีก
แต่วันนี้การปรากฏตัวของชายในชุดม่วง ทำให้เขาได้รู้ถึงความไม่เท่าเทียมของสิ่งที่มนุษกำลังเจออยู่นั้นเป็นอย่างไร โลกใบนี้ยังมีอีกหลายสิ่งนักที่เป็นภัยต่อเขา!
คิดได้แบบนี้หลินเฉิงก็ถอนหายใจและก้นด่าอยู่ในใจเป็นพันๆ คำ เขาคิดว่าไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวจนมาถึงตอนนี้ สถานะการณ์ตอนนี้บอกกับเขาว่า ไม่มีทางที่จะรอดออกไปโดยไม่เจ็บตัวแน่
“ไอบ้าเอ้ยมาคร่ําครวญตอนนี้ก็สายไปแล้ว!”
ตอนนี้ชายชุดม่วงที่ตั้งตัวได้แล้วก็มองไปยังหลินเฉิงที่ยังคงลอยอยู่บนอากาศ พลังอันกล้าแกร่งของเขาแพร่ออกไปทั้งฐานทัพทะเลน้ำเงินแห่งนี้ หลินเฉิงก็คิดไม่ตกว่าจะจัดการกับสิ่งที่แกร่งเกินมนุษนี้ได้อย่างไร!
ภายใต้ความโกรธชายชุดม่วงก็เปลี่ยนร่างตัวเองเป็นมังกรไฟโลกัล และไต่ระดับขึ้นไปหาหลินเฉิงด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ พร้อมที่จะเผาชายปริศนาคนนี้ให้กลายเป็นเถ้าถ่าน!
เห็นร่างที่ถูกจุดประกายด้วยความโกรธแค้นของชายในชุดม่วงสติของหลิงเฉิงก็กลับมา หนังตาของเขากระตุก เขากระพืบปีกเพื่อหลบไปข้างๆ เมื่อชายชุดม่วงโยนตัวเองขึ้นไปเหนื่อระดับของเขาก็ปาดดาบยาวและเลื่อยคริสตัลน้ำแข็งไปที่คอของชายคนนั้น!
“โฮก!!”
ดาบนั้นเจาะทะลุเป้าหมายแต่หลินเฉิงก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ เขารีบชักดาบกลับออกมา เขาเห็นรูเล็กๆ จำนวนมากที่ขนาดต่างกันบนดาบของเขา!
“ไอโง่!”
เห็นสีหน้าที่แย่ลงไปมากของหลินเฉิงชายชุดม่วงที่เปลี่ยนร่างเป็นลาวาอย่างสมบูรณ์แล้วก็พูดดูถูกใส่ “คิดว่าดาบเหล็กธรรมดานั้นจะทำอะไรฉันได้อย่างงั้นหรอ?”
พูดจบเขาก็กวักมือแสงสีแดงทมิฬก่อตัวขึ้นเป็นดาบเปลวเพลิง เขาเอามือกำมันไว้แน่นก่อนที่จะกวาดลงมาใส่หลินเฉิงอย่างเต็มแรง!
เห็นแบบนั้นเขาก็บอกขอโทษกับดาบระดับD ของเขา แล้วเรียกบาเรียน้ำแข็งปกมาปกคลุมดาบเล่นนั้นแล้วฟันสวนไปสุดแรง!
———————-SC: บทที่ 325 รูปแบบต่อสู้!
“วู้มวู้ม วู้ม!” เสียงพายุฟัดกระหน่ำแบบไม่ยอมหยุด
ตอนนี้นอกจากร่างของหลินเฉิงแล้วร่างของทุกคนในกรงน้ำแข็งก็ถูกหิมะและลมพายุกลบหายไป อุณหภูมิตอนนี้น้อยกว่า -30 องศา!
“ซู่ซู่”
ในตอนที่หลินเฉิงจะอาศัยโอกาศนี้ในการโจมตีปิดฉากชายในชุดม่วงก็ได้ยินเสียงของไฟกำลังหลอมละลายหิมะและเสียงน้ำไหลเป็นทาง ความร้อนและเสียงหายใจอันดุดันก็ดังทะลุพายุหิมะมาถึงหูของเขา ลาวาร้อนๆ พุงออกมาโดยมีเป้าหมายเป็นหน้าอกของหลินเฉิง!
“แกร็ง!”
“ซู่ซู่”
หลินเฉิงรีบยกดาบมาปักป้องการโจมตีแม้จะรับไว้ได้ความร้อนก็แพร่มาถึงด้ามจับอย่างรวดเร็ว พายุหิมะก็ยังคงทำอะไรชายชุดม่วงไม่ได้เหมือนเดิม!
“ทำไม….มันยากเย็นนัก..นะ!”
เมื่อถูกโจมตีอีกครั้งหลินเฉิงก็อดที่จะบ่นพึมพัมออกมาไม่ได้ ในเวลาเดียวกันเขาก็ค่อยๆ หายใจเข้า เขาล็อกตำแหน่งของชายในชุดม่วงท่ามกลางพายุหิมะ กำหมัดให้แน่น ไอน้ำแข็งเริ่มควบแน่นข้างหลังเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะกลายเป็นปีกน้ำแข็งแผ่สยายออกอย่างน่าเกรงขาม!
“หวิวหวิว…”
หลังจากที่ปีกน้ำแข็งควบแน่กันจนแข็งแรงแล้วหลิงเฉิงพยายามอ้าปีกสองสามครั้ง เมื่อเห็นว่าไม่มีปัญหาอะไร เขาก็ถีบตัวออกไปอย่างสุดแรง!
“พิ้ว!”
หลังจากลอยตัวออกมาจากพื้นเหมือนกับวิหกที่บินออกมาจากกรงไปรอบๆ กำแพงน้ำแข็งนี้ การเคลื่อนไหวข้างล่างไม่มีทางจะหลุดพ้นสายตาของเขาไปได้
“ไอบ้าเอ้ยลงมาเดี๋ยวนี้นะ!”
แม้ชายชุดม่วงจะโจมตีออกมาจากพายุน้ำแข็งแต่ก็ไปไม่ถึงตัวหลินเฉิง เพราะอากาศมันเย็นเกินไป เมื่อเห็นหลินเฉิงหลุดมือไปเขาก็สบถออกมา
“ฟิ้วๆๆๆ”
หลินเฉิงไม่คิดมากกับการแสดงออกของชายคนนั้นเขาเรียกโคนนี้แข็งออกมายิงใส่ตรงๆ และชายคนนั้นก็ปัดป้องกลับมา!
“แกร็ง!”
“ซู่ซู่!” เห็นฝูงธนูน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่ไม่หยุดเขาก็เลิกที่จะด่าหลินเฉิงแล้ว เขาหยุดที่จะโจมตีกลับ แต่ก่อนที่เขาจะได้พักหายใจ เขาก็เห็นหลินเฉิงสยายปีกน้ำแข็งอีกครั้ง เข็มนับพันก็พุ่งออกมาจากปีทันที!
“ขี้ขลาด!”
ตอนนี้เขารู้สึกเหมือนลิงที่กำลังถูกแหย่จากข้างนอกกรงเขาคำรามออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ร่างกายของเขาแพร่ความร้อนออกมาเข็มทั้งหมดที่พุ่งมาหาเขา ละลายก่อนที่จะถึงตัวทั้งหมด!
หลังจากที่ละเหยน้ำแข็งไปจนกลายเป็นไอตอนนี้ร่างของชายชุดม่วงเต็มไปด้วยลาวาร้อนๆ เขาพุ่นลมออกมาก่อนที่จะกวักมือ หลินเฉิงก็เห็นลาวาบ่อใหญ่ก่อนตัวขึ้นตรงนั้นและยิงขึ้นมา โดยไม่สนใจความหนาวเย็นระหว่างทางนั้นเลยสักนิด!
ซู่!!!
หลินเฉิงก็โบกมือให้ลมเย็นหยุดลาวาก้อนนั้นแต่มันก็ไม่ถุกหยุดลงในทันที แต่เขาก็ยังควบแน่นอากาศใส่ลาวานั้นอย่างไม่หยุดหย่อน ในที่สุดมันก็เย็นและตกลงไปบนพื้นโลกอีกครั้งเกือบจะโดนเขาเพียงนิดเดียว เขาใช้น้ำแข็งห่อหุ้มก้อนลาวานั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะยิงมันกลับไป!
“เอานี้ไปกิน!”
ด้วยคำพูดธรรมดาที่ทรงพลังนี้เขาก็ตวัดมือออกไป ก้อนน้ำแข็งก้อนใหญ่ก็พุ่งตรงเข้าไปหายชายชุดม่วงทันที!
“ตู้ม!!!”
หินก้อนใหญ่พุ่งทะลุพายุน้ำแข็งก่อนที่ ซือยี่จะได้ทำอะไร เขาก็ถูกมันซัดลงไปบนพื้น ก้อนน้ำแข็งยังนี้หนักเกินไป มันประกอบด้วยลาวาและน้ำแข็งจำนวนมาก บาเรียความร้อนของเขาไม่สามารถละลายมันได้ทันเวลา ตอนนที่มันทิ้งไว้แต่ลอยระเบิดลอยใหญ่บนพื้น!
“โฮ่…”
หลังจากที่เขากินมันเข้าไปเต็มคำ
หลินเฉิงรู้สึกถึงไอร้อนเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาของตัวเอง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าน้ำแข็งก้อนนั้นจะถูกปัดป้องได้ยาก ตราบใดที่หินก้อนนั้นได้รับแรงส่งขนาดนี้ มันจะสามารถพิฆาตเป้าหมายได้อย่างง่ายดาย แต่
“ไอบ้าเอ้ยไอ้ขี้ขลาด!!!”
ทันใดนั้นชายชุดม่วงที่ร่างจมหายไปแล้วจากการถูกชนด้วยน้ำแข็งยัก กลับยืนอยู่พร้อมกับไฟแห่งความโกรธที่ลุกอย่างโชติช่วง เขาสามารถรับมันไว้ได้!
หลังจากที่เขารับยาเสริมกำลังชนิดC มา เขาแทบจะไม่ได้เจอสิ่งที่รับมือยากขนาดนี้มาก่อนเลย แม้แต่มังกรจ้าวสมุทรที่เขาเจอตอนเดินเรือจะแข็งแกร่งมาก แต่เขาไม่รู้สึกกดดันขนาดนี้เลยตลอดการต่อสู้ ไหนทะเลจะเป็นใจให้เขาอีก
แต่วันนี้การปรากฏตัวของชายในชุดม่วง ทำให้เขาได้รู้ถึงความไม่เท่าเทียมของสิ่งที่มนุษกำลังเจออยู่นั้นเป็นอย่างไร โลกใบนี้ยังมีอีกหลายสิ่งนักที่เป็นภัยต่อเขา!
คิดได้แบบนี้หลินเฉิงก็ถอนหายใจและก้นด่าอยู่ในใจเป็นพันๆ คำ เขาคิดว่าไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวจนมาถึงตอนนี้ สถานะการณ์ตอนนี้บอกกับเขาว่า ไม่มีทางที่จะรอดออกไปโดยไม่เจ็บตัวแน่
“ไอบ้าเอ้ยมาคร่ําครวญตอนนี้ก็สายไปแล้ว!”
ตอนนี้ชายชุดม่วงที่ตั้งตัวได้แล้วก็มองไปยังหลินเฉิงที่ยังคงลอยอยู่บนอากาศ พลังอันกล้าแกร่งของเขาแพร่ออกไปทั้งฐานทัพทะเลน้ำเงินแห่งนี้ หลินเฉิงก็คิดไม่ตกว่าจะจัดการกับสิ่งที่แกร่งเกินมนุษนี้ได้อย่างไร!
ภายใต้ความโกรธชายชุดม่วงก็เปลี่ยนร่างตัวเองเป็นมังกรไฟโลกัล และไต่ระดับขึ้นไปหาหลินเฉิงด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ พร้อมที่จะเผาชายปริศนาคนนี้ให้กลายเป็นเถ้าถ่าน!
เห็นร่างที่ถูกจุดประกายด้วยความโกรธแค้นของชายในชุดม่วงสติของหลิงเฉิงก็กลับมา หนังตาของเขากระตุก เขากระพืบปีกเพื่อหลบไปข้างๆ เมื่อชายชุดม่วงโยนตัวเองขึ้นไปเหนื่อระดับของเขาก็ปาดดาบยาวและเลื่อยคริสตัลน้ำแข็งไปที่คอของชายคนนั้น!
“โฮก!!”
ดาบนั้นเจาะทะลุเป้าหมายแต่หลินเฉิงก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ เขารีบชักดาบกลับออกมา เขาเห็นรูเล็กๆ จำนวนมากที่ขนาดต่างกันบนดาบของเขา!
“ไอโง่!”
เห็นสีหน้าที่แย่ลงไปมากของหลินเฉิงชายชุดม่วงที่เปลี่ยนร่างเป็นลาวาอย่างสมบูรณ์แล้วก็พูดดูถูกใส่ “คิดว่าดาบเหล็กธรรมดานั้นจะทำอะไรฉันได้อย่างงั้นหรอ?”
พูดจบเขาก็กวักมือแสงสีแดงทมิฬก่อตัวขึ้นเป็นดาบเปลวเพลิง เขาเอามือกำมันไว้แน่นก่อนที่จะกวาดลงมาใส่หลินเฉิงอย่างเต็มแรง!
เห็นแบบนั้นเขาก็บอกขอโทษกับดาบระดับD ของเขา แล้วเรียกบาเรียน้ำแข็งปกมาปกคลุมดาบเล่นนั้นแล้วฟันสวนไปสุดแรง!
———————-SC: บทที่ 325 รูปแบบต่อสู้!