I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 377 การจู่โจมด้วยความเร็วเสียง!

　　 เสียงนั้น?ทุกคนได้ยินเหมือนกันไหม!? 

　　 นายก็ได้ยินเหมือนกันหรอ?ฉันนึกว่าหลอนไปเองซะอีก! 

　　 เห้ยมันใช่อาการหูแว้วแล้ว ฉันเองก็ได้ยิน! ถ้าเดาไม่ผิดมันต้องเกียวกับการระเบิดของจรวดพวกนั้นแน่ๆ ! 

　　 ผมจำเสียงนั้นได้มันเหมือนกับ….พลังของผู้ควบคุมเสียง! 

　　 ควบคุมเสียงหรอ?ฟังดูไม่แข็งแกร่งเลยนะ…. 

　　 ไอพวกโง่!ไม่มีพลังไหนที่ไร้ประโยชน์ทั้งนั้นแหละ! และพลังควบคุมเสียงเป็นอะไรที่ไม่ธรรมดามากๆ ถ้าผู้ใช้พลังชำนาญมากๆ หละก็ มันก็เหมือนกับระเบิดเวลาเดินได้ดีๆ นี่เอง!  　　 งั้นมัน..ก็…น่ากลัวสินะ? 

　　ช่วงเวลาที่ทุกอย่างหยุดนิ่งผู้คนบนเรือต่างก็คุยกันถึงเรื่องที่พึ่งได้ยิน

　　ชายสวมแว่นกรอบดำคนหนึ่งเคยเห็นพลังของเต่ยักษ์มาก่อน เขาก็เลยอธิยายให้ทุกคนฟัง  คลื่นเสียง  คือพลังที่เขาพูดถึง

　　 มีคนที่มีความรู้มากขนาดนี้อยู่ด้วยอย่างงั้นรึ… 

　　ได้ยินคำอธิบายของชายแว่นดำหลินเฉิงก็พยักหน้า พลังที่เต่าตัวนั้นใช้คือพลังควบคุมเสียงจริงๆ เขาเองก็เคยเจอกับนักล่าที่ใช้พลังควบคุมเสียงมาก่อนเมื่อนานมาแล้ว ตอนนั้นเขายังไม่มีพลังอะไรเลยด้วยซ้ำไป เสียงนั้นรบกวนการทำงานของเขามากๆ

　　พอเวลาผ่านไปเขายิ่งเจอพลังที่แปลกมากขึ้นๆพลังของการได้ยินนี้ทำให้ใครหลายๆ คนแปลกใจ แต่สิ่งที่ทำให้หลินเฉิงหนักใจที่สุดก็ขอบเขตผู้ใช้พลังประเภทนี้ก็คือ ‘มันสามารถเลือกจุดที่จะระเบิดพลังได้อย่างอิสระ!’ 　　มากไปกว่านั้นคนที่เขาพบก็เป็นพวกระดับฝึกหัด แต่ตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับผู้ใช้พลังควบคุมเสียงที่ใหญ่เกือบเท่าเรือนั้นทำให้พลังนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมเสียอีก!

　　ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดไปหละก็เจ้าเต่าตัวนั้นต้องไม่ตายจากการถูกยิงด้วยจรวดแน่ๆ และมันต้องโกรธมากๆ แน่ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ต้องไม่ดีอย่างแน่นอน

　　คิดได้แบบนี้้หลินเฉิงก็เลือกที่จะปลีกตัวหนีออกไปให้ห่างจากมันมากกว่านี้

　　เขาปลีกตัวออกไปได้ไม่ไกลผู้ที่มีพลังจากมองเห็นก็เหลือบมาเห็นเขาเข้าพอดี ชายคนนั้นก็ตะโกนเรียกหลินเฉิงทันที

　　 เห้ย!ไอน้องใหม่จะไปไหนหนะ แถวนั้นมันอันตรายนะ อย่างออกไปไกลมากจะดีกว่านะ! 

　　เมื่อถูกเรียกโดยคนที่ไม่รู้อะไรหลินเฉิงก็อยาดจะกระโดดเข้าไปกินหัวคนๆ นี้อย่างอดไม่ได้จริงๆ เขารู้ในสิ่งที่เขาทำเป็นอย่างดี สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ต้องนองเลือดแน่ๆ เป็นสิ่งที่ตามมาเมื่อเข้าไปแหย่สัตว์ร้ายเข้า!

　　ผู้นำกองกำลังจู่โจมบอกให้ทุกคนเตรียมพร้อมปืนใหญ่ของเรือหมายเลขสองเองก็ปรับศูนย์เล็งและพร้อมที่จะยิ่งตอบโต้จากด้านข้างทันที!

　　 โฮ๊ก!!!! 

　　เป็นไปตามที่หลินเฉิงคาดการไว้สัตว์ร้ายตัวนั้นยังไม่ตายจากการที่โดนจรวดยิงจริงๆ หลังจากที่ควันจางหายไปแล้ว มันก็คำรามออกมาอีกครั้ง มันหันหัวไปยังเรือหมายเลย2 และเตรียมที่จะสวนกลับทันที!

　　 บ้าจริงตายยากชิบ! 

　　 วันนี้มันวันอะไรกันแน่ว่ะ! 

　　 ใจเย็นทุกคน! 

　　เห็นว่าจรวดยิงเข้าเป้าแต่มันก็ยังไม่ตายทุกคนต่างก็ตะลึง หลังจากที่กองเรือที่นึงถูกก่อตั้งขึ้น ไม่เคยมีสัตว์ทะเลตัวไหนถูกจรวดต่อต้านวัตถุยืงแล้วรอดมาได้เลยสักตัว!

　　แต่เรืออีกลำกำลังจะแย่แล้วใครๆ ก็เห็นว่ามันเล็งเป้าไปยังเรือหมายเลขสองที่เข้ามาช่วย หัวหน้ารีบเปิดวิทยุสื่อสารและตะโดนออกไปทันที!

　　 ลูกเรือที่ประจำการบนเรือลำที่สองวางทุกอย่างแล้วรีบสละเรือเดี๋ยวนี้! 

　　 ไม่ต้องสนอะไรแล้วรีบหนีเร็ว! 

　　 เรือลำอื่นเตรียมสนับสนุนเรือหมายเลขสองโดยเร็ว! 

　　 รับทราบ! 

　　 รับทราบ! 

　　แม้จะตอบรับสถานการณ์อย่างรวดเร็ว แต่เรือแต่ละลำก็มีผู้โดยสารกว่า 1 พันคน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะอพยพคนทั้งหมดเออกมาได้ด้วยระยะเวลาอันสั้นแบบนี้ ผู้การของเรืออื่นๆ ก็เข้าใจสถานการณ์ดีแล้ว พวกเขาบอกให้ลูกเรือของตนเตรียมพร้อมและเข้ายับยั้งการโจมตีของสัตว์ร้ายทันที!

　　 วู้ม-! 

　　ทันทีที่เรือทุกลำหันปืนใหญ่ไปในทิศทางเดียวกันการชาร์ตพลังของเจ้าเต่ายังก็สินสุดลง เสียงที่ทำให้หน้าอกสั่นก็กระจายออกไป คลืนเสียงที่มองไม่เห็นก็พุ่งออกมาจากปากของเต่ายักษ์ ไปยังเรือหมายเลขสองทันที!

　　เห็นแบบนั้นหลินเฉิงก็ใจสั่น เขาเรียกกำแพงขึ้นมาป้องกันด้านหน้าของเรือหมายเลข 2 ทันที ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ผู้ใช้พลังแต่ละคนต่างก็เรียกกำแพงของตนเองขึ้นมาป้องกันเรือลำนั้น! ไม่ว่าจะเป็น ไฟ น้ำแข็ง ลม หรือพลังอื่นๆ ก็ก่อนตัวขึ้นมาตามๆ กัน!

　　 ปั้ง! 

　　 ตู้ม!… 

　　กำแพงหลากหลายสีถูกก่อตั้งขึ้นมารับคลื่นเสียงของเต่ายักษ์อย่างไรก็ตาม คลืนเสียงก็มีพลังทำลายร้างที่รุนแรงมาก ไม่มีใครคิดว่ามันวิ่งผ่านกำแพงป้องกันไปทั้งๆ อย่างงั้น แม้ว่ากำลังของมันจะลดลงไปบ้างแล้วก้ตาม

　　 นี้มันอะไร?… 

　　 สถานะการเป็นอย่างไงบ้างอะไรคือรุนแรงเกินไป? เหมือนเสียงร้องของแมวอะนะ? 

　　 บ้าจริงมีอะไรบางอย่างไม่ถูกต้องแล้ว!? 

　　ทุกคนต่างมองไปยังชายแว่นดำเป็นตาเดียวชายที่คอยอธิบายความสามารถของมัน ตอนนี้เขายิ้มแห้งๆ  ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรนะ ดูข้างหลังกำแพงนั้นสิ… 

　　ตามคำบอกกล่าวของชายแว่นดำทุกคนมองไปยังท้ายเรือของเรือลำนั้นทันที!

　　แม้มันจะไม่ได้ทำลายกำแพงที่ถูกสร้างขึ้นแต่มันกลับทะลุผ่านไปหาเป้าหมายของมันเต็มๆ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือผู้คนที่อยู่บนเรือลำนั้นต่างกระอักเลือดและหมดสติไปตามๆ กัน!

　　 อ่า… 

　　เห็นความโหดร้ายบนด่านฟ้าเรือหมายเลขสองหลินเฉิงก็ได้แต่ถอนหายใจ เขาพยายามสุดความสามารถแล้วโดยที่เขาไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ต่อให้เป็นกำแพงที่สร้างด้วยเพชรก็ไม่สามารถหยุดการโจมตีนี้ได้ทั้งหมด เพราะการโจมตีนั้นผ่านสิ่งกีดขวางได้สบายๆ อย่างไงหละ!

　　————————-SC: บทที่ 378 คมดาบแห่งเสียง