I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 418 กลีบพันน้ำแข็ง

　　 ใช่!มันตระการตามากสินะ? 

　　ได้ยินแบบนั้นฉางเหวินฉวนก็แสยะยิ้ม เขาไม่ได้หยุดการโจมตีนั้นแต่อย่างใด ดาบเลเซอร์สีดำทมิฬของของที่กำอยู่ในมีข้างขวา ก็ฟาดฟันไปหาร่างของหลินเฉิงทันที หลินเฉิงเฆ้นฝันร้ายสีดำกำลังวิ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว!

　　 ดูดีมากจริงๆ… 

　　ได้ยินคำพูดของฉางเหวินฉวนโดยเฉพาะตอนที่เขาเห็นฝันร้ายสีดำนั้น หลินเฉิงก็เคร่งครึมขึ้นมาทันที เขาถีบตัวออกไปด้านหลังอย่างแรง แล้วสยายปีกคริสตัลน้ำแข็ง!

　　 แกหนีไม่พ้นหรอกหน่า! 

　　เห็นหลินเฉิงทิ้งระยะห่างออกไปฉางเหวินฉวนก็เยาะเย้ยเขาอีกครั้ง เมื่อเขากวัดแกว่งดาบสีดำอีกครั้ง สายฟ้านับร้อยเส้นก็พุ่งงออกไป!

　　 เห้ย!เร็วจัง!? 

　　ได้ยินเสียงสายฟ้าวิ่งผ่าอากาศไล่หลังมาหลินเฉิงก็หงุดหงิดมาก เขาหันหลังไปมอง ก็เห็นสิ่งที่เขาคิดไว้จริงๆ ฝันร้ายสีดำไล่ตามเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน มันกำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

　　เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะไล่ตามเขาทันตอนไหนหลินเฉิงหยุดกะทันหันกลางอากาศ ก่อนที่สายฟ้าจะถูกตัวเขา หลินเฉิงก็สบัดดาบน้ำแข็งออกไปกลางอากาศ แล้วตาข่ายน้ำแข็งก็ก่อตัวขึ้นมารับแรงกระแทก!

　　ทุกอย่างช้าลงไปหมดภายในเสี้ยววินาที ตาข่ายน้ำแข็งก็ขยายกว้างออกไปอย่างต่อเนื่อง พรืบตาเดียวมันก็ครอบคุมระยะการโจมตีของสายฟ้าทมิฬทั้งหมดก่อนที่มันจะถูกตรึงและแข็งตัว!

　　ตู้ม!

　　ทันทีที่พลังทั้งสองปะทะกันสะเก็ดน้ำแข็งและหิมะก็กระจายไปทั่วทุกบริเวณ พลังของสายฟ้าก็ลดลงเรื่อยๆ ด้วยความแข็งแรงของตาข่าย แต่ไม่นานนักตาข่ายน่ำแข็งที่สร้างขึ้นมาก็ขาดกระจุยกลางอากาศ ระยะโจมตีของฝันร้ายสีดำก็ลดลงจนเหลือขนาดเท่าคนหนึ่งคนเท่านั้น

　　 น่ากลัวจริงๆ! 

　　หลินเฉิงช็อคทันทีที่เห็นต่าข่ายเทียนปิงขาดกระจุยเป็นผุยผงตอนที่เขาสู้กับมังกรยักษ์ สายฟ้าของมันไม่สามารถทำลายตาข่ายของเขาได้ด้วยซ้ำ!

　　ฉางเหวินฉวนโกรธมากที่เห็นการโจมตีของเขาถูกป้องกันเอาไว้ได้อีกครั้งทั้งๆ ที่เขาคิดว่าตัวเองชนะแน่ๆ ด้วยการโจมตีล่าสุด เขาเริ่มรู้ถึงพลังและความฉลาดของหลินเฉิงแล้ว อย่างไรก็ตามเข้าไม่คิดเลยว่าสายฟ้าที่เขาใช่เวลาเตรียมการอยู่นานจะถูกสลัดทิ้งได้แบบนั้น!

　　ทันทีที่เข้าพยายามจะเรียกสายฟ้าออกมาอีกครั้งหลินเฉิงที่ควรจะลอยอยู่บนฟ้าก็หายไปจากจุดนั้นแล้ว เขารีบมองหาตัวหลินเฉิง เขาไม่รู้มาถึงตอนนี้ว่าหลินเฉิงได้ทิ้งปีกคริสตัลไปแล้ว ตอนนี้เขากำลังยืนคุยกับฉีเซี่ยวฮันที่หายไปสักระยะ เธอกลับมาแล้วคุยด้วย ไม่ไกลจากจุดที่ฉางเหวินฉวนอยู่นัก

　　 พวกคนในฐานทัพรู้แล้วหรอว่าแถวนี้มีบางอย่างไม่ปกติเกิดขึ้น?แถมยังรวมกำลังทั้งคนและม้าเพื่อมาตรวจสอบด้วยเนี่ยนะ? 

　　กลายเป็นหลินเฉิงที่จะลองเล่นสนุกกับฉางเหวินฉวนต่อก็ถูกเฉีเซี่ยวฮันที่เขาส่งออกไปสอดแนมกลับมารายงานสถานะการณ์ให้กับเขา พร้อมกับหยูซานที่รีบวิ่งมากับเธอด้วย พวกเธอบอกกับหลินเฉิงว่าสถานกาณ์ตอนนี้น่าเป็นห่วงมาก คนพวกนั้นจะมาถึงป่าแห่งนี้อีกไม่นานแล้ว!

　　 ใช่แล้วหละถ้าเป็นไปได้นายควรเครียเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดเลยนะ ไม่งั้นเตรียมเปลี่ยนป่าแห่งนี้ให้กลายเป็นสนามรบได้เลย!  

　　ได้ยินแบบนั้นทั้งหยูซานและหลินเฉิงก็พยักหน้าให้　　 แกร็ก….มีปัญหาแล้ว! 

　　หลินเฉิงขมวดคิ้วเขาคิดว่าที่แห่งนี้ไกลจากตัวฐานทัพพอสมควรแล้ว ไม่คิดว่าจะถูกพบได้เร็วขนาดนี้ โดยที่ไม่ได้ตั้งใจเขาก็ประเมินพลังของคนเหล่านี้ต่ำไปจริงๆ

　　หลินเฉิงคิดมาถึงตรงนี้เขาก็ตัดสินใจที่จะยุติการต่อสู้เขาสามารถสู้กับคนเหล่านั้นได้ก็จริง แต่ถ้ามดหลายๆ ตัวมารวมกันมันก็ล้มช้างได้อย่างง่ายดาย !

　　 พวกเธอสองคนพยายามล่อพวกเขาให้ได้นานที่สุดฉันจะจัดการเรื่องตรงนี้ให้ได้เร็วที่สุดแล้วค่อยหนีกัน! 

　　หลังจากออกคำสั่งกับผุ้หญิงทั้งสองคนแล้วหลินเฉิงก็ถอนหายใจเบาๆ แล้วหันไปหาฉางเหวินฉวน

　　 ต้องขอโทษด้วยท่านรองผบ.เห็นทีการประลองของพวกเราต้องจบลงเร็วๆ นี้แล้ว! 

　　หลินเฉิงงัดบุหรี่ขึ้นมาสูบก่อนที่จะพูดด้วยสีหน้าอนาถใจ　　 ประลอง? 

　　ได้ยินแบบนั้นฉางเหวินแวนก็ตั้งท่าทันที นายคิดว่ากำลังเล่นอยู่ที่สนามเด็กเล่นรึยังไง? 

　　 ก็ไม่นะ…. 

　　หลินเฉิงส่ายหน้า เชื่อฉันเถอะ ฉันมีเหตุผลพอที่จะทำแบบนี้ก็แล้วกัน แต่สถานการณ์ในตอนนี้คงอยากที่จะเค้นอะไรออกมาจากปากของนายได้ เพราะงั้น…. 

　　พูดถึงตรงนี้หลินเฉิงก็ยกมือซ้ายขึ้น แหวนบนนิ้วของเขาเปร่งแสงแล้วพึ้นดินก็สั่นสะเทือน จากนั้นวงกลมของผลึกน้ำแข็งยักษ์เส้นผ่าศูนย์หลางกว่า 100 เมตร ก็โพล่ขึ้นมาเหนือหัวของฉางเหวินฉวนพอดี!

　　 ฉันจึงต้องเอาจริงสักหน่อยแล้ว… 

　　ผลึกนำแข็งยังคงขยายวงกว้างขึ้นเหมือนกับดอกไม้บานฉางเหวินฉวนหันขึ้นไปมองพร้อมกับขมวดคิ้วแน่น เมื่อเขารู้ตัวก็พยายามที่จะหนีออกจากระยะโจมตีทันที! 　　 กลีบพันน้ำแข็ง! 

　　ทันทีที่เขาเปร่งเสียงออกมาผลึกน้ำแข็งก็เร่งเคลื่อนไหว

　　ฉางเหวินฉวนที่กำลังจะหนีก็ถูกผลึกน้ำแข็งนั้นทับในทันทีซึ่งมันจะพันธนาการเขาเอาไว้อีกครั้ง!

　　เมื่อจับตัวฉางเหวินฉวนได้หลินเฉิงก็พักหายใจอย่างอดไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายไม่ได้เป็นแค่ผู้ใช้พลังบ้านๆ ธรรมดาๆ เขาเป็นถึงผู้นำของกลุ่มผู้รอดชีวิต จะใช้วิธีเดิมๆ จับเขาซ้ำๆ ไม่ได้ เขาจึงทดลองท่าทีไม่เคยใช้มาก่อน โชคดีที่มันได้ผล!

　　ถ้าเพื่อสังหารแล้วมีเป็น 100 วิธีที่เขาสามารถทำได้ แต่ยังไงเป้าหมายครั้งนี้ก็ไม่ใช้การทำอะไรแบบนั้น

　　อย่างมากที่สุดก็แค่การบาดเจ็บระดับกลางไม่ถึงสาหัสจนกว่าเขาจะได้ข้อมูลที่ต้องการ ที่ปล่อยให้การต่อสู้นั้นยืดเยื้อมาก็เพื่อที่จะหาจุดอ่อนของฉางเหวินฉวนให้ได้มากที่สุด จนตอนนี้เขาก็มองเห็นจนได้! 　　ฟังเสียงฉางเหวินฉวนอาละวาดอยู่ในกรงน้ำแข็งเขาก็รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังยิงสายฟ้าออกมาอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อที่จะหนีออกมาให้ได้ แต่เขาก็ไม่ห่วงว่าฉางเหวินฉวนจะหลุดออกมาได้ กลีบพันน้ำแข็งของเขาใช้เพื่อจับผู้ใช้พลังระดับสูงอยู่แล้ว ไม่ว่าผู้ใช้พลังคนนั้นจะเก่งกาจขนาดไหนก็ไม่มีทางที่จะพังผลึกน้ำแข็งนี้ได้ในระยะเวลาอันสั้นอย่างแน่นอน

　　หลินเฉิงคอยฟังสถานการณ์ข้างในอยู่สักระยะเขากำหมัดซ้ายแล้วแหวนก็เปร่งแสงอีกครั้ง กลีบดอกบัวหิมะที่มีเส้นฝ่านศูนย์กลางกว่า 100 เมตรก็หดตัวลงเหลือขนาด 10 เมตรทันที

　　———————SC: บทที่ 419 โยกย้าย อีกครั้ง