I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 553 เบาะแสที่หายไป
- Home
- I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก
- บทที่ 553 เบาะแสที่หายไป
บทที่ 553 เบาะแสที่หายไป
SC:บทที่553 เบาะแสที่หายไป
มองไปยังรอบๆมันมีตะปูกว่าร้อยตัวฝังอยู่ในกำแพงจุดละ 1 ตัว นอกจากนั้นมันยังมีเศษกระดาษเล็กๆถูกฝังไว้อยู่กับตะปูแต่ละตัวด้วย!
มันหมายถึงมีอะไรบางอย่างถูกแขวนไว้กับตะปูเหล่านี้มาก่อนหรือเปล่า?
เศษกระดาษพวกนั้นทำให้หลินหยงเจี่ยนต้องหันกลับมายังหลินเฉิงอีกรอบ
เมื่อพบว่าหลินหยงเจี่ยนเองก็เข้าใจแล้วหลินเฉิงเลยพยักหน้าและพูดด้วยเสียงอันดัง ใช่แล้ว! กระดาษพวกนี้แสดงให้เห็นถึงปัญหาอย่างหนึ่ง นั่นคือ ผู้คนที่อยู่ภายในนี้ไม่ได้ตื่นกลัวอะไรกันเลย! แถมพวกเขายังเก็บหลักฐานที่ซึ่งน่าจะมีความลับหลายๆอย่างออกไปอีกด้วย!
ได้ยินดังนั้นหลินหยงเจี่ยนก็พูดขึ้นมาทันที นายหมายถึง สิ่งที่น่าจะเคยติดอยู่บนกำแพงนี้ คือบางสิ่งบางอย่างจำพวกผลการทดลองงั้นเหรอ!?
ใช่เลย!
เพียงแค่มองหลินเฉิงค่อยๆแกะเอาเศษกระดาษที่ติดอยู่ที่กำแพงออกมาทีละชิ้น และวางมันลงไปบนโต๊ะอย่างประณีต เปิดไฟและตรวจสอบมันอย่างระมัดระวัง
ไอ้พวกเวรนี่!
หลังจากตรวจสอบมา10 นาที หลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะสาปแช่งขึ้นมา เศษกระดาษเหล่านั้นเป็นเพียงแค่มุมของรูปวาดการทดลองต่างๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรอยู่เลย หรือมีเส้นอยู่หลายเส้นซึ่งไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร เป็นเศษกระดาษที่ไม่มีประโยชน์อะไรทั้งสิ้นกว่า 100 ชิ้น
พวกบ้าเอ้ย!
เมื่อพบว่าเขาไม่สามารถได้เบาะแสอะไรเพิ่มจากเศษเหล่านี้หลินเฉิงก็รู้สึกหมดทางเลือก เขาล้มเลิกที่จะสำรวจกระดาษพวกนี้ต่อและเริ่มที่จะไปตรวจสอบพวกเครื่องมือทดลองที่ก่อนหน้านี้เขาเมินพวกมันมา
ถึงแม้ว่าหลินเฉิงจะเคยเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยมา4 ปี แต่เขาก็เรียนแค่วรรณกรรมโบราณเท่านั้น ในอดีตเมื่อ 4 ปีที่แล้วนั้น เขาได้จับเครื่องมือทดลองเหล่านี้น้อยมากๆ แล้วก็ไม่เคยเห็นพวกมันทำงานด้วย แม้จะคิดว่ามันมีอุปกรณ์ทดลองทั่วๆไปอยู่ไม่กี่ชิ้น และเขารู้ว่ามันหน้าตาเป็นอย่างไร แต่สำหรับอุปกรณ์ทุกชิ้นในนี้ เขาไม่เคยเห็นมันมาก่อนเลย
ไม่นานนักหลินเฉิงผู้ที่สำรวจอุปกรณ์เกือบจะทุกตัวแล้วเขาก็ขมวดคิ้วและอยู่ในอารมณ์ไร้ค่าสุดๆ
อุปกรณ์สำหรับทำการทดลองพวกนี้ไม่มีข้อยกเว้น พวกมันถูกทำความสะอาดไว้อย่างดีทั้งหมด ฝุ่นพวกนี้นั้นก็เกิดขึ้นเพราะมันถูกทิ้งไว้เป็นเวลานานเฉยๆ ไม่มีร่องรอยที่แสดงให้เห็นว่าถูกเก็บไปโดยคนอื่น! บางส่วนก็ไม่ได้เชื่อในเรื่องผีหลินเฉิงเดินออกจากห้องทดลองนั้นและเปิดประตูทุกบานที่อยู่ในชั้น 2 ก่อนจะเข้าไปสำรวจมันทุกห้องด้วยตัวเอง
ตึกแห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นสถานที่ที่ใช้ทดลองทางวิทยาศาสตร์ตั้งแต่ชั้น2 เป็นต้นไป ห้องต่างๆนั้นถูกสร้างขึ้นแบบพิเศษให้เป็นห้องแล็บและตกแต่งข้างในเหมือนๆกัน และเช่นเดียวกัน ไม่มีห้องไหนที่จะหลงเหลือไว้ซึ่งหลักฐานเกี่ยวกับสถาบันวิจัยแห่งนี้เลย
เมื่อทั้งชั้นถูกสำรวจจนหมดหลินเฉิงก็ยังคงไม่ได้อะไรเช่นเดิม!
ดูเหมือนว่าความลับพวกเขากำลังปกปิดมันกันนั้นน่าจะเป็นอะไรที่สำคัญมากๆเลยสินะ…
หลังจากสำรวจที่นี่แล้วถึงแม้ว่าหลินเฉิงจะอารมณ์ไม่ดี เขาก็ยังเข้าใจว่าข้อมูลต่างๆที่อยู่ภายในสถาบันวิจัยแห่งนี้นั้นอยู่ลึกเกินกว่าที่เขาจะสามารถเข้าใจได้ แม้แต่วันสิ้นโลกจะมาถึงแล้ว แต่ผู้คนก็ยังต้องกลับมากำจัดหลักฐานต่างๆออกไป มันสำคัญขนาดไหนกันนะ!
เราจะไม่ขึ้นไปชั้น3กันเหรอ?
หลินหยงเจี่ยนนั้นลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะถามเขาไป
จริงๆแล้วหลินหยงเจี่ยงก็อยู่ในอารมณ์ไม่ดีเหมือนกันเมื่อพบว่าพลักฐานต่างๆที่อยู่ในสถาบันวิจัยแห่งนี้ถูกกำจัดไปจนหมดไม่ต่างอะไรกับหลินเฉิง เขาต้องการที่จะรู้ถึงสิ่งที่สถาบันวิจัยแห่งนี้กำลังทำอยู่ แต่เมื่อมาถึงที่นี่ เขาก็พบว่าเบาะแสต่างๆที่น่าจะช่วยตอบในสิ่งต่างๆที่กำลังสงสัยได้นั้นถูกกำจัดออกไปหมดแล้ว การที่ต้องมารับรู้เช่นนี้มันทำให้เขากร่นด่าอยู่นานเลย
ชั้น3 เหรอ…
ได้ยินคำแนะนำของหลินหยงเจี่ยนหลินเฉิงก็พูดเบาๆ หลังจากที่ดูสถานการณ์ที่ชั้น 2 นี้หมดแล้ว เขาก็มีความหวังน้อยนิดที่จะได้เจออะไรอยู่ด้านบน ในเมื่อคนเหล่านี้มีเวลาที่จะเก็บหลักฐานออกไปจากชั้น 2 จนหมด มันไม่มีเหตุผลที่พวกนั้นจะเก็บหลักฐานที่อยู่บนชั้นบนๆไปด้วย
อย่างไรก็ตามในเมื่อพวกเขาเข้ามาแล้ว พวกเขาตามหาเบาะแสที่เป็นไปได้ให้ได้มากที่สุดก่อนที่เขาจะวางใจได้
คิดถึงสิ่งเหล่านี้หลินเฉิงก็พยักหน้า จากนั้นก็ละทิ้งความขี้เกียจไป ตรงไปยังโคล่าและโบกมือเรียก จากนั้นก็เดินไปกับหลินหยงเจี่ยนเพื่อขึ้นไปที่ชั้น 3 ต่อเลย
หลังจากที่ผ่านมาครึ่งชั่วโมงกับการค้นหาอย่างรอบคอบทั้งสองก็เดินจนทั่วทั้งชั้น 3 แล้วและตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนพื้น ต่างคนต่างสูบบุหรี่ และบนหน้าของพวกเขาแสดงถึงความหดหู่อย่างมากเลย
ชั้น3 นั้นไม่เหมือนอย่างที่หลินเฉิงคิดไว้ มันไม่ต่างอะไรกับชั้น 2 เลย รูปแบบการสร้างห้องทดลองแบบเดิมๆ และเช่นกัน หลักฐานทั้งหมดก็ถูกเอาออกไปหมดแล้ว แม้แต่ตำแหน่งของตะปูบนกำแพงก็เหมือนกัน ทั่วทั้งชั้น 3 นี้เหมือนกับชั้น 2 แบบไม่มีผิดเพี้ยนเลย
เราควรจะทำยังไงกันต่อ? เขาดูดบุหรี่เข้าไปเต็มปอดหลังจากบิดตัวไปมาแล้ว หลินหยงเจี่ยนก็พ่นควันหนาออกมา จากนั้นเขาก็หันไปถามหลินเฉิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา
ได้ยินดังนั้นหลินเฉิงที่สูบบุหรี่มวนสุดท้ายไปแล้วก็โยนมันลงพื้นและเหยียบให้ดับก่อนจะพูด ฉันจะทำอะไรได้? แน่นอนว่าหาต่อไป! ตึกนี่มี 6 ชั้น เราเพิ่งจะสำรวจไปได้แค่ครึ่งเดียวเองนะ? ถึงแม้ว่าจะมะความหวังอยู่น้อยนิด บางทีมันอาจจะมีเบาะแสแบบไม่เป็นชิ้นเป็นอันบางอย่างอยู่ที่ชั้นบนๆก็ได้ ตราบใดก็ตามที่เราสำรวจอย่างรอบครอบพอ พวกเราก็น่าจะหาอะไรบางอย่างเจอ ถูกมั้ย?