I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 559 โหมดต่อสู้!

บทที่ 559 โหมดต่อสู้!

　　 โอ้นี่มันน่าตื่นเต้นมากๆ! 

　　ความรู้สึกช็อคจากแขนของเขาหลินเฉิงอดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้าง จากนั้นก็ยกดาบขึ้นและตะวัดไปด้านหน้าเพื่อให้นักล่านั้นถอยกลับไป จากนั้นเขาเองก็ถอยออกมาอีก 2 ก้าว

　　ตอนนี้หลินเฉิงนั้นสามารถเข้าใจได้ถึงความแข็งแกร่งของคนตรงหน้าผ่านสัญชาติญาณการหยั่งรู้ที่สูงขึ้นของเขาแล้วถึงแม้ว่ามันจะแข็งแกร่งกว่าสัตว์ประหลาดตัวอื่นๆที่เคยเจอหรือความสามารถอื่นๆที่เคยพบ เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ด้วยตัวเลขมากมายในหัว หลินเฉิงนั้นไร้ซึ่งความกังวลอีกต่อไป เมื่อดาบน้ำแข็งนั้นอยู่ในแนวนอนระดับเดียวกับสายตา มันก็รวมตัวกับเศษน้ำแข็งและสามารถสะกัดกั้นการโจมตีของอีกฝ่ายได้อีกครั้ง อากาศรอบๆตัวนั้นแข็งตัวขึ้นมาครู่หนึ่ง จากนั้นหลังจากที่ได้ยินเสียง  แกร๊ก  น้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนก็ก่อตัวเป็นโล่ให้หลินเฉิงอย่างรวดเร็ว!

　　 รูปแบบต่อสู้! 

　　ด้วยเสียงอันเบาหลินเฉิงเขาสู่โหมดต่อสู้ภายในโดมน้ำแข็งและหิมะ จากนั้นมือขวาของเขาก็สั่นอย่างหนักภายในห้วงอากาศที่อยู่ใกล้ๆ เขาได้ยินเสียงครวญครางเบาๆ และทันใดนั้น นักล่าที่ไม่สามารถจับร่องรอยได้มาตลอดก็ถูกเขาจับคอไว้ในทันที!

　　*ครืนแกร๊กๆ*

　　มือที่บีบคอนั้นออกแรงบีบมากขึ้นสายตาของหลินเฉิงดูเย็นชามากๆในตอนนี้ และขณะเดียวกัน ไอเย็นจากมือเขาก็ลามไปเกาะที่ตัวอีกฝ่ายจนทั่วทั้งตัวและกลายเป็นน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้น นักล่าที่เพิ่งจะหลุดออกจากน้ำแข็งของหลินเฉิงก็ถูกหลินเฉิงจับแช่แข็งอีกครั้ง!

　　มองไปยังนักล่าที่ถูกห่อหุ้มด้วยน้ำแข็งที่ไม่มีที่สิ้นสุดความแข็งแกร่งของมันกลับกลายเป็นความอ่อนแอที่ทวีคูณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หลินเฉิงหันหน้าไปมองและพูด  ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายจะเข้าใจที่ฉันพูดหรือเปล่า แต่ในสถานการณ์ที่อันตรายแบบนี้ ฉันคงต้องหาหลักประกันไว้ก่อน! 

　　พูดจบเขาก็ยืดแขนซ้ายของเขาออกและจับแขนขวาของอีกฝ่ายที่กำลังโดนเยือกแข็งเป็นไอติมไว้แน่นเพื่อที่จะทำลายมัน!

　　*เปรี๊ยะ!*

　　ด้วยเสียงแตกละเอียดของน้ำแข็งนักล่าตัวนี้ไม่สามารถที่จะต้านทานได้ นั่นทำให้แขนขวาของมันแตกละเอียดด้วยฝีมือหลินเฉิงไปเลย!

　　 อั่กก!!! 

　　นักล่าผู้เสียแขนขวาไปตนนี้ไม่สามารถอดกลั้นได้จากนั้นมันจึงร้องเสียงกรีดร้องอันโหยหวนออกมรพร้อมๆกับดิ้นทุรนทุรายอีกครั้ง!

　　 เก่งมากขนาดฉันแช่แข็งนายขนาดนี้แล้ว นายก็ยังอุตส่าห์ดิ้นได้อีก ฉันล่ะประเมินนายต่ำไปจริงๆ  　　เมื่อรู้สึกว่าแขนเดียวคงจัดการเจ้านี่ไม่ได้หลินเฉิงก็ยิ้มและใช้แขนขวาของเขาออกแรงจัดการกับอีกฝ่ายด้วย

　　ร่างของมันถูกยกขึ้นสูงเหนือหัวจากนั้นเมื่อเขากำมือ เขาก็ได้ยินเสียง  ตู้ม!  พร้อมๆกับร่างที่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยน้ำแข็งนั้นก็ถูกปล่อยให้ตกลงมาบนพื้นอย่างรุนแรงทันที!

　　ด้วยความแข็งแกร่งทางกายภาพของมันรวมกับน้ำหนักของน้ำแข็งหนาบนตัว ถึงแม้ว่าจะตกมาจากระดับความสูงที่สูงกว่า 2 เมตรนิดหน่อย มันก็มากพอที่จะทำให้เร่างนั้นบาดเจ็บหนักได้ โดยเฉพาะขาขวาที่ซึ่งมีรอยแตกร้าวมากมายซึ่งเกิดจากการโดนเยือกแข็งปรากฏอยู่!

　　*ตึง!*

　　ก่อนที่ร่างที่สั่นเทานี้จะได้ลุกขึ้นหลินเฉิงก็เดินตรงเข้าไปพร้อมกับเหยียบอกมันเอาไว้ ในขณะเดียวกันเขาก็สร้างน้ำแข็งขึ้นมาอีกเพื่อที่จะอุดรอยร้าวต่างๆบนตัวอีกฝ่ายที่ซึ่งแต่เดิมก็มีอยู่เต็มตัวอยู่แล้ว ตอนนี้นอกจากมันจะถูกอุดจนหมดแล้ว ร่างของนักล่าตนนี้ก็ยังถูกยึดไว้กับพื้นอีกด้วย!

　　ภายใต้การโจมตีอันหนักหน่วงและต่อเนื่องของหลินเฉิงนักล่าตนดังกล่าวไม่มีโอกาสที่จะได้อวดดีใดๆ รวมถึงไม่สามารถขยับอะไรได้ด้วย ทำได้เพียงโดนเยือกแข็งอยู่บนพื้นเหมือนหมาที่ตายแล้วเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น เพราะขาขวาและแขนขวานั้นมีบาดแผลมากมาย ลมหายใจของมันจึงบางเบาลงไปเรื่อยๆ ดูเหมือนว่ามันเองก็จะทนได้อีกไม่นานแล้ว

　　บางทีอาจจะเป็นเพราะมันสูญเสียความแข็งแกร่งทางกายภาพเร็วเกินไปเพราะงั้นเจ้านักล่านี่จึงไม่สามารถใช้พลังในการล่องหนได้อีกต่อไป ร่างที่โปร่งแสงที่ถูกน้ำแข็งห่อหุ้มไว้ท้ายสุดก็แสดงร่างที่แท้จริงออกมาให้ให้เขาเห็นแล้ว!