I have a capsule system at the end of the world – ผมมีระบบแคปซูลในวันสิ้นโลก - บทที่ 562 สำรวจ
บทที่ 562 สำรวจ
SC:บทที่562 สำรวจ
“เข้าใจแล้ว!”
เมื่อเห็นหลินเฉิงพิจารณาทุกอย่างหลินหยงเจี่ยนก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียไป เขาพยักหน้าและพาโคล่าไปยังชั้น 1 ทันที
หลังจากที่หลินหยงเจี่ยนและโคล่าไปแล้วหลินเฉิงก็อยู่คนเดียวภายในห้องเก็บศพนี้พร้อมกับเดินสำรวจด้วยความระมัดระวังอีกหลายครั้งเพื่อทำให้มั่นใจว่าไม่มีพวกนักล่าล่องหนหลงเหลืออยู่อีก จากนั้นก็ปิดประตูเพื่อจะเดินออกไปสำรวจด้านนอกสถาบันวิจัยต่อเลย
ยืนอยูตรงหน้าประตูสถาบันวิจัยหลินเฉิงมองไปรอบๆอยู่ครู่หนึ่ง เขาเห็นว่าประตูที่ถูกโคล่าเคลียร์ซอมบี้ไปแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้มีพวกมันอยู่เต็มไปหมดอีกครั้ง หลินเฉิงเองก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ หลังจากที่คาบบุหรี่และจุดดูดแล้วหลินเฉิงก็หยิบเอาดาบยาวออกมา เขาเล็งตึกที่อยู่ทะแยงมุมอยู่ตรงข้ามกับสถาบันวิจัยก่อนจะเดินตรงไปยังกลุ่มของซอมบี้!
…
2ชั่วโมงต่อมา
ย่านธุรกิจนั้นถูกซอมบี้ยึดครองไปเกือบจะครึ่งปีแล้วและในตอนนี้มันก็ยุ่งเหยิงไปหมด ซากแขนซากขากระจัดกระจายไปทั่วเขตที่มันเคยปกครองอยู่ และธารเลือดของพวกมันเองก็ไหล่รินออกมารวมกันตรงย่านธุรกิจแห่งนั้น
หลังจากที่ตรวจสอบตึกสุดท้ายในเขตนั้นไปแล้วหลินเฉิงก็ยืนอยู่ตรงย่านฟิตเนสภายในย่านธุรกิจนั้น พิงกับโต๊ะบาร์และสูบบุหรี่ไปพลางๆ ภายใน 2 ชั่วโมงนี้ เขาไม่เพียงแค่ฆ่าซอมบี้ทั้งหมดภายในย่านนี้ หากแต่ก็ยังตรวจสอบถึงความเป็นไปได้ภายในตึกต่างๆอย่างรวดเร็วด้วย จะมีบ้างที่เจอผู้รอดชีวิตที่ผมแห้งและหิวโหยภายในตึกเหล่านั้น แต่เขาเองก็ผิดหวังเพราะนั่นไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับพวกนักวิจัยเลย
“เอาเถอะน่ากลับไปก่อนดีกว่า เผื่อพวกนั้นจะได้อะไรบ้าง”
หลังจากดูดบุหรี่เสร็จแล้วเขาก็ดีดก้นบุหรี่ทิ้ง จากนั้นก็เดินไปเหยียบเพื่อให้มันดับก่อนจะเดินช้าๆกลับไปยังสถาบันวิจัยพร้อมๆกับหลบเลี่ยงการเหยียบลงไปบนเศษซอมบี้พวกนั้นไปด้วย
ไม่กี่นาทีต่อมาหลินเฉิงที่กลับมาถึงประตูทางเข้าสถาบันวิจัยแล้วก็เตรียมที่จะเข้าไปในที่แห่งนั้น แต่เขาก็ได้ยินเสียงเห่าของสุนัขที่คุ้นเคยอยู่ใกล้ๆ เมื่อมองไปก็เห็นว่าโคล่ากำลังวิ่งมาทางเขา!
“เหยๆงานเสร็จแล้วหรือไง?”
เมื่อเห็นโคล่าวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นเต้นหลินเฉิงก็เข้าใจได้โดยปริยายกับเจ้าหมาตัวนี้ เขารีบหันไปและวิ่งเหยาะๆไปหาด้วย
“โฮ่ง!โฮ่ง! ทันทีที่มันเข้าถึงตัวหลินเฉิงโคล่าก็อดไม่ได้ที่จะยกขาหน้าขึ้นเพื่อที่จะตะกายขึ้นอกของเขา จากนั้นก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างตื่นเต้น
“เข้าใจแล้วๆนายลงไปได้แล้ว!”
สองมือของเขาจับที่ท้องของโคล่าไว้เพื่อกันไม่ให้ไอ้หมาที่กำลังตื่นเต้นตัวนี้เลียหน้าเขาหลินเฉิงพูดประโยคเหล่านั้นด้วยเสียงเบา และหลังจากที่โคล่ายอมลงไปจากอกเขา เขาก็เอ่ยถามต่อ “มีอะไรเกิดขึ้นไหม? แล้วหลินหยงเจี่ยนเป็นยังไงบ้าง?”
โคล่าเห่าเรียกหลินเฉิงจากนั้นก็วิ่งนำเป็นสัญญาณให้หลินเฉิงตามมันไปจากนั้นมันก็กระโจนเข้าไปยังอาคารสถาบันวิจัยทันทีเลย
เขาตามโคล่าไปติดๆหลินเฉิงตื่นเต้นมากๆในตอนนี้ จุดประสงค์ที่สำคัญที่สุดของเขาที่เขามายังหยางจิงนี่ก็เพื่อจะหาเฉินเจี่ยเจี้ย เขาหวังที่จะได้ยินความลับที่เกี่ยวกับการมาถึงของวันสิ้นโลกจากปากของอีกฝ่าย แต่หลังจากที่มาถึงหยางจิง เขานั้นก็เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร หากเขาไม่โชคดีที่ได้เจอหลินหยงเจี่ยนก่อน บางทีตอนนี้เขาอาจจะกำลังสำรวจเรื่อยเปื่อยแบบไร้จุดหมายเพื่อหาใครซักคนอยู่ก็ได้!